Ραντεβού με τη Σκύλλα και τη Χάρυβδη

Πέμπτη, 13 Φεβρουαρίου 2020 - 11:05

ΣΠΥΡΟΣ ΓΡΟΜΗΤΣΑΡΗΣ

Το καθήκον, έστω και με καρδιοχτύπι, έγινε. Ο Ολυμπιακός κέρδισε 3-2 τη Λαμία και πάει παρακάτω στη σεζόν όπου τον περιμένουν η... Σκύλλα και η Χάρυβδη. Επειδή μου αρέσει να λέω αυτό που σκέφτομαι και αισθάνομαι, δεν μου άρεσε καθόλου η προσέγγιση των παικτών στο α' ημίχρονο του χθεσινού ματς. Και σε αντίθεση με το πρώτο ματς της Λαμίας όπου, εύλογα, υπήρχε έλλειψη χημείας, χθες δεν ήταν λίγοι οι λεγόμενοι βασικοί που βρίσκονταν στον αγωνιστικό χώρο. Αρκέστηκαν ωστόσο σε δυο καλές στιγμές (με Χασάν και Μασούρα) και αυτό ήταν όλο.

Μου θύμισε πάρα πολύ η συμπεριφορά των παικτών εκείνη που είχαν στη Νέα Σμύρνη με τον Πανιώνιο. Οι μηχανές ήταν στο... ρελαντί. Λες και ήθελαν να έρθει η νίκη με τη μικρότερη δυνατή σπατάληση ενέργειας. Και όταν προκαλείς την τύχη σου, εκείνη σου ανταποδίδει με σκληρά μαθήματα. Αν ήμουν ένας από τους βασικούς του χθεσινού ματς, θα ψαχνόμουν με τον εαυτό μου πώς γίνεται να μπαίνει ο 35άρης και να... σκίζεται παρότι εκείνος, περισσότερο από τον καθένα, έχει ανάγκη να προφυλάσσεται από περιττή κατανάλωση ενέργειας.

Τέλος πάντων, επειδή όσοι με διαβάζετε τακτικά, γνωρίζετε πως είμαι της γνώμης πως αυτή η ομάδα αξίζει όλα τα μπράβο και όχι ανάθεμα ή μίρλα, νομίζω ότι δεν έχει αξία να το συζητήσουμε παραπάνω. Δέχομαι ότι, ως ένα βαθμό, ήταν λογικό όσοι αγωνίστηκαν χθες να έχουν κατά νου τη διατήρηση ενέργειας εν όψει των πολλών συνεχόμενων και δύσκολων ματς που έρχονται.

Όσον αφορά στο ποδοσφαιρικό κομμάτι, δεν έγινε κανείς μας σοφότερος χθες. Πράγματα που λίγο-πολύ ξέραμε επιβεβαιώσαμε. Για τον χαρακτήρα και το πόσο επιδραστικός είναι ο Βαλμπουενά στο παιχνίδι της ομάδας. Ο Γάλλος έχει καταφέρει να υπογραμμίζει τη σημαντικότητά του και όταν παίζει αλλά ΚΑΙ όταν λείπει...

ΥΓ: Προσωπικά τον Μασούρα (όχι ως θέση) τον κατατάσσω στην «κατηγορία» Μπουχαλάκη. Είναι παίκτες που ΠΡΕΠΕΙ να έχει ο Ολυμπιακός. Μπορεί να μην είναι οι πλέον δημοφιλείς ή εμπορικοί αλλά είναι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΙ. Και είναι απαραίτητοι γιατί κάνουν αρκετές «βρώμικες» δουλειές που στο δικό μας μάτι συχνά δεν είναι τόσο ορατές. Το να γιουχάρεται ένας παίκτης στο ντεφορμάρισμά του ή σε μια κακή του ενέργεια το τελευταίο που μπορεί να τον κάνει είναι καλύτερο...

ΥΓ2: Φτάσαμε στον Φεβρουάριο κι ακόμα βλέπω κόσμο να μάχεται στα... μαρμαρένια αλώνια των κοινωνικών δικτύων για την επιβεβαίωσή του. «Τα 'λεγα για τον τάδε». «Από πέρυσι τα λέω για τον δείνα». «Δεν μπορεί ο άλλος». «Είναι λίγος αυτός για τον Ολυμπιακό». Σοβαρά τώρα, δεν σας έχει κουράσει; Τί είναι πιο σημαντικό; Να στηρίζεις την ομάδα σου ή να διεκδικείς το δίκιο (που νομίζεις ότι έχεις αλλά δεν το έχεις και απλά δεν το ξέρεις) σου;

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!