Ντουντούκα
Βάζουν... Φωτιά στο πρωτάθλημα με σκάνδαλα!

Αυτό έχει (μεγαλύτερη) ανάγκη η Σούπερ Λίγκα

Αυτό έχει (μεγαλύτερη) ανάγκη η Σούπερ Λίγκα
Τετάρτη, 1 Ιανουαρίου 2020 - 19:56
Αρθρογράφος: Σπύρος Γρομητσάρης
ΣΠΥΡΟΣ ΓΡΟΜΗΤΣΑΡΗΣ

Θα ήθελα το πρώτο blog του 2020 να ήταν καθαρά ποδοσφαιρικό αλλά, δυστυχώς, δεν γίνεται. Κι αυτό γιατί παρακολουθούμε τα τελευταία 24ωρα ένα σίριαλ, σαν τη «Λάμψη» του Φώσκολου ένα πράμα. Τους πρωταγωνιστικούς ρόλους έχουν οι διαιτητές. Προσπαθούν να μας πείσουν ότι είναι τα απόλυτα θύματα. Εγώ ξέρω ότι είναι και θύτες του σπορ που τόσο λατρεύουμε με τις επαναλαμβανόμενες κακές τους αποδόσεις.

Καλοπληρώνονται σε πολύ δύσκολους καιρούς για όλους τους υπόλοιπους. Κι αφού καλοπληρώνονται πρέπει και να καλοδιευθύνουν τα ματς. Όχι να παίζουν με τα νεύρα και την υπομονή όλων. Αν δεν μπορούν, είπαμε, σπίτι τους. Με ασφάλεια, δίχως σωματική ή λεκτική βία αλλά ΣΠΙΤΙ τους. Τόσο απλά, τόσο ξεκάθαρα.

Λένε αρκετοί ότι θα είναι καταστροφή για το πρωτάθλημα να μην αρχίσει. Αφενός γιατί πιέζεται το πρόγραμμα και αφετέρου επειδή χάνει την (όποια) αξιοπιστία η Λίγκα αφού στο εξωτερικό γελάνε μαζί μας που τρεις μέρες πριν από την υποτιθέμενη σέντρα της αγωνιστικής παίζαμε αμπε μπα μπλομ για το αν θα γίνει. Δίκιο έχουν. Εγώ ωστόσο θα πω ότι πριν διεξαχθεί όπως να 'ναι, η Σούπερ Λίγκα έχει μεγαλύτερη ανάγκη να διεξάγεται σωστά και ΔΙΚΑΙΑ. Αυτό έχουμε μεγαλύτερη ανάγκη.

Λάθη προφανώς θα γίνονται και από τους διαιτητές. Όπως οι προπονητές και οι παίκτες, κάνουν και οι διαιτητές. Ωστόσο στην εποχή του VAR οι δικαιολογίες των διαιτητών για κακή απόδοση είναι λιγότερες. Κι αν αυτά τα λάθη λοξο...κοιτάνε προς μία κατεύθυνση, πρέπει να ψαχτούμε. Όχι εμείς, αυτοί.

Ας σταματήσουν λοιπόν το σίριαλ και ας βγάλουν από πάνω τους τον ρόλο του θύματος. Δυστυχώς, μερικές φορές, τους έχει αποδοθεί (με απολύτως καταδικαστέες επιθέσεις) και δεν πρέπει. Όμως μόνο θύματα δεν είναι. Είναι και θύτες. Εξάλλου, κανείς τους δεν μπήκε στο χώρο της διαιτησίας με το ζόρι. Το επέλεξαν όλοι τους. Και γνώριζαν εκ των προτέρων τους κανόνες του παιχνιδιού.

Δεν απαγορεύεται σε κανένα μέρα τους πλανήτη η κριτική στους διαιτητές. Τους έχουμε κρίνει, τους κρίνουμε και θα τους ξανακρίνουμε όταν κάνουν λάθη. Σιγά μη μας το απαγορεύσουν κιόλας. Είπαμε, τους κανόνες του παιχνιδιού, εντός ή εκτός αγωνιστικών, του ήξεραν όταν αποφάσιζαν να μπουν στο παιχνίδι. Δεν θα «κρατήσουν» μόνο τα «καλά» κομμάτια (σούπερ λεφτά) και θα απαγορεύσουν όσα δεν τους αρέσουν.

ΥΓ: Είσαι επαγγελματίας παίκτης και προπονητής, είναι Τετάρτη, πας για προπόνηση και... μαδάς τη μαργαρίτα για το αν σε τρεις ή τέσσερις μέρες (σ.σ.: ανάλογα τί λέει το πρόγραμμα) έχεις ματς πρωταθλήματος να δώσεις. ΑΣΤΕΙΟΤΗΤΑ.

Διαβάστε επίσης

Πώς «τολμάς» κ.Χούμπελ;

Πώς «τολμάς» κ.Χούμπελ;

Έτσι γίνεσαι από υπερ-ήρωας διάσωσης του ποδοσφαίρου σε κατηγορούμενος, σε μια νύχτα. Γράφει ο Σπύρος Γρομητσάρης.