Τα σαλόνια και οι... κλοτσιές
Σημείωνα στο προηγούμενο blog τους δύο πολύ σοβαρούς και ουσιαστικούς λόγους (κατάταξη στην ειδική βαθμολογία της ΟΥΕΦΑ και οικονομικό μπόνους) για τους οποίους ο Ολυμπιακός πρέπει να δώσει ό,τι έχει και δεν έχει για να κερδίσει τον Ερυθρό Αστέρα και να συνεχίσει στους 32 του Γιουρόπα Λιγκ.
Αν το καλοσκεφτείς ωστόσο, και το κομμάτι του πρεστίζ δεν είναι αμελητέο. Με κόπο και χρήμα το «έχτισε» το ευρωπαϊκό του προφίλ ο Ολυμπιακός και οφείλει να το διατηρήσει ατσαλάκωτο. Μπορεί η μέχρι τώρα βαθμολογική συγκομιδή στον όμιλο να είναι φτωχή, όμως, όλοι είδαν και το -κυριότερο- παραδέχθηκαν ότι οι ερυθρόλευκοι στάθηκαν ως ίσοι απέναντι σε Μπάγερν και (κυρίως) Τότεναμ. Το come back με τους Λονδρέζους στο Γ.Καραϊσκάκης στην πρεμιέρα αλλά και το απίθανο α' ημίχρονο στην Αγγλία δεν υπάρχουν πολλές ομάδες που μπορούν να ισχυριστούν ότι είναι σε θέση να τα κάνουν.
Ο Ολυμπιακός οφείλει, πρωτίστως για τον εαυτό του, να συνεχίσει να φοράει τα... καλά του όταν αγωνίζεται μακριά από τα ελληνικά σύνορα. Στα ευρωπαϊκά σαλόνια πρέπει να είναι πάντα καλοντυμένος αλλιώς σε πετάνε με τις... κλοτσιές από την πόρτα. Αυτές τις... κλοτσιές τις έχει αισθανθεί ο ΠΑΟΚ για τα καλά την τελευταία 3ετία βυθιζόμενος στην ανυποληψία.
Η νίκη-πρόκριση απόψε λοιπόν είναι σημαντική από κάθε πλευρά για τον Ολυμπιακό και πρέπει να «πεθάνει» στο γήπεδο για να τα καταφέρει. Εγγύηση αποτελέσματος δεν προσφέρει κανείς αλλά η μεγαλύτερη προσπάθεια είναι αναμφισβήτητο προαπαιτούμενο.
ΥΓ: Οι όποιες σκέψεις για τα επόμενα ματς της Σούπερ Λιγκ μπορούν και πρέπει να περιμένουν. Απόψε, μόνο, ευρωπαϊκές σκέψεις.
ΥΓ2: Κανένα ευρωπαϊκό ματς ΔΕΝ είναι εύκολο. Θα είναι λάθος να πιστέψει οποιοσδήποτε ότι η εικόνα του Αστέρα στα άλλα... 4,5 ματς (πλην του β' ημιχρόνου με τον Ολυμπιακό στο Βελιγράδι) σημαίνει αυτόματα ότι είναι αμελητέος αντίπαλος. Ο Αστέρας είναι στους ομίλους κι αυτό το κέρδισε, δεν του το χάρισε κανείς. Απέκλεισε κατά σειρά τέσσερις ομάδες, τις Σούντουβα, Ελσίνκι, Κοπεγχάγη και Γιανγκ Μπόις.