Πάρε το ματς και... τρέχα
Επιτέλους, έφτασε. Το επιτέλους επειδή (νομίζω, μπορεί να κάνω και λάθος) πως αυτό το κ@λοπαίχνιδο ρούφηξε αρκετή ενέργεια από τον Ολυμπιακό τον τελευταίο μήνα. Όχι σωματικά, πνευματικά. Η 1η Δεκεμβρίου ήταν... σημαδεμένη από καιρό και έμοιαζε να υπάρχει «πίσω» από κάθε τι. Έφτασε λοιπόν η μέρα του Ολυμπιακός-ΠΑΟΚ, να γίνει και να πάμε παρακάτω.
Βεβαίως, πριν από το παρακάτω, έχουμε το: να γίνει. Όπως έχω γράψει πολλάκις στο παρελθόν, ματς που ανήκουν στην κατηγορία των κλασικών ντέρμπι (π.χ. αυτό με τον Παναθηναϊκό) ή ματς που χαρακτηρίζονται ντέρμπι επειδή οι δύο ομάδες είναι ψηλά στη βαθμολογία ή συγκατοικούν όπως τώρα οι ερυθρόλευκοι με τους ασπρόμαυρους, είναι δύσκολα σε προβλέψεις.
Αν ρίξουμε μια ματιά τί έχουμε δει στα ματς του Ολυμπιακού με τον ΠΑΟΚ την τρέχουδα δεκαετία θα διαπιστώσουμε ότι τα έχουμε δει, σχεδόν, όλα. Όλοι οι φίλοι των Πειραιωτών ονειρεύονται απόψε άνετη νίκη επί του δικεφάλου. Θα σημειώσω ότι μόλις δύο νίκες με άνετα σκορ έχουμε δει στα προηγούμενα εννέα χρόνια με γηπεδούχο τον Ολυμπιακό. Τη σεζόν 2010/11 με 3-0 και τη σεζόν 2013/14 με 4-0. Στα υπόλοιπα έχουμε δει μία ισοπαλία δίχως τέρματα (2012/13) και νίκες στο γκολ. Δύο για τον ΠΑΟΚ (πέρυσι με αυτογκόλ του Βούκοβιτς και τη σεζόν 2014/15 με 2-1) και τέσσερις για τον Ολυμπιακό.
Μάλιστα, την τελευταία 4ετία τα ντέρμπι στο Φάληρο τα κρίνουν αμυντικοί. Τη σεζόν 2015/16 ο Ολυμπιακός κέρδισε με γρήγορο (8') γκολ του Ομάρ. Τη σεζόν 2016/17 ο Βαρέλα του ΠΑΟΚ σκόραρε αρχικά (6') υπέρ της ομάδας του και ύστερα κατά με αυτογκόλ (24') ισοφαρίζοντας πριν ο Μιλιβόγεβιτς, στο 90+6' διαμορφώσει το τελικό 2-1. Πρόπερσι το ματς κρίθηκε με γκολ του Ένγκελς στο 56' και φυσικά πέρυσι με το αυτογκόλ του Βούκοβιτς.
Αυτά «λέει» η ιστορία των Ολυμπιακός-ΠΑΟΚ την τελευταία δεκαετία και ας τα έχουμε υπόψιν μας όλοι. Βεβαίως, η ιστορία δεν σημαίνει ότι απόψε θα δούμε ανάλογο έργο. Κάθε τέτοιο ματς είναι μοναδικό. Γράφεται από το μηδέν. Tabula rasa (*). Και οι παίκτες του Ολυμπιακού καλούνται να το γράψουν με τρόπο που στο φινάλε θα τους κάνει να χαμογελούν.
Να σας πω την αλήθεια, επειδή στη μπάλα παίζουν ρόλο πολλοί απρόβλεπτοι παράγοντες (μόνο το περυσινό να θυμηθούμε, αρκεί για να κατανοήσουμε τί θέλω να πω), προσωπικά θέλω να δω τον Ολυμπιακό να δίνει ό,τι έχει και δεν έχει για να κερδίσει.
Αν θα κερδίσει, θα το αποφασίσει το... 12θεο του Ολύμπου. Πέρυσι είχε όρεξη για παιχνίδια και μετέτρεψε ένα ματς που θα ήταν δίκαιο να λήξει με θρίαμβο του Ολυμπιακού σ' ένα από τα πλέον άδικα αποτελέσματα της ελληνικής ποδοσφαιρικής ιστορίας. Αν ο Ολυμπιακός είναι αυτός που πρέπει και μπορεί και η τύχη δεν του βάλει εμπόδια, δεν είναι πολλά εκείνα που έχει να φοβάται κανείς.
ΥΓ: Όπως είπε και ο πολύπειρος Τοροσίδης χθες, τα ματς λήγουν όταν σφυρίξει ο διαιτητής. Μπορεί να είναι 0-0 στο 90' και να έρθει το γκολ στις καθυστερήσεις. Ψυχραιμία και βοήθεια απ' όλους (η φωνή και μόνο αποτελεί την καλύτερη βοήθεια) προς την ομάδα.
ΥΓ2: Αρκετοί ονειρεύονται νίκη με μεγάλο σκορ για τον Ολυμπιακό. Προσωπικά μου αρκεί η νίκη με όποιο σκορ. Δε νομίζω να... χαλάστηκε πέρυσι ο ΠΑΟΚ που κέρδισε 1-0 όπως κέρδισε. Στο κάτω κάτω της γραφής, να κάνεις τη δουλειά σου πρέπει και να φτάσεις στον τίτλο. Πάρε το ματς και... τρέχα. Αυτό μένει στο φινάλε. Και μην ξεχνάμε ότι οι θρίαμβοι δεν προγραμματίζονται, απλά συμβαίνουν αν και όταν «κάτσει».
ΥΓ3: Τρεις είναι οι τρόποι που βοηθάς την ομάδα σου απόψε εσύ που θα πας στο γήπεδο. Φωνή, φωνή και φωνή. Μόνο αυτοί.