Την ιστορία, πάντα, γράφουν οι παρόντες. Στην περίπτωση του Ολυμπιακού ωστόσο αξία, και μάλιστα μεγάλη, έχουν οι απόντες. Φορτούνης, Βαλμπουενά, Λάζαρος, Μπενζιά, Τοροσίδης, Σισέ έλειψαν / λείπουν λόγω μεγάλων ή μικρών τραυματισμών.
Η επιστροφή τους, κάποιων άμεση άλλων πιο μακρινή, θα δώσει την ευκαιρία στον Μαρτίνς να... παίξει με το ρόστερ και την 11άδα του. Να παίξει για το καλό της ομάδας. Να την αλλάζει και παρόλα αυτά να τη διατηρήσει ακριβώς ίδια. Με τις αρχές της και τα πιστεύω της. Και φυσικά φρέσκια. Σε μια τόσο μεγάλη και απαιτητική σεζόν αυτό είναι υπερ-απαραίτητο.
Σημαντικοί επίσης είναι και οι άλλοι παίκτες που, προς το παρόν, έχουν β' ή γ' ρόλο γιατί ο Πορτογάλος τεχνικός είτε τους εκπαιδεύει (τους νεότερους) είτε περιμένει περισσότερα (τους πιο ώριμους). Υπάρχουν, μην ξεχνάμε, οι Κούτρης, Λοβέρα, Γκασπάρ, Ρατζέλοβιτς, Μάρκοβιτς, Μπρούνο και Μπα.
Μην ξεχνάμε πως... εξαφάνισε για λίγο τον Καμαρά ο Μαρτίνς και τον... εμφάνισε ξανά στην κατάσταση που όλοι θαυμάσαμε κόντρα στην ΑΕΚ. Ο Ρατζέλοβιτς άρχισε εντυπωσιακά, ύστερα μας... θύμισε πόσο νέος και ανώριμος είναι και είναι βέβαιο πως όταν τον βάλει ξανά στη... σκηνή ο Πορτογάλος τεχνικός, θα είναι άλλος παίκτης. Καλύτερος σαφώς.