Ο μεγαλύτερος αντίπαλος του Ολυμπιακού στην αποψινή ρεβάνς με την Μπασάκσεχιρ είναι το μυαλό. Αν θεωρήσει ότι η πρόκριση έχει ήδη κριθεί, θα υπάρχει πρόβλημα. Αν θεωρήσει ότι οι σημαντικές απουσίες της Μπασάκ την κάνουν εύκολη, θα υπάρχει πρόβλημα. Αν ταξιδέψει πριν από τη σέντρα στα play offs και την Πόρτο θα υπάρχει πρόβλημα.
Μια στιγμή αδράνειας, το είδαμε και στο φινάλε του πρώτου ματς, αρκεί για να βάλει τον Ολυμπιακό σε μπελάδες. Και δεν πρέπει να μπει σε τέτοιους. Εδώ που έφτασε, πρέπει να τελειώσει τη δουλειά. Ο τρόπος δεν έχει και τόση σημασία. Στα ευρωπαϊκά προκριματικά του καλοκαιριού όπου και οι θεωρητικά κορυφαίοι έχουν πρόβλημα και είναι αναμενόμενα ανέτοιμοι, κανείς δεν μπορεί να εξασφαλίσει τίποτα και σε κανέναν.
Το καλό ποδόσφαιρο μπορεί και πρέπει να περιμένει. Τώρα παίρνεις την πρόκριση και... τρέχεις. Αυτό πρέπει να κάνει ο Ολυμπιακός. Να πάρει την πρόκριση και όπου φύγει, φύγει. Ο Πέδρο Μαρτίνς το περιέγραψε τόσο απλά και τόσο τέλεια χτες. «Έχουμε προβάδισμα, δεν έχουμε ακόμα πρόκριση», είπε και μακάρι αυτή τη σκέψη να την έχουν και στο δικό τους μυαλό οι παίκτες.
Εκείνοι εξάλλου θα βγουν στο γήπεδο να παίξουν. Όσο καλό να είναι το όποιο πλάνο του όποιου προπονητή, αν οι παίκτες αμολάνε... αετό στο γρασίδι, τίποτα δεν θα πάει σωστά. Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια σε τέτοιες περιστάσεις. Πρόκριση και μόνο πρόκριση. Με όποιο τρόπο.