Παλτό - παιχταράς, ένα στάτους δρόμος

Τρίτη, 9 Απριλίου 2019 - 16:23

ΣΠΥΡΟΣ ΓΡΟΜΗΤΣΑΡΗΣ

Βλέποντας κανείς το τελείωμα του Χασάν στο Αγρίνιο αλλά και τη γενικότερη εικόνα του στον β' γύρο επιβεβαιώνει ότι υπάρχει ένας κανόνας στο ποδόσφαιρο τον οποίο όλοι (μας) ξεχνάμε και ποδοπατάμε κάθε φορά. Ότι ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να βγάζεις fast food συμπεράσματα.

Ο Χασάν και ο κάθε Χασάν δεν είναι ρομπότ. Είναι άνθρωπος. Έχει δηλαδή ατέλειες και δεν μιλάμε για τις αγωνιστικές του ατέλειες. Ο Χασάν και ο κάθε Χασάν, όταν πάει για δουλειά σε μια νέα χώρα, μια νέα ομάδα, δηλαδή ένα εντελώς νέο περιβάλλον, δικαιούται χρόνο προσαρμογής.

Αν πάει στη δουλειά όταν οι άλλοι έχουν αρχίσει να δουλεύουν και, άρα, προηγούνται, ο χρόνος που δικαιούται αυτομάτως μεγαλώνει. Αν στην περίοδο προσαρμογής τραυματιστεί μάλιστα, τότε η επιείκεια πρέπει να μεγαλώσει κι άλλο. Αυτό δεν ισχύει μόνο για τον Χασάν. Ισχύει και για τον Σολδάνο. Ισχύει για όλους όσοι πήγαν σε μια νέα ομάδα και εκείνους που κάποτε θα πάνε.

Πριν από κάμποσα χρόνια, ένας από τους πιο ποιοτικούς χαφ των τελευταίων δεκαετιών στον Ολυμπιακό, χρειάστηκε περίπου 1,5 χρόνο ώστε να καταλάβει την ομάδα και να τον καταλάβουν και ν' αρχίσει να... κεντάει. Παρ Ζέτερμπεργκ τον έλεγαν.

Απλά ο Σουηδός ήταν τυχερός γιατί στις δικές του εποχές δεν υπήρχε facebook να του κρεμάσουν... κουδούνια στο πρώτο 15λεπτο των αγώνων του. Μουρμούρα, προφανώς, υπήρχε απλά δεν εξαπλώνονταν με την ταχύτητα που εξαπλώνεται στις σημερινές εποχές. Μια ταχύτητα που τρομάζει αφού η απόσταση του παιχταρά με το παλτό είναι ένα... στάτους (ή τιτίβισμα στο twitter) δρόμος.

ΥΓ: Για να μην παρεξηγηθώ, το θέμα δεν είναι το πρόσωπο αλλά το φαινόμενο των εύκολων και αντιποδοσφαιρικά γρήγορων συμπερασμάτων. Ο Χασάν δεν είναι Ιμπραΐμοβιτς ούτε πρόκειται να γίνει. Απλά είναι σίγουρα ένας καλύτερος παίκτης απ' αυτό που είδαμε / νομίσαμε όλοι στο πρώτο μισό της σεζόν και είχε εξήγηση όλο αυτό.

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!