Ένα ποτήρι που δεν είναι γεμάτο αλλά στη μέση, είναι σημαντικό τί διάθεση έχεις όταν το κοιτάς. Ο φετινός Ολυμπιακός για παράδειγμα, έχει κερδίσει αρκετά ματς σκοράροντας στο β' ημίχρονο. Όπως έκανε και χθες με τον Ατρόμητο. Ουκ ολίγες φορές μάλιστα έχει κερδίσει σκοράροντας και στις καθυστερήσεις των αγώνων του.
Αν θες να δεις το ποτήρι μισοάδειο, θα πεις ότι «πετάει» ημίχρονα. Αν θες να το δεις μισογεμάτο, θα σταθείς στον χαρακτήρα που δείχνει να αποκτά, ΞΑΝΑ. Έναν χαρακτήρα που είχε χάσει πέρυσι.
Προσωπικά στέκομαι στον χαρακτήρα. Προφανώς δεν πρέπει ν' αγνοηθεί και το πρώτο σκέλος, δηλαδή η νωθρότητα της ομάδας σε αρκετά πρώτα ημίχρονα των φετινών αγώνων του. Όλα πρέπει να τα λαβαίνεις υπόψιν σου και να τα φροντίζεις ώστε να ελαχιστοποιείς τις πιθανότητες να σου συμβαίνουν τα ίδια στο μέλλον.
Όπως και να 'χει, ο Ολυμπιακός μπορεί να κοιτάει ξανά τον εαυτό του στον καθρέφτη και να τον αναγνωρίζει. Ο κόσμος, ξεκάθαρα, αναγνωρίζει ξανά την ομάδα του. Χαίρεται μ' αυτό που βλέπει. Προφανώς θα χαίρονταν περισσότερο αν βρίσκονταν αυτή την περίοδο σε διαδικασία σχεδίων φιέστας.
Πιο σημαντική ωστόσο είναι η μεγάλη εικόνα. Αυτό που φαίνεται να έρχεται.