Το μάθημα του 1-4
![Το μάθημα του 1-4](https://www.gavros.gr/photos/w_930px/articles/201903/83418.jpg)
Σαν σήμερα το 2001 ο Ολυμπιακός έγραφε στη Λεωφόρο μία από τις πιο λαμπρές σελίδες της ιστορίας του εις βάρος του αιωνίου αντιπάλου. Ήταν το 4-1 στον επαναληπτικό προημιτελικό του Κυπέλλου (1-1 στο ΟΑΚΑ στο πρώτο ματς) που ακόμα και σήμερα σηκώνει τις τρίχες κάγκελο κάθε φίλου της ομάδας όταν βλέπει τα σχετικά βίντεο.
Μια σημαντική «λεπτομέρεια» εκείνου του θριάμβου είναι ότι ο Ολυμπιακός είχε αγωνιστεί δίχως τον απόλυτο ηγέτη και κορυφαίο ξένο (σε προσφορά) της ιστορίας του, τον Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς λόγω υποχρεώσεων με την εθνική του ομάδα. Πριν από 'κείνο το ματς όλοι συζητούσαν γι' αυτή την απώλεια και έλεγαν πόσο πιο δύσκολη κάνει την αποστολή των ερυθρολεύκων που έπρεπε και να ανατρέψουν το σκορ-αποκλεισμού του 1ου αγώνα.
Δίχως Τζόλε ωστόσο ο Ολυμπιακός έκανε κάτι που, πριν από τη σέντρα, έμοιαζε αδύνατο. Η νίκη και η πρόκριση προφανώς ήταν πιθανή, αλλά να φτάσει και σ' έναν τέτοιο θρίαμβο (μη γελιόμαστε) δύσκολα μπορούσε να το πιστέψει κανείς. Εκείνο το ματς λοιπόν αποτελεί και την αποθέωση του ορισμού της ομάδας. Έλειψε αυτός που έμοιαζε ο πιο σημαντικός και ο Ολυμπιακός έφτασε σε θρίαμβο.
Και το κατάφερε γιατί οι άλλοι σπουδαίοι παίκτες που υπήρχαν σ' εκείνη την ομάδα έπαιξαν και για τον αρχηγό που έλειπε. Έπαιξαν με μάτι που πέταγε... σπίθες. Η εικόνα του Γεωργάτου λίγο πριν αλλά και μετά την εκτέλεση του πέναλτι τα «είπε» όλα. Ένα ποδοσφαιρικό... βαμπίρ που έπινε όλο το αίμα του αντιπάλου.
Υπεράνω όλων η ομάδα λοιπόν. Κι αυτό ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ισχύει είτε μια ομάδα έχει τον Μέσι είτε τον Φούφουτο. Αν η ομάδα είναι σε πρώτο πλάνο, η επιτυχία είναι -περίπου- εγγυημένη. Αν τα «εγώ» ξεπερνούν τα «εμείς», τότε το πρόβλημα σου χτυπάει την πόρτα.