Να κερδίσει ή να μάθει
Σαν χθες «έσπαγε» η... κατάρα και ο Ολυμπιακός έγραφε ιστορία στη Βρέμη με το πρώτο του «διπλό» σε όμιλο Champions League απέναντι στη Βέρντερ. Είναι μία από τις πολλές βραδιές του ημερολογίου που έχει καταφέρει να «σημαδέψει» ο Θρύλος και θες να θυμάσαι κάθε φορά που κάνει τον (ετήσιο) κύκλο του. Προφανώς υπάρχουν και κακές βραδιές, αλλά ποιά ομάδα δεν έχει; Εξάλλου, όπως έχουν πει και πιο σοφοί από μένα: δεν πρέπει να χάνεις ποτέ, είτε κερδίζεις ή μαθαίνεις. Και από τις κακές του βραδιές ο Ολυμπιακός έμαθε κι έγινε αυτός που είναι σήμερα.
Απόψε οι Πειραιώτες έχουν μια τεράστια ευκαιρία. Την ευκαιρία να φύγουν από το Μιλάνο «πλούσιοι» σε αναμνήσεις και με πιο ισχυρό χαρακτήρα απ' αυτόν που έχουν ήδη. Αν καταφέρουν να πάρουν και ένα θετικό αποτέλεσμα θα είναι το ιδανικό. Απόψε ωστόσο δεν κρίνεται καμία πρόκριση για τον Ολυμπιακό, άρα το παιχνίδι δεν έχει χαρακτήρα: do or die.
Το brand που έχει απέναντί του ο Θρύλος, σε περίπτωση που το ξεχνάει κάποιος και... παρεκτρέπεται, αξίζει όλο το σεβασμό του κόσμου. Όπως λέγαμε και τις προάλλες, η Μίλαν κατά κάποιο τρόπο βιώνει τα δικά της... πέτρινα χρόνια. Παραμένει Μίλαν όμως, όπως παρέμενε Ολυμπιακός και ο Θρύλος μεταξύ 1987 και 1996.
Οι χιλιάδες φίλοι του Ολυμπιακού που θα κάνουν «θόρυβο» και αίσθηση όπως μόνο εκείνοι ξέρουν απόψε στο θρυλικό «Σαν Σίρο» δεν έχουν αποκλειστική απαίτηση τη νίκη. Όπως δεν την είχαν τότε κι εκείνοι που πήγαιναν στη Βρέμη έχοντας γευτεί ως τότε μόνο πίκρες μακριά από το «Γ.Καραϊσκάκης». Η απαίτηση απόψε είναι ο Ολυμπιακός να... σταθεί με αξιοπρέπεια και να είναι ανταγωνιστικός. Και να δικαιολογήσει την θέση του στο ranking της UEFA. Κι αν έχει (και) τύχη να πάρει θετικό αποτέλεσμα.
ΥΓ: Σαν σήμερα το 1999 συνέβη το τραγικό δυστύχημα με τους φίλους του ΠΑΟΚ στα Τέμπη. Η ανθρώπινη ζωή είναι πάνω απ' όλους και όλα, ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ.