Ψάχνω κάτι καινούργιο να πω...

Παρασκευή, 21 Σεπτεμβρίου 2018 - 16:18

ΣΠΥΡΟΣ ΓΡΟΜΗΤΣΑΡΗΣ

Δεν ξέρω τι «ψάχνει» ο καθένας πηγαίνοντας στο γήπεδο.. Προσωπικά αναζητώ (κυρίως) στιγμές αληθινού και καλού ποδοσφαίρου. Αναμνήσεις να πάρω μαζί μου φεύγοντας για το σπίτι. Φέτος, πέρα από κάθε προσδοκία (ομολογώ ότι δεν το περίμενα με τίποτα), είναι ήδη αρκετές αυτές που έχω βάλει στο ποδοσφαιρικό «μπαούλο» της σεζόν που «τρέχει» ήδη.

Η όλη διαδικασία ωστόσο μπορεί να σου προσφέρει και λίγη... αστερόσκονη. Ψήγματα, μικρές δόσεις, τζούρες, μαγείας. «Έπιασα» όλες μου τις τρίχες να σηκώνονται... κάγκελο κάπου στο 70ο λεπτό, λίγο μετά την είσοδο του Λάζαρου στον αγωνιστικό χώρο. Τότε που ΟΛΟ το «Γ.Καραϊσκάκης» σηκώθηκε στο πόδι. Τη στιγμή που 30.000 νοματαίοι στην κερκίδα και 11 παίκτες στον αγωνιστικό χώρο ενώθηκαν μ' ένα αόρατο... δίχτυ ηλεκτρισμού. Όταν όλοι και όλα έγιναν ΕΝΑ. Αν εσύ που διαβάζεις τώρα αυτό το κείμενο δεν ήσουν στο γήπεδο, ματαιοπονώ. Ήταν απ' αυτά που μόνο να αισθανθείς μπορείς, αδύνατο να σου το περιγράψουν.

Το «Γ.Καραϊσκάκης» δεν είναι ένα ακόμα γήπεδο. Μοιάζει με... παράλληλο σύμπαν, εκεί όπου άνθρωποι κάθε φύλλου, ηλικίας και κοινωνικής βαθμίδας γίνονται ίσοι. Εκεί όπου (συνήθως) «φτιάχνουν» ή (σπανίως) «χαλάνε» βραδιές. Εκεί όπου... τερματίζουν όλες οι αισθήσεις σου. Εκεί όπου «κερδίζεις» και «χάνεις» ζωή.

Όπως λέει και το τραγούδι, Ψάχνω κάτι καινούργιο να πω, να μη το 'χω ξανακούσει ούτε κι εγώ, κάτι να σε εντυπωσιάσει, στον αέρα ένα σημάδι σου να πιάσει. Είναι μάλλον βιαστικό να το πω αλλά θα το τολμήσω: ο φετινός Ολυμπιακός θα επιστρέψει πίσω στον κόσμο του τη χαρά που του στέρησε πέρυσι.

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!