Ο X Factor Μαρτίνς
Οι παίκτες είναι οι πρωταγωνιστές. Πρέπει να είναι τουλάχιστον. Δικαίως παίρνουν το περισσότερο χειροκρότημα ως τώρα στο μεγάλο λιμάνι. Ωστόσο, εξίσου σημαντική είναι και η δουλειά του ανθρώπου που κάθεται στην άκρη του πάγκου. Μία από τις μεγαλύτερες διαφορές του φετινού με τον περυσινό Ολυμπιακό είναι ο προπονητής.
Προσέξτε, δεν λέω απαραίτητα ότι είναι καλύτερος απ' όλους όσοι κάθισαν πέρυσι σ' αυτή την δύσκολη καρέκλα. Λέω ότι έχει μια τεράστια διαφορά συγκρινόμενος με ΟΛΟΥΣ τους περυσινούς. Πέρυσι είχαμε κουραστεί ν' ακούμε (επισήμως ή ανεπισήμως, μέσω πληροφοριών που έρχονταν από το Ρέντη) από τους προκατόχους του Πορτογάλου ποιά είναι τα προβλήματα. Μόνο κουβέντα για τις επισημάνσεις δυσλειτουργιών γινόταν, είτε αυτές ήταν αστοχία «υλικού» είτε κακή καλοκαιρινή προετοιμασία.
Αυτό που δεν ακούγαμε, κι ακόμα χειρότερα που δεν βλέπαμε, ήταν λύσεις. Τα προβλήματα τα διέκρινε κι ένα 3χρονο παιδί. Τις λύσεις όφειλαν να σκαρφιστούν οι περυσινοί τεχνικοί, μηδενός εξαιρουμένου. Γι' αυτό επελέγησαν. Γι' αυτό πληρώνονταν. Όχι για να υποδεικνύουν τα -ολοφάνερα- προβλήματα. Και πριν αρχίσετε να με κατηγορείτε ότι ξύπνησα με διάθεση να τα βάλω με τους περυσινούς τεχνικούς, ιδιαιτέρως δημοφιλείς ή όχι, σκεφτείτε λίγο με τι κεντρικά χαφ βλέπουμε όσα βλέπουμε από τον φετινό Ολυμπιακό.
Ακόμα στην... εξίσωση ΔΕΝ έχει μπει ούτε ο Γκιλιέρμε, ούτε (ουσιαστικά) ο Νάτχο, ούτε προφανώς ο Τουρέ. Ο ταλαντούχος αλλά άγουρος Καμαρά και ο Μπουχαλάκης κάνουν όσα κάνουν με τον ανανεωμένο Φορτούνη μπροστά τους.
Θυμάστε το αίσθημα που είχατε μόλις τον περασμένο Ιούλιο μετά τα φιλικά και το άγχος για το: πως θα πάει ο Ολυμπιακός μ' αυτά τα χαφ στα προκριματικά;
Πέρυσι λοιπόν ο Ολυμπιακός για τις θέσεις αυτές είχε Ρομαό, Ζιλέ, Οφόε και Ταχτσίδη. Φυσικά είχε και τον Φορτούνη. Δεν είχαν ποιότητα οι περυσινοί χαφ; Δεν είχαν εμπειρία;
Αναλογούσε στην αξία και την ικανότητά τους η εικόνα που βλέπαμε; Στην απάντηση, φαντάζομαι, συμφωνούμε ΟΛΟΙ. Και είναι ΟΧΙ.
Ποιός ευθύνεται για το ότι δεν κατάφεραν ποτέ ν' αποδώσουν σύμφωνα με τις ικανότητές τους; Κι αν ο πήχης του Τσάμπιονς Λιγκ ήταν πολύ υψηλός, ήταν η αρμόζουσα εικόνα στη Σούπερ Λιγκ όπου αντιμετώπισαν επίσης τον ΠΑΣ; Ποιός ευθύνεται που δεν ενέπνευσε πέρυσι τον Φορτούνη να δουλέψει περισσότερο και πήρε φέτος την απόφαση μόνος του; Εσείς κι εγώ;
Είμαι βέβαιος ότι θα ενοχλήσουν κάποια μάτια τα όσα διαβάζετε αλλά ποιός είπε ότι είναι απαραίτητο να συμφωνούμε κάθε φορά; Και να διαφωνούμε πρέπει ώστε να ανοίγουμε (όσοι έχουμε διάθεση τουλάχιστον) το μυαλό μας και να του επιτρέπουμε να περνούν σκέψεις που δεν είχαμε κάνει ως τότε. Αυτό στο κάτω κάτω δεν είναι και το νόημα;