«Μεταγραφή» αεροδρομίου
Για τον Ποντένσε τα έχουμε ξαναπεί. Να 'ναι καλά ο ποδοσφαιρικός Θεός (και η γνωριμία της διοίκησης του Ολυμπιακού με τον περιβόητο ατζέντη Μέντες) που συνωμότησε ώστε αυτός ο εκπληκτικός ποδοσφαιριστής να έρθει στη δική μας Ψωροκώσταινα. Ο Φορτούνης, είναι ο Φορτούνης. Λόγω κλάσης και θέσης είναι λογικό να έχει ανάμιξη σε αρκετά, αν όχι τα περισσότερα, θετικά πράγματα στην επίθεση. Γι' αυτό λοιπόν στη δική μου, ταπεινή, ιεράρχηση και αξιολόγηση ατομικής εμφάνισης στο χθεσινό ματς με τον ΠΑΣ μπαίνει ψηλότερα απ' όλους ο Ομάρ.
Προσωπικά με εντυπωσιάζει περισσότερο ότι ο μπακ μιας ομάδας φτάνει στην αντίπαλη περιοχή διψήφιο αριθμό στιγμών. Όλοι είδαν την εξαιρετική ασίστ του Καμαρά (απίθανος κι αυτός) στον Νορβηγό στο 1-0, ωστόσο για να υπάρξει αυτή η πάσα επιβάλλεται κάποιος συμπαίκτης να μπει στον... κόπο να κάνει τη σωστή κίνηση δίχως τη μπάλα. Και ο Ομάρ την έκανε... Αμοιβαίο είναι, το ένα... χέρι νίβει το άλλο, για ομάδα μιλάμε. Με εντυπωσιάζει επίσης ότι σ' ένα ματς ουσιαστικά τελειωμένο στο 3-0 και ελάχιστα λεπτά πριν από τη λήξη, ο δεξιός μπακ πιέζει ασφυκτικά αντιπάλους στο δικό τους μισό και κλέβει μπάλες ή τους οδηγεί να παραχωρούν πλάγια άουτ.
Όσο λοιπόν εσείς θα μιλάτε για τους μπροστινούς (και πολύ καλά θα κάνετε, εξαιρετικοί είναι όλοι τους), προσωπικά θα στέκομαι εξίσου στην έως τώρα κομβική στη σεζόν εικόνα του Ομάρ (και από την άλλη πλευρά του Τσιμίκα). Αν συνεχίσει έτσι ο Νορβηγός ο Ολυμπιακός θα μπορεί να αισθάνεται σίγουρος για καλή αμυντική λειτουργία στο δεξί άκρο της άμυνας και, παράλληλα, για επιθετικό «φτερό»-φαρμάκι αφού, είτε με τον Ποντένσε είτε με τον Λάζαρο, ο Ελαμπντελαουΐ οργιάζει.
Την ώρα λοιπόν που όλο το Καραϊσκάκη... χόρευε στους ρυθμούς του Τουρέ, η δική μου προσοχή ήταν στον Ομάρ. Μια φετινή «μεταγραφή» που αν συνεχίσει έτσι θα μπει στη λίστα των κορυφαίων φετινών.