«Γιατί δεν γράφεις κάτι για Φορτούνη;»

Παρασκευή, 24 Αυγούστου 2018 - 22:43

ΣΠΥΡΟΣ ΓΡΟΜΗΤΣΑΡΗΣ

Μία μέρα μετά το Ολυμπιακός-Λουκέρνη 4-0. Σε τούτη δω την ιντερνετική γωνιά καταθέτω τη γνώμη μου για όσα είδα. Με είχαν εντυπωσιάσει, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, τα «φτερά» των ερυθρολεύκων. Στα δικά μου μάτια οι κορυφαίοι εκείνου του ματς ήταν οι Λάζαρος, Ποντένσε και είχαν ισότιμους συμπαραστάτες τους Ομάρ, Τσιμίκα.

Συνηθίζω να διαβάζω τα σχόλια των ανθρώπων που μπαίνουν στον κόπο να καταθέσουν κι εκείνοι τη δική τους γνώμη. Συχνά κάνω και διάλογο, προφανώς μόνο με όσους σέβονται και έχουν επιχειρήματα γιατί υπάρχουν και οι άλλοι τους οποίους απλά τους προσπερνάς.

Μέσα στα πολλά σχόλια μου... καρφώθηκε στο μυαλό το εξής: «έχεις γράψει για τόσους παίκτες και δεν έχεις πει κουβέντα για τον Φορτούνη, είναι απαράδεκτο». Δεν του απάντησα τότε. Ξέρετε γιατί; Επειδή περίμενα ένα ματς σαν και το χθεσινό ώστε να δοθεί μόνη της η απάντηση. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, σ' εκείνο το ματς ο Κώστας ήταν επιεικώς μέτριος στο α' ημίχρονο και αρκετά καλός στο β' όπου είχε και τα δύο δοκάρια και άλλες 2-3 καλές ενέργειες.

Προφανώς και δεν ξεχνώ ότι σ' εκείνο το ματς η στατιστική κατέγραψε μία ασίστ (σ.σ.: πανεύκολη για την κλάση του η παράλληλη πάσα 2-3 μέτρων στον Γκερέρο) δική του στο α' ημίχρονο σε μια φάση ωστόσο που το θεαματικό και πραγματικά δύσκολο το έκανε ο Ποντένσε με την απίθανη λόμπα προς τον «Φόρτου».

Ότι δεν αναφέρθηκα στον Φορτούνη σ' εκείνο το ματς ΔΕΝ σημαίνει ότι τον υποτιμώ. Το ακριβώς αντίθετο σημαίνει για όσους μπορούν να σκεφτούν πέρα από το προφανές. Επειδή έχω δει κι εγώ, όπως και όλος ο κόσμος, το ΑΠΙΘΑΝΟ και ΣΠΑΝΙΟ ταλέντο του συγκεκριμένου παίκτη, προφανώς ΔΕΝ θα εντυπωσιαστώ από μια «εύκολη» ασίστ και δυο δοκάρια με τη Λουκέρνη.

Έχω απαιτήσεις γιατί εκείνος είναι που μου τις δημιούργησε. Ο Κώστας είναι για παραπάνω, πολλά παραπάνω. Είναι ο ίδιος που μετά την απίθανη σεζόν του (2015/16) επέτρεψε στον εαυτό να... γλιστρήσει προς τα κάτω και να χάσει μερικά πολύτιμα χρόνια. Νομίζω εξάλλου ότι η κοινή απόφαση με τους εκπροσώπους του για έξτρα προπόνηση το καλοκαίρι αποτέλεσε την έμμεση αλλά σαφή παραδοχή του «προβλήματος».

Στο διά ταύτα, βαθιά υπόκλιση (και) από μένα για την χθεσινή του απίθανη εμφάνιση. Στην εφημερίδα με την οποία συνεργάζομαι τον βαθμολόγησα με άριστα 10. Είναι ζήτημα αν το έχω κάνει άλλες 4-5 φορές εδώ και πολλά χρόνια. Δεν έκανα χάρη, έπρεπε. Το άξιζε. Ήταν συγκλονιστικός. Τα γκολ και η ασίστ, ειλικρινά, ήταν τα τελευταία. Με εντυπωσίασε / συγκίνησε η ποδοσφαιρική του... λύσσα. Και φάνηκε από το 1ο λεπτό. Δεν «έψαχνε» την επαφή με τους αντιπάλους για να πέσει. Πήγαινε με... σπασμένα φρένα πάνω στα νταμάρια της Μπέρνλι και δεν ένιωθε.

Όσοι έτυχε να διαβάσατε κάτι που έγραψα το πρωί του αγώνα με τη Μπέρνλι, θα καταλάβετε τώρα που θα πω: Στο στομάχι του Φορτούνη υπήρχαν πολλές πεταλούδες πριν από τη σέντρα και όταν βγήκε στο χορτάρι έγιναν δράκοι και πετούσαν φλόγες.

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!