Μαθήματα Μουντιάλ και στον Θρύλο (part2)
Εκκωφαντικός, αναμφίβολα, ήταν ο αποκλεισμός της Ισπανίας από τη Ρωσία. Όπως και μ' εκείνον της Αργεντινής ωστόσο, τον έβλεπες να έρχεται. Το πότε ακριβώς θα συμβεί το... μοιραίο και τον τρόπο περίμενες να δεις. Γράφαμε και χθες ότι αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο προσφέρει δωρεάν υπέροχα και άκρως πολύτιμα ποδοσφαιρικά συμπεράσματα.
Η ομάδα του Ιέρο προστέθηκε σ' εκείνες που δεν βλέπουν χαρά παρότι έχουν ελαφρά ή συντριπτική (είχαν συντριπτική οι συγκεκριμένοι) κατοχή μπάλας. Οι 3 από τις 4 ομάδες των νοκ-άουτ αποκλείστηκαν παρότι είχαν από 20% και πάνω υπεροχή στην κατοχή κάτι που επιβεβαιώνει ότι το να έχεις περισσότερη μπάλα την ώρα στα πόδια σου δε σημαίνει πως θα γελάς στο τέλος. Οφείλεις και να ξέρεις τι να την κάνεις.
Συνεχίζουμε λοιπόν από 'κει που μείναμε χθες. Πέρα από την κατοχή είναι σημαντικό να μπορείς να παίζεις σωστά. Το passing game σου να είναι ουσιαστικό και όχι εντελώς ακίνδυνο για τον αντίπαλο. Πιο χαρακτηριστικό δείγμα από το ματς της Ισπανίας με τη Ρωσία δεν μπορεί να υπάρξει. Αποτελεί το τέλειο παράδειγμα προς αποφυγή.
Οι Ίβηρες το... τερμάτισαν με το passing game, δίνοντας με επιτυχία 1.031 πάσες ενώ οι Ρώσοι μόλις 204. Ε, και; Αν ρίξει κανείς μια πιο προσεκτική ματιά στο ποιοί και που έστειλαν αυτές τις πάσες θα καταλάβει για ποιό λόγο η Ισπανία ήταν τόσο ακίνδυνη και μετά από 120 λεπτά αγώνα έβαλε μόνο ένα γκολ που προήλθε από το πόδι του αντίπαλου στόπερ (και ύστερα από στημένη μπάλα) και απείλησε (όχι πολύ σοβαρά) σε άλλες 1-2 περιπτώσεις τους διοργανωτές.
Πρώτος πασέρ της Ισπανίας ήταν ο ένας από τους δύο κεντρικούς στόπερ και αρχηγός της, Σέρχιο Ράμος, με 176! Οι περισσότερες (55) πάσες σε συνεργασία Ισπανών σ' αυτό το ματς ήταν από τον Ράμος στον μπακ Ζόρντι Άλμπα! Από τις συνολικά 1.031 πάσες των Ισπανών οι 497 (δηλαδή περίπου οι μισές) ήταν της 4άδας της άμυνας και του τερματοφύλακα! Υπάρχει κάτι άλλο να συμπληρώσει κανείς; Προφανώς όχι. Μιλάνε οι αριθμοί μόνοι τους ενώ εσύ, βλέποντας το θέαμα ούρλιαζες σαν τον Νίκο Κούρκουλο στη γνωστή ταινία: όχι άλλο κάρβουνο, μωρέ.
Ο Ολυμπιακός λοιπόν, για να επιστρέψουμε και στα δικά μας, δεν πρέπει να έχει πρώτους παίκτες στο passing game τους στόπερ του όπως κουραστικά βλέπαμε πολλάκις να παίζουν παράλληλα ή να κάνουν βαθιά γεμίσματα παίκτες όπως ο Μποτία ή ο Ντα Κόστα παλιότερα. Η μπάλα πρέπει να πηγαίνει άμεσα από τα πόδια των στόπερ στο 6αρι και το 8άρι (και φυσικά το 10άρι) για τα... περαιτέρω.