Οι άλλοι εκεί, εμείς σε εποχή εξυγιαντική

Πέμπτη, 28 Ιουνίου 2018 - 11:36

ΣΠΥΡΟΣ ΓΡΟΜΗΤΣΑΡΗΣ

Ιούνιος 2014. Η Εθνική Ελλάδας ετοίμαζε βαλίτσες για τη Βραζιλία και το Μουντιάλ ως η 12η ομάδα / ομοσπονδία στην κατάταξη της ΦΙΦΑ. Ιούνιος 2018. Η Εθνική Ελλάδας κάθεται αναπαυτικά στον καναπέ της και παρακολουθεί, από μακριά, το Μουντιάλ της Ρωσίας ως η 44η της ΦΙΦΑ. Παρότι είναι παρούσες ομάδες που δεν τις λες και...ποδοσφαιρομάνες, όπως ο Παναμάς και η Σαουδική Αραβία, δύσκολα βρίσκεις άνθρωπο που θα πει με ειλικρίνεια: είναι αδικία που η Ελλάδα δεν είναι παρούσα στη διοργάνωση.

Είναι βέβαιο ότι τίποτα δεν έχει συμβεί στην τύχη. Σ' αυτό το χάλι ήρθαμε με...πρόγραμμα. Εξυγιαντικό πρόγραμμα. «Κάναμε» ό,τι μπορούσαμε να απαξιώσουμε το εγχώριο προϊόν και, παράλληλα, να φροντίσουμε να διασυρθεί στο εξωτερικό και να (προσ)καλέσουμε και τη μαμά ΦΙΦΑ στα μέρη μας. Όλα τα παραπάνω ήταν οι συνέπειες της αλλαγής που ήθελαν κάποιοι να γίνει τα τελευταία χρόνια. Και ήταν μια αλλαγή με κόστος. Ήταν αποφασισμένοι να την κάνουν και την έκαναν μη υπολογίζοντας το (οποιοδήποτε και βαρύ) κόστος. Τώρα, εκτός από τον καναπέ, κάθονται και στα... χαλάσματα που οι ίδιοι δημιούργησαν.

Δεν ξέρω πόσο γρήγορα μπορούμε να επιστρέψουμε σε κορυφαίες θέσεις. Ούτε αν μπορούμε άμεσα να επανέλθουμε σε μεγάλες διοργανώσεις. Ξέρω ότι στο Μουντιάλ του 2014 ο Ολυμπιακός είχε παρόντες Μανωλά, Χολέμπας, Μανιάτη, Σάμαρη και τον Μήτρογλου που έξι μήνες πριν είχε πουληθεί στη Φούλαμ και στο τέλος του καλοκαιριού επέστρεψε ως δανεικός στον Ολυμπιακό. Είχε λοιπόν στην παγκόσμια ποδοσφαιρική... βιτρίνα τα ελληνικά «ασημικά» του αφού υπάρχουν φυσικά και τα ξένα.

Τότε συνέβαιναν αυτά, σήμερα η Εθνική απουσιάζει από τα σημαντικά ραντεβού και το ελληνικό ποδόσφαιρο (και σε συλλογικό επίπεδο) έχει κατρακυλήσει τόσο ώστε η συμμετοχή των ομάδων στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ και του Γιουρόπα Λιγκ να περνάει απαραίτητα από τις...συμπληγάδες των καλοκαιρινών προκριματικών που χρόνο με το χρόνο αυξάνονται.

Αλήθεια, ενοχλείται κανείς από την κατάσταση αυτή; Κοκκινίζει κανένα μάγουλο από ντροπή; Και το κυριότερο, έχει κανείς τρόπο και πρόγραμμα ώστε να επιστρέψουμε εκεί που ήμασταν; Για μία ακόμη φορά, ρητορικές είναι οι ερωτήσεις. Τις απαντήσεις τις ξέρουμε και τις ξέρετε.

Ο μοναδικός στόχος ήταν το...φρενάρισμα του Ολυμπιακού μόνο που δεν υπολόγιζαν τις παράπλευρες απώλειες αφού όλα μια αλυσίδα είναι. Έσκαβαν τον λάκκο γι' άλλον και τώρα προσπαθούν να βρουν τρόπο να βγουν απ' αυτόν γιατί έπεσαν μέσα... Δεν λυπάται κανείς γι' αυτούς, για το ελληνικό ποδόσφαιρο λυπάται.

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!