*** ΕΙΠΕ : «Αυτοί οι άνθρωποι που μου κουνούν το δάχτυλο, είναι οι ίδιοι που έχουν αποδομήσει τους προπονητές τους, τον τεχνικό τους σύμβουλο, τους παίκτες, λένε ότι είναι η χειρότερη ομάδα της 30ετίας, πράγμα με το οποίο εγώ δεν συμφωνώ καθόλου! (Georgios Bartzokas)***

*** Μετά την ΕΚΚΩΦΑΝΤΙΚΗ απόδοσή του ( όλοι ... «άκουσαν» τα σφυρίγματά του ) στην νίκη – θρίαμβο – άνοδο της ΑΕΚ(ηφισιάς ) ο διαιτητής Τσαγκαράκης ονομάζεται διεθνής ***

*** Δύο σήματα θα έχει πλέον ο Τσαγκαράκης να τον συνοδεύουν στην καριέρα του. Της Φίφας και της ανοιχτής παλάμης ***

*** Αξίζει να το σημειώσουμε. Μέχρι την παραμονή του αγώνα, ο μόνος πού ήξερε τα ονόματα των τριών διαιτητών, ήταν ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος. Ο οποίος «αποκάλυψε» με ανάρτηση στο διαδίκτυο και το όνομα του Κορομηλά ***

*** Αναρωτιέμαι, έχει πληροφορηθεί ο Γκορντόν ότι ο Ολυμπιακός κατέκτησε το πρωτάθλημα των Κ.17 ; Εχει μάθει για τον τελικό με τον ΠΑΟΚ ; Του έχει μιλήσει κανένας για την απόδοση των νεαρών παικτών ; Και αν ναι, πως αντέδρασε ; ***

Η ΠΑΝΔΑΙΣΙΑ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟΥ ΘΕΑΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΕ Η ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΩΝ Κ.17 ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΡΟΝ.

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΠΛΕΟΝ ΤΟΥΣ ΑΝΗΚΕΙ ΑΛΛΑ ΥΠΟ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΣΙΜΟΝΟΦΣΚΥ ΓΙΑ ΤΟΥΣ «ΜΠΕΜΠΗΔΕΣ» ΤΟΥ 2023 !

ΤΑΛΕΝΤΑΡΕΣ ΣΑΝ ΤΟΝ ΚΩΣΤΟΥΛΑ, ΤΟΝ ΛΙΓΔΑ, ΤΟΝ ΔΑΡΒΙΡΑ, ΤΟΝ ΠΝΕΥΜΟΝΙΔΗ, ΤΟΝ ΜΟΥΖΑΚΙΤΗ κ.α. ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΥΛΗ ΓΙΑ ΤΟΝ

ΜΕΓΑΛΟ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΤΗΣ ΕΠΟΜΕΝΗΣ ΓΕΝΙΑΣ

*** Ζητείται επειγόντως Τζίνα Σιμονόφσκυ ! Αυτή η σκέψη γεννήθηκε στο μυαλό μου, λίγο μετά το τέλος του ΥΠΕΡΟΧΟΥ τελικού του πρωταθλήματος Κ.17, Ολυμπιακού – ΠΑΟΚ. Ενός αγώνα πού κανείς ποδοσφαιρόφιλος θεατής του δεν πρόκειται να ξεχάσει. Μία ποδοσφαιρική πανδαισία, πού περιείχε όλα τα στοιχεία πού έκαναν το ποδόσφαιρο λαοφιλέστερο άθλημα. Ποιότητα, πάθος, δύναμη, ταχύτητα, πείσμα, τεχνική φυσικά προσόντα, ΤΑΛΕΝΤΟ.

*** Τα παιδιά πού είχαν την τύχη να μετάσχουν σ' αυτό τον αγώνα, είναι ΟΛΑ ΤΟΥΣ ΣΟΥΠΕΡ ΤΑΛΕΝΤΑ ! Και ομιλώ για τα παιδιά ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΥΟ ΟΜΑΔΩΝ, τόσο του Ολυμπιακού, όσο και του Πάοκ. Ταλέντα σπάνια, πού ΑΠΕΔΕΙΞΑΝ με την εμφάνισή τους ότι η καριέρα τους μπορεί να είναι σπουδαία, τόσο στο ελληνικό ποδόσφαιρο, όσο και το διεθνές.

*** Κάτι τέτοιο όμως, δεν είναι θέμα μόνο ταλέντου. Είναι και θέμα ΣΥΜΠΤΩΣΗΣ διαφόρων ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΩΝ, όπως για παράδειγμα, να ΠΡΟΣΕΧΤΟΥΝ από τις ομάδες τους, να έχουν πάντα τους κατάλληλους ανθρώπους πού θα φροντίζουν στοργικά για την εξέλιξή τους. Και βεβαίως, να έχουν πάντα τα μυαλά μέσα στο κεφάλι τους και να ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΝ ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΣΚΛΗΡΑ. Μόνο αν συμπέσουν αυτές οι προϋποθέσεις θα φτάσουν στο σημείο πού ονειρεύονται.

*** Αναφέρθηκα στον αξέχαστο προπονητή Τζίνα Σιμονόφσκι. Για τους νεώτερους, πού ίσως να μην τον γνωρίζουν, πρόκειται για ένα προπονητή από τα Σκόπια, πού ήρθε στον Ολυμπιακό στις αρχές της δεκαετίας του 1960 και κατάφερε να φτιάξει μία ομάδα – υπόδειγμα από πιτσιρικάδες – μεγάλα ταλέντα εκείνης της εποχής. Την ομάδα πού έμεινε για πάντα χαραγμένη στη μνήμη των ερυθρόλευκων, ως «Μπέμπηδες» του Σιμονόφσκι.

*** Σε κάποιο άλλο σημείωμα θα προσπαθήσω να θυμίσω στους παλιούς και να ενημερώσω τους νέους, τι ήταν οι Μπέμπηδες , ποια τα επιτεύγματά τους, αλλά και ποιο ήταν το μετέπειτα ποδοσφαιρικό τους μέλλον. Δυστυχώς, πολύ ολίγα, ελάχιστα από εκείνα τα καταπληκτικά ταλέντα κατάφεραν να έχουν την καριέρα πού «υπόσχονταν» το πλούσιο ταλέντο τους.

*** Θα ήταν – και ήδη ΕΙΝΑΙ – ΑΔΙΚΟ να μην απολαύσουν τα παιδιά του προχθεσινού τελικού το αφιέρωμα πού τους αξίζει. Προσωπικά λοιπόν, έχω δεί την Κ.17 ομάδα του Ολυμπιακού στα δύο τελευταία της παιχνίδια. Τον ημιτελικό με τον Αρη και τον τελικό με τον ΠΑΟΚ. Κυριολεκτικά με θάμπωσαν και στα δύο παιχνίδια.

*** Αυτή η απόδοσή τους, δεν μπορεί να μείνει έτσι. Νομίζω ότι ο Ολυμπιακός θα πρέπει πλέον να προσέξει ιδιαίτερα τον θησαυρό πού έχει στα σπλάχνα του και να φροντίσει για την εξέλιξή του, Αυτά τα παιδιά ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ. Με τρία – τέσσερα απ' αυτά, για παράδειγμα, να δείχνου ότι πολύ γρήγορα, ίσως και άμεσα, θα μπορούν να βοηθήσουν και πολύ ψηλότερα από την ομάδα πού ανέδειξαν πρωταθλήτρια.

*** Ταλεντάρες σαν τον Μουζακίτη, τον Κωστούλα, τον Λίγδα, τον Σουλανιάκου, τον Πνευμονίδη, τον Σούφκα, τον Τουφάκη, τον Λιατσικούρα, τον Δάμα κλ.π. ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ, ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ να μην έχουν καριέρα αντάξιά των ικανοτήτων τους. Και στα επόμενα φύλλα, θα αναφερθώ ιδιαίτερα και ξεχωριστά για το καθένα, σ' αυτά τα παιδιά

Η ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΣΙΜΟΝΟΦΣΚΙ ΔΕΝ ΞΑΝΑΡΧΕΤΑΙ – ΟΙ ΜΠΕΜΠΗΔΕΣ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ !

*** Μίλησα λοιπόν για Τζίνα Σιμονόφσκι. Μιλάμε όμως και για μία άλλη, εντελώς διαφορετική εποχή από την σημερινή, την εποχή της παγκοσμιοποίησης του επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Την εποχή του ρομαντισμού, όπου ο προπονητής ήταν σχεδόν μόνος του, να κάνει τα πάντα σε μια ομάδα. Σήμερα, υπάρχουν σκάουτερς, υπάρχουν τεχνικοί διευθυντές, υπάρχει επιτελείο τεσσάρων – πέντε βοηθών, υπάρχουν προπονητές τερματοφυλάκων, γυμναστές, ένα σωρό ειδικότητες, ένας ολόκληρος κόσμος.

*** Τότε, ένας Σιμονόφσκι, ένας Μπούκοβι, ένας Χέλμης, ένας Λάκης Πετρόπουλος κλπ. ήταν ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ και ΑΡΜΟΔΙΟΣ για ΟΛΑ. Ενας για όλα, για τα πάντα. Και ο Τζίνα Σιμονόφσκι είχε καταφέρει όχι μόνο να κρατάει την πρώτη ομάδα με τους τεράστιους άσσους της εποχής, αλλά και να διατηρεί την υπέροχη ομάδα των Μπέμπηδων, πού έπαιζε – αν θυμάμαι καλά – κάθε Τετάρτη και κυρίως στην επαρχία με δυνατές ομάδες της Β΄ Εθνικής, για να διατηρείται.

*** Η θρυλική ομάδα των Μπέμπηδων, δεν μακροημέρευσε, για πολλούς και διάφορους λόγους πού κάποια στιγμή θα αναλύσουμε. Πέτυχε όμως ένα σπάνιο και ίσως μοναδικό επίτευγμα : Να «αναγκάσει» τον ερυθρόλευκο λαό να την θυμάται για πάντα, όπως και εκείνα τα παιδιά πού «θάμπωναν βλέμματα» στους αγώνες της.