Το πάθος του Ολυμπιακού της παράτασης και των πέναλτι έδιωξε το «φάντασμα» του Μαρτίνς!

ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ΤΗΣ ΠΑΡΑΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΕΝΑΛΤΙ, ΕΔΙΩΞΕ ΤΟ «ΦΑΝΤΑΣΜΑ» ΤΟΥ ΜΑΡΤΙΝΣ !
ΤΟ ΕΡΥΘΡΟΛΕΥΚΟ DNA KAI H ΟΞΥΔΕΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΒΑΤΣΛΙΚ
ΕΣΤΕΙΛΑΝ ΤΟΝ ΘΡΥΛΟ ΣΤΟΥΣ ΟΜΙΛΟΥΣ
Η ΑΠΟΒΟΛΗ ΤΟΥ ΜΠΑ ΚΟΜΒΙΚΟ ΣΗΜΕΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΗΝ ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΩΝ 10 ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ 11
ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, ΑΠΟΔΟΘΗΚΕ Η ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
*** Προσπαθώντας να κρίνουμε αντικειμενικά τον Ολυμπιακό πού αντιμετώπισε και απέκλεισε προχθές τον αξιόμαχο Απόλλωνα Λεμεσού, νομίζω ότι θα πρέπει να ξεκινήσουμε ανάποδα. Όχι από την αρχή, αλλά από το τελευταίο κομμάτι. Από την στιγμή πού αναγκάστηκε να πάει στην παράταση και έμεινε και με δέκα παίκτες.
*** Νομίζω ότι από εκείνη την ώρα, είδαμε να ξεδιπλώνεται το μεγαλείο του Ερυθρόλευκου DNA. Οι δέκα εναπομείναντες, απέδειξαν τι θα πεί να είσαι παίκτης του Ολυμπιακού. Αντί να οπισθοχωρήσουν, αντί να ατονήσουν, αντί να «παραδώσουν τα όπλα», όπως ασφαλώς θα περίμεναν οι Κύπριοι, έπραξαν ακριβώς τα αντίθετα. Πέρασαν στην αντεπίθεση, πίεσαν, στρίμωξαν, έχασαν ευκαιρίες για γκολ.
*** Ηταν ένα ξέσπασμα ψυχής, ένα ξέσπασμα καρδιάς, ένα ξέσπασμα λεβεντιάς. Ηταν μια απόδειξη αγωνιστικής υπεροχής, των λιγότερων έναντι των περισσότερων, πού θα ήταν αδύνατον να μην ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΤΕΙ στο φινάλε από την «καπριτσιόζα» ποδοσφαιρική Δικαιοσύνη.
*** Ηταν, όπως είπαμε, κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτό πού είδαμε και ζήσαμε, στην κανονική διάρκεια του αγώνα. Άλλος Ολυμπιακός ξεκίνησε το παιχνίδι, άλλος Ολυμπιακός συνέχισε μετά τα δύο πρώτα λεπτά (!), άλλος Ολυμπιακός εμφανίστηκε στο δεύτερο ημίχρονο. Και εξηγώ :
*** Ξεκινάει ο αγώνας με ολοφάνερα επιθετικό προσδιορισμό, Με παίκτες πού, κάτω από τις ιαχές της εξέδρας, έδειξαν διάθεση και σκοπό να ΚΥΡΙΑΡΧΗΣΟΥΝ στο γήπεδο, να μην αφήσουν τους ΤΡΟΜΑΓΜΕΝΟΥΣ αντιπάλους να πάρουν ανάσα. Και το γκολ, έρχεται πολύ γρήγορα, μόλις στο 2ο λεπτό.
*** Ηταν ένα γκολ πού ΚΑΝΟΝΙΚΑ θα έπρεπε να συνεργήσει στους σκοπούς της ερυθρόλευκης ομάδας. Που ΚΑΝΟΝΙΚΑ θα έπρεπε να φέρει, ουρά, κι' άλλο γκολ. Όλα συντελούσαν σε μία άμεση και θεαματική ΑΥΞΗΣΗ του σκορ. Ο ενθουσιασμός των παικτών, το σάστισμα και η απογοήτευση των αντιπάλων, η ποιοτική ανωτερότητα, όλα μαζί και κάθε ένα χωριστά.
*** Να όμως, πού τίποτα δεν έγινε έτσι. Ο ενθουσιασμός των παικτών, μετριάστηκε, κόπασε, σχεδόν εξαφανίστηκε. Θέλετε ένα αίσθημα πρόωρου κορεσμού ; Θέλετε μία υπερβολική αίσθηση σιγουριάς, μετά το 1-0 ; Όπως και να 'χει, το θέμα είναι ότι η κατάσταση και το αγωνιστικό πρόσωπο της ομάδας, μετά τα πρώτα λεπτά, άλλαξαν άρδην.
*** Το «φάντασμα» του Πέδρο Μάρτινς άρχισε να σκιάζει τον αγωνιστικό χώρο και να πλανάται απειλητικά πάνω από τους ερυθρόλευκους. Η ομάδα, πού ξεκίνησε έχοντας στο νού του προπονητή της (σύμφωνα με τα δικά του λεγόμενα) την κυριαρχία, οπισθοχώρησε. Εδωσε χώρο στους αντιπάλους, περίμενε τον Απόλλωνα πίσω από τη σέντρα.
*** Ναι, συμφωνώ ότι οι Κύπριοι αν και πήραν την κατοχή δεν κατάφεραν να απειλήσουν σοβαρά την ερυθρόλευκη εστία. Θα αντιτείνω όμως την άποψη ότι στο ποδόσφαιρο πολλές φορές δεν χρειάζεται να προηγηθεί «σοβαρή απειλή» για να γίνει η ζημιά. Θυμάστε, αλήθεια, το γκολ του Χαζίζα της Μακάμπι στο 90', πού έφερε το 1-1 ; Για σέντρα απελπισίας πήγαινε ο άνθρωπος, γκολ καταδικαστικό για τον Ολυμπιακό, κατέληξε.
*** Εν πάση περιπτώσει, εγώ δεν είδα κάτι εντυπωσιακά καινούργιο στον Ολυμπιακό μέχρι το σημείο – κλειδί της ισοφάρισης, δλδ, μέχρι το τελευταίο λεπτό και περισσότερο μέχρι την αποβολή του Μπα, όπως ανέπτυξα στην αρχή. Είδα βεβαίως τον προπονητή Κορμπεράν να ζητάει χειρονομώντας από τους παίκτες του να βγούν μπροστά. Ακριβώς ίδιες ήταν και οι παραινέσεις του τερματοφύλακα Βάτσλικ, όποτε ετοιμαζόταν να «ελευθερώσει»
*** Τίποτα, όμως. Ο Ολυμπιακός εξακολουθούσε πεισματικά να είναι το ίδιο φοβικός, υποτονικός, «συγκρατημένος», όπως επί Μάρτινς. Είδαμε με τρόμο τους παίκτες του να «υποτάσσονται» σε πολλές προσωπικές μονομαχίες στους πεισμωμένους και αποφασισμένους Κύπριους. Είδαμε επίσης – ακόμα πιο τρομακτικό αυτό – τα παιδαριώδη λάθη στις μεταβιβάσεις να διαδέχονται το ένα το άλλο.
*** Και μετά απ' αυτά, το βαρύ προαίσθημα ότι «κάτι κακό ψήνεται, κάτι δυσάρεστο πρόκειται να συμβεί», πλάκωσε πάλι τις καρδιές και το νου των ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΩΝ και προχθές οπαδών του Ολυμπιακού στην εξέδρα. Το κακό, πού ήρθε ακριβώς στο 90'. Όπως συνέβαινε συχνά – πυκνά με τον Μάρτινς, όπως συμβαίνει και τώρα, επί Κορμπεράν.
ΚΑΛΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΔΗΛΩΣΕΙΣ, ΑΛΛΑ ΤΑ ΕΡΓΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ
ΥΠΟΣΧΕΤΑΙ ΑΛΛΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ Ο ΚΟΡΜΠΕΡΑΝ,
ΠΟΥ ΟΜΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ... ΧΘΕΣ !
ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΧΑΡΙΖΕΙ ΣΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΤΙΠΟΤΑ
ΚΑΙ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ Η ΤΡΙΠΟΛΗ ΜΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΜΕ ... ΑΓΡΙΕΣ ΔΙΑΘΕΣΕΙΣ
*** Παρατηρώ τις κατά αγώνα δηλώσεις του προπονητή του Ολυμπιακού. Ο Κορμπεράν δεν φείδεται στις υποσχέσεις και στην παροχή διαβεβαιώσεων ότι ο Ολυμπιακός θα αλλάξει, ότι θα δούμε έναν άλλο Ολυμπιακό, ότι η ομάδα σύντομα θα γίνει πιο επιθετική και θεαματική συνάμα και βεβαίως, ότι τα γκολ θα έρθουν πολύ σύντομα.
*** Δεν ξέρω αν στηρίζει την υλοποίηση των παραπάνω στην μεταγραφική ενίσχυση που αναμένεται εντός των προσεχών ημερών στην ομάδα, στην επιστροφή των τραυματιών, στο «ξεσκαρτάρισμα», ή στην δική του δύναμη πειθούς, πού θα μπορέσει, ίσως, να αλλάξει τις όποιες ιδιορρυθμίες στη φιλοσοφία και την αγωνιστική συμπεριφορά κάποιων ποδοσφαιριστών. ΚΞαι μακάρι να τα καταφέρει.
*** Μακάρι να τα καταφέρει ΣΥΝΤΟΜΑ, εννοώ. Διότι μάλλον ΑΡΓΗΣΑΜΕ. Διότι ο χρόνος τρέχει και το αγωνιστικό πρόγραμμα, πλέον, έχει πάρει την ροή φουσκωμένου ποταμιού. ΧΘΕΣ πρέπει να ΣΤΡΩΣΕΙ την ομάδα. Όχι αύριο, ΧΘΕΣ. Την Δευτέρα, ο Ολυμπιακός παίζει τον πρώτο του δύσκολο εκτός έδρας αγώνα, στην Τρίπολη. Και βεβαίως, ο πολύ φιλόδοξος φέτος Αστέρας, δεν πρόκειται να «χαρίσει» τίποτα.
*** Κανείς δεν χάρισε ποτέ κάτι στον Ολυμπιακό. Το αντίθετο είναι ο κανόνας. Ολοι θέλουν να τον κερδίσουν, ή έστω, να του κάνουν ζημιά. Είτε βαθμολογική, είτε αγωνιστική, ζημιά να 'ναι και ό,τι να 'ναι. Κι' ύστερα, να πανηγυρίζουν λες και κατέκτησαν το διηπειρωτικό. Κάποιος θα πρέπει να τα μεταφέρει αυτά στον Κορμπεράν. Να του εξηγήσει ότι άλλα χρονικά περιθώρια ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ. Ο Ολυμπιακός, η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ελληνική ομάδα πού συνεχίζει στην Ευρώπη, ο Ολυμπιακός των 55 και ίσως παραπάνω αγώνων στη σεζόν, έχει μπροστά του να διανύσει ένα πραγματικό αγωνιστικό Γολγοθά. Και για να το πράξει με επιτυχία, πρέπει ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΟΣ εξ αρχής, για όλα.
ΟΙ «ΕΞΥΠΝΑΔΕΣ» ΤΩΝ ... «ΕΞΥΠΝΑΚΗΔΩΝ» :
ΜΕ ΔΥΟ ΙΣΟΠΑΛΙΕΣ ΚΑΙ ΔΥΟ ΝΙΚΕΣ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΣΤΟΥΣ ΟΜΙΛΟΥΣ
*** Διαβάζω στα λεγόμενα «εξυγιαντικά» Μέσα αρθρίδια σαν αυτό : «Μοναδικό. Μπορεί να προκρίθηκε ο Ολυμπιακός, αλλά κατέγραψε ένα αρνητικό ρεκόρ : Μπήκε στο Europa χωρίς νίκη σε 6 αγώνες !» ( blog «Η Δίκη», του Κυριάκου Θωμαϊδη )
*** Δεν θα το χαρακτηρίσω ανόητο, έως βλακώδες, αλλά απλά ... «εξυπνακίστικο», όσο και άλλα παρεμφερή πού αναρτήθηκαν σε άλλα sites του ιδίου ... φυράματος. Ο «εξυπνάκιας» σχολιαστής, παρουσίασε τα πράγματα όπως ήθελε, ασορτί με το αντιολυμπιακό του μένος. Ενώ θα μπορούσε, με την ίδια φιλοσοφία, να «καταγράψει» την διαδρομή του Ολυμπιακού διαφορετικά. Ότι δηλαδή, μπήκε στους Ομίλους του Γιουρόπα, αήττητος στους προκριματικούς αγώνες.
*** Όμως, η τοξική άποψη του «εξυπνάκια» σχολιαστή δεν αποτυπώνει – πάντα κατά την ταπεινή μου άποψη – την πραγματικότητα. Ποια είναι η «δική μου» πραγματικότητα ; Ότι ο Ολυμπιακός μπήκε στους ομίλους του Γιουρόπα με ΔΥΟ ΙΣΟΠΑΛΙΕΣ και ΔΥΟ ΝΙΚΕΣ.
*** Και για να τα κάνω πενηνταράκια. Στους αγώνες με τη Σλόβαν Μπρατισλάβας, είχαμε ΜΙΑ ΙΣΟΠΑΛΙΑ 1-1 στο Καραϊσκάκη και μία ΝΙΚΗ του Ολυμπιακού με 4-3 στη Σλοβακία. Στους αγώνες των ερυθρολεύκων με τον Απόλλωνα Λεμεσού, είχαμε ΜΙΑ ΙΣΟΠΑΛΙΑ 1-1 στην Κύπρο και ΜΙΑ ΝΙΚΗ του Ολυμπιακού προχθές, με 3-1 στο Καραϊσκάκη
*** Αν ... απορούν για τα παραπάνω στοιχεία οι εν λόγω, ή άλλοι τινές «εξυπνάκηδες», αυτό πού έχω να τους πω είναι πως ένας αγώνας τελειώνει ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΟ ΣΦΥΡΙΓΜΑ ΤΗΣ ΛΗΞΕΩΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΙΑΙΤΗΤΗ. ΤΟ τελικό σκορ, άρα ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ, καταγράφεται ΜΟΛΙΣ Ο ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ ΣΦΥΡΙΞΕΙ ΤΗΝ ΛΗΞΗ.
*** Στους δύο συγκεκριμένους αγώνες του Ολυμπιακού, όπως και σε ΟΛΟΥΣ όσοι τελειώνουν μετά από παράταση ή πέναλτι, το σκορ είναι αυτό πού ΕΧΕΙ ΔΙΑΜΟΡΦΩΘΕΙ ΜΕΧΡΙ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ. Αν έχει προηγηθεί παράταση και πέναλτι, πρόκειται για διαδικασία που είναι ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ και ΕΜΠΕΡΙΕΧΕΤΑΙ ΑΝΑΠΟΣΠΑΣΤΑ στα γεγονότα του αγώνα. Επομένως, το ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ αποτυπώνεται όπως είναι διαμορφωμένο τη στιγμή της λήξης και όχι στην κανονική διάρκεια του αγώνα.
*** Μάθετε μπαλίτσα από τον δάσκαλο, εξυπνάκηδες.
*** ( Σημείωση : Τινές εκ των πάσης λογής ξερόληδων και εξυπνάκηδων της τσούτσας, παριστάνουν και τους ... «καθηγητές δημοσιογραφίας» σε διάφορες «σχολές». Ενας από τους λόγους, και αυτός, της γενικότερης κατάντιας του επαγγέλματος ) ***
Η ΒΑΝΤΟΥΖ ΑΠΟ ΤΟ ΛΙΧΤΕΝΣΤΑΪΝ ΣΤΟΥΣ ΟΜΙΛΟΥΣ
ΚΑΙ Ο ΠΑΟ ... ΣΤΑ ΑΖΗΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ
*** Από χθεσινή ανάρτηση στο blog της «Αθλητικής Διαπλοκής» :
*** «Τελικά το μόνο που δουλεύει καλά στον Παναθηναϊκό είναι οι ιστορικοί του. Γράφονται βιβλία, στήνονται sites-ηλεκτρονικές εγκυκλοπαίδειες, ανεβαίνουν βίντεο σε κανάλια στο YouTube. Ο σύλλογος αντιμετωπίζεται πλέον ως αρχαιολογικό εύρημα ανάλυσης και συζητήσεων σε σεμινάρια. Το παρόν και το μέλλον απουσιάζουν φυσικά και η προοπτική είναι μηδενική, όπως διαπιστώσαμε πέρυσι ακόμα και στο αγαπημένο τους άθλημα που είναι το μπάσκετ.
*** Φέτος ξύπνησαν τα όνειρα για Ευρώπη με τη συμμετοχή του Παναθηναϊκού στα προκριματικά του Conference League... Αμ δε! Η Σλάβια Πράγας ήρθε για να αποδείξει πόσο ασύνδετη είναι πλέον η έννοια του Παναθηναϊκού με την Ευρώπη!
*** Και χθες ήρθε μία ακόμα πικρή αλήθεια να υπενθυμίσει στον Παναθηναϊκό πόσο έχει μικρύνει... Η Βαντούζ από το Λιχτενστάιν προκρίθηκε στους ομίλους του Conference League! Ναι, η Βαντούζ! Πρόκειται για την πρωτεύουσα του πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν με πληθυσμό... 5.000 κατοίκους όσο και η Σκόπελος των Σποράδων» !
*** Στον Παναθηναϊκό αντίθετα το όνειρο συμμετοχής σε ευρωπαϊκό όμιλο παραμένει απομακρυσμένο. Τελευταία συμμετοχή τη σεζόν 2016/17 με απολογισμό την τελευταία θέση και έναν βαθμό και προτελευταία συμμετοχή τη σεζόν 2014/15 με απολογισμό την τελευταία θέση και δύο βαθμούς ! Τελευταία νίκη του Παναθηναϊκού σε Ευρωπαϊκό όμιλο ήταν το 2012 επί του μεγαθηρίου που ακούει στο όνομα Μάριμπορ...!
*** Ακόμα και στην Βαντούζ λοιπόν υπάρχει προοπτική. Την ίδια ώρα ο Παναθηναϊκός μετατρέπεται σε μουσείο» ***
*** ΕΙΠΕ : «Ελπίζω σε πέντε χρόνια να έχω συμβάλει στο να γίνει ο Ολυμπιακός ακόμα καλύτερος. Αυτή είναι η επιθυμία μου» ( Κάρλος Κορμπεράν, προπονητής Ολυμπιακού ) !!!
- Σηκώνω ψηλά τα χέρια και ... παραδίδομαι ***
*** Όταν ισοφάρισε η Λεμεσός και ο Ολυμπιακός έμεινε με δέκα παίκτες, οι Λαλάκηδες νόμισαν ότι έχουν τον αποκλεισμό του στο τσεπάκι τους.
Όταν όμως τέλειωσε το ματς και έψαξαν στο τσεπάκι τους, το μόνο πού βρήκαν ήταν ένα αμελέτητο. ***
*** ΟΦΗ – Παναθηναϊκός, λέει το deja vus της αγωνιστικής. Και πως μου ήρθε στο μυαλό, ρε παιδιά εκείνο το παλιό και αξέχαστο : «Μου ξανάρχονται ένα - ένα, χρόνια δοξασμένα ... να 'τανε το ... 91 να 'ρθει μια στιγμή ... Να περνάω καβαλάρης του Γεντί την πόρτα ... και με τον Βαρδινογιάννη, να 'πινα ρακή».
- Καλό το τραγουδάκι, κύριε Μπούση ; ***
*** Δήλωσε ο Βραζιλιάνος του Πόα, ότι είχε προτάσεις και από άλλες δύο ελληνικές ομάδες, αλλά αυτός ... προτίμησε τον Παναθηναϊκό ! Να του πούμε συγχαρητήρια, λίγο θα είναι, για μια τέτοια ... ευφυϊα ! Αυτός πρέπει να είναι πού λένε στη Βραζιλία ότι του έδωσαν μια μέρα να φυλάξει ένα πουλί βαλσαμωμένο και ... του 'φυγε ! ***
ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΗΝ ΤΑΜΠΕΛΑ ΤΟΥ «ΓΚΑΝΤΕΜΗ», ΓΙΩΡΓΟ
*** Προς τον παλιό μου φίλο Γιώργο Θαναηλάκη, COSMOTE. Θερμή παράκληση, Γιώργο μου, στις μεταδόσεις σου αγώνων του Ολυμπιακού μην αναφέρεσαι συνεχώς σε άτυχες στιγμές, άτυχων για την ομάδα αγώνων. Ειδικά όταν η ομάδα είναι στριμωγμένη και οι φίλαθλοι στην τσίτα, δεν χρειάζεται νβα θυμόμαστε συνεχώς στο τι έκανε στη Χάϊφα και πως έφαγε το γκολ από τη Σλόβαν κ.α. Μέχρι και στο ματς με τη ... Λουντογκόρετς αναφέρθηκες, ενώ έχει τόσα και τόσα παιχνίδια με θετική έκβαση να τα υπενθυμίσεις και να βοηθήσεις, έτσι, να ανέβει ψυχολογία του φιλάθλου. Μη ριψοκινδυνεύεις, Γιώργο μου, γιατί ξέρεις τι γίνεται καμιά φορά ; Υπάρχουν και οι περίεργοι, οι ιδιόρρυθμοι, οι τσατίλες, πού εύκολα μπορεί να σου κολλήσουν την ταμπέλα του γκαντέμη ! Και ξέρεις, άμα σου κολλήσει αυτή μια φορά, άντε να την ξεκολλήσεις ! ***
*** Η στήλη του Μανώλη Γαβαθιώτη, Πολλά… εν ολίγοις, δημοσιεύθηκε στον Κόκκινο Πρωταθλητή, στις 27/8/2022. ***