Ο ΜΑΝΟΣ, Η ΡΙΖΟΥΠΟΛΗ ΚΑΙ ΤΑ... 250 ΚΙΛΑ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙΑ !
Ριζούπολη είπαν, θα γίνει ο τελικός. Και εδώ μπορούμε να πούμε πως η έπο μας αιφνιδίασε. Κανείς δεν το είχε σκεφτεί, ότι θα μπορούσε ποτέ να οριστεί αυτό το γήπεδο. Όπως ακριβώς δεν θα έστεκε ούτε σαν ενδεχόμενο το να ορίζονταν το γήπεδο Κουκουβαούνων, ή το γήπεδο Αμπελακιακού Σαλαμίνας. Κι' αυτά, εδώ πού τα λέμε, είναι καλύτερα από την ρημαγμένη και ερειπωμένη Ριζούμπολη
Τέλος πάντων, έγινε. Δηλαδή, θα ολοκληρωθεί σαν γεγονός μεθαύριο στην συνεδρίαση τη Εξευτελιστικής Επιτροπής της επο, πού θα επικυρώσει την απόφαση του Μάνου.
Είπατε κάτι ; Ποιος είναι πάλι αυτός ο Μάνος; Ευκαιρία να σας τον συστήσω. Μάνος Γαβριηλίδης, πρόεδρος της ΕΠΣ Κομοτηνής, αναπληρωματικό μέλος της Εξευτελιστικής Επιτροπής της έπο, αλλά και πρόεδρος της Επιτροπής Κυπέλλου της έπο.
Προλαβαίνω την απορία : Γιατί αναπληρωματικό μέλος και όχι κανονικό, τακτικό;
Ας αρχίσουμε όμως, απ' την ... αρχή. Από την εποχή ( 2016 ) πού η «συμμαχία» των τριών αποφάσισε με την σύμφωνη γνώμη και ανεξάντλητη αρωγή του Κοντονή, να διώξει την παλιά διοίκηση ( Γκιρτζίκη ) από την έπο και να ανεβάσει άλλη, της επιλογής των «συμμάχων» Ιβάν Σαμπίντι, Μελισσανίδη και Αλαφούζου.
Η προσπάθεια των τριών να επιβάλουν δική τους διοίκηση στην έπο, είχε δύο κατευθύνσεις. Η μία προς τις διοικήσεις των ΕΠΣ, όσες εκ των οποίων δεν συμφωνούσαν με τις ... αρχές της εξυγίανσης, έπρεπε να εξοντωθούν με όλους τους τρόπους. Η δεύτερη, προς τα μέλη της ήδη υπάρχουσας διοίκησης, πού θα είχαν το ... προνόμιο να αλλαξοπιστήσουν. Από την παράταξη Γκιρτζίκη δηλαδή να μετεμφυτευτούν στην παράταξη των εξυγιαντών.
Ενας εξ αυτών, ο κορυφαίος ίσως, ήταν ο Μάνος Γαβριηλίδης, ο οποίος ΗΤΑΝ πρόεδρος της Επιτροπής Κυπέλλου επί Σαρρή, Γκιρτζίκη κ.λ.π. και ΕΜΕΙΝΕ πρόεδρος της Επιτροπής αυτής ΚΑΙ ΜΕΤΑ την άνοδο της εξυγίανσης στην ΕΞΟΥΣΙΑ.
Ο Μάνος Γαβριηλίδης ρωτήθηκε τότε από κάποιους φίλους πού είχαν εκπλαγεί από την «μεταφύτεψή» του στη γλαστρούλατης εξυγίανσης : «Γιατί ρε Μάνο το έκανες αυτό ; Γιατί ΜΑΣ ΠΟΥΛΗΣΕΣ και πήγες μαζί τους ;»
Και αυτός απάντησε : «Διακόσια πενήντα κιλά πορτοκάλια ήταν αυτά, ρε παιδιά, τι στην ευχή, θα τα άφηνα ;»
Νομίζω ότι εδώ υπήρξε η πιο ρεαλιστική και πιο πειστική απάντηση πού δόθηκε ποτέ στην ιστορία της παγκόσμιας ... «αλλαξοπίστησης».
Διακόσια πενήντα κιλά πορτοκάλια, βλέπετε, αντιστοιχούν σε πολλές χιλιάδες πορτοκαλάδες, πού με τη σειρά τους αποδίδουν πολλά κιλά βιταμίνης C στον ανθρώπινο οργανισμό.
Δεν ήταν δα και κανένα κορόϊδο ο Μάνος. Ηξερε πολύ καλά ποιο ήταν το συμφέρον του και δεν το άφησε ανεκμετάλλευτο.
Και γιατί δεν εξελέγη τακτικό, αλλά αναπληρωματικό μέλος στις εκλογές πού έγιναν τότε ; Νομίζω είναι προφανές. Δεν είχε ακόμη εμπνεύσει εμπιστοσύνη στους ... εκλέκτορες. Όμως, στην Επιτροπή Κυπέλλου έμεινε. Είχε βλέπετε τόση επιτυχία η έως τώρα θητεία του : Τρείς τελικοί, χωρίς κόσμο, με επεισόδια και αντεγκλήσεις.
Ε, αλλοίμονο, με τέτοια επιτυχία θα τον άλλαζαν ποτέ ;
Ένα πράγμα θαυμάζουν πάντως στον Μάνο οι δικοί του. Την ευκολία και τον αυτοματισμό του, όταν τον παίρνει στο τηλέφωνο ο ασπρομάλλης ... Δημιουργός. Με το πού βλέπει τον αριθμό σηκώνεται απ' τη θέση του και στέκεται κλαρίνο !
«Ριζούπολη θα ορίσεις για τον τελικό», ακούει τη χαρακτηριστική φωνή να του λέει και απαντά αμέσως : «Μάλιστα, κύριε Δημήτρη» !
Τώρα θα μου πείτε, εντάξει, ο ασπρομάλλης Δημιουργός δεν έχει πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια. Δεν έχει σημασία, αυτός έχει άλλα πράγματα. Και κυρίως, ΠΕΙΘΩ.