ΠΕΡΑΣΜΕΝΑ ΜΕΓΑΛΕΙΑ ΚΑΙ ΔΙΗΓΩΝΤΑΣ ΤΑ ΝΑ … ΚΛΑΙΣ!
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΩΛΗΣ ΓΑΒΑΘΙΩΤΗΣ
«1968» : Όταν η 7η τέχνη συναντιέται με τον βυζαντινισμό
Στις 4 Απριλίου του 1968, δεκαεπτά ημέρες πριν η στρατιωτική δικτατορία κλείσει χρόνο στην εξουσία, η μπασκετική ΑΕΚ, παίζοντας στο κατάμεστο από 80.000 φιλάθλους ( και ΟΧΙ μόνον οπαδούς της ) κέρδισε την Σλάβια Πράγας και κατέκτησε το Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης. Η μαζική συμμετοχή του κόσμου, πράγμα μάλλον φυσιολογικό για τις διεθνείς αθλητικές εκδηλώσεις στη χώρα μας, εκείνη την ταραγμένη εποχή, βοήθησε την πράγματι πολύ καλή πεντάδα της ΑΕΚ να κερδίσει την αδύναμη αντίπαλό της.
Το σημαντικό γεγονός καταγράφτηκε στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ, αλλά βεβαίως ποτέ δεν θεωρήθηκε εφάμιλλο σε σπουδαιότητα με τις διακρίσεις άλλων ελληνικών ομάδων πού σημειώθηκαν και σημειώνονται στη σημερινή εποχή. Ούτε όμως και η εκείνη η ομάδα της ΑΕΚ ήταν η καλύτερη ελληνική της εποχής της.
Γιά πολλούς και διαφόρους λόγους, πού δεν έχω καμία διάθεση και επιθυμία να αναλύσω, το σημαντικό, όπως είπαμε, γεγονός έγινε κινηματογραφική ταινία και μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη, όπου πλέον προβάλλεται κανονικά.
Και εδώ θα πρέπει να σταθώ, γιά να μη δημιουργούνται ψευδαισθήσεις και «βυζαντινισμοί». Η ταινία αυτή, γυρισμένη από σκηνοθέτη οπαδό της ΑΕΚ ( Τάσος Μπουλμέτης, τον θεωρώ εξαιρετικό έχοντας παρακολουθήσει την «Πολίτικη Κουζίνα» ) και στην παραγωγή το τμήμα μπάσκετ της ΑΕΚ, δηλαδή τον ιδιοκτήτη της Μάκη Αγγελόπουλο. Οι ηθοποιοί πού πρωταγωνιστούν είναι επίσης οπαδοί της ΑΕΚ, όπως πιθανολογώ και … ολόκληρο το τιμ πού ασχολήθηκε με την ταινία.
Επομένως, σαν ΠΡΩΤΟ συμπέρασμα, η ταινία αυτή ΑΦΟΡΑ και ΑΠΕΥΘΥΝΕΤΑΙ αποκλειστικά σε οπαδούς της ΑΕΚ. Διότι θα μου φαινόταν πολύ περίεργο αν την ταινία αποφάσιζε να ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ γιά να την δεί ένας οπαδός του Ολυμπιακού, του Παναθηναϊκού κ.α. Ηδη, απ’ ό,τι διάβασα, οι οργανωμένοι οπαδοί του πανιωνίου ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΑΝ την προβολή της στα σινεμά της Νέας Σμύρνης. Δεν το χειροκροτώ σαν ενέργεια, αλλά το ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΩ, ως φίλαθλος και ΟΠΑΔΟΣ.
Το Κύπελλο ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΡΙΩΝ είχε κερδίσει η Ρεάλ
Πάμε παρακάτω. Δεν είμαι σίγουρος ότι ΑΞΙΖΕΙ εκείνη η διεθνής επιτυχία της ομάδας μπάσκετ της ΑΕΚ της προβολής πού της γίνεται. Το Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης στο Μπάσκετ, ήταν κάτι ανάλογο με το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ στο ποδόσφαιρο. Δηλαδή ήταν ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΤΗ ΤΑΞΕΙ μπασκετικός ευρωπαϊκός θεσμός, ΜΕΤΑ τον κορυφαίο Κύπελλο Πρωταθλητριών, κάτι σαν «Τσάμπιονς Λιγκ» του αθλήματος. Εκείνη την περίοδο πού η ΑΕΚ κέρδισε το Κύπελλο Κυπελλούχων, το Κύπελλο Πρωταθλητριών κέρδιζε η ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΠΑΣΚΕΤ Ρεάλ Μαδρίτης, πού είχε αντιμετωπίσει όλες τις μεγάλες δυνάμεις του αθλήματος στην πορεία της προς τον τίτλο.
Αντίστοιχα, η ΑΕΚ έφτασε στον τελικό παίζοντας ΜΟΝΟΝ ΤΡΕΙΣ ΑΓΩΝΕΣ εκ των οποίων οι δύο ήταν με αντιπάλους ομάδες υποδεέστερες σε αξία, την KAS Βιτόρια από το Μπιλμπάο και την Αντερλεχτ από ασήμαντο μπασκετικά Βέλγιο, την οποία όμως κατάφερε να περάσει με διαφορά ΕΝΟΣ ΚΑΛΑΘΙΟΥ : 76 – 54 στην Αθήνα, 54 – 74 έξω !
Η τρίτη ομάδα πού απέκλεισε η ΑΕΚ τότε, ήταν μία Παλακανέστρο Βαρέζε ( νομίζω ότι δεν υπάρχει πλέον ), από την Ιταλία. Και αυτή την απέκλεισε με διαφορά ενός καλαθιού : 72-52 εδώ, 78-60 έξω.
Εντάξει, είπαμε, αλλά όχι και … άθλος, ρε παιδιά ! ΣΙΓΑ ΤΑ ΩΑ ! Όχι και να το κάνουμε ταινία, αλλά και αν το κάνετε ταινία, γούστα σας και καλαμπαλίκι σας. Μη ζητάτε και μην αυταπατάσθε, περιμένοντας τον κοσμάκη να … συρρεύσει κατά εκατοντάδες στις αίθουσες πού προβάλλουν την ταινία αυτή. Πόσο μάλλον τους … «80.000 θεατές» πού ονειρεύεστε ! Να έρθουν να δουν, τι, αγαπητοί ; Μια ομάδα πού εκμεταλλεύτηκε ΣΤΟ ΕΠΑΚΡΟΝ τις καταστάσεις και τις περιστάσεις και κέρδισε ΕΠΑΞΙΑ, αναμφισβήτητα μία διεθνή διάκριση ;
Ναι, αλλά τότε τι να πούνε ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός, πού έχουν ΜΟΝΟΠΩΛΗΣΕΙ τα ευρωπαϊκά τρόπαια σε βαθμό ώστε να θεωρούνται θέματα ΡΟΥΤΙΝΑΣ οι όποιες κατακτήσεις τους !
Δεν φαντάζομαι και … «αντιστασιακούς» !
Και κάτι ακόμα. Δεν ξέρω, ούτε και θα μάθω ( αφού βεβαίως δεν πρόκειται να σπαταλήσω χρόνο και χρήμα να πάω να το δω ) το πώς ο Μπουλμέτης ( πανάξιος, επαναλαμβάνω σκηνοθέτης ) παρουσιάζει και αποδίδει την εποχή και την ατμόσφαιρά της. Εχω βάσιμες υποψίες, βεβαίως, ότι θα παρουσιάζει την «χούντα των συνταγματαρχών» όπως ο ίδιος θέλει και πιστεύει. Μην τυχόν όμως και μάθω ότι παρουσιάζει και τους αθλητές της ΑΕΚ σαν τίποτα … «αντιστασιακούς» της εποχής, γιατί θα πρόκειται γιά ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΣΗ και ΕΞΑΠΑΤΗΣΗ του κοινού πού θα παρακολουθήσει την ταινία.
Εμείς πού είμαστε λίγο παλιοί και πού «λίγο – πολύ» ΓΝΩΡΙΣΑΜΕ και ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ κάποιους από την τότε ομάδα, είμαστε σε θέση να ξέρουμε πόσο ΦΙΛΟΙ με το καθεστώς ήταν κάποιοι αθλητές της. Εκτός αν, βεβαίως, το να παίζεις καθημερινά «Θανάση» και «Κουμ Καν» στην πλατεία Βικτωρίας, αποτελούσε … ηρωϊκή πράξη αντίστασης στο στρατιωτικό καθεστώς !
Μην ξεράσω, πού έλεγε και ο Πυριόχος.