Η νέα βράβευση του Μαρινάκη και το βατερλό του Τσίπρα στη Βουλή…

Τετάρτη, 29 Νοεμβρίου 2017 - 15:36

Εκδηλος ο τρόμος και ο πανικός στην τραγική πρωθυπουργική εμφάνιση, με την «περίεργη» επίθεσή του στις εφημερίδες που… «λυσσομανούν» εναντίον του

…οιωνοί σημαντικών εξελίξεων στους τομείς της πολιτικής και της επικοινωνίας

Αλλο ένα βραβείο προστέθηκε στην πλουσιότατη συλλογή βραβείων του Βαγγέλη Μαρινάκη. Για πολλούς, είναι ίσως το πιο σημαντικό, ιδιαίτερου κύρους βραβείο, με την πιο μεγάλη σημασία. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης βραβεύτηκε ως η προσωπικότητα της χρονιάς στην Ελληνική Ναυτιλία.

Επιχειρηματικό το βραβείο, αλλά με μεγάλη κοινωνική απήχηση, αφού στην επιλογή του δεν έπαιξαν ρόλο μόνον οι επιχειρηματικές του δραστηριότητες, αλλά και το ευρύτερο ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ του ΕΡΓΟ.

Μιλώντας στην εκδήλωση (παρουσία 1200 προσκεκλημένων) ο Βαγγέλης Μαρινάκης είπε μεταξύ άλλων τα παρακάτω ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ, που προϊδεάζουν και ενημερώνουν, κατά την άποψή μου, για τα μελλοντικά του σχέδια: «Είμαι περήφανος για τη σύμπτωση να γεννηθώ Ελληνας και να ασχολούμαι με τη Ναυτιλία. Στον ναυτιλιακό κόσμο, μαθαίνει κανείς από την αρχή πώς να αντιμετωπίζει και να ανταγωνίζεται ψηλά κύματα, τεράστιες εταιρείες και πολύ ταλαντούχους, έξυπνους και έμπειρους ανθρώπους. Επομένως, για να επιτύχει κανείς σε υψηλό επίπεδο, πρέπει να εργαστεί σκληρά, να αποδίδει, να έχει πίστη και να είναι συνεπείς απέναντι στις απαιτήσεις του κλάδου μας, οι οποίες αυξάνονται σχεδόν καθημερινά. Κατά τη διάρκεια αυτού του υπέροχου και δύσκολου ταξιδιού, μαθαίνει πώς να πολεμά και να είναι νικητής».

Και συνέχισε: «Η επιτυχία μας στη ναυτιλία, μας επέτρεψε να συνεισφέρουμε σημαντικά και να είμαστε νικητές και σε άλλους τομείς δραστηριότητας: στον αθλητισμό, συμπεριλαμβανομένου του ποδοσφαίρου φυσικά, στην Ελλάδα και στην Αγγλία, στα Media και στον αγαπημένο μας Δήμο Πειραιά. Τα επιτεύγματά μας στην Ναυτιλία μας δίνουν την δύναμη να συνεισφέρουμε ότι καλύτερο στην κοινωνία. Η ανεξαρτησία από οποιαδήποτε ελληνική κυβέρνηση (ιδιαίτερα την ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ) μας δίνει την ελευθερία να εκφράζουμε τη γνώμη μας και τις απόψεις μας για τη χώρα μας και τις προσδοκίες μας για ένα καλύτερο μέλλον για την Ελλάδα».

Αυτή ειδικά η τελευταία παράγραφος, είναι απόλυτα κατατοπιστική και δίνει το στίγμα μιας ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ για αγώνα και σε άλλα πεδία, εκτός του αθλητικού, ειδικότερα στον τομέα της ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ και της ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ. Το πεδίο δηλαδή το οποίο θα ήθελε πολύ να αποφύγει η σημερινή συγκυβέρνηση συριζανέλ, πού βλέπει πλέον ΜΕ ΤΡΟΜΟ την συνεχή άνοδο του Βαγγέλη Μαρινάκη στις συνειδήσεις, όχι απλά των φιλάθλων του Ολυμπιακού, αλλά και του απλού πολίτη γενικότερα.

Ο ΠΑΝΙΚΟΣ ΦΕΡΝΕΙ ΓΚΑΦΑ

Ο τρόμος των Τσίπρα και Καμμένου, ήταν έκδηλος και διάχυτος στην άθλια παρουσία και των δύο στη Βουλή, κατά τη συζήτηση σχετικά με την ανάμιξη Καμμένου στην αγοραπωλησία πυρομαχικών στη Σαουδαραβία.

Εκεί, ο Τσίπρας χωρίς να υπάρχει καμία σχέση με το υπό συζήτηση θέμα, έφερε θέμα Μαρινάκη για να κερδίσει εντυπώσεις, αλλά το αποτέλεσμα της αναφοράς του ήταν ακριβώς το αντίθετο από το επιδιωκόμενο.

Να δούμε όμως τι ακριβώς είπε ο πρωθυπουργός μας, απευθυνόμενος στην αξιωματική αντιπολίτευση:

«Σας δίνουνε γραμμή ΜΜΕ οι ιδιοκτήτες των οποίων έχουν επιδοθεί σε μία λυσσαλέα επίθεση απέναντι στην κυβέρνηση».

Και αναρωτήθηκε φωναχτά: «Για ποιο λόγο άραγε;».

Εδώ λοιπόν, συμβαίνει κάτι παράξενο και μάλλον πρωτότυπο στον κοινοβουλευτικό βίο. Εχουμε ένα Πρωθυπουργό, να απαντά σε ερώτηση πού ναι μεν κατατέθηκε από το αντίπαλο κόμμα, αλλά ο ίδιος ισχυρίζεται ότι… δεν προέρχεται απ’ αυτό. Οτι δηλαδή, η ερώτηση της ΝΔ στην οποία απαντάει, δεν είναι της ΝΔ αλλά του… ιδιοκτήτη ΜΜΕ που… «δίνουν γραμμή» στη ΝΔ!

Επομένως, ΣΕ ΠΟΙΟΝ μπήκε στον κόπο να πάει στη Βουλή να απαντήσει ο πρωθυπουργός; Στη ΝΔ ή στον… ιδιοκτήτη ΜΜΕ; Και το επαναλαμβάνω: Σε ΠΟΙΟΝ ακριβώς μπήκε στον κόπο να απαντήσει από το βήμα της Βουλής, ο Τσίπρας; Στον αρχηγό του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης Μητσοτάκη, ή στον ιδιώτη ιδιοκτήτη ΜΜΕ Μαρινάκη;

Μιλάμε κατ’ αρχήν για ακραία ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ του ρόλου της αξιωματικής αντιπολίτευσης, πρώτη φορά στην ιστορία από ένα πρωθυπουργό, ανεξαρτήτως του τίτλου του κόμματος που την ασκεί, δηλαδή για ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ μιας κορυφαίας κοινοβουλευτικής διαδικασίας και πρακτικής, από τον ίδιο τον πρωθυπουργό! Αν αυτό δεν είναι σύμπτωμα ΠΑΝΙΚΟΥ, τότε ποιο θα μπορούσε να είναι;

Υπεκφυγή διά μέσω λαϊκισμού η άσχετη αναφορά περί… «Paradise Papers»

Γκάφα του Τσίπρα; Το έξυπνο πουλί, από τη μύτη πιάνεται, λέει η σοφή παροιμία. Αλλά και η συνέχεια ήταν απόλυτα χαρακτηριστική της ποιότητας και του ΠΑΝΙΚΟΥ του (πολιτικού) ανδρός.

«Επειδή», είπε ο Τσίπρας, «εγώ δεν μασάω τα λόγια μου, θα σας το πω ευθέως» (ειδικά αυτό το… ευθέως μου άρεσε!). «Ολως τυχαίως συντονισμένα εδώ και δεκαπέντε ημέρες μόλις, στην επικαιρότητα βρέθηκαν τα λεγόμενα Panama Papers, Paradise Papers… ένα συντονισμένο κρεσέντο ΜΜΕ του κατά δήλωση της κ. Μπακογιάννη κουμπάρου σας».

Δηλαδή, του Βαγγέλη Μαρινάκη. Και εδώ, για να μην τρελαθούμε εντελώς, ερωτώ: ΤΙ ΔΟΥΛΕΙΑ έχουν τα παραντάιζ πέιπερς, με το ΥΠΟΣΥΖΗΤΗΣΗ θέμα; Ποια σχέση έχει αυτή η λίστα με διάφορα ονόματα εκ των οποίων ΚΑΝΕΝΑ σχετικό με τα εξοπλιστικά της Σαουδαραβίας; Εγώ από αυτή τη λίστα θυμάμαι μόνο την βασίλισσα Ελισάβετ της Αγγλίας, τον υπουργό Εμπορίου των ΗΠΑ, την… Μαντόνα, τον… Μπόνο και πάει λέγοντας!

Καμία σχέση καμία συνάφεια, κανένα στοιχείο πού να συνδέει την συζητούμενη υπόθεση με τη συγκεκριμένη λίστα. Γιατί την ανέφερε ο Τσίπρας; Μα, αδιόρθωτα επιρρεπής στο ΨΕΜΑ την ΕΞΑΠΑΤΗΣΗ και τον ΛΑΪΚΙΣΜΟ της δεκάρας, κάτι έπρεπε να… πετάξει και το πέταξε! Ασχετο, ασύνδετο, άνευ καμίας απολύτως σχέσης. Χωρίς καμία όμως αμφιβολία, υπάρχουν ακόμα τύποι που κυκλοφορούν ανάμεσά μας, που και μόνο στο άκουσμα κάποιων πομπωδών τίτλων, όπως ας πούμε «Paradise Papers», αμέσως… ψυλλιάζονται και… υποψιάζονται: «Μωρέ, κάτι τρέχει εδώ πέρα. Δεν μπορεί να το πετάει έτσι, ο πρωθυπουργάρας μας. Αρε Τσίπρα, τους… ξεβράκωσες πάλι. Ακούς εκεί, να είναι μπλεγμένοι με τα παραντάιζ πέιπερς και να έρχονται στη Βουλή να… κατηγορούν κι’ όλας»!

Δυστυχώς, φίλοι μου, τα ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ αυτού του είδους (διότι μιλάμε για ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ θράσους, ψεύδους, εξαπάτησης κ.α.) μένουν αναπάντητα και ατιμώρητα. Και για να είμαι ειλικρινής, εγώ θα περίμενα να σηκωθεί ΕΝΑΣ εύθικτος βουλευτής, πού να μην ανέχεται να τον περιπαίζουν οι διάφοροι Τσίπρες, υποτιμώντας την νοημοσύνη του και να φωνάξει:

«Τι εστί Paradise Papers, κύριε Τσίπρα; Τι σχέση έχει με τη συζήτησή μας; Γιατί μας το πετάς, έτσι, ξεκρέμαστο και ασύνδετο; Προς τι και προς ποίον το υπονοούμενο; ΤΙ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΠΕΙΣ και δεν το λες ΞΕΚΑΘΑΡΑ, εσύ, που μας προειδοποιείς ότι… δεν μασάς τα λόγια σου; Για πες μας το λοιπόν, ΤΙ σημαίνει; Ποιόν εννοείς; Ποιό πρόσωπο κατηγορείς; Ποιοι είναι οι εμπλεκόμενοι, εκτός από την βασίλισσα Ελισάβετ και τον υπουργό των ΗΠΑ; Υπάρχει κανένας και ΕΔΩ ΜΕΣΑ, στην ελληνική Βουλή; Υπάρχει κανένα κατηγορητήριο, απηύθυνε κανένας εισαγγελέας καμιά κατηγορία;».

ΜΕ ΤΗ ΓΙΔΑ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΗ!

Φυσικά, ο Τσίπρας ΔΕΝ θα απαντούσε, σ’ αυτό το ερωτηματολόγιο –ΚΑΤΗΓΟΡΗΤΗΡΙΟ, που ΚΑΝΕΙΣ δεν τόλμησε να του απευθύνει. Οπως δεν απάντησε και στα τόσα άλλα, για τα οποία τον ΠΡΟΚΑΛΕΣΑΝ να απαντήσει. Αλλα τον ρωτούσαν, άλλα απαντούσε.

«ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΛΕΦΤΑ;», τον ρώτησε επανειλημμένα ο Μητσοτάκης.

«Τρία πουλάκια κάθονταν στου Διάκου το ταμπούρι», απαντούσε ο Τσίπρας. Και τελικά, πού ήταν τα λεφτά;

Το μάθαμε χθες, μετά τη συζήτηση. Τα περίφημα 66 εκατομμύρια που… «μπήκαν στα ταμεία του δημοσίου», όπως τσαμπούναγε ο οικτρός Καμμένος, κουνώντας μάλιστα και το δάχτυλο, απλά… ΔΕΝ ΜΠΗΚΑΝ ΠΟΤΕ! Και δεν μπήκαν, διότι απλούστατα, δεν υλοποιήθηκε η συνδιαλλαγή.

Και να ξέρετε γιατί δεν υλοποιήθηκε ποτέ η συνδιαλλαγή;

Εγώ δεν ξέρω, αλλά φαίνεται να ξέρει κάτι παραπάνω ο… Κεγκέρογλου, ο οποίος είπε:

«Τους έπιασαν με τη γίδα στην πλάτη»!

Ακριβώς αυτό πιστεύω κι’ εγώ. Επειδή τους έπιασαν να… κουβαλάνε τη γίδα στην πλάτη, το γύρισαν το παραμύθι και για να αποφύγουν ΑΛΛΟΥ ΕΙΔΟΥΣ πιθανές μελλοντικές συνέπειες, ΧΑΛΑΝΕ τη δουλειά με προφάσεις– προβατοτροφής, όπως ότι τα βλήματα αυτά θα πουληθούν σε χώρα πού βομβαρδίζει άλλη χώρα και σκοτώνονται παιδάκια κ.λ.π. λαϊκίστικης βρώσης και κατανάλωσης. Λες και υπάρχει ποτέ περίπτωση πώλησης πολεμικού υλικού για… ειρηνικό σκοπό! Οχι για βομβαρδισμούς, για… αγαθοεργίες.

ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ

Το επόμενο βήμα θα είναι οι διώξεις εντύπων και δημοσιογράφων;

Νομίζω ότι πέρα από τα παραπάνω, αναδείχτηκε στην ίδια συζήτηση και μία ακόμη πτυχή του χαρακτήρα και της νοοτροπίας του πρωθυπουργού Τσίπρα, πού μέχρι τώρα δεν την είχε παρουσιάσει, τουλάχιστον σε αυτό το εύρος.

Αναφέρομαι στην επίθεσή του εναντίον εφημερίδων που συνειδητά τοποθέτησε απέναντί του, με την δικαιολογία ότι… «λυσσομανούν κατά της κυβέρνησής του»!

Ο ίδιος είπε ότι αυτές οι εφημερίδες είναι επτά. Τις βρίσκω πολύ λίγες. Κανονικά θα έπρεπε να είναι… δεκαεπτά, τουλάχιστον! Κανονικά, δηλαδή, θα έπρεπε να είναι ΟΟΟΛΕΣ, εκτός μόνον από αυτές πού παίζουν τον ρόλο των κομματικών του οργάνων, όπως για παράδειγμα την Αυγή, την Εφημερίδα των Συντακτών (… τρομάρα τους!), την Κόντρα του Κουρή και τα άλλα ΜΜΕ των διακεκριμένων οπαδών του.

Ετσι όμως λειτουργεί ο Τύπος στις δημοκρατίες. Αυτό σημαίνει ΠΛΟΥΡΑΛΙΣΜΟΣ στην ενημέρωση. Υπάρχουν εφημερίδες του Τσίπρα, του Μαρινάκη, του Αλαφούζου, του Σαμπίντι, του ΚΚΕ, της Χρυσής Αυγής, ΟΛΕΣ χρειάζονται στη Δημοκρατία. Και ΟΛΕΣ κρίνονται από το αναγνωστικό κοινό και μόνον αυτό. Δηλαδή, από τον απλό ΠΟΛΙΤΗ.

Και γι’ αυτό, ο ίδιος ο Τσίπρας έχει επιδοθεί σε μία απεγνωσμένη προσπάθεια να κερδίσει στη μάχη της ενημέρωσης, προωθώντας, υποστηρίζοντας και – ίσως - «πριμοδοτώντας» με διάφορους τρόπους περίεργες επενδυτικές προσωπικότητες, του τύπου Καλογρίτσα, Ιβάν Ιγκνιάτεβιτς Σαμπίντι κ.λ.π. Προσπαθεί να εξαφανίσει τις όποιες ασκούν αντιπολίτευση, εγκαθιδρύοντας στις θέσεις τους, άλλες, πιο φιλικές από ότι θα ήταν αν τις… έγραφε ο ίδιος εξ ολοκλήρου, πιο ωμές, πιο στυγνές, πιο ανάλγητες, απέναντι στο δικαίωμα του πολίτη για ΠΛΟΥΡΑΛΙΣΤΙΚΗ ενημέρωση.

Εκεί όπου όποιος δεν γελάει όταν γελάει ο αρχηγός, τον πετάνε στα θηρία

Στον Τσίπρα μπορεί να μην αρέσει η κριτική και οι ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ορισμένων εφημερίδων, για τον βίο και τα έργα των συνεργατών ή συγκυβερνητών του. Στον Μητσοτάκη όμως αρέσουν αυτές και δεν αρέσουν οι άλλες, που ΥΜΝΟΥΝ τον Τσίπρα, σπεύδουν να ΑΘΩΩΣΟΥΝ και αυτόν και το περιβάλλον του και γίνονται χαλιά να τα πατήσει. Σε κάθε πολιτικό, κάθε άνθρωπο πού ασχολείται με τα κοινά και τον δημόσιο βίο, αρέσουν κάποιες εφημερίδες και κάποια ΜΜΕ και δεν αρέσουν άλλες. Αυτό συμβαίνει και θα συμβαίνει, όσο οι άνθρωποι θα είναι… άνθρωποι με ξεχωριστή κρίση και προσωπικότητα και όχι… ανθρώπινα ρομπότ, στη χώρα που όποιος δεν γελάει όταν γελάει ο αρχηγός, τον πετάνε στα θηρία.

Οταν όμως είσαι πρωθυπουργός μιας ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ χώρας, δεν πρέπει να κατηγορείς, να καταγγέλλεις, να αφορίζεις και… ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙΣ, αλλά ούτε και να υμνολογείς τις εφημερίδες και τα ΜΜΕ, ανάλογα με τα καλά και συμφέροντά σου. Αν αρχίσεις να καταδικάζεις εφημερίδες, το επόμενο βήμα σου θα είναι να ξεκινήσεις ΔΙΩΞΕΙΣ εναντίον εφημερίδων και δημοσιογράφων. Και όταν αρχίσεις και αυτό, τότε ΑΠΟΤΕΛΕΙΣ ΚΙΝΔΥΝΟ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ για το ΣΥΝΤΑΓΜΑ και τους δημοκρατικούς θεσμούς.

Προσωπικά, αναλογιζόμενος τα πεπραγμένα, τις δράσεις, τα λεγόμενα και τις παρουσίες των δύο συγκυβερνητών της χώρας στη Βουλή, ξεκαθαρίζω ότι ΝΑΙ, τους θεωρώ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΥΣ ειδικά για το πολίτευμά μας.

Εκφράσεις όπως το «λυσσομανούν οι εφημερίδες εναντίον μας», δεν τις ακούμε για πρώτη φορά. Τις έχουμε ξανακούσει, και δη προσφάτως, από ΑΛΛΑ καθεστώτα, ΑΛΛΩΝ κρατών. Τις ακούσαμε από τον ΜΑΔΟΥΡΟ στη Βενεζουέλα, τις ακούσαμε (και τις ακούμε συνεχώς) από τον προσκεκλημένο «μας» σουλτάνο Ερντογάν, ΔΕΝ τις ακούσαμε, αλλά τις είδαμε υλοποιημένες από τον Κιμ Γιονγκ Ουν της Βόρειας Κορέας.

Δεν λέω ότι ΕΙΜΑΣΤΕ σε αυτό το στάδιο. Λέω ότι ΚΟΝΤΕΥΟΥΜΕ να φτάσουμε εκεί. Οταν αλωθεί ο Τύπος, καταλύεται η Δημοκρατία. Απλά πράγματα.

ΥΓ. Στην αρχή του άρθρου τοποθέτησα μέρος των δηλώσεων Βαγγέλη Μαρινάκη στην εκδήλωση κατά την οποία βραβεύτηκε ως η προσωπικότητα της χρονιάς.

Η ποιότητα, αλλά και κάποιες βαθύτερες πτυχές του χαρακτήρα του, είναι εμφατικά έκδηλες. Το υπόλοιπο κείμενο αφιέρωσα στην τοποθέτηση του Τσίπρα στη Βουλή. Και ο καθένας, μπορεί άνετα να προχωρήσει σε ΣΥΓΚΡΙΣΗ μεταξύ των δύο. Από τη μια ο Βαγγέλης Μαρινάκης ο βραβευμένος επιχειρηματίας και εξέχων ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΟΣ και από την άλλη ο Τσίπρας, ο άνθρωπος πού πριν από δύο χρόνια οι Ελληνες αποφάσισαν ότι πρέπει να τους δώσουν την εξουσία.

Δεν ξέρω, δεν είμαι σίγουρος ότι θα τους… ξαναδοθεί ευκαιρία επιλογής. Αν δεν το δω, δηλαδή, δεν θα το πιστέψω.

*** Αν ο ιδιωτικός στρατός των μπαοκτζήδων μπορεί να δρα ανεξέλεγκτα και ατιμώρητα στο κέντρο της Αθήνας, μπορούμε εύκολα να φανταστούμε τι θα γίνεται στους αγώνες της Εθνικής στη Θεσσαλονίκη.

***«Ως υπουργός, επέλεξα να φέρω 66 εκατομμύρια στα ταμεία του δημοσίου», είπε ο Καμμένος. Ακαταμάχητο σίγουρα το επιχείρημα... ΘΑ ΗΤΑΝ, εάν όντως έμπαιναν αυτά τα εκατομμύρια στα ταμεία του δημοσίου. Αν όμως ψάξει κανείς στα ταμεία του δημοσίου για τα 66 εκατομμύρια, το μόνο που μπορεί να βρει είναι ένα… αμελέτητο. Με το στόμα μπήκαν κι’ αυτά, όπως τόσα άλλα.

(Το κείμενο δημοσιεύτηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 29/11/2017)

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!