«ΕΜΕΙΣ ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΟΝΕΙΡΑ…
…κι οι άλλοι για… βατόμουρα!
Ονειρεμένη η κλήρωση, ονειρώδης και η πορεία
Θυμίζω τον προχθεσινό τίτλο της στήλης: Ονειρεμένη πρόκριση για μία ονειρεμένη πορεία. Νομίζω ότι βαδίζουμε προς αυτήν ακριβώς την κατεύθυνση. «Βατόμουρα, βατόμουρα, εμείς πάμε για όνειρα…», λέει ένα πολύ ωραίο τραγούδι του Βασίλη Παπακωνσταντίνου.
Ναι, εμείς πάμε για όνειρα. Για τα… βατόμουρα, πάνε οι άλλοι. Και αυτοί που αποκλειστήκανε και αυτή που συνεχίζει.
Αναφέρομαι στην κλήρωση. Είμαι ενθουσιασμένος από τη σύνθεση του ομίλου μας. Και οι ΤΡΕΙΣ -και όχι μόνον η Μπάρτσα και η Γιούβε- είναι ΜΕΓΑΛΕΣ ομάδες. Και οι τρεις ανήκουν την ελίτ του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Που σημαίνει ότι κάθε παιχνίδι μαζί τους θα είναι ντέρμπι. Κατά την άποψή μου, θα είναι ΟΛΑ αμφίρροπα. Ο Ολυμπιακός δεν ανήκει στην κατηγορία των ομάδων που θεωρούνται «εύκολες» για τους μεγάλους. Το αντίθετο συμβαίνει.
Εγραφα από πριν ότι εκείνο που θα ήθελα να βγάλει η κληρωτίδα ήταν ΜΕΓΑΛΕΣ ομάδες. Αγωνιστικά, βεβαίως, κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι «συμφέρει» τον Ολυμπιακό να πέσει με τις κορυφαίες. Από την άλλη, όμως, κανείς δεν μπορεί να ισχυρισθεί ότι ΣΕ ΑΥΤΗΝ τη φάση, ΑΥΤΗΣ της διοργάνωσης, θα μπορούσαν να τύχουν απέναντί μας ομάδες που θα μας… «συνέφεραν» αγωνιστικά. Φέρνω ένα παράδειγμα. Ας υποθέσουμε ότι ο Ολυμπιακός κληρωνόταν σε ένα από τους θεωρητικά «πιο εύκολους» Ομίλους ως προς τη σύνθεσή τους. Ας πούμε τον 7ο με Μπεσίκτας, Μονακό ή Πόρτο, Λειψία. Ή στον 5ο με Λίβερπουλ, Μάριμπορ ή Σεβίλλη, Σαχτάρ.
Ερώτηση: Από ΟΟΟΛΟΥΣ τους αγώνες με τους παραπάνω «εύκολους» αντιπάλους, ΠΟΙΟΝ θα θεωρούσατε ΕΥΚΟΛΟ να κερδίσουμε; Με τη Λειψία; Με τη Μάριμπορ; Με ποια; Δεν νομίζω ότι υπάρχει σοβαρός αναγνώστης που θα θελήσει να απαντήσει. Και γι’ αυτό, προχωράω στο ΑΠΛΟΪΚΟ μεν, αλλά ΛΟΓΙΚΟΤΑΤΟ συμπέρασμα. Αν παίξουμε και κερδίσουμε τη Λειψία, ή τη Μάριμπορ, η νίκη μας αυτή δεν θα κάνει και τόση αίσθηση, ούτε και θα προκαλέσει θαυμασμό. «Εντάξει, κέρδισε τη Μάριμπορ. Σιγά μη… δεν την κέρδιζε! Δεν δείχνει και τίποτα το πολύ σπουδαίο αυτό», θα λέγανε.
Πάμε τώρα στην πραγματικότητα. Παίζουμε με την Μπάρτσα. Εντάξει, υπάρχει μεγάλη διαφορά δυναμικότητας. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι μόνον ένας παίκτης της, ο Μέσι, κάνει δυόμισι φορές απ’ όσο κάνει ολόκληρος ο Ολυμπιακός. Ας δεχτούμε, λοιπόν, ότι θα χάσουμε από την Μπάρτσα. Οπότε, ο σχολιασμός θα αντιστραφεί: «Εντάξει, μωρέ, από την Μπάρτσα έχασε, τι περιμένατε εσείς, να κερδίσει;».
Ναι, ΚΑΙ οι Μπαρτσελόνες χάνουν!
Πάμε τώρα και στο ανάποδο: ΧΑΝΕΙ ο Ολυμπιακός από τη Μάριμπορ και τη Λειψία. Αμέσως σηκώνεται χώμα, ξεκινάει μπουρίνι: «Μα είναι δυνατόν, να χάσει από τη Μάριμπορ; Μα, αν χάνει απ’ αυτήν, ποια θα κερδίσει, τότε;». Πάμε και στη περίπτωση ΝΙΚΗΣ του Ολυμπιακού επί της Μπαρτσελόνα! Μικρές οι πιθανότητες, αλλά ΝΑΙ, ΥΠΑΡΧΟΥΝ, έστω και αυτές οι λίγες. Πέρυσι έχασε από τη Λα Κορούνια, από τη Μάλαγα, από τη Γιούβε 3-0. Ναι, ΚΑΙ οι Μπαρτσελόνες χάνουν, καμιά φορά. Αυτό είναι το ποδόσφαιρο, όλα γίνονται, όλα παίζονται.
Στην περίπτωση λοιπόν ΝΙΚΗΣ του Ολυμπιακού (πριν από τρία χρόνια είχε νικήσει ΚΑΙ τη Γιουβέντους), πέραν όλων των άλλων, γράφεται και ΙΣΤΟΡΙΑ! Και η ιστορία δεν γράφεται με νίκες επί της Μάριμπορ, αλλά με νίκες επί ομάδων σαν τη Μπαρτσελόνα.
Οπου, ακόμα και αν χάσεις -και κυρίως, χάσεις αξιοπρεπώς- φεύγεις με το κεφάλι ψηλά, με αξιοπρέπεια. Φεύγεις ανεβασμένος σαν ομάδα, ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΟΜΕΙΣ. Απλά πράγματα.
Ομιλος… κουλουβάχατα!
Σίγουρα θα προτιμούσα το πρώτο μας παιχνίδι να ήταν εκτός έδρας, ας πουμε στην Ιταλία, ή την Πορτογαλία. Θα ήμουνα πολύ ικανοποιημένος αν δεν παίζαμε στο Καραϊσκάκη την πρεμιέρα μας στην κορυφαία διοργάνωση της Ευρώπης. Για πολλούς και διαφόρους λόγους. Αφού όμως ήρθαν έτσι τα πράγματα, καλώς ήρθαν. Νομίζω ότι αν σε κάθε παιχνίδι του Champions League ο Ολυμπιακός είναι υποχρεωμένος να τα δίνει όλα για τη νίκη, ΕΙΔΙΚΑ στο πρώτο του παιχνίδι, στο Καραϊσκάκη, είναι ΔΙΠΛΑ υποχρεωμένος να δώσει στους φίλους του τη χαρά της νίκης. Θα εξαρτηθούν ΠΟΛΛΑ από την έκβαση της πρεμιέρας και αυτός είναι ένας από τους λόγους που ΠΡΕΠΕΙ να πάρουμε αυτό το παιχνίδι.
Υπάρχει και μία ακόμη ιδιαιτερότητα προς συλλογισμό. Οταν μέσα σε έναν Ομιλο τεσσάρων ομάδων υπάρχουν τουλάχιστον δύο πολύ δυνατές και ακόμη δύο ικανότατες για κάθε αποτέλεσμα, προγνωστικά για την τελική έκβαση δεν μπορούν να δοθούν ούτε καν ακόμα και την… παραμονή της τελευταίας αγωνιστικής! Λέω δηλαδή ότι με αυτές τις ομάδες, θεωρώ αναμενόμενο να σκάσουν αρκετά ΑΝΑΠΟΔΑ, δηλαδή πέρα από τις προγνώσεις, αποτελέσματα. Και αυτό με τη σειρά του σημαίνει ότι η βαθμολογία θα γίνεται συνεχώς ΚΟΥΛΟΥΒΑΧΑΤΑ. Και τι είναι όλα αυτά; Προϋποθέσεις για ΕΚΠΛΗΞΕΙΣ είναι.
Και μετά το 2-0, οι γυμνοί… ξαναντύθηκαν!
Ολα αυτά εμένα μου δείχνουν ένα σπέσιαλ, έναν ατέλειωτο, έναν σούπερ ενδιαφέροντα ποδοσφαιρικό χειμώνα. Οπου βεβαίως θα πρέπει να ληφθούν μέτρα προστασίας κυρίως για τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Οπως για παράδειγμα, τους οργανωμένους του Μπάουγκ.
Τους έβλεπα προχθές και τους λυπόμουνα. Περισσότερο λυπόμουνα αυτούς, παρά τους βάζελους κεκράχτες στο Μπιλμπάο, που έχαναν και ήταν αποκλεισμένοι από … πριν την έναρξη του αγώνα, αλλά δεν σταμάτησαν να φωνασκούν συνθήματα όπως το γνωστό … «πάο, πάο, σκίστους την…».
Με… τι, ρε παιδιά; Με ποιο… εργαλείο; Η εργαλειοθήκη έχει αδειάσει προ πολλού και ακόμα θυμάστε; Τέλος πάντων, για τους Μπαουγκτζήδες έλεγα. Τραγική η κατάστασή τους, φίλοι μου. Από την αρχή είχαν τσιτσιδωθεί. Είχαν πετάξει τα ρούχα τους και τις κοιλιές τους, τα βυζιά τους, τους αφαλούς τους, τις μασχάλες, τα πλαϊνά κρέατα, ό,τι, τέλος πάντων, πάνω από τη μέση. Και ταλάντευαν τις μπάκες τους με ρυθμό που έδιναν οι ακατάληπτες κραυγές τους.
Μετά το 1-0, άρχισαν να… ξαναντύνονται, σιγά-σιγά. Και στο 2-0. Είχαν βάλει πάλι όλα τα ρούχα τους. Είχαν γίνει του κουτιού, αλλά το δάκρυ… κορόμηλο. Ουστ από δω, σιχαμένοι.
Για… σερβιέτες!
Κι όμως, αυτοί όλοι οι οπαδοί, οι καταταλαιπωρημένοι, δεν πάνε πολλές μέρες που αναγκάστηκαν να ξεφορτωθούν τα κασκόλια της Παρτιζάν και της Ριγέκας, που είχαν αγοράσει για να είναι έτοιμοι για τους… πανηγυρισμούς!
Οσοι κατάφεραν, τα σκότωσαν στο Γιουσουρούμ. Αλλοι τα πέταξαν. Αλλοι τα χρησιμοποιούν οικογενειακώς για… σερβιέτες. Τραγικές καταστάσεις.
Καναπέδες αντί για συγγνώμη!
Βεβαίως, η διοίκηση του Μπάουγκ ζήτησε συγγνώμη. Σκληρή συγγνώμη.
Κι εγώ λέω… συγγνώμη, αλλά τι βγαίνει με αυτό; Κανονικά, αν εγώ ήμουνα Ιβάν, θα αγόραζα και θα έκανα δώρο από ένα καναπέ σε κάθε οπαδό που είχε πάει στη Σουηδία!
Μαζί και ένα κιβώτιο μπίρες, κερασμένες, να ξεχάσουν τα βάσανά τους.
Να τη βγάλουν δηλαδή αναπαυτικά τον χειμώνα, παρακολουθώντας τους θριάμβους του Ολυμπιακού στο Champions League.
Να σας πω μια ιστορία, από Γιάννινα μεριά…
Η συνομιλία, η φανέλα, τα νερά και ο ΟΠΑΠ!
Και την Κυριακή… ξυρίζουν τον γαμπρό!
Να σας πω μιαν ιστορία, από Γιάννινα μεριά. Μια ιστορία που θα έχει και συνέχεια βαριά.
Παρασκευή απόγευμα έγινε η τηλεφωνική συνομιλία. Γιάννινα-Αθήνα. Στη μια άκρη της γραμμής, ο… πρόεδρος. Στην άλλη, ο διοικητής.
Ακούστηκαν πολύ σκληρά λόγια, πολύ χοντρές εκφράσεις. Δεν ξέρω πώς και γιατί, αλλά ακούγονταν και περίεργες λέξεις, όπως «οπάπ», «νερά», «διαφήμιση» κ.ά.
Και όταν από Αθήνα ειπώθηκε ότι «ούτε δεκάρα παραπάνω», τα… Γιάννινα αγρίεψαν:
«Θα δεις τι θα γίνει την Κυριακή»!
«Θα μας… μπιπ τα… μπίπια»!
Το καλύτερο, μακράν!
Τώρα, το ερώτημα που μένει -προς το παρόν- αναπάντητο, είναι ακριβώς το τι θα γίνει την Κυριακή!
Και βέβαια, ουδεμίαν σχέση με τα παραπάνω δεν έχει το γεγονός ότι χθες το μεσημέρι ο ΠΑΣ Γιάννινα ανακοίνωσε τη συμφωνία του με τα νερά ΒΙΚΟΣ (κι εγώ αυτό πίνω, χωρίς πλάκα. Με το ΖΑΓΟΡΙ και το ΙΟΛΗ, τα θεωρώ καλύτερα απ’ όσα ελληνικά κυκλοφορούν). Πέρυσι, είχε στη φανέλα διαφήμιση του ΟΠΑΠ. Φέτος, όχι.
Εντάξει, όλα αυτά δεν παίζουν ρόλο. Αλλά από την άλλη, να γίνονται τέτοιες συζητήσεις, ρε παιδί μου, πριν από αγώνα ΠΑΣ-Κούλα; Οχι τίποτ’ άλλο, πονηρό δηλαδή, αλλά να, αποσπούν την προσοχή του φίλαθλου κόσμου από τα φλέγοντα θέματα της ελληνικής κοινωνίας (το… μπάλωσα ή απέτυχα;).
Χειμερία νάρκη!
Κι ο Ρώσος, πάντως, συμφωνούσε να φύγει ο ΠΑΣ από τον ΟΠΑΠ. Αν δεν συμφωνούσε, ποτέ δεν θα έφευγε. Θα συνέχιζε εκεί. Αρα, κάτι ΤΡΕΧΕΙ στις σχέσεις τους. Λέτε να… ξύπνησε ο Ρώσος, ή ακόμα… απολαμβάνει τη χειμέρια νάρκη της στέπας;
Το βάψιμο του ξενοδοχείου
Η δουλειά με το βάψιμο του μεγάλου ξενοδοχείου της Θεσσαλονίκης, απέφερε πολλά κέρδη στην τυχερή εταιρεία που ανέλαβε την εργολαβία.
Ποια να είναι, ποια να είναι; Και… ποιανού ιδιοκτησία λέτε να είναι; Για να σας βοηθήσω «Β και Μ» τα αρχικά της εταιρείας. Στα εγγλέζικα.
Πολλές μανάδες
Ετσι που λέτε, όταν ο Ρώσος πήρε κάτι χαμπάρια, τον φώναξε και του έκανε παρατήρηση: «Πολλά νταραβέρια ακούω ότι έχεις με τον Νιάου. Για μαζέψου λίγο»!
Μαζεύτηκε; Δεν ξέρω, αλλά να σας πω κάτι. Οταν βυζαίνεις από πολλές μανάδες, δεν ξεμπερδεύεις εύκολα.
Μπαουγκτζίδικα κ.ά… εν Ολίγοις
Δοξάζει τον Θεό η Εμπολι!
Θριαμβολογεί ο Μπάουγκ, θριαμβολογεί και η… Εμπολι για τη μεταγραφή του Ελ Κατουρεί!
«Δόξα τω Θεώ, καταφέραμε και τον πουλήσαμε, τελικά», ήταν η επίσημη ανακοίνωσή της στο διαδίκτυο !
Αφού;
Διάλογος νοημόνων στις εξέδρες της Εστερσουντ:
- Πάοκ Αφού;
- Πάοκ Αφού!
- Ε, τότε… Πάοκ Αφού!
Την Κέρκυρα… Κασσιόπη!
Δεν ανησυχώ διόλου για τον Μπάουγκ. Αυτοί είναι σαν τα φίδια. Τους κόβεις την ουρά και βγάζουν άλλη, καινούργια.
Η ημέρα που θα ξεχαστεί το προχθεσινό κάζο, δεν είναι μακριά. Αύριο είναι. Η Κέρκυρα θα πληρώσει τη νύφη. Πάνω της θα ξεσπάσει. Κάτι σαν τον κακό χαρτοπαίκτη, που γυρίζει σπίτι του χαμένος και αρχίζει να δέρνει τη γυναίκα του.
Μωρέ θα την κάνει την Κέρκυρα… Κασσιόπη!
Και όχι ότι είναι και… γυναίκα του. Για… «κορούλα» του, θα το συζητούσα.
Μετά, πάντως, όλα θα είναι εντάξει.
Φάρδος!
Κωλόφαρδος ο Μπάουγκ τελικά! Απέφυγε όλες τις ομάδες στην κλήρωση!
Χωρίς Ελληνα!
Οταν σε μία ομάδα…
Α) Δεν παίζει κανένας Ελληνας στη βασική σύνθεση και Β) Δεν μιλάει κανείς ελληνικά στη διοίκηση… ΤΙ περιμένετε; Να… καταγάγει θριάμβους;
Χωρίς Κύζα!
Για να είμαστε ειλικρινείς, ο Μπάουγκ είχε να αντιμετωπίσει μεγάλες απουσίες:
Καταρχήν, έλειπε… ο Κύζας!
Φαντάσματα!
Και όλα αυτά συνέβησαν με το που έφυγε ο Κλάνους!
Αντε μετά να μην πιστέψεις στα φαντάσματα!
Δόγμα Ουζουνίδη
Στον βάζελο πάντως, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Δεν είδατε την έκφραση ανακούφισης του προπονηταρά Ουζουνίδη, όταν έληξε το παιχνίδι με… μόνον 1-0; Ηταν σαν να έλεγε στον κόσμο… «πάρτε την τώρα, να μάθετε, που περιμένατε κανένα… πεντέξι μηδέν για να με κατηγορήσετε».
Ετσι είναι η ψυχολογία των πάσης φύσεως Ουζουνίδηδων. Αν είναι να χάνουν, να χάνουν με μόνον 1-0. Η ήττα επιτρέπεται, ο διασυρμός όχι.
Ο… Τρομπαφιόρ της Μ-Πριτς!
Οχι σαν εκείνο τον Τρομπαφιόρ, τον προπονητή της Μ-Πριτς, που έκανε στομφώδεις δηλώσεις πριν από το ματς με την Κούλα:
«Εμείς δεν θα… παρκάρουμε το λεωφορείο, πάμε να σκοράρουμε», είπε!
Και όντως, δεν το παρκάρανε. Απλά, το στείλανε για παλιοσίδερα.
Βαζελόβλαξ
Κι έχεις και τον άλλο, τον βαζελόβλακα, που αρθρογραφεί με ύφος και στυλ Χεμινγουέι:
«Αντίο με το κεφάλι ψηλά»!
Μα και βέβαια με το κεφάλι ψηλά, ανόητε!
Οταν το μπαστούνι φτάσει μέχρι τις αμυγδαλές, και να θέλεις να… σκύψεις, δεν μπορείς.
Ισιος και καμαρωτός πηγαίνεις, θέλοντας και μη.
Εντυπωσιακή και στο Λιγκ Καπ η Φόρεστ
Ο Ανδρέας Μπουχαλάκης έπαιξε ένα ημίχρονο και έγινε αλλαγή.
Ρούνεϊ vs Γκέντζογλου
Κι άλλη ειδησούλα από τον διεθνή χώρο, ιδιαίτερα διδακτική, για το πώς κάποιοι πολύ σπουδαίοι και ονομαστοί σταρ των γηπέδων βρίσκουν τον δάσκαλό τους από άγνωστους και άσημους παίκτες μικρότερων ομάδων.
Χάιντουκ-Εβερτον 1-1 προχθές και ο Γουέιν Ρούνεϊ εξουδετερώθηκε τελείως από ποιον, λέτε; Τον Σάββα Γκέντσογλου που συνεχίζει στην Κροατία.
Τζόελ Κάμπελ!
Ο Τζόελ Κάμπελ γύρισε στην Αρσεναλ. Ετσι, δεν θα τον έχουμε απέναντί μας με τη Σπόρτινγκ.
*** «Την ιστορία τη γράφεις με ομαδάρες. Δεν τη γράφεις με ομαδούλες» Βαγγέλης Μαρινάκης, μετά την κλήρωση των ομίλων.
*** Να δω τον Μανώλαρο τον Σιώπη να… παίρνει την ταυτότητα του Λιονέλ Μέσι και… κλείνω, ως δημοσιογράφος
(Το κείμενο δημοσιεύτηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 26/08/2017)