NO RESPECT, NO MERCY!

Τετάρτη, 2 Αυγούστου 2017 - 15:38

ΟΜΑΔΑ ΠΟΥ… «ΑΔΕΛΦΟΠΟΙΗΘΗΚΕ» ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΠΟΥΓΑΤΣΕΣ ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ ΟΥΤΕ ΟΙΚΤΟ ΟΥΤΕ ΣΕΒΑΣΜΟ

ΝΙΚΗ ΜΕ ΠΟΛΛΑ ΓΚΟΛ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΤΙΜΩΡΙΑ ΤΗΣ

Ακούω και διαβάζω αγωνιώδεις απορίες αγχωμένων φίλων, οπαδών του Ολυμπιακού, σχετικά με τον σημερινό αγώνα:

«Τι θα κάνουμε σήμερα; Είναι σίγουρο ότι θα κερδίσουμε; Βρε, λες να πάθουμε κανένα στραπάτσο; Θα τα καταφέρουμε; Η Παρτιζάν έρχεται αποφασισμένη, θα τα δώσει όλα».

Νομίζω ότι η ουσία των ερωτήσεων δεν έχει να κάνει με την Παρτιζάν, τις προθέσεις της και τις δυνατότητές της. Μόνο με τον Ολυμπιακό έχει να κάνει. Από την ψυχολογία και την απόδοση του Ολυμπιακού. Η ψυχολογία του πρωταθλητή, δεν είναι δυνατόν να εμφανιστεί… πεσμένη. Αλλοίμονο αν, με τόσους παίκτες παγκόσμιας εμπειρίας και ποιότητας και έχοντας ένα πρόσφατο 1-3 στα μπαγκάζια του, ο Ολυμπιακός παρουσιαστεί με… πεσμένη ψυχολογία και η Παρτιζάν του 1-3 με… ανεβασμένη.

Πάμε παρακάτω. Η απόδοση του Ολυμπιακού σαν ομάδα, δεν μπορεί παρά να είναι μια ΚΑΛΥΤΕΡΗ συνέχεια της απόδοσης της περασμένης Τρίτης. Με εξαίρεση το δεύτερο μισό του πρώτου ημιχρόνου, ο ολυμπιακός είχε σαφέστατα καλύτερη απόδοση από την αντίπαλό του, πού είχε υπέρ αυτής την δυναμική της φανατισμένης έδρας.

Εδώ, στο Καραϊσκάκη η κατάσταση θα είναι εντελώς διαφορετική. Ο Ολυμπιακός θα μπεί εξ αρχής για το γκολ. Για πολλά γκολ. Και έτσι και η Παρτιζάν κάνει το λάθος να ανοιχτεί, τότε… ερυθρόλευκο φίδι πού την έφαγε ! Θα μετράει μέχρι τα μεσάνυχτα τις… εισπράξεις.

Θέμα πρόκρισης δεν τίθεται

Δεν τίθεται λοιπόν θέμα πρόκρισης, αγαπητοί και είναι μάλλον αφελές να συζητάμε για το πώς θα μπορέσει μία Παρτιζάν να κερδίσει έναν Ολυμπιακό στο Φάληρο με σκορ από… 0-3 και πάνω!

Αντίθετα, πιστεύω ότι είναι πολύ πιθανό να τεθεί θέμα … ΠΡΟΚΛΗΣΗΣ! Αυτό δηλαδή πού έγραφα με σαφήνεια στο φύλλο της περασμένης Πέμπτης.

Με υπότιτλο, «ΤΙ ΦΟΒΑΜΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΡΕΒΑΝΣ», σημείωνα :

«Πάμε στα μεθ-εόρτια. Η Παρτιζάν θα έρθει στο Καραϊσκάκη για τη ρεβάνς, διότι… δεν μπορεί να κάνει αλλιώς. Πιστεύω ότι, αν ήταν στο χέρι της, ΔΕΝ ΘΑ ΕΡΧΟΤΑΝ. Πώς θα έρθει όμως; Με ποιο όραμα; Με ποιες προσδοκίες; Το αποτέλεσμα του Βελιγραδίου ΔΕΝ ανατρέπεται ΟΥΤΕ με θαύμα. Κι όμως, διαβάζω τις δηλώσεις του προπονητή της Τζούκιτς: «Ξέρουμε ότι είναι πολύ δύσκολο, αλλά δεν θα πάμε στην Αθήνα με τα χέρια ψηλά. Εμείς δεν τα παρατάμε, γιατί έτσι λειτουργεί η Παρτιζάν. Εξακολουθώ να θεωρώ ότι μπορούμε να προκριθούμε. Εμείς, όμως, είμαστε η Παρτιζάν και θα πάμε στη ρεβάνς για να δείξουμε ποιοι είμαστε και -γιατί όχι;- να προκριθούμε».

Σωστός ο… παίκτης. Εντάξει, θα πείτε, προπονητής της ομάδας είναι, τι θα έλεγε, ότι πάμε στην Αθήνα για να χάσουμε, ή για να φάμε όσο το δυνατόν λιγότερα; Η έννοια «μπάλα είναι και στην μπάλα όλα γίνονται» δεν είναι απορριπτέα. Ομως, οι πιθανότητες πρόκρισης της Παρτιζάν είναι αυτές ακριβώς που δίνουν οι στοιχηματικές εταιρείες μετά το 1-3. Διαβάστε τις και θα αντιληφθείτε.

ΑΛΛΟ είναι αυτό που σκέπτομαι και ΦΟΒΑΜΑΙ εγώ για τη ρεβάνς. Δεν φοβάμαι την ΠΡΟΚΡΙΣΗ, αλλά την ΠΡΟΚΛΗΣΗ!

«Γρομπάρι» ή… «Τρομπάρει» ;

Εχω τη διαίσθηση ότι η… Παρτουζάν, με τον γελοίο τύπο που εμφανίζεται ως πρόεδρός της, δεν θα έρθει με καλό σκοπό στο Καραϊσκάκη. Οτι ο νους τους, το μυαλό τους και οι προσδοκίες τους δεν θα είναι ΜΟΝΟΝ αγωνιστικού προσδιορισμού, αλλά θα προσβλέπουν και ΑΛΛΟΥ. Με λίγα λόγια, βλέπω να ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ κυρίως τον κόσμο του Ολυμπιακού, με σκοπιμότητα που εύκολα μπορεί να εντοπιστεί».

Θα έρθουν λοιπόν στα Καραϊσκάκη για να μας δείξουν ποιοι είναι! Λες και… δεν τους ξέρουμε. Γνωστοί είναι απαξάπαντες σ’ αυτή την ποδοσφαιρική πιάτσα και ειδικότερα στης γειτονιάς μας. Ομάδα πού οι οπαδοί της… «αδελφοποιήθηκαν» με τους μπαουγκτζήδες, μόνο για δούλεμα είναι. Οχι για σεβασμό.

Φυσικά, η απαγόρευση της μετακίνησης οπαδών είναι δεδομένη. Ομως όλοι γνωρίζουμε ότι αν θέλουν να πάνε κάπου οι φανατικοί, όλο και κάποιο τρόπο θα βρούνε να το κάνουν. Διαβάζω στο χθεσινό ρεπορτάζ του ΓΑΥΡΟΥ για παράδειγμα, ότι σύμφωνα με πληροφορίες ετοιμάζονται να εμφανιστούν στο Φάληρο κάποιοι οργανωμένοι αληταράδες της Παρτιζάν, πού αποκαλούνται «Γρομπάρι» ή… «Τρομπάρει», κάπως έτσι, οι οποίοι, λέει, θα επιδιώξουν να προσεγγίσουν το Καραϊσκάκη και να προκαλέσουν τους οπαδούς του Ολυμπιακού.

Το «να προσεγγίσουν», όμως, είναι σχετικό. Αν ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΟΥΝ οι αρχές να προσεγγίσουν, τότε ίσως υπάρξει πρόβλημα. Αν όμως η αστυνομία του Τόσκα κάνει καλά τη δουλειά της, το πολύ να φτάσουν μέχρι το… Δελφινάριο και με την ευκαιρία να κάνουν κι’ ένα… μπανάκι από πίσω. Θέλουν… δεν θέλουν.

Πέναλτι δι’… αυτοανατροπής!

Δεν χωράει αμφιβολία λοιπόν, ότι σήμερα οι… Παρτουζάνοι παίκτες ΘΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΟΥΝ και θα προκαλέσουν όσο περισσότερο μπορούν, έστω και αν οι προκλήσεις τους θα είναι άγαρμπες, χοντροκομμένες, κακοσκηνοθετημένες, όπως επίσης έγραφα στο φύλλο της περασμένης Πέμπτης:

«Δεν έχουν κανένα πρόβλημα να γίνουν ρεζίλι με αυτά που θα κάνουν, αρκεί να τα κάνουν. Και αυτό δεν το λέω τυχαία. Είδαμε όλοι τις ΑΠΕΓΝΩΣΜΕΝΕΣ προσπάθειες που έκαναν οι παίκτες της να ξεγελάσουν τον διαιτητή και να τους δώσει πέναλτι. Εφτασαν στο σημείο ο Λεονάρντο (καλός παίκτης αλλά σιχαμένος χαρακτήρας) να χτυπάει το ένα πόδι του με το άλλο (!!!) να πέφτει κάτω και να απαιτεί πέναλτι»!!!

Δεν ξέρω προς τα πού θα πάει η διαιτησία και σήμερα, αλλά το σίγουρο είναι ότι μέσα στο γήπεδο θα υπάρχουν ΜΟΝΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ και αυτό πρέπει να το δούμε πολύ σοβαρά. Οχι αντικείμενα, ότι φωτοβολίδες, όχι βαρελότα. Δεν ξέρω τι σόι θα είναι και ο κομισάριος της ΟΥΕΦΑ και τις προθέσεις του. Αν τύχει κανένας σπασίκλας, τι γίνεται;

Ανακεφαλαιώνω λοιπόν και λέω ότι ΚΑΝΟΝΙΚΑ όλα θα πάνε κατ’ ευχήν. Να πάρει πρόκριση η Παρτιζάν, δεν γίνεται με τίποτα. Να πάρει νίκη, οι πιθανότητες είναι ένα τοις χιλίοις και αυτό, επειδή η μπάλα γίνεται και πουτ@ν@, άμα λάχει. Το θέμα είναι ΕΜΕΙΣ στις εξέδρες να μην ξεφύγουμε να μην ενδώσουμε, να μην υποκύψουμε στις προκλήσεις, με όποιο τρόπο και αν αυτές εκδηλωθούν.

Το τρομερό στατιστικό της Παρτιζάν:

Αήττητη εκτός έδρας από τον περασμένο… Αύγουστο!

Υπάρχει ένα στατιστικό στοιχείο σχετικά με την Παρτιζάν, που θα πρέπει να το επισημάνουμε.

Η αντίπαλος του Ολυμπιακού λοιπόν, έχει να χάσει σε ΕΠΙΣΗΜΟ αγώνα εκτός έδρας από (κρατηθείτε!) τις 20 Αυγούστου του 2016!

Εκτοτε, μέχρι σήμερα έχει δώσει δεκαεπτά ΕΚΤΟΣ ΕΔΡΑΣ παιχνίδια για πρωτάθλημα και κύπελλο Σερβίας, στα οποία είχε ΔΕΚΑ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΝΙΚΕΣ και τρείς ισοπαλίες!

Και για του λόγου το αληθές οι αγώνες της Παρτιζάν εκτός, με χρονολογική σειρά, ήταν:

Με Μπόρατς 0-2, με Μέταλατς 0-1, με Βόζντοβατς 0-3, με Ζάρκοβο 0-2 ( Κύπελλο ), με Ράντνικ 1-3, με Βοϊβοντίνα 0-0, με Κουκαρίτσι 1-3, με Ράντ 0-1, με Ερυθρό Αστέρα 1-1, με Μλάντοστ 0-2, με Ραντνίσκι 0-2, με Βόζντοβατς 1-2 (Κύπελλο ), με Νόβι Παζάρ 1-3, με Ερ. Αστέρα 1-3, με Βοϊβοντία 0-0 (Κύπελλο ), με Γιαβόρ Ιβάνζιτσα 1-2 και τέλος, με Ραντνίσκι πάλι 1-3, στις 17 Μαΐου.

Τελευταία φορά που η Παρτιζάν έχασε εκτός έδρας, ήταν όπως είπαμε στις 20 Αυγούστου 2016, από την Σπάρτακ Σουμπότιτσα με 2-1.

Σήμερα βεβαίως, ο Ολυμπιακός θα της το σπάσει και αυτό το στατιστικό.

Αλοιφή για τους κάλους

Εκτός από τον προπονητή της, πού βεβαίως τη δουλειά του κάνει ότι και να πει, δηλώσεις για τον αγώνα έκανε και αυτός ο Γιάνκοβιτς, πού κάποτε πέρασε (και… δεν ακούμπησε ) από τις υποδομές του Ολυμπιακού.

«Να μη φοβηθούμε, δεν είναι άπιαστο το 0-3», είπε ο Γιάνκοβιτς, ο οποίος στο πρώτο παιχνίδι με αντίπαλο τον Λεονάρντο Κούτρη έγινε… αλοιφή για τους κάλους. Μέχρι να τον κάνουν αλλαγή, όλο με το… σαγόνι του ασχολούνταν. Τάχα τες ότι τον είχαν χτυπήσει για να δημιουργεί κλίμα.

Σεϊντούμπα Σουμά: Επικίνδυνο κράμα… Μπαμπαγκίντα-Ατζαγκούν

Ο Λεονάρντο τελικά δεν ήρθε στην Αθήνα. Και ο προπονητής της Παρτιζάν είπε ότι δεν πειράζει, έχουμε τον Σουμά να παίξει στη θέση του.

Ποιός είναι όμως ο Σουμά, στην παρουσία του οποίου φαίνονται να έχουν εναποθέσει πολλές ελπίδες οι Παρτιζάνοι;

Κατ’ αρχήν, πρέπει να πούμε ότι ομοιάζει καταπληκτικά με, εκείνο τον τρομερό… Μπαμπαγκίντα, για όποιον τον θυμάται.

Αυτός ο Σουμά λοιπόν, είναι ένας αθλητής «τσέπης», με όλα τα χαρακτηριστικά. Υψος μόλις 1.61, γύρω στα 65 κιλά αλλά φοβερά γεροδεμένος, ταχύτατος, με χαμηλό κέντρο βάρους, δεν μαρκάρεται και δεν ανατρέπεται εύκολα.

Για να φανταστούμε την εικόνα του στο γήπεδο και να κάνουμε τις ανάλογες συγκρίσεις, πρέπει να πούμε ότι ο Μανώλαρος ο Σιώπης (μεγάλη μου αδυναμία) που θεωρείται «κοντός» αναλογικά με τον μ.ο. της ομάδας, τον περνάει ΔΕΚΑ ΠΟΝΤΟΥΣ στο ύψος.

Υποθέτω πως όταν ο Σιώπης θα τον μαρκάρει, ο Σουμά θα του πει… «σιγά ρε ψηλέ» !

Ο Σεϊντούμπα Σουμά, είναι από την Γουϊνέα. Ξέρει καλή μπάλα και μυρίζεται το γκολ. Να σκεφτούμε ένα βελτιωμένο Ατζαγκούν, για να τον καταλάβουμε καλύτερα. Πέρυσι με την Σλόβαν Μπρατισλάβα έβαλε ΕΙΚΟΣΙ γκολ στο πρωτάθλημα και ΠΕΝΤΕ στο Κύπελλο Τσεχίας.

Με το πού ήρθε στην Παρτιζάν, στην πρώτη του εμφάνιση της περασμένη Κυριακή, σκόραρε στο 2-1 επί της Γιάβορ Ιβάνιτσα, αν και μπήκε αλλαγή.

Φρονώ ότι κατά τα άλλα βλαξ προπονητής της Σερβίας, πρέπει να έχει δίκιο για τον Σουμά. Αν δεν είναι ατομιστής όσο ο χαρισματικός ζογκλέρ Λεονάρντο (παίκτης απ’ αυτούς πού κανένας προπονητής δεν θέλει στην ομάδα του), σίγουρα μπορεί να προσφέρει περισσότερα απ’ εκείνον στην ομάδα του.

Για κάθε Ρασπούτιν, υπάρχει πάντοτε… ένας Τσάρος

Από την αποστομωτική απάντηση του «απολυμένου» διοικητικού υπαλλήλου της ΕΠΟ Χρήστου Υφαντή στο λιβελλογράφημα πού δημοσιεύτηκε στο sκατοdna προερχόμενο από τον δοτό στη διοίκησή της Αλέξη Δέδε :

«Υ.Γ. 2. Το παρατσούκλι «Ρασπούτιν» (για το οποίο δηλώνω ευθαρσώς ότι δεν τρέφω καθόλου αρνητικά συναισθήματα) έχει άλλον πνευματικό πατέρα. Τον Μανώλη Γαβαθιώτη, προ πολλών ετών. Τότε που είχαμε μια πολιτική κόντρα για το πεδίο εξουσία της FIFA στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Σήμερα, θυμόμαστε και οι δυο με νοσταλγία τις μέρες εκείνες. Σε κάθε περίπτωση, όμως, είμαι έτοιμος να μπω και σε μια δημόσια συζήτηση για τον διασημότερο καλόγηρο της ιστορίας, τις επιπτώσεις της παρουσίας του στις εξελίξεις της τσαρικής Ρωσίας και τη δολοφονία του ένα χρόνο πριν την επανάσταση των μπολσεβίκων».

Ετσι λοιπόν… αποκαταστάθηκε η ιστορική αλήθεια. Οντως, εκείνη την εποχή βρισκόμουν σε μεγάλη κόντρα με την διοίκηση της ΕΠΟ. Ο Χρήστος υποστήριζε τις απόψεις της, όσον αφορά το θέμα των ορίων της εξουσίας της ΦΙΦΑ στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Από τότε μέχρι τώρα, έχουν αλλάξει και οι καιροί και οι άνθρωποι και οι καταστάσεις. Ούτε η ΕΠΟ είναι ίδια, ούτε η ΦΙΦΑ, ούτε εγώ και ο Χρήστος. Αλλες καταστάσεις, άλλα πρόσωπα, άλλη κυβέρνηση. Νομίζω ότι η διελκυστίνδα των διοικήσεων της ΕΠΟ, από την μεταπολίτευση και μετά, μπορεί να αποτυπωθεί εν ολίγοις ως εξής: στρατιωτική δικτατορία, δημοκρατία, ξένη κυριαρχία. Το τελευταίο, είναι και το σημερινό διοικητικό καθεστώς και αυτό ΘΑ ΕΙΝΑΙ για άγνωστο ακόμα αριθμό ετών.

Οσο για τον… Ρασπούτιν, εντάξει, την εποχή εκείνη ήταν επιτυχημένο. Για την ύπαρξη ενός Ρασπούτιν, αναγκαία είναι πάντοτε και η σύγχρονη ύπαρξη ενός τσάρου Νικόλαου και μίας… τσαρίνας γνωστών… ιδιαιτεροτήτων.

Σήμερα, οι Ρασπούτιν έχουν γίνει… υπουργοί και οι τσάροι… πρωθυπουργοί. Και ο καθένας τους, έχει τους τσάτσους και τα κολαούζα του. Αλλάξανε οι καιροί.

Εγώ και ο Υφαντής, αντιστεκόμαστε και «πολεμάμε» πια, από το ίδιο μετερίζι.

*** «Δεν πάμε στην Αθήνα για να διασκεδάσουμε και να κάνουμε… ηλιοθεραπεία», είπε ο προπονητής της Παρτιζάν αναχωρώντας από το Βελιγράδι.

Αναρωτιέμαι, μας δουλεύει ή απλά είναι βλάξ;

Τι… ηλιοθεραπεία να κάνετε ρε άνθρωπέ μου, στις… δέκα το βράδυ που θα γίνει ο αγώνας;

*** Ο Πόα, λέει, χτυπάει τον Πούκι.

Η Κούλα χτυπάει τον… Σούκι.

Να υποθέσουμε ότι ο Μπάουγκ τον… μπούκι ;

*** Περίεργο πράγμα. Προκηρύχτηκαν οι εκλογές στην ΕΠΟ, όπου θα ψηφίσουν μόνον 71 μέλη. Καλά, δεν θα ψηφίσουν τα… 5.000 σωματεία που έγραφαν οι ΑΡΔοΜΜΕμέδες;

(Το κείμενο δημοσιεύτηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 02/08/2017)

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!