ΠΗΡΑΝ ΑΠ’ ΤΟ ΧΕΡΑΚΙ ΤΗΝ ΚΟΥΛΑ ΘΩΜΑΣ ΚΑΙ ΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΗΓΑΝ ΣΤΟΝ ΤΕΛΙΚΟ!

Πέμπτη, 27 Απριλίου 2017 - 15:59

ΑΜΕΙΛΙΚΤΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΜΕ ΟΠΛΟ ΤΗ ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ ΑΠΟ ΕΞΩ ΚΑΙ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΡΥΘΡΟΛΕΥΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ!!!

Οι τελευταίες εξελίξεις, που κορυφώθηκαν με τη χθεσινή διαιτησία του Σιδηρόπουλου, έκαναν πλέον το ποτήρι να ξεχειλίσει. Η απίστευτη υπομονή και κατανόηση που είχε δείξει μέχρι τώρα η διοίκηση και ο κόσμος του Ολυμπιακού, έχει στερέψει. Ο πρωτοφανής ΔΙΩΓΜΟΣ από κάθε κέντρο ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ και ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΗΣ εξουσίας έχουν φτάσει την υπομονή στο αμήν. Και ο άδικος και ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΟΣ στο σκοτεινό παρασκήνιο αποκλεισμός της ομάδας από την Αεκούλα, μπορεί να αποτελέσει το «εναρκτήριο… λάκτισμα» (κυριολεκτικά) των ΕΧΘΡΩΝ της ομάδας, ΕΞΩ και ΜΕΣΑ απ’ αυτήν!

Τα κέντρα και τα παράκεντρα της ποδοσφαιρικής εξουσίας, που μοναδικό στόχο έχουν να ΠΛΗΞΟΥΝ τον Μαρινάκη και μέσω αυτού τον Ολυμπιακό, ξεπέρασαν κάθε όριο ΘΡΑΣΟΥΣ και ΑΣΥΔΟΣΙΑΣ, παρεξηγώντας την ΑΝΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ που έχει επιδείξει, χάριν του ελληνικού ποδοσφαίρου, η διοίκηση των «ερυθρόλευκων». Ο Θωμάς με τη «συντροφιά» του, προστατευόμενος από τους ΗΔΗ ΓΝΩΣΤΟΥΣ προστάτες, που –επαναλαμβάνω- βρίσκονται ΕΚΤΟΣ αλλά και εντός της ευρύτερης ερυθρόλευκης οικογένειας, βυσσοδομούν εναντίον του Ολυμπιακού παραδομένοι στο πάθος της ΖΗΛΟΦΘΟΝΙΑΣ για τα ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΑ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑΤΑ του Βαγγέλη Μαρινάκη.

Φυσικά, αυτή η εγκληματικής φύσεως «παραφύσιν» παρέα, έχει στο πλευρό της μία ολόκληρη ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, να της εγγυάται ότι τα εναντίον του Ολυμπιακού έργα και οι κακοποιές δραστηριότητές της δεν θα έχουν τίποτα να φοβηθούν, όσο βρίσκονται οι «δικοί μας άνθρωποι» σε θέσεις κλειδιά του κρατικού και κυβερνητικού μηχανισμού.

Μέσα σ’ αυτό το νοσηρό καθεστώς ανομίας και εγκληματικής δράσεως, το γεγονός του αποκλεισμού του Ολυμπιακού δεν είναι παρά μία παρωνυχίδα που σε ταλαιπωρεί για λίγο, αλλά τελικά ξεπερνιέται χωρίς πρόβλημα. Ομως, η «αξία» του δεν είναι μόνο αγωνιστική. Είναι ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΗ, του πόσο ΑΔΙΣΤΑΚΤΑ η συμμορία της νέας παράγκας με τον παλαιό ιδιοκτήτη, προχωράει στην υλοποίηση του σχεδίου της, ικανοποιώντας τους ΕΚΤΟΣ και ΕΝΤΟΣ Ολυμπιακού, επαναλαμβάνω, εργοδότες - προστάτες της.

Φυσικά, η ιστορία θα γράψει πάλι το στατιστικό αποτέλεσμα. Οτι η Αεκ προκρίθηκε στον τελικό Κυπέλλου, αποκλείοντας τον Ολυμπιακό, «με το εκτός έδρας γκολ».

Η ιστορία όμως δεν θα γράψει όλη την αλήθεια. Τη μία και μοναδική αλήθεια, που λέει ότι ο Ολυμπιακός δεν αποκλείστηκε από την Αεκ, παρά μόνον τυπικά. Στην ουσία και την πραγματικότητα, τον Ολυμπιακό απέκλεισε η ΣΠΕΙΡΑ της παράγκας, η οποία ελέγχει τη διαιτησία. Ο Ολυμπιακός αποκλείστηκε αποκλειστικά και μόνο από τα ΑΙΣΧΗ των διαιτητών που ορίστηκαν από μία ΠΑΡΑΝΟΜΗ σπείρα δοτών, με ΕΝΤΟΛΗ να χτυπήσουν τον Ολυμπιακό, να μην του αφήσουν ΟΥΤΕ ΜΙΑ ελπίδα πρόκρισης σε βάρος της ΕΥΝΟΟΥΜΕΝΗΣ ομάδας τους.

Ο Ολυμπιακός ηττήθηκε στο πρώτο παιχνίδι, χάρη στη διαιτησία του Παπαπέτρου, με τη «σύμφωνη γνώμη» του Κύζα. Τα ΔΥΟ ΠΕΝΑΛΤΙ που δεν του δόθηκαν στο πρώτο ημίχρονο σε συνδυασμό με το ΑΚΥΡΟ ΓΚΟΛ του Ροντρίγκεζ με το χέρι, ήταν αυτά που ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΑΝ το τελικό 1-2.

Ο διαιτητής Σιδηρόπουλος, το ΚΟΡΥΦΑΙΟ «ΕΡΓΑΛΕΙΟ» της ΠΑΡΑΓΚΑΣ ΤΟΥ ΘΩΜΑ και της ΠΑΡΑΝΟΜΗΣ ΚΕΔ, ήταν αυτός που ΣΥΝΗΡΓΗΣΕ και μάλιστα με καθόλου έξυπνο, αλλά ΧΟΝΤΡΟΚΟΜΜΕΝΟ τρόπο, στο να καταλήξει το παιχνίδι με σκορ υπέρ του Ολυμπιακού μεν, αλλά σκορ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΥ του Ολυμπιακού.

Ο Σιδηρόπουλος προσπάθησε να μη φαίνεται η διάθεσή του να ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΕΙ την Αεκ, αλλά δεν τα κατάφερε. Και μόνο η ΜΗ ΑΠΟΒΟΛΗ του Βράνιες, που χτύπησε εκτός φάσεως και εν ψυχρώ, ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ διαιτητή και επόπτη, τον Μάριν, είναι αρκετή για να του πάρουν τη σφυρίχτρα μια και καλή, για να σταματήσει να ΛΕΡΩΝΕΙ το ελληνικό ποδόσφαιρο με τα ΣΚΟΠΙΜΑ σφυρίγματά του.

ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΟΛΑ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΚΟΥΛΑΣ!

Ομως, δεν ήταν ΜΟΝΟΝ η φάση της ΚΟΚΚΙΝΗΣ που έπρεπε να δείξει στον ξυλοκόπο Βράνιες. Ηταν και η εν γένει διαιτησία του, σε αγώνα χωρίς πολλές αμφισβητούμενες φάσεις, που ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕ συνεχώς την Αεκ, με μελετημένα σφυρίγματα, τέτοια ώστε να μη βρεθεί σε κίνδυνο. Ειδικά μετά το 0-1 του Ρομαό, ο Σιδηρόπουλος σφύριζε ΤΑ ΠΑΝΤΑ υπέρ της Αεκ. Οσο για την κόκκινη στον Ανέστη, που έφαγε τουλάχιστον δύο πολύτιμα λεπτά καθυστέρησης, ήταν ΚΑΙ ΑΥΤΗ μία ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΙΚΗ για την Αεκ υπόδειξη. Είχε προηγηθεί το δοκάρι του Καρντόσο και ο Ολυμπιακός είχε περάσει στη φουλ επίθεση, αφού κάθε επίθεσή του εγκυμονούσε πλέον κινδύνους. Η φάση στην οποία ο Ανέστης πήρε ΣΚΟΠΙΜΑ την κόκκινη, αποσκοπούσε ΑΚΡΙΒΩΣ στο να σταματήσει η επιθετικότητα και ο ρυθμός του Ολυμπιακού. Και ο Σιδηρόπουλος τον απέβαλε, στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων, ΜΗΔΕΝΙΖΟΝΤΑΣ αυτομάτως κάθε ελπίδα του Ολυμπιακού για το επόμενο μισό λεπτό παιχνιδιού.

Αυτά για τη διαιτησία, που επαναλαμβάνω ότι ΑΠΕΚΛΕΙΣΕ τον Ολυμπιακό, κάνοντας το χατίρι της ΣΠΕΙΡΑΣ των «εξυγιαντών». Αγωνιστικά, βεβαίως, δεν τίθεται θέμα σύγκρισης. Καμία Αεκ δεν υπάρχει στην πραγματικότητα. Υπάρχει μόνο μία Κούλα, ένα Αεκάκι, μία ομάδα ΤΗΣ ΣΕΙΡΑΣ, εφάμιλλη ομάδων όπως η Ξάνθη, ο Ατρόμητος, ο Πλατανιάς κ.ά. μικρομεσαίες της Superleague.

ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΙ

Δεν συγκρίνεται βεβαίως η Αεκ με τον Ολυμπιακό, σε ΚΑΝΕΝΑ επίπεδο, με κανένα μέτρο σύγκρισης. Η ανωτερότητα των «ερυθρόλευκων» σε όλους τους τομείς, εμφανέστατη. Φυσικά, με τέτοιες συνθήκες και τέτοιο διαιτητή, η πρόκριση ήταν μάλλον απίθανη. Παρ’ όλα αυτά, όμως, παραλίγο να την πάρει στο τέλος, με το δοκάρι του γκαντέμη Καρντόσο, αλλά η τύχη προτίμησε τη διαπιστωμένα βασίλισσα της κωλοφαρδίας, την πανταχόθεν «ανοιχτή» κιτρινόμαυρη ομάδα.

Κρίνοντας εκ του αποτελέσματος και μόνο, πιστεύω ότι ο Ολυμπιακός θα μπορούσε από το πρώτο παιχνίδι να επιτύχει ένα γκολ, αλλά υστερούσε απελπιστικά στην επιθετική ανάπτυξη. Εχω την άποψη ότι όταν πας σε αγώνα που ΠΡΕΠΕΙ πάση θυσία να επιτύχεις ΔΥΟ ΓΚΟΛ, κατεβαίνεις ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ με περισσότερους ΚΛΑΣΙΚΟΥΣ επιθετικούς. Το τέχνασμα του Λεμονή με πέντε παίκτες του κέντρου, έναν στράικερ και ΚΑΝΕΝΑ εξτρέμ, έφερε μία κυριαρχία στο κέντρο και μία σταθερότατη αμυντική λειτουργία, δεν έφερε όμως τις πολλές ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ φάσεις που θα δημιουργούσαν προϋποθέσεις για περισσότερα γκολ.

Νομίζω ότι και ο Ελιουνούσι, αλλά και ο ΜΑΧΗΤΙΚΟΤΑΤΟΣ Μανθάτης, θα είχαν θέση στα άκρα, μετά τη ΣΚΑΝΔΑΛΩΔΗ και ΕΤΣΙΘΕΛΙΚΗ ΕΞΟΥΔΕΤΕΡΩΣΗ-σκάνδαλο του κορυφαίου Σεμπά.

Ο ΤΡΟΜΕΡΟΣ ΑΛΕΞΙ ΡΟΜΑΟ!

Σε ατομικό επίπεδο τώρα, θα υποκλιθώ στον ΤΡΟΜΕΡΟ μέσο Αλεξί Ρομαό! Είναι το κάτι άλλο και μου θύμισε Λούκα Μιλιβόγεβιτς στα καλύτερά του! Ο Ρομαό είναι ΚΕΦΑΛΑΙΟ για τον Ολυμπιακό, ένας ΥΠΕΡ-ΜΕΣΟΣ που δεν περιορίζεται σε αμυντικό ρόλο, αλλά ξέρει να περνάει στην επίθεση και να ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ πράγματα που δεν μπορεί κανένας άλλος.

Πολύ κοντά σε απόδοση και ο Μαρτίνς (φορμαρίστηκε λίγο αργά, στο τέλος της περιόδου, αλλά είναι και αυτός ένας εξαιρετικής ποιότητας μέσος), καθώς και ο Φορτούνης που όπως φάνηκε ΑΔΙΚΗΘΗΚΕ με την τοποθέτησή του στην πτέρυγα. Φυσικά, έπαιζε συνεχώς μέσα, πράγμα που ναι μεν ωφελούσε το κέντρο, αδικούσε όμως την πτέρυγα, όπου ΜΟΝΟΣ του ο ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟΣ Φιγκέιρας αναγκαζόταν να κάνει τα πάντα.

Φυσικά, μεταξύ των κορυφαίων και οι δύο στόπερ, ο Ρέτσος με τον Ντα Κόστα. Ο Παναγιώτης Ρέτσος όχι μόνο δικαίωσε τη φήμη του, αλλά και όλο και περισσότερο, από παιχνίδι σε παιχνίδι, ΠΕΙΘΕΙ ακόμα και τους πιο διστακτικούς ότι ΕΙΝΑΙ το κορυφαίο ΑΜΥΝΤΙΚΟ ΤΑΛΕΝΤΟ της χώρας, ικανό να παίξει βασικός σε οποιαδήποτε ευρωπαϊκή ομάδα.

Νομίζω ότι όταν ο Κώστας Μανωλάς πήρε μεταγραφή για τη Ρόμα, δεν ήταν τόσο καλός όσο είναι ο Ρέτσος σήμερα.

Κλείνω τους κατ’ εμέ κορυφαίους, με τον Ντα Κόστα, που κυριάρχησε στον αέρα και διέλυσε οποιονδήποτε επιθετικό προσπάθησε να αναμετρηθεί σε προσωπική μονομαχία μαζί του.

Αντίθετα, νομίζω ότι ο Στέφανος Καπίνο ήταν τόσο αγχωμένος και νευρικός, που όχι μόνο επηρέαζε και τους συμπαίκτες του, αλλά «βοηθούσε» στη δημιουργία κινδύνων. Ο μεγάλος τερματοφύλακας δεν πρέπει να χάνει ΠΟΤΕ και για ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ την ψυχραιμία του. Καλός ο Ντε λα Μπέγια, ενώ ο Μάριν απέδειξε ότι δεν μπορεί στα άκρα να προσφέρει αυτά που προσφέρει παίζοντας σε ρόλο μπαλαντέρ.

ΥΓ.: Πιστεύω ότι στο τελευταίο παιχνίδι στο Αγρίνιο, ο Τάκης Λεμονής θα έχει τη γενναιότητα να χρησιμοποιήσει και ένα-δυο παιδιά από την ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΡΙΑ Κ20, όπως π.χ. τον Βρουσάι και τον εξαιρετικό Μεγαρίτη.

ΙΣΟΦΑΡΙΣΕ ΤΟΝ ΤΖΟΛΕ ΚΑΙ ΞΕΠΕΡΑΣΕ ΤΗΝ ΚΟΥΛΑ Η ΕΡΥΘΡΟΛΕΥΚΗ ΜΑΡΙΝΑ!

Με την κατάκτηση του 44ου πρωταθλήματος από τον Ολυμπιακό, η Μαρίνα Τσαλή, η κομψότατη μεταφράστρια της ομάδας, έπιασε τον Τζόλε στην τρίτη θέση της κατάκτησης τίτλων πρωταθλητή μετά τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό (20) ξεπερνώντας την Αεκ (11) που πέρασε στην τέταρτη θέση του σχετικού πίνακα. Ακολουθούν ο Αρης (3), ο Πάοκ (2) και η Λάρισα με έναν τίτλο.

Ο Αρης έχει… εβδομήντα δύο χρόνια να πάρει πρωτάθλημα και ο Πάοκ… μόλις τριάντα δύο.

(Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 27/04/2017)

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!