Ντουντούκα
Βάζουν... Φωτιά στο πρωτάθλημα με σκάνδαλα!

ΟΥΤΕ ΙΕΡΟ ΟΥΤΕ ΟΣΙΟ ΑΦΗΣΕ ΟΡΘΙΟ Ο ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΣ ΤΟΥ ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ

ΟΥΤΕ ΙΕΡΟ ΟΥΤΕ ΟΣΙΟ ΑΦΗΣΕ ΟΡΘΙΟ Ο ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΣ ΤΟΥ ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ
Σάββατο, 25 Μαρτίου 2017 - 15:59

Πριν από ενάμιση χρόνο, τον Σεπτέμβρη του 2015, ο Αλβανός ποδοσφαιριστής του ΠΑΣ Γιάννινα, Αντι Λίλα, είχε προκαλέσει τη φίλαθλη κοινή γνώμη καθώς μετά από ένα γκολ που σημείωσε στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» πανηγύρισε σχηματίζοντας με τα χέρια του τον αετό της «Μεγάλης Αλβανίας».

Οι αντιδράσεις που είχαν προκληθεί ήταν εντονότατες, αλλά όπως αποδεικνύεται, ούτε που ακούμπησαν καν τον ποδοσφαιριστή.

Σήμερα ο αμετανόητος Λίλα, μουσουλμάνος στο θρήσκευμα, επανέλαβε τις προκλήσεις του, αυτήν τη φορά με εντονότερο και χυδαιότερο τρόπο. Ευρισκόμενος στα Τίρανα, για να παίξει με την εθνική Αλβανίας, δέχτηκε στο ξενοδοχείο την επίσκεψη ενός χότζα (ιμάμη) ακραίων πεποιθήσεων, με τον οποίο προφανώς διατηρεί φιλικές σχέσεις. Στη συνάντηση αυτή, παρών ήταν και ο συμπαίκτης του, Αρμάντο Σαντίκου, που αγωνίζεται στην ομάδα Λουγκάνο της Ελβετίας.

Οι διάλογοι (με κύριο ομιλητή τον Λίλα) είναι αναμφίβολα σοκαριστικοί για μας τους Ελληνες Χριστιανούς ορθόδοξους. Ο Λίλα δεν διστάζει να προσβάλει και να γελοιοποιήσει κάθε ιερό σύμβολο της Χριστιανοσύνης, μηδέ του σταυρού εξαιρουμένου!

Τα όσα ειπώθηκαν και ακούστηκαν ΕΠΙ ΛΕΞΕΙ σ’ αυτήν τη συνεύρεση των δύο ποδοσφαιριστών και του χότζα, είναι τα εξής:

Χότζας (Αχμέντ Καλάτζα): Αντι, θα μας πεις εκείνο το ωραίο;

Λίλα: Ασε, να μην το πω καλύτερα, γιατί εγώ τα έχω με παπάδες.

Χότζας: Τι έκανε, τι έκανε ο παπάς όταν ήρθε;

Λίλα: Ηρθε κάποια στιγμή ο παπάς, γιατί ερχόταν κάθε μήνα.

- Για να σας ευλογήσει;

- Ναι, για να μας ευλογήσει και ήθελα να τον φωτογραφήσω. Ηρθε εκεί, σε ένα μικρό δωμάτιο γιατί ήταν παπάς τρανός αυτός. Αυτός ο παπάς ήταν πολύ μεγάλος, μου είπαν οι άλλοι.

- Γιατί, οι άλλοι παπάδες που ερχόντουσαν τι ήταν;

- Ηταν πιο μικροί μωρέ, ξέρω κι εγώ; Αφού κάθε μήνα στην 1η, στην προπόνηση κάνουν αυτό. Δεν ξέρω τι ακριβώς είναι. Κάνουν αυτό με το νερό. Και ραντίζει το νερό έτσι κι εγώ φυλαγόμουνα να μη με πιάσει καμιά σταγόνα. Τέλος πάντων, όταν έρχεται κανένας παπάς που δεν είναι και τόσο μεγάλος, κρεμάνε τα μούτρα και λένε «αμάν τι μας έχουν φέρει». Μια μέρα μας ήρθε ο πρώτος - πρώτος παπάς. Ποιος να το περίμενε, ρε παιδί μου, ότι θα ερχόταν αυτός. Σηκωθήκαμε όλοι όρθιοι. Οταν περνούσε ο παπάς σκουπίζανε τον δρόμο. Τέλος πάντων, ήρθε αυτός και δεν είχες από πού να βγεις, κρυβόμουν εδώ κι εκεί. Αυτός έδινε το χέρι και όλοι του το φιλούσαν (γέλια, χάχανα…) όταν κοίταξε εμένα, ο προπονητής του λέει «αυτός είναι Αλβανός, είναι από την Αλβανία». Και λέει ο παπάς στον προπονητή, «ααα, αυτοί είναι πολύ πιστοί».

ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΧΕΔΙΑΖΕ ΤΗΝ ΤΑΚΤΙΚΗ

- Ετσι είπε;

- Ναι, πιστοί για την πίστη τους. Μου απλώνει το χέρι κοντά στα μούτρα μου, του το πιάνω κι εγώ και του λέω, «τι κάνεις, πώς είσαι ;», οι υπόλοιποι σάστισαν. Αμάν τι κάνει, μας ξεφτίλισε, θα σκέφτηκαν. Είχε το σταυρό έτσι, εδώ στο στήθος (δείχνει με τα χέρια του), του κρέμονταν και κάτι γένια… ωχ Θεέ μου… πολύ καλός άνθρωπος, λέγαμε όλοι. Υστερα μάθαμε πως μετά από δύο εβδομάδες τον τσάκωσαν στη Θεσσαλονίκη χωρίς βρακιά» (Χάχανα, γέλια θορυβώδη).

Σαντίκου: Δεν λες καλά που δεν σε εξαφάνισαν εντελώς.

Λίλα: Μα κι εγώ αυτό ήθελα. Ελεγα μακάρι να με βγάλουν, τι, θα καθόμουν με τον παπά; Κάποια στιγμή είχαμε έναν προπονητή πολύ πιστό (σ.σ. τον Αγγελο Αναστασιάδη εννοεί προφανώς) με την ορθόδοξη πίστη. Ηταν όλη μέρα στην εκκλησία, για να μη σου πω ότι εκεί σχεδίαζε και την τακτική της ομάδας. Είχαν έρθει λοιπόν μια μέρα στο κέντρο προπόνησής μας καμιά εικοσαριά παπάδες και κάθονταν και πίνανε καφέ.

Ο ΠΟΛΙ ΚΕΪΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΠΑΔΕΣ

Χότζας: Α, γι’ αυτό πέσατε απ’ την κατηγορία;

- Οχι, γλιτώσαμε, γλιτώσαμε. Τέλος πάντων, ο προπονητής έβλεπε τους παπάδες κι εμείς κάναμε σουτ στο τέρμα. Είχαμε έναν μαύρο από τη Σενεγάλη, που ήταν μισός μουσουλμάνος, μισός τρέχα-γύρευε. Ερχόταν και προσευχόταν καμιά φορά μαζί μας. Κάνει ένα σουτ αυτός προς το τέρμα, γιατί ο προπονητής δεν τον έβαζε να παίζει. Τραβάει ένα σουτ και στέλνει την μπάλα καταπάνω στους παπάδες που έπιναν καφέ. Μπαμ! Καμιά εικοσαριά με τα μαύρα εκεί κι έσκασε η μπάλα στα τζάμια και έπεσε πάνω τους. Κατατρόμαξαν αυτοί. Τον βλέπει ο προπονητής, του λέει «Πόλι!», Πόλι τον έλεγαν, Πόλι Κεϊτά. «Σατανά, σατανά, φύγε από δω», του λέει. «Είχαμε τον σατανά εδώ, βάρεσε τον παπά».

Σαντίκου: Πες μας το άλλο, με τον παπά και εκείνες τις γυναίκες.

Λίλα: Μια άλλη φορά, ο ίδιος προπονητής μάς λέει, «τώρα θα φύγουμε για Θεσσαλονίκη», γιατί είχαμε αγώνα. Στον δρόμο από τα Γιάννινα στη Θεσσαλονίκη είναι η Βέροια, όπου στην κορυφή του βουνού είχε πέσει χιόνι. Είχε χιόνι κάτω που ήμασταν εμείς, φαντάσου τι γινόταν στην κορυφή. Θα πηγαίναμε στο μοναστήρι εμείς, πριν τον αγώνα με τον Παοκ. «Μπες αριστερά, μπες δεξιά», έλεγε ο προπονητής στον οδηγό και είδαμε πως είχαμε φτάσει στην κορυφή του βουνού. Τι δουλειά έχουμε εμείς εδώ, ρε φίλε; Είχαμε αγώνα. Κάποια στιγμή ο οδηγός, μούσκεμα στον ιδρώτα, λέει στον προπονητή, «κόουτς, δεν έχω πού να πάω». «Προχώρα, μωρέ», του λέει ο προπονητής, γιατί ήταν και άγριος. «Ο Θεός είναι μπροστά κι εμείς ακολουθούμε». Τάχα μου δηλαδή μας βοηθάει ο Θεός, του έλεγε ο προπονητής. Χώθηκε το λεωφορείο μέσα στο χιόνι, απορώ πώς καταφέραμε να βγούμε.

ΒΡΑΖΙΛΙΑΝΟΙ, ΑΡΓΕΝΤΙΝΟΙ, ΟΥΡΟΥΓΟΥΑΝΟΙ, ΣΤΟ… ΙΔΙΟ ΣΑΚΙ

Χότζας: Και τι κάνατε εκεί;

Λίλα: Πήγαμε στην κορυφή του βουνού στην εκκλησία και βγήκαν κάτι παπάδες με καπέλα. Τι γίνεται εδώ πάνω, λέω. Δεν βγήκα καθόλου από το λεωφορείο. Εκανε και κρύο. Ημασταν τέσσερα άτομα μουσουλμάνοι και αυτοί οι Αργεντίνοι ή Βραζιλιάνοι. Αυτοί είναι προτεστάντες, ξέρω κι εγώ τι είναι αυτοί; Δεν έμπαιναν ποτέ σε εκκλησία.

Χότζας: Δεν τους δέχονταν, επειδή είναι προτεστάντες;

Λίλα: Οχι, όχι. Δεν ξέρω τι είναι δηλαδή, αλλά…

Σαντίκου: Ούτε κι εγώ έχω πάρει χαμπάρι τι είναι αυτοί. Στις ομάδες που έχω παίξει, είχα συμπαίκτες Βραζιλιάνους, Αργεντινούς, Ουρουγουανούς, δεν έχω καταλάβει τι είναι, αλλά κρατάνε σταυρούς και τους κάνουν και τατουάζ. Τα έχουν όλοι.

Χθες το βράδυ, ο Λίλα θα έπαιζε με την εθνική Αλβανίας εναντίον της Ιταλίας. Είμαι βέβαιος ότι στη συνέχεια θα επιστρέψει στα Γιάννινα και στις προπονήσεις της ομάδας του, σαν να μην τρέχει τίποτα. Σιγά μην ασχοληθεί κανένας εκεί πέρα με το πρόβλημά του.

Και μία πολύ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ, κατά την ταπεινή μου άποψη, λεπτομέρεια.

Ο ιμάμης (=χότζας) Αχμέντ Καλάτζα, ο οποίος βιντεοσκόπησε κιόλας τη συζήτηση, είναι γνωστό και σημαίνον πρόσωπο στην Αλβανία, κυρίως ως εκφραστής ακραίων ριζοσπαστικών απόψεων. Στο παρελθόν έχει δημόσια εκφράσει τη συμπάθειά του στον «ιερό πόλεμο» που διεξάγουν οι τζιχαντιστές στη Συρία.

Αυτά… και μη χειρότερα.

ΕΥΣΤΟΧΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ Ο ΤΑΚΗΣ, ΜΙΛΗΣΕ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΕΡΥΘΡΟΛΕΥΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Κρίνοντας από τη διαδικτυακή ανταπόκριση (μέσω facebook) που διεπίστωσα, η επάνοδος του Τάκη Λεμονή στον Ολυμπιακό ενήργησε σαν βάλσαμο στον λαβωμένο ερυθρόλευκο εγωισμό.

Ο όγκος των θετικών απόψεων ήταν τεράστιος, ενώ τα κάποια αρνητικά σχόλια ήταν ελάχιστα και αδύναμα.

Είναι λοιπόν γεγονός: Η ερυθρόλευκη οικογένεια υποδέχτηκε τον Τάκη Λεμονή όπως θα υποδεχόταν η οποιαδήποτε ελληνική οικογένεια το μέλος της που έλειπε χρόνια στο εξωτερικό. Και βέβαια, ο πανέξυπνος Τάκης δεν παρέλειψε «με την πρώτη» να αγγίξει το ευαίσθητο κουμπί του σημερινού φιλάθλου του Ολυμπιακού με μία πολύ εύστοχη αναφορά:

«Είμαστε μόνοι μας απέναντι σε όλους»!

Δεν θα μπορούσε να γίνει πιο εύστοχη, πιο αποδεκτή με ενθουσιασμό δήλωση από προπονητή του Ολυμπιακού. Ο Λεμονής έθιξε μία ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ που βιώνουν σήμερα τα εκατομμύρια των Ολυμπιακών στην Ελλάδα. ΜΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ που για να τη θίξει κανείς, πρέπει να την έχει ζήσει, να την έχει αισθανθεί στο πετσί του. Με λίγα λόγια, μόνο ένας προπονητής και συγχρόνως ΟΠΑΔΟΣ του Ολυμπιακού θα μπορούσε ποτέ να κάνει αυτή τη δήλωση. Και βέβαια, ούτε γι’ αστείο κάποιος Ρεμί Γκαρντ, ή Μοντανιέ και πάει λέγοντας.

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ; ΤΕΤΟΙΕΣ ΩΡΕΣ… ΤΕΤΟΙΑ ΛΟΓΙΑ!

Πρέπει να γίνει κατανοητό, απ’ όλους, ότι ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να κάνει τώρα… «προετοιμασία». Ούτε καν «μίνι» προετοιμασία, σύμφωνα με την έκφραση του συρμού.

Δεν υπάρχει κανένα απολύτως χρονικό περιθώριο για κάτι τέτοιο. Η μόνη προετοιμασία που απαιτείται σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι η ψυχολογική, σε συνδυασμό με τη «στρατηγική», όσον αφορά τη θεωρία κυρίως και το σωστό «διάβασμα» των αντιπάλων. Και σ’ αυτούς τους τομείς, ο Τάκης Λεμονής είναι «μανούλα», που λέμε.

Σημειώνω, προς επίρρωση των παραπάνω, ότι ΟΛΑ, μα ΟΛΑ για όλα στον Ολυμπιακό θα κριθούν μέσα σε ΔΕΚΑΤΕΣΣΕΡΙΣ ημέρες και συγκεκριμένα από το Σάββατο 1η Απριλίου έως την Πέμπτη 13 Απριλίου! Μέσα σ’ αυτό το «14ήμερο», θα δώσει τους τρεις αγώνες πρωταθλήματος (με Πλατανιά πρωταπριλιά μέσα, Κέρκυρα 6 Απριλίου και Λειβαδιά 9 Απριλίου έξω) που αν τους κερδίσει και τους τρεις, κατακτά τον τίτλο, ασχέτως του τι θα κάνουν οι άλλοι. Τέλος, την Πέμπτη 13 Απριλίου υποδέχεται την Κούλα στο Καραϊσκάκη και με ένα καθαρό σκορ νίκης, την… καθαρίζει άνετα.

Κατά 90%, λοιπόν, όλα θα κριθούν μέσα σε ΔΕΚΑΤΕΣΣΕΡΙΣ κρίσιμες μέρες. Οπότε, για «προετοιμασία» είναι μάλλον άστοχο να συζητάμε.

(Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 25/03/2017)

Διαβάστε επίσης