ΕΝΑ ΔΥΝΑΤΟ ΣΟΚ ΚΑΙ ΑΜΕΣΟ RESTART
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΩΛΗΣ ΓΑΒΑΘΙΩΤΗΣ
Εξήντα πέντε χρόνια παρακολουθώ τον Ολυμπιακό. Εχω παρακολουθήσει δεκάδες ή και εκατοντάδες (ποιος τα μετράει, τώρα;) ντέρμπι στη Λεωφόρο. Εχω δει και τον καλό και τον θαυμάσιο Ολυμπιακό, να καταγάγει θριάμβους εκεί μέσα, αλλά και τον κακό Ολυμπιακό να χάνει παιχνίδια, ακόμα και με ευρύ σκορ.
Ομως!
Ομως, αυτό το ΧΑΛΙ δεν το έχω ξαναδεί! Αυτό που είδα προχθές απλά ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ! Δηλαδή, δεν πρέπει να υπάρχει, δεν κολλάει με την ιστορία, με το όνομα, με τον ΘΡΥΛΟ.
Τα αφήνω ΟΛΑ στην άκρη. Και διαιτησία, και κούραση, και κακές μέρες, και συγκυρίες, τα πάντα. Αρκούμαι ΜΟΝΟ στην ΑΠΟΔΟΣΗ της ομάδας και λέω ότι ΠΟΤΕ, μα ΠΟΤΕ άλλοτε δεν έχω ξαναδεί ΤΟΣΟ ΚΑΚΟ, τόσο ΧΑΛΙΑ Ολυμπιακό. Δεν υπάρχει, δεν υπήρξε ποτέ τέτοια και τόσο άσχημη, τόσο άθλια απόδοση. Ούτε καν στα πέτρινα λεγόμενα χρόνια, που τα έζησα μέρα με την ημέρα, ώρα με την ώρα, λεπτό προς λεπτό. Τα έζησα, τα βίωσα, τα ΥΠΕΦΕΡΑ. Και δεν θέλω καν να τα θυμάμαι.
Θα μου πείτε, ό,τι έγινε, έγινε. Βεβαίως και τίποτα δεν μπορεί να φέρει πίσω τον χρόνο του γεγονότος. Θα πω όμως και κάτι άλλο και συγχωρέστε με. Καλή είναι η ανασύνταξη, καλό είναι το νέο ξεκίνημα, καλύτερο και το σβήσιμο από τη μνήμη, και η νέα αρχή, και όλα τα παρεμφερή. Ολα καλά είναι, με μία όμως διαφορά. Οτι όλα αυτά τον τελευταίο καιρό τα έχουμε ξαναζήσει. Ολο αυτό το «έργο» το έχουμε ξαναδεί. Το ζήσαμε μετά τον αποκλεισμό από το Champions League, μετά τις ήττες από τον ΑΠΟΕΛ και την Μπερ Σεβά, μετά τα στραβοπατήματα στα ντέρμπι με Μπάουγκ και Αεκάκι, μετά την τραγωδία με την Μπεσίκτας. Πάντα τα ίδια λέγαμε μετά. Και πάντα, από το κακό στο χειρότερο. Μέχρι το προχθεσινό. Που ήταν το χειρότερο όλων. Ηταν η μητέρα όλων των δεινών.
ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΝΑ ΣΚΥΨΕΙ!
Ολυμπιακό που να μπαίνει στο γήπεδο και να παραδίδεται άνευ όρων σε μία ομάδα αποτελούμενη από διάφορους ελεύθερους και δανεικούς, από το πιο χαμηλό ράφι της διεθνούς αγοράς, από πολυτραυματίες και ονοματάκια δεύτερης και τρίτης διαλογής, δεν έχω ξαναδεί, ούτε και μπορώ να φανταστώ ότι θα ξαναδώ.
Ολυμπιακό που να μην κάνει ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΣΟΥΤ στην αντίπαλη εστία, Ολυμπιακό που να μην έχει ενοχλήσει καν τον ατσαλάκωτο αντίπαλο τερματοφύλακα, ούτε καν να τον αναγκάσει να ΣΚΥΨΕΙ, πόσω μάλλον να μπλονζάρει!
Ολυμπιακό που οι αμυντικοί του να χάνουν με εκπληκτική και ΑΦΥΣΙΚΗ πολλές φορές ευκολία τον ΕΝΑΝ αντίπαλο φορ, Ολυμπιακό που να μην μπορεί να κάνει ΟΥΤΕ ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΑΣΑ, ΜΟΝΟ στους πιο άσχημους εφιάλτες μου θα μπορούσα να φανταστώ.
Ολα αυτά, λοιπόν, ΔΕΝ ΞΕΠΕΡΝΙΟΥΝΤΑΙ εύκολα και κυρίως, δεν ξεπερνιούνται με υποσχέσεις τύπου «εμείς φταίμε, αλλά θα ανασυνταχθούμε και θα ξαναγίνουμε» και λοιπά ΕΥΚΟΛΑ ΛΟΓΙΑ που πέμπονται στο διηνεκές άπειρον. Επεα πτερόεντα, έλεγε ο Ομηρος. Δηλαδή, λόγια που άπαξ και δραπετεύσουν από την οδοντοστοιχία, τα παίρνει ο άνεμος και σκορπίζονται.
ΒΑΓΓΕΛΑ, ΠΑΡΕ ΤΗ ΣΚΟΥΠΑ!
Εντάξει, λοιπόν, συμφωνώ. Ανασύνταξη, ΟΥΤΩΣ Ή ΑΛΛΩΣ. Θέλουν-δεν θέλουν οι πρωταγωνιστές της ομάδας, πρέπει να γίνει ανασύνταξη. Υποχρεωτικά. Και για να γίνει ΣΩΣΤΗ και ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ανασύνταξη, πρέπει απαραιτήτως να αποδοθούν ΕΥΘΥΝΕΣ. Τώρα πρέπει, γιατί μετά θα είναι ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ.
Οταν λέμε πως χρειάζεται ανασύνταξη και restart και το εννοούμε, δεν το λέμε για πλάκα, πρέπει ΠΡΙΝ ΑΠ’ ΟΛΑ να ξέρουμε τι μας έφερε μέχρις εδώ, τι μας αναγκάζει να ομιλούμε για ανασύνταξη, ΠΕΝΤΕ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ πριν τελειώσει το πρωτάθλημα. Και δεν εννοώ τα «κλασικά» περί κούρασης και περί διαιτησίας. Εννοώ τις ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΕΥΘΥΝΕΣ του καθενός, πάντα με γνώμονα ότι το να κρύβει κανείς τα σκουπίδια κάτω από το χαλάκι, δεν είναι λύση. Για να τα εξαφανίσει, πρέπει να τα ΣΚΟΥΠΙΣΕΙ, επιμελώς και με υπομονή.
ΒΑΓΓΕΛΑ, ΠΡΟΧΩΡΑ! ΠΑΡΕ ΤΗ ΣΚΟΥΠΑ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΑΡΧΙΣΕ ΤΟ ΣΚΟΥΠΙΣΜΑ!
ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ ΑΛΛΑΓΗ, ΑΛΛΑ ΑΛΛΑΞΑΝ ΛΑΘΟΣ ΠΡΑΓΜΑΤΑ
Μετά την απομάκρυνση του Πάουλο Μπέντο, ο αντικαταστάτης του Βασίλης Βούζας έκρινε σκόπιμο (;) να «αλλάξει» κάποιες καταστάσεις που είχαν δημιουργηθεί από τον Πορτογάλο προκάτοχό του. Καταστάσεις που αφορούσαν και πρόσωπα, και αγωνιστικά συστήματα.
Πρώτη του κίνηση, να επαναφέρει από το ψυγείο τους Τσόρι Ντομίνγκες, Μάριν και Καμπιάσο. Κάθε μία από τις περιπτώσεις, με διαφορετικά χαρακτηριστικά. Ο Μάριν έπαιξε κάτω από τις παραινέσεις της εξέδρας, αλλά γρήγορα αποδείχτηκε ότι ο Μπέντο ΕΙΧΕ ΔΙΚΙΟ που δεν τον χρησιμοποιούσε. Το ίδιο περίπου και ο μεγάλος Τσόρι, που δεν βοήθησε τον Ολυμπιακό όσο τον βοηθούσε παλαιότερα.
Ο Καμπιάσο τα κατάφερε πολύ καλύτερα και ήταν ο μόνος που εξέθεσε τον Μπέντο με την αγωνιστική του συμπεριφορά, αλλά ΔΥΣΤΥΧΩΣ, όπως αποδείχτηκε, τα χρόνια έχουν αφήσει το στίγμα τους στην ποδοσφαιρική του ποιότητα, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να βγάλει ένα ολόκληρο παιχνίδι και βεβαίως, αν γίνει αυτό, να μην μπορεί να παίξει συνεχόμενο δεύτερο.
Οι αλλαγές του καλοπροαίρετου Βούζα επηρέασαν όμως και το αγωνιστικό σύστημα της ομάδας. Προσπάθησε να βρει τη δικαίωση, κάνοντας το ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΝΤΙΘΕΤΟ από αυτό που έκανε ο Μπέντο: Αμυνα ψηλά και πρέσινγκ στην επίθεση ο Μπέντο;
Αμυνα πίσω από τη γραμμή με κλειστούς διαδρόμους ο Βούζας! Επιθετικά εξτρέμ ο Μπέντο; Αμυντικά εξτρέμ ο Βούζας. Επιθέσεις με πλαγιοκοπήσεις ο Μπέντο; Αμυνα με μακρινές, τυφλές αποκρούσεις ο Βούζας.
ΜΕ ΤΑΚΤΙΚΗ… ΑΟ ΧΑΪΔΑΡΙΟΥ!
Μετά το Ολυμπιακός - Μπεσίκτας 1-1, πρώτο αγώνα του Βούζα στον πάγκο του Ολυμπιακού, είχα γράψει (φύλλο της 11ης Μαρτίου) σ’ αυτήν εδώ τη στήλη μεταξύ άλλων, ακριβώς για την τακτική του νέου προπονητή: «Ενα άλλο σημείο που νομίζω ότι ενδιαφέρει τον σκεπτόμενο και προβληματιζόμενο φίλαθλο, είναι η αμυντικού προσανατολισμού -θα μπορούσα να προσθέσω «και με μία δόση ηττοπάθειας»- τακτική με την οποία αντιμετώπισε την Μπεσίκτας ο Ολυμπιακός του (για πρώτη φορά) Βούζα…».
Και παρακάτω : «Ο Ολυμπιακός ΕΙΝΑΙ επιθετική ομάδα, που ΔΕΝ της ταιριάζουν αμυντικές τακτικές, τουλάχιστον μέσα στο σπίτι του. Και αυτό δεν έχει την έννοια εκδήλωσης δυσαρέσκειας προς τον συμπαθέστατο Βασίλη Βούζα (τον γνωρίζω από τότε που φόραγε κοντό παντελονάκι με την ερυθρόλευκη), αλλά την έννοια ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΥ που μπορεί και να βοηθήσει. Στο ιστορικό του πραγματικά αξιόλογου νεαρού τεχνικού υπάρχει μία λαμπερή επιτυχία. Πριν από χρόνια, ΑΠΕΚΛΕΙΣΕ την Αεκούλα από το Κύπελλο, με την ΤΟΤΕ ομάδα του, τον ΑΟ Χαϊδαρίου. Λοιπόν, τότε με το Χαϊδάρι είχε ακολουθήσει ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΑΚΤΙΚΗ, με την οποία απέσπασε τελικά την ισοπαλία (1-1) με την Αεκ, για να επιβληθεί στη συνέχεια στα πέναλτι. Και για να συνοψίσω. Νομίζω ότι ο Ολυμπιακός του Βούζα θα πρέπει να είναι τουλάχιστον ΤΟ ΙΔΙΟ επιθετικός με εκείνον του Μπέντο. Το πρόβλημα σκοραρίσματος δεν ήταν πρόβλημα τακτικής, αλλά πρόβλημα ΑΣΤΟΧΙΑΣ και ΑΥΤΟ είναι το πρόβλημα προς επίλυση και όχι η επιθετική τακτική και νοοτροπία».
Πιστεύω ότι το προχθεσινό ντέρμπι και η εικόνα του Ολυμπιακού ΜΕ ΔΙΚΑΙΩΣΕ, αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία. Σημασία έχει ότι ο Βασίλης Βούζας ΔΕΝ ΔΙΔΑΧΤΗΚΕ τίποτα, με αποτέλεσμα να παρουσιάσει αυτή τη ΘΛΙΒΕΡΗ, την ΑΠΟΚΡΟΥΣΤΙΚΗ ομάδα που προκάλεσε την ΟΙΚΤΡΗ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ σ’ ολόκληρο τον ΥΠΕΡΗΦΑΝΟ και ΜΗ ΣΥΜΒΑΤΟ με την αποτυχία ερυθρόλευκο κόσμο.
ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΤΙΠΟΤΑ!
Βεβαίως, ακόμα δεν έχει τίποτα τελειώσει για τον Ολυμπιακό. Ολα είναι ανοιχτά, και το Κύπελλο, και το πρωτάθλημα!
Καταλαβαίνω την απορία σας: Και το πρωτάθλημα;
Βεβαίως ΚΑΙ το πρωτάθλημα, διότι αυτό που ΖΟΥΜΕ ΤΩΡΑ στην Ελλάδα δεν έχει προηγούμενο. Ολοι κυνηγούν τον Ολυμπιακό με όλα τα μέσα. Τα ζούμε καθημερινά και τα αναφέρουμε συχνότατα. Ο Ολυμπιακός ΤΕΛΕΙ ΥΠΟ ΔΙΩΓΜΟΝ από το ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ που αποτελείται από την ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΗ και την ΠΟΛΙΤΙΚΗ εξουσία (που για διάφορους λόγους κάποτε θα γραφτούν ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ) και διάφορα κακοποιά στοιχεία που λυμαίνονται την ελληνική κοινωνία.
Αν, λοιπόν, δεν εξασφαλιστεί και η ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ κατάκτηση του τίτλου, εγώ που έχω ζήσει ΠΟΛΛΕΣ καταστάσεις με τον Ολυμπιακό, ΔΕΝ ΕΦΗΣΥΧΑΖΩ.
Βάσει της σημερινής βαθμολογίας, ο Ολυμπιακός απέχει ΕΞΙ πόντους από τον Πανιώνιο, ΟΚΤΩ από τον Μπάουγκ και ΕΝΝΕΑ από τον Πόα.
Επομένως, ο Ολυμπιακός χρειάζεται ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΩΣ ΤΡΕΙΣ ΝΙΚΕΣ στα ΠΕΝΤΕ παιχνίδια που του απομένουν για να μπορεί να πανηγυρίσει το 44ο. Ποια είναι τα υπόλοιπα πέντε; Κατά σειράν, με τον Πλατανιά εντός, Κέρκυρα και Λιβαδειά εκτός, ΠΑΣ Γιάννινα εντός και τέλος, Παναιτωλικό εκτός.
Μέχρι πριν από δύο περίπου μήνες, θα έλεγα ότι ΟΛΑ αυτά τα ματς ο Ολυμπιακός θα τα πάρει με δεμένα τα χέρια. Τώρα, όμως, με τις καταστάσεις πού έχουν δημιουργηθεί, βλέπω ότι τον Ολυμπιακό τον περιμένουν ΠΕΝΤΕ ΝΤΕΡΜΠΙ! Ολες για όλες, ΚΑΙ ΟΙ ΠΕΝΤΕ ομάδες που θα αντιμετωπίσουμε, θα τα δώσουν ΟΛΑ για να κάνουν τη ΖΗΜΙΑ στον Ολυμπιακό, αυτό είναι σίγουρο.
Μήπως δηλαδή έχει κανείς αντίρρηση ότι ο Πλατανιάς του ΟΠΑΠ δεν θα παίξει το παιχνίδι της ΖΩΗΣ ΤΟΥ στο Καραϊσκάκη; Ή μήπως ο ΠΑΣ του καλού φίλου του Ιβάν δεν θα τα δώσει όλα για όλα, για να πάρουμε τα εντός. Οσο για τα εκτός, δεν νομίζω ότι χρειάζονται περισσότερες εξηγήσεις.
ΠΟΥ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΟΙ ΔΕΚΑ ΞΕΝΟΙ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕ «ΦΩΣ» ΚΑΙ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ!
Αφού οι επιλογές κρίνονται πάντα μετά την ολοκλήρωση του αγώνα, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι οι επιλογές του Βασίλη Βούζα ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΟΛΕΣ ΕΠΙΤΥΧΕΙΣ και ενδεδειγμένες. Και εδώ, πριν συνεχίσω, πρέπει να αναφερθώ σε ένα προσωπικό γεγονός.
Σάββατο πρωί, κατά τις εννέα και μισή, μαθαίνω το δυσάρεστο νέο: Ο Θεόδωρος Νικολαΐδης δεν ήταν πια στη ζωή!
Μετά το πρώτο σοκ, αποφασίζω να τηλεφωνήσω στον Σάββα Θεοδωρίδη, πράγμα που δεν νομίζω ότι χρειάζεται εξηγήσεις. Του μεταφέρω το μαύρο μαντάτο και τον κεραυνοβολώ. Ηταν μεγάλο το πλήγμα για τον Σάββα και κάποια στιγμή, πάνω στην κουβέντα, του λέω ότι κατά τη γνώμη μου θα έπρεπε στην πρώτοι του επαφή με τα παιδιά της ομάδας, έπρεπε να τους πει μερικά λόγια για να μάθουν ποιος ήταν και τι σήμαινε για τον Ολυμπιακό ο Θεόδωρος Νικολαΐδης. Συμφώνησε και αυτός ότι αυτό έπρεπε να γίνει και πράγματι, το απόγευμα, όπως διάβασα στον τύπο της Κυριακής, πήγε στο Ρέντη και μίλησε στους παίκτες.
Η εξέλιξη βεβαίως δεν δικαίωσε κανένα μας. Αλλά μετά σκέφτηκα, ΠΩΣ θα μπορούσε να γίνει κάτι διαφορετικό, από τη στιγμή που ο Ολυμπιακός παρατάχθηκε με δέκα ξένους και ΕΝΑΝ ΕΛΛΗΝΑ, τον Καπίνο; Τι να πει κανείς και τι να καταλάβουν οι ΔΕΚΑ ΞΕΝΟΙ περί «ΦΩΤΟΣ» και ΝΙΚΟΛΑΪΔΗ, με ποια λογική θα τους συγκινούσε;
Ο Βασίλης Βούζας, λοιπόν, ο οποίος μάλιστα ήταν και ο προπονητής της καταπληκτικής ομάδας Κ20 του Ολυμπιακού, ξεκίνησε το ντέρμπι χωρίς ΕΝΑΝ ΕΛΛΗΝΑ στην ομάδα μπροστά από τον Καπίνο!
Δεν ξέρω τα πώς και τα γιατί, ούτε και θέλω να δημοσιοποιήσω διάφορες σκέψεις που μου έρχονται στο μυαλό. ΑΠΟΡΡΙΠΤΩ όμως κατηγορηματικά τη δικαιολογία ότι κάποιοι ήταν πολύ κουρασμένοι. Οχι, ρε παιδιά, αυτό ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ, τουλάχιστον στην κλίμακα που παρουσιάζεται.
Ενας από τους ΠΟΛΥ ΚΑΛΟΥΣ προπονητές που έχουν περάσει από τον Ολυμπιακό, ο Τροντ Σόλιντ, μου είχε πει κάποτε μια μεγάλη κουβέντα: «Ποτέ κανείς δεν κουράστηκε παίζοντας ποδόσφαιρο». Συμφωνώ απολύτως. Και αν υποθέσουμε ότι τα ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΑ της ομάδας, ο Φορτούνης, ο Ρέτσος, ο Μανθάτης, ο Ανδρούτσος, χρειάζονταν λίγη ξεκούραση, ε, πώς να το κάνουμε, δεν ήταν το ντέρμπι το κατάλληλο παιχνίδι να… ξεκουραστούν!
(Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 21/03/2017)