ΤΕΡΑΤΟΛΟΓΙΕΣ ΚΑΠΡΑΛΟΥ: «ΕΙΜΑΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΑΛΛA... ΜΕ ΣΤΗΡΙΖΕΙ Ο ΜΕΛΙΣΣΑΝΙΔΗΣ»
Ενδιαφέροντα πράγματα ακούσαμε από τον κ. Καπράλο μετά την πολύπλευρα και ποικιλότροπα αμφισβητούμενη «εκλογή» του στην προεδρία της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής (πρώην ΕΟΑ). Φυσικά, για όλα υπάρχουν και αντίλογος και διαφορετικές απόψεις. Εκείνο όμως που θα έλεγα ότι δίνει το ακριβές στίγμα του ανδρός είναι μια αντίφαση: «Είναι Ολυμπιακός» και… «τον στηρίζει ο Μελισσανίδης»! Κάπου εκεί δηλαδή λες εντάξει, καταλάβαμε… και γυρνάς σελίδα. Εδώ, όμως, λόγω της ευρύτερης σημασίας που έχει η θέση του κ. Καπράλου στον ελληνικό αθλητισμό, απαιτείται ευρύτερος και διεξοδικότερος σχολιασμός.
Τα κομβικά γεγονότα είναι γνωστά και δεν θα δώσω μεγάλη έκταση επαναλαμβάνοντάς τα. Οι εκλογές της ΕΟΕ ήταν προγραμματισμένες για προχθές, Δευτέρα. Κυριακή βράδυ, όμως, έγινε γνωστό ότι ο αντίπαλος του κ. Καπράλου στην εκλογική μάχη, κ. Κούβελος, εισήχθη ξαφνικά στο Ωνάσειο με πόνους στο στήθος. Ολοι υπέθεσαν ότι η εξέλιξη θα ήταν αυτή που, τουλάχιστον από ηθικής πλευράς, ενδείκνυται. Οτι, δηλαδή, οι εκλογές θα αναβάλλονταν μέχρις ότου διευκρινιστεί τι ακριβώς συμβαίνει με την υγεία του κ. Κούβελου και αν θα ήταν σε θέση να υποστηρίξει στο μέλλον την υποψηφιότητά του. Ο κ. Καπράλος, όμως, με τους παράγοντες που τον ακολουθούν, ήθελαν να γίνουν οι εκλογές πάση θυσία, και με διάφορες μεθοδεύσεις και νομικίστικα κόλπα το επέτυχαν. Μόνοι τους αποφάσισαν να γίνουν οι εκλογές, μόνοι τους επέβαλαν τον εκλεκτό τους.
Στις δηλώσεις του, μετά την «επανεκλογή του», ο κ. Καπράλος κονταροχτυπήθηκε για μία ακόμη φορά με τον εαυτό του. Είπε ότι «ήταν ο πρώτος που του ευχήθηκε καλή ανάρρωση» και στη συνέχεια ότι δεν ξέρει αν ο κ. Κούβελος είχε πράγματι το πρόβλημα υγείας που επικαλέστηκε ή ήταν μια πρόφαση για να επιτύχει την αναβολή των εκλογών. «Δεν μπορώ να κρίνω αν είναι αλήθεια ή ψέματα, δεν είμαι γιατρός» ήταν η κυνική δήλωσή του. Επίσης, σε άλλο σημείο των δηλώσεών του ο κ. Καπράλος «εξόρκισε» το ποδόσφαιρο, λέγοντας ότι «δεν τον ενδιαφέρουν οι ποδοσφαιρικές κόντρες».
Εδώ, λοιπόν, όχι μόνον επειδή είμαι λάτρης του ποδοσφαίρου, αλλά επειδή το θεωρώ ως το ευγενέστερο και υγιέστερο άθλημα όλων, θα ζητήσω από τον κ. Καπράλο να μου επιτρέψει να χρησιμοποιήσω ένα καθαρά ποδοσφαιρικό παράδειγμα. Στο ποδόσφαιρο, κύριε Καπράλε, και κατά τη διάρκεια του αγώνα, αν ένας ποδοσφαιριστής χτυπήσει ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ, ο διαιτητής ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να διακόψει εσπευσμένα το παιχνίδι, προκειμένου να παρασχεθούν στον τραυματία οι πρώτες βοήθειες και να διαπιστωθεί αν μπορεί να συνεχίσει να αγωνίζεται. Στατιστικά, οι περιπτώσεις που ο τραυματισμός δεν είναι σοβαρός και ο τραυματίας ξαναμπαίνει στον αγώνα είναι πάνω από 95%. Σε ελάχιστες, σπανιότατες θα έλεγα περιπτώσεις, ο τραυματισμένος στο κεφάλι φεύγει από τον αγώνα για να αντιμετωπίσει τις συνέπειες του τραυματισμού του σε άλλον χώρο.
Παρ’ όλα αυτά, ο κανονισμός ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ σταθερός: Απαξ και κάποιος παίκτης χτυπήσει στο κεφάλι, το παιχνίδι ΔΙΑΚΟΠΤΕΤΑΙ, διότι, απλώς, κανένα παιχνίδι δεν αξίζει περισσότερο από έστω και ΜΙΑ ανθρώπινη ζωή. Αυτός ο ΚΑΝΟΝΑΣ του ποδοσφαίρου, στο ΒΡΟΜΙΚΟ αθλητικό σύμπαν του κ. Καπράλου, ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ. Εκεί μετράνε άλλες αξίες, άλλα… αθλητικά ιδεώδη: η καχυποψία, η αμφισβήτηση, η δολιότητα, η μεθόδευση, η ραδιουργία, η άνευ ορίων και φραγμών μάχη για την καρέκλα.
ΘΑ ΤΟΥ ΕΡΙΧΝΕ ΚΑΙ ΜΙΑ ΜΕ ΤΙΣ ΤΑΠΕΣ!
Είπε και κάτι άλλο όμως ο κ. Καπράλος, που προφανώς δεν κατάλαβε ότι προσβάλλει τον ίδιο και κανέναν άλλον. «Θλίβομαι από όλη αυτή την κατάσταση, διότι προέρχομαι από τον αθλητισμό και ποτέ δεν μου άρεσε να κερδίζω άνευ αγώνος. Ακόμα και αν ήξερα εκ των προτέρων ότι θα χάσω από έναν πιο δυνατό αντίπαλο, κατέβαινα να αγωνισθώ». Δηλαδή, τι μας λέει με όλα αυτά; Με απλά λόγια ότι ο κ. Κούβελος ΕΠΙΤΗΔΕΣ δεν κατέβηκε στις εκλογές, ότι έκανε τον άρρωστο μόνο και μόνο επειδή ο αντίπαλός του, δηλαδή ο ίδιος, ήταν πιο δυνατός!
Θα ξαναφέρω στην κουβέντα το ποδόσφαιρο και τους κανόνες του για τους τραυματισμούς ποδοσφαιριστών εν γένει: Οταν ένας παίκτης πέσει στο έδαφος υποφέροντας, είναι καθήκον, όχι πλέον του διαιτητή (αυτός είναι μόνο για τις περιπτώσεις τραυματισμού στο κεφάλι) αλλά των ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ ΤΟΥ να πετάξουν την μπάλα αράουτ ώστε να σταματήσει το παιχνίδι και να παρασχεθεί ιατρική φροντίδα στον τραυματία. Και εδώ, βεβαίως, υπάρχουν τραυματισμοί μαϊμού, πεσίματα ψεύτικα και σφαδασμοί θεατρικοί, από παίκτες που θέλουν να κάνουν καθυστέρηση ή να αποκομίσουν άλλα αγωνιστικά οφέλη. Και οι ψευτοτραυματισμοί είναι και εδώ οι συντριπτικά περισσότεροι. Ομως, οι ποδοσφαιριστές έχουν ανεπτυγμένη τη ΣΥΝΑΔΕΛΦΙΚΗ κατανόηση και αλληλεγγύη, τόσο ώστε να εξακολουθούν να εφαρμόζουν αυτό τον ΑΓΡΑΦΟ ΝΟΜΟ του ποδοσφαίρου, «διά παν ενδεχόμενον».
Αυτή η ΗΘΙΚΗ αποθέωση των ΑΘΛΗΤΩΝ δεν έχει, βεβαίως, καμία σχέση με το βρομερό, σκοτεινό υπόκοσμο του… «Ολυμπισμού», τουλάχιστον όπως εκπροσωπείται από τύπους σαν τον κ. Καπράλο. Για τίποτα δεν θα σταμάταγε το «παιχνίδι» ο… αθληταράς Καπράλος, όσο και αν έβλεπε τον αντίπαλό του Κούβελο να σφαδάζει μπροστά του από τα ΑΝΤΙΑΘΛΗΤΙΚΑ χτυπήματα που του είχε καταφέρει. Απλώς θα τον προσπέρναγε με κάθε άνεση και ευκολία, για να μην πω ότι περνώντας θα του έριχνε και μία με τις τάπες στο κεφάλι, προσποιούμενος ότι δεν το είχε αντιληφθεί. Αυτά κάνουν αθλητές τύπου Καπράλου, με τις ηθικές και συνειδησιακές αναστολές ενός προστάτη και θεματοφύλακα των ολυμπιακών ιδεωδών, όπως ο κ. Καπράλος.
ΕΠΕΙΔΗ Η ΚΑΤΣΙΚΑ ΔΕΝ ΤΡΩΕΙ ΤΑΡΑΜΑ…
Και επειδή… η κατσίκα δεν τρώει ταραμά, μερικές αλήθειες για τον κ. Καπράλο και την «εκλογή» του. Ο ευέλικτος και ευλύγιστος γενικά κ. Καπράλος στηρίχτηκε και υποστηρίχτηκε μετά μανίας από κάθε κομματικό και επιχειρηματικό πρόσωπο, συντεταγμένο και παρατεταγμένο με την κρατούσα πολιτική κατάσταση. Κυρίως, στηρίχτηκε από τον Κοντονή, ο οποίος, αν και υπουργός Δικαιοσύνης, αναμείχθηκε ενεργά και ουσιαστικά στις εκλογές της ΕΟΕ, όπου είχε σαν «παρατηρητή» και διαβιβαστή των τεκταινομένων τον ΚΥΠΡΙΟ Φιλιππούση.
Ανοίγω παρένθεση. Δεν γνώριζα ότι αυτός ο τηλεπεριγραφέας που ανελίχθηκε σε υπ’ αριθμόν ένα νταλαβεριτζής του ελληνικού ποδοσφαίρου είναι Κύπριος. Με πληροφόρησε παλιός και αγαπητός συνάδελφος από το «ΕΘΝΟΣ», που είχε την… «ευτυχία» να συνεργαστεί για ένα διάστημα μαζί του. Τα «άλλα» που μου είπε ο συνάδελφος για τον Φιλιππούση, τον οποίο είχε στην εφημερίδα για να τον στέλνει για τσιγάρα, δεν γράφονται. Φυσικά, η κυπριακή του καταγωγή δίνει πειστικές απαντήσεις για τη σχέση του με τον τουρκολάγνο Κύπριο Κουτσοκούμνη και την… αγαστή συνεργασία τους υπό τις διαταγές του Κοντονή.
Κλείνει η παρένθεση. Ο κ. Καπράλος στηρίχθηκε αναφανδόν από τον Μελισσανίδη, ο οποίος θέλει πάντα να έχει λόγο και πρόσβαση σε όλα τα πόστα, σε όλα τα όργανα και πάντα επιλέγει αυτούς που κρίνει ότι ΟΠΟΤΕ ΤΟΥΣ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ θα του είναι ΠΙΣΤΟΙ. Υπ’ αυτή την έννοια, ο Καπράλος είναι άνθρωπος του Μελισσανίδη, έτοιμος ανά πάσαν στιγμή να «βγάλει την υποχρέωση» για τη «βοήθεια».
Ενας άλλος που, όπως κυκλοφορεί, βοήθησε τον Καπράλο ήταν ο Βαρδινογιάννης, ή τουλάχιστον ένας από τους Βαρδινογιάννηδες. Ο λόγος που ακούγεται γι’ αυτή τη στήριξη έχει να κάνει με προσωπικό θέμα, το οποίο δεν είμαι σε θέση, ούτε και επιθυμώ βεβαίως να κρίνω. Δεν μπορώ πάντως να θεωρήσω εντελώς απίθανο το ενδεχόμενο η στήριξη Βαρδινογιάννη να συνδέεται με τις σχέσεις της οικογένειας με εκείνη του Ισίδωρου Κούβελου. Ολα μέσα είναι.
ΒΑΜΜΕΝΟΣ Ή… ΜΠΟΓΙΑΤΙΣΜΕΝΟΣ;
Κλείνω το θέμα «Καπράλος» με μία ακόμη δήλωσή του: «Είμαι βαμμένος Ολυμπιακός»! Μένω έκθαμβος και ταλαντεύομαι μεταξύ δύο εκδοχών: Πλάκα μας κάνει ή σοβαρολογεί; Να δεχτώ λοιπόν ότι πράγματι είναι «βαμμένος» Ολυμπιακός, αλλά με την έννοια του… «μπογιατισμένος». Το «βάφω» με το «μπογιαντίζω» είναι ρήματα με έννοιες αλληλένδετες. Και στη μία και στην άλλη περίπτωση μπογιά χρησιμοποιεί κανείς.
Εντάξει, δεν είναι και απίθανο, από ολυμπιακάρες έχει βρομίσει ο κόσμος. Εύκολο είναι να το ΛΕΣ, αλλά δύσκολο να ΠΕΙΣΕΙΣ. Ας μας πει λοιπόν ο… ολυμπιακάρας Καπράλος ΤΙ έχει προσφέρει στον Ολυμπιακό (ως παράγων, εννοώ, όχι ως αθλητής, που είναι κάτι εντελώς διαφορετικό). Ενα πράγμα και μόνο περιμένω να ακούσω απ’ αυτόν. Να πει δηλαδή ότι βοήθησε τον Ολυμπιακό με μία ενέργεια, έστω και με μία ΔΗΛΩΣΗ, ως πρόεδρος της ΕΟΕ, την εποχή του ανηλεούς διωγμού της ομάδας από τον σύμμαχό του, τον καταστροφέα του ελληνικού αθλητισμού Κοντονή. Πήρε χαμπάρι τίποτα ο Καπράλος ή τα παρακολουθούσε αφ’ υψηλού, διότι «το ποδόσφαιρο δεν τον ενδιαφέρει»; Μα, αν δεν σε ενδιαφέρει ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ, ο χώρος όπου ο Ολυμπιακός μεγαλούργησε και μεγαλουργεί, ο χώρος όπου γεννήθηκε και ανδρώθηκε ο ΘΡΥΛΟΣ, ΤΙ ΣΚΑΤΑ «Ολυμπιακός» είσαι, κύριε Καπράλε;
Ολυμπιακός ευνουχισμένος, ολυμπιακός έτσι για να το λέμε, ολυμπιακός της συνομοταξίας των «ναι μεν, αλλά»… ξέρετε, εκείνων που όταν θέλουν να κρύψουν το ΑΝΤΙΟΛΥΜΠΙΑΚΟ τους μένος, επιστρατεύουν το βαθιά αδελφίστικο επιχείρημα: «Και εγώ Ολυμπιακός είμαι, αλλά δεν μ’ αρέσουν αυτά που βλέπω να γίνονται». Και έτσι, κερδίζουν το χειροκρότημα των ηλιθίων που κάθονται και τους ακούν αδιαμαρτύρητα.
Καθαγιάζονται έτσι ως φίλαθλοι και ως παράγοντες (πολλές φορές με το αζημίωτο) του ελληνικού αθλητισμού, που κανείς δεν μπορεί να τους προσάψει οπαδικά ένστικτα. Και κερδίζουν τη συμπάθεια και την υποστήριξη εκείνων που θα τους βοηθήσουν στη συνέχεια, για την παραγοντική τους και (όποιου άλλου τύπου) ανέλιξη.
Αποδοκιμάστηκε στην Αθήνα ο Δημητρίου
Είναι να γελάει κανείς με αυτά που διαβάσαμε για την επικράτηση του Παναγιώτη Δημητρίου (της… εξυγίανσης και αυτός) στις εκλογές της ΕΠΣΑ. Εκλογές όπου ο ίδιος ήταν μοναδικός υποψήφιος. Πανηγυρίζουν λοιπόν οι δικοί του, γιατί, λένε, κατήγαγε πραγματικό θρίαμβο. Φυσικά, το ότι δεν υπήρχε αντίπαλός του το ξεπερνούν με ευκολία, σαν λεπτομέρεια άνευ σημασίας.
Ομως και πάλι δεν υπάρχει κανένας λόγος πανηγυρισμών, διότι στην ουσία ο κ. Δημητρίου αποδοκιμάστηκε! Από το ψηφοδέλτιο που κατέβασε, μόνο δύο έλαβαν το πενήντα συν ένα των σταυρών, που απαιτείται για να εκλεγούν. Ακόμα και ο πρώην αντίπαλός του, ο κ. Κασκαντίρης, που μετείχε και αυτός στο ίδιο ψηφοδέλτιο, δεν συγκέντρωσε την απαιτούμενη πλειοψηφία. Συμπέρασμα; Νομίζω ότι τα σωματεία της Αθήνας δεν τους θέλουν πια. Και εκδηλώνουν τη δυσφορία τους με τον μοναδικό τρόπο που μπορούν: με την αρνητική τους ψήφο.
Η φούσκα του Travel Plan
Εδώ και μέρες το παίζουνε πρώτο θέμα και το προβάλλουν, ότι η δοτή διοίκηση της ΕΠΟ κατέθεσε μηνυτήρια αναφορά κατά παντός υπευθύνου σχετικά με την υπόθεση της Travel Plan. Προσπαθούν να παρουσιάσουν αυτή την ενέργεια σαν το σκάνδαλο όλων των εποχών, διότι έτσι τους έχουν πει να κάνουν.
Ακούτε λοιπόν εμένα, που έλεγε και ο Γκμοχ. Πρόκειται για μεγάλη ΦΟΥΣΚΑ, που δεν θα οδηγήσει ΠΟΥΘΕΝΑ. Οπως ακριβώς όλες οι ΣΤΗΜΕΝΕΣ κατηγορίες εναντίον της παλιάς διοίκησης της ΕΠΟ που μεθοδεύτηκαν από κάποιους ανεκδιήγητους κυβερνητικούς αξιωματούχους για να συκοφαντήσουν τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ. Αυτοί εδώ οι σημερινοί θέλουν να δείξουν ότι κάτι κάνουν εκεί στου Γουδή, για να δικαιολογήσουν τα ΠΑΚΕΤΑ που εισπράττουν κάθε μήνα από το ταμείο της Ομοσπονδίας.
Λέω, λοιπόν, εγώ σήμερα ότι δεν υπάρχει απολύτως τίποτα το μεμπτό για κανέναν και ότι όλες οι έρευνες και οι νομικές διαδικασίες θα πάνε στράφι. Ολη η αλήθεια θα αποκαλυφθεί εν καιρώ. Και μετά την εποχή Κοντονή, βεβαίως.
(Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 08/02/2017)