ΟΙ ΣΥΝΤΕΤΑΓΜΕΝΕΣ ΤΗΣ ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΗΣ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ ΑΝΤΙΠΑΛΟΣ ΤΟΥ ΘΡΥΛΟΥ ΣΤΗΝ ΤΡΙΠΟΛΗ
Ο Κύζας, από τον Σύνδεσμο Διαιτητών Δράμας, θα σφυρίξει τον αγώνα στην Τρίπολη. Δεν έχει καμία σημασία το όνομα. Θα μπορούσε αντί για Κύζας να ήταν… Παπαδόπουλος ή Νικολαΐδης ή Τρεχαγυρευόπουλος. Δεν ενδιαφέρει το όνομα, ή η μέχρι τώρα θητεία του, ή η συνήθης συμπεριφορά του στους αγώνες. Εκείνο που ενδιαφέρει, πραγματικά, είναι ένα: Η ΑΝΤΟΧΗ του στις προκλήσεις και στις πιέσεις, που ΟΔΗΓΟΥΝ τους διαιτητές της εποχής Τριτσώνη - Κουκουλάκη σε ΑΝΤΙΟΛΥΜΠΙΑΚΕΣ επιλογές.
Οπως ακριβώς το γράφω είναι. Οι διαιτητές που ορίζονται στον Ολυμπιακό δεν είναι ούτε βλάκες ούτε αγαθοί. ΞΕΡΟΥΝ πολύ καλά ποιες είναι οι συντεταγμένες που πρέπει να ακολουθήσουν κατά τη διάρκεια ενός αγώνα του Ολυμπιακού, οι οποίες είναι ΣΑΦΕΣΤΑΤΕΣ και ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΜΕΝΕΣ: Ο διαιτητής ενός αγώνα του Ολυμπιακού, ΑΝ θέλει να ξανασφυρίξει σύντομα, κατ’ αρχάς δεν πρέπει να του δώσει πέναλτι. Ο,τι και να γίνει, ό,τι και να συμβεί, πέναλτι υπέρ του Ολυμπιακού ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ. Δεν γίνεται δεκτό, δεν υπάρχει δικαιολογία να δοθεί. Εκτός, βεβαίως, μίας περιπτώσεως, να είναι π.χ. ο Ολυμπιακός πίσω στο σκορ με δύο-τρία γκολ, να πλησιάζει ο αγώνας προς το τέλος του και να μην είναι εφικτή η ανατροπή του αποτελέσματος. ΜΟΝΟ σ’ αυτή την περίπτωση η ΜΑΦΙΑ που διοικεί τη διαιτησία υπάρχει περίπτωση να «δεχτεί» (και πάλι με γκρίνιες) υπόδειξη πέναλτι υπέρ του Ολυμπιακού.
Βεβαίως, υπάρχει και το αντίστροφο. Ο καταλογισμός πέναλτι ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ του Ολυμπιακού, ακόμα και στις πιο αμφισβητούμενες περιπτώσεις, αποτελεί πάντα ένα μεγάλο «συν» για τον διαιτητή που θα φέρει τη σφυρίχτρα του στο στόμα και θα δείξει το σημείο του πέναλτι απέναντι από την «ερυθρόλευκη» εστία.
Η ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΙΚΗ ΟΜΠΡΕΛΑ ΤΗΣ «ΕΞΥΓΙΑΝΣΗΣ»
Δεν υπάρχει περίπτωση διαιτητής που ΔΕΝ ΘΑ ΔΩΣΕΙ στον Ολυμπιακό κραυγαλέο πέναλτι ή θα δώσει ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ πέναλτι ακόμα και την πιο ακραία αμφισβητήσιμη φάση, να αντιμετωπίσει αρνητικές συνέπειες. Η προστατευτική ομπρέλα της εξυγίανσης θα ανοίξει ατάκα και επί τόπου και θα τον προστατέψει από τις κακουχίες.
Το ίδιο ακριβώς θα συμβεί και στις άλλες συμπεριφορές του διαιτητή απέναντι στον Ολυμπιακό. Τα φάουλ ΥΠΕΡ του πρέπει να δίνονται ΑΝΑΠΟΔΑ, υπέρ της αντιπάλου. Οι φάσεις αντιαθλητικού παιξίματος υπάρχουν μόνο για τους παίκτες του Ολυμπιακού (π.χ. Μποτία, Μιλιβόγεβιτς, ακόμα και Φιγκέιρας), οι οποίοι με τη σειρά τους θα πρέπει να δέχονται αδιαμαρτύρητα ακόμα και τις πιο εξοργιστικές υποδείξεις του διαιτητή. Ακριβώς αντίστροφη πρέπει να είναι η συμπεριφορά του διαιτητή προς τους παίκτες της αντιπάλου του Ολυμπιακού. Μπορούν να μαρκάρουν όσο δυνατά θέλουν τους παίκτες του Θρύλου, χωρίς να επικρέμαται άνωθέν τους η Δαμόκλειος Σπάθη της ΚΟΚΚΙΝΗΣ κάρτας.
Στις διακοπές λόγω τραυματισμού αντιπάλου, οι παίκτες του Ολυμπιακού είναι υποχρεωμένοι να σταματάνε αμέσως το παιχνίδι για να του προσφερθούν οι πρώτες βοήθειες, ακόμα και αν η ομάδα βρίσκεται σε ευνοϊκό σημείο για γκολ. Και αν δεν το πράξουν, τότε αναλαμβάνει ο διαιτητής να σταματήσει το παιχνίδι, ασχέτως αν ο τραυματίας είναι μαϊμού και προσποιείται για να επηρεάσει την εξέλιξη του αγώνα. Αντιθέτως, όταν τραυματιστεί ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού και η αντίπαλος ομάδα βρίσκεται στην επίθεση, το παιχνίδι δεν σταματάει αν προηγουμένως δεν έχει εκλείψει κάθε κίνδυνος να επιτύχει κάποιο γκολ.
ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ ΔΕΣΜΕΥΜΕΝΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ
Τα πράγματα, λοιπόν, στην εποχή των δύο αρχιδιαιτητών Τριτσώνη και Κουκουλάκη είναι τόσο απλά, σαν το «ένα κι ένα μάς κάνουν δύο». Παίζεις ΕΝΑΝΤΙΟΝ του Ολυμπιακού; Αυτομάτως καταλαμβάνεις μια εξέχουσα θέση στη λίστα των διαιτητών της εξυγίανσης. Σφυρίζεις «ό,τι βλέπεις»; Την έχεις βαμμένη! Δεν πρόκειται να ξαναοριστείς αν δεν παρουσιαστείς «δεόντως» για διευκρινίσεις και εξηγήσεις, ενώπιον του κινδύνου να θεωρηθείς ακόμα και… «μέλος της «εγκληματικής»!
Οι Τριτσώνης και Κουκουλάκης εισπράττουν, βάσει συμβολαίου, 120.000 ευρώ τον χρόνο, ήγουν ΔΕΚΑ ΧΙΛΙΑΡΙΚΑΚΙΑ ΤΟΝ ΜΗΝΑ, δύο λιγότερα από όσα παίρνουν οι εκλεκτοί του Κουτσοκούμνη, οι δοτοί Δέδες και Φιλιππούσης, που εισπράττουν από ΔΩΔΕΚΑ ΧΙΛΙΑΡΙΚΙΑ τον μήνα (μεικτά). Τα λεφτά αυτά, την εποχή των κάπιταλ κοντρόλς και της ελαστικής εργασίας των 150 ευρώ τον μήνα, δεν είναι απλώς πολλά, αλλά είναι και το εισιτήριο για μια διοικητική ΑΣΥΔΟΣΙΑ, μια ουσιαστικά ΣΤΕΡΟΥΜΕΝΗ συνείδησης αλληλουχία πράξεων και αποφάσεων που αποβλέπουν σε οφέλη ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ παρασκηνιακών δυνάμεων του ελληνικού ποδοσφαίρου: Ητοι ΧΑΡΙΣΤΙΚΩΝ για τις ΠΑΕ της λεγόμενης «συμμαχίας ΠΑΕ», γνωστής και ως «τα τρία Μ.Α.Σ.» (δλδ. Μελισσανίδης, Αλαφούζος και Σαββίδης).
ΟΙ ΓΝΩΣΤΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ «ΠΛΥΣΙΜΑΤΟΣ»
Την εποχή που σφύριζαν στα γήπεδα οι ΠΑΤΕΡΑΔΕΣ των Τριτσώνη και Κουκουλάκη, οι αρχιδιαιτητές ΔΕΝ ΑΜΕΙΒΟΝΤΑΝ. Εκαναν απλώς το ΧΟΜΠΙ τους, χωρίς βέβαια να είναι και αυτοί μη προσαρτημένοι στο γνωστό πράσινο άρμα. Αλλο όμως το να υποστηρίζεις μια ομάδα ή μια ΠΑΕ και να υποκύπτεις στον πειρασμό, και άλλο να ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙΣ ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ σε «ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΕΣ» (κατά του ποδοσφαίρου) πράξεις. Να τσαλακώνεις ΑΔΙΣΤΑΚΤΑ και ΑΠΡΟΣΧΗΜΑΤΙΣΤΑ τις προσωπικότητες πρώην συναδέλφων σου και να ΣΥΜΠΡΑΤΤΕΙΣ ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ στις κορυφαίες των κορυφαίων ΣΤΗΜΕΝΕΣ διαιτησίες, σαν αυτές που απολαμβάνουμε.
Οι Τριτσώνης και Κουκουλάκης δεν έχουν ηθικούς φραγμούς σε θέματα διαιτησίας. Εχουν συνειδητοποιήσει ότι δεν διατρέχουν κανέναν απολύτως ΚΙΝΔΥΝΟ να χάσουν τα χιλιάρικά τους, με το συμβόλαιο που (γράφτηκε και δεν διαψεύστηκε) έχουν υπογράψει με τον αρχιλιμοκοντόρο της κυπριακής ποδοσφαιρικής μαφίας Κουτσοκούμνη ή τους ανθρώπους - όργανά του που έχει φυτέψει στην ελληνική Ομοσπονδία.
Προστασία όμως δεν υπάρχει μόνον για τους αρχιδιαιτητές, αλλά και για τους διαιτητές - πειθήνια όργανά τους. Ξέρουν πως ό,τι λάθη και να κάνουν, ακόμα και πραγματικές ΣΦΑΓΕΣ εναντίον του Ολυμπιακού, με το σφύριγμα της λήξεως θα ενεργοποιηθεί άμεσα η ομπρέλα προστασίας τους, η οποία συνίσταται βασικά από τα ΑΡΔοΜΜΕ των συγκροτημάτων Αλαφούζου και Σαββίδη, σε συνδυασμό με τις γνωστές πρακτικές «πλυσίματος» του διοικητή της Αεκ, με τηλεφωνικές και άλλου τύπου «επαφές» όπου και όποτε πρέπει.
Κανένας διαιτητής εκ των Σιδηρόπουλου, Μπλούνα, Παπαπέτρου, Βάτσιου, Μάνταλου και βεβαίως του πιο πρόσφατου συμπτώματος της προχωρημένης σήψης Φουκάκη, δεν τιμωρήθηκε όπως θα έπρεπε σε περιπτώσεις ΗΘΕΛΗΜΕΝΑ ΚΑΚΗΣ διαιτησίας, ή κατά τη γλώσσα των γηπέδων ΣΤΗΜΕΝΗΣ διαιτησίας. Αλλά βεβαίως, θα μου πείτε, το να τιμωρήσουν αυτοί που ΣΤΗΝΟΥΝ (= επηρεάζουν) τους διαιτητές που ακολουθούν τις εντολές τους, εντάξει, είναι κάπως… σόνικο.
ΟΙ ΣΚΟΤΕΙΝΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΩΝ «ΚΟΥΤΣΟΚΟΥΜΝΙΤΩΝ»
Τι να περιμένω λοιπόν σήμερα από τον διαιτητή Κύζα που θα με… εκπλήξει; Και μη μετράτε τη βαθμολογική διαφορά του Ολυμπιακού από τους… υγιεινούς. Οσοι και αν είναι οι βαθμοί που απέχει ο Ολυμπιακός από τα κουφάρια τους, πάντα μέσα τους υπάρχει ένα μικρό φωτάκι, μια ελάχιστη αχτίδα αισιοδοξίας: «Και αν;» αναρωτιούνται. Ποδόσφαιρο είναι αυτό, είναι να μη σε πάρει από κάτω και μετά είναι δύσκολο να φρενάρεις.
Ο αγώνας στην Τρίπολη σήμερα, βάσει των παραπάνω, είναι ένας ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟΣ και ΚΟΜΒΙΚΗΣ σημασίας για τους ΣΥΝΩΜΟΤΕΣ της εξυγίανσης. Θα έλεγα ότι είναι η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ τους ΕΛΠΙΔΑ για κάτι καλό, κάτι ανέλπιστο, απίθανο, αλλά πάντα… «μαθηματικά πιθανό» στην πορεία και μέχρι το τέλος του πρωταθλήματος. Από την πρώτη μέρα της κλήρωσης του πρωταθλήματος, στους υπολογισμούς τους πρυτάνευε ο υπολογισμός ότι «στον δεύτερο γύρο τον έχουμε στην έδρα μας και οι τρεις». Ως γεγονός, βεβαίως, αυτό θα είναι κάτι μάλλον απίθανο, αλλά ποιος μπορεί να το αποκλείσει, όταν όλοι γνωρίζουμε πως, αν έρθει εκείνη η ώρα που ο Ολυμπιακός θα ταξιδεύει για τις έδρες των τριών Μ.Α.Σ., οι ΣΚΟΤΕΙΝΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ των Κουτσοκουμνιτών θα κινητοποιήσουν ό,τι ελέγχουν και διαφεντεύουν προκειμένου να ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΕΙ εκ των προτέρων κάθε αρνητικό αποτέλεσμα.
Και επανέρχομαι: Τι να περιμένω από τον διαιτητή Κύζα σήμερα; Το μόνο που μπορώ να ελπίζω είναι η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ του, η ΑΠΟΡΡΙΨΗ της κάθε εξωτερικής και εσωτερικής πίεσης, η ΠΡΟΣΗΛΩΣΗ του στην ΕΝΤΙΜΗ και χωρίς εξυγιαντικά γυαλιά διαιτησία.
Οι… «θεσμικές» παπαρίες του Μπαλτάκου και οι «Ορνιθες» του Κάρολου Κουν
Αναρωτιούνται οι φίλοι μου τι ακριβώς μπορεί να εννοούσε ο νέος αντιπρόεδρος της ΠΑΕ Πόα, Τάκης Μπαλτάκος, στο διανθισμένο -ούτως ή άλλως- με πινελιές ασυναρτησίας… διάγγελμά του μετά τη συμφωνία του με τον Αλαφούζο. Μου γράφει σχετικά ο φίλος αναγνώστης Κώστας Χειλάς, για παράδειγμα: «Ωραίο το διάγγελμα του νέου αντιπροέδρου του ΠΟΑ. Η επιστροφή, λέει, του Παναθηναϊκού στην κορυφή θα είναι... θεσμική. Με τα φτωχά Ελληνικά που κατέχω, ψάχνω να βρω τρόπο... θεσμικής επιστροφής. Θα είναι με Προεδρικό Διάταγμα; Μήπως με Υπουργική Απόφαση; Ή μήπως θα ψηφιστεί από το 50% +1 της ολομέλειας της Βουλής; Τι ναι αυτοί, μωρέ… Πόσο ηλίθιους μας θεωρούν τελικά… Πετάνε την παπαριά τους και περιμένουν από το ποίμνιό τους να εκστασιαστεί και να χειροκροτεί αποχαυνωμένο. Βρε ουστ».
- Λοιπόν, φίλε, με το «ουστ» κατ’ αρχήν δεν συμφωνώ. Δεν είναι τρόπος αντιμετώπισης ενός επιθεωρησιακού νούμερου που δεν κατάλαβες, αυτός. Δεν ξέρω αν σου έχει τύχει, αλλά η τελευταία φορά που είδα βίαιη αντιμετώπιση μιας θεατρικής παράστασης από αγανακτισμένους θεατές ήταν πριν από… εξήντα πέντε και βάλε χρόνια, όταν πήγαν να πλακώσουν τον Κουν με τα μαξιλάρια των καθισμάτων τους, στο Θέατρο του Αλσους. Είχε ανεβάσει τους Ορνιθες του Αριστοφάνη με τρόπο που εξέπληξε αρνητικά τους αμύητους θεατές.
- Ο Μπαλτάκος, λοιπόν, για να έρθουμε στο σχόλιό σου, πέταξε μια ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΑΡΛΟΥΜΠΑ. Τι εννοεί με το «θεσμική επιστροφή» το ξέρει μόνον αυτός, ή μάλλον δεν το ξέρει ΟΥΤΕ ΑΥΤΟΣ! Απλώς, έπρεπε κάτι να πει για να αναγκάσει τους ΑΜΥΗΤΟΥΣ οπαδούς να τον ΔΕΧΤΟΥΝ χωρίς γκρίνια. Πέταξε την ατάκα του ότι δήθεν υπάρχει κάποιου είδους… θεσμική επιστροφή για τον Παναθηναϊκό. Επιστροφή… ΠΟΥ όμως; Στην εποχή των Βαρδινογιάννηδων, που έκαναν ό,τι ήθελαν, διότι δεν είχαν απέναντί τους ισχυρή αντίδραση; Μα, στ’ αλήθεια, είναι ποτέ δυνατόν να πιστεύει ένας ΕΥΦΥΗΣ άνθρωπος σαν τον Μπαλτάκο ότι ο Πόα του Αλαφούζου μπορεί να… επιστρέψει εκεί που ήταν την εποχή των πέτρινων για τον Ολυμπιακό χρόνων;
- Οχι βέβαια. Ο Μπαλτάκος ΠΑΙΖΕΙ ΘΕΑΤΡΟ. Κακοπαιγμένη η παράστασή του, σίγουρα, αλλά η εμπορική επιτυχία της είναι ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΗ λόγω της ΧΑΜΗΛΗΣ, της ΠΥΓΜΑΪΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ του κόσμου προς τον οποίο απευθύνεται. Το μόνο του πρόβλημα, κατά την άποψή μου, είναι ότι οι κακοπαιγμένες παραστάσεις μπορεί στην αρχή να μην προκαλούν αντιδράσεις, αλλά πολύ γρήγορα κατεβαίνουν όταν ουδείς θα θέλει να τις παρακολουθήσει πλέον.
- Σημειώνω και την άποψη ενός καλού μου φίλου, του Χ.Υ., επ’ αυτού: «Και καλά, για τη θεσμική επάνοδο στη θέση που του ανήκει στην Ελλάδα μπορεί να εκδώσει υπουργική απόφαση ο Νίκος Παππάς, που έκανε και κριτική με τον Τσίπρα για το αν ήταν η όχι πέναλτι. Με την ευρωπαϊκή αντίστοιχη τι θα γίνει; Θα ψηφίσει το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο η θα αναλάβει την υπόθεση ο Γιούνκερ; Ελεος! Τι άλλο θα ακούσουμε;». (Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 18/01/2017)
(Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 18/01/2017)