Ντουντούκα
Βάζουν... Φωτιά στο πρωτάθλημα με σκάνδαλα!

Τι ήθελε να παραστήσει ο Νιάου με το «ντου» στην ΕΠΟ;

Τι ήθελε να παραστήσει ο Νιάου με το «ντου» στην ΕΠΟ;
Τετάρτη, 21 Δεκεμβρίου 2016 - 15:30

Το ερώτημα ετέθη από το gavros.gr και είναι σαφές και ξεκάθαρο: «Ως τι πήγε ο Μελισσανίδης στην ΚΕΔ; Με ποια ιδιότητα; Πρόεδρος της ΑΕΚ ΔΕΝ είναι. Αντιπρόεδρος ΔΕΝ είναι. Μέλος του Δ.Σ. ΔΕΝ είναι. Στην ταυτότητα της ΠΑΕ ΔΕΝ υπάρχει πουθενά. Αρα;».

Νομίζω ότι το ερώτημα, όσο σωστό κι αν φαίνεται, στην πραγματικότητα είναι ελλιπές ως προς τη σχέση του Μελισσανίδη με την ΠΑΕ ΑΕΚ, ενώ παράλληλα έχει τεθεί και σε «λάθος βάση». Ελλιπές το θεωρώ διότι ο Μελισσανίδης δεν είναι ΟΥΤΕ ΜΕΤΟΧΟΣ της ΠΑΕ ΑΕΚ, ούτε ΕΠΕΝΔΥΤΗΣ, ούτε βεβαίως και ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣ. Δεν είναι απολύτως τίποτα από όλα αυτά. Το τι ακριβώς είναι το έχω αναφέρει δεκάδες φορές, από αυτήν εδώ τη στήλη: Τυπικά είναι «διοικητής», όρος που δεν υφίσταται στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Ουσιαστικά, είναι ένας απλός ΝΤΑΡΑΒΕΡΙΤΖΗΣ, με Ο,ΤΙ κι αν σημαίνει αυτή η έννοια.

Πάμε τώρα στη λάθος βάση του ερωτήματος. Κατά τη γνώμη μου, αντί του «γιατί πήγε», θα έπρεπε να είναι «γιατί τον άφησαν να πάει»! Βεβαίως, το ερώτημα αυτό τίθεται ρητορικά, διότι με αυτή την ΞΕΦΤΙΛΙΣΜΕΝΗ ΕΠΟ των ΔΟΤΩΝ, των ΡΟΥΦΙΑΝΩΝ, των τσατσοβιούντων σε υπουργικά και άλλα γραφεία, το παράδοξο θα ήταν να μην τον δέχονταν, να αντιδρούσαν έστω. Και πάλι, όμως, το ερώτημα παραμένει: Γιατί αυτοί οι ΤΣΑΤΣΟΙ που έχουν στηθεί εκεί και κάνουν τους διευθυντάδες και τους παραδιευθυντάδες επέτρεψαν σε έναν τύπο, άσχετο με κάθε επίσημη ποδοσφαιρική ιδιότητα, να περάσει μέσα στον χώρο των γραφείων και μάλιστα να πάει να «επισκεφθεί», όπως διάβασα, «την ΚΕΔ»;

Θυμάμαι, πριν από λίγες εβδομάδες, η διοίκηση της Ομοσπονδίας είχε εκδιώξει κακήν κακώς τους εκπροσώπους της ΟΔΠΕ, τον Σπανέα, τον Καραμάνη και τον Καρκοβίρη. Ολόκληρη φασαρία έγινε τότε, με τους επισκέπτες να τσακώνονται με τους φύλακες και να τρέχουν στις αστυνομίες. Τότε όμως στην ΕΠΟ υπήρχε διοίκηση ΕΚΛΕΓΜΕΝΩΝ παραγόντων και όχι ΤΣΑΤΣΩΝ και ΡΟΥΦΙΑΝΩΝ του κάθε υφυπουργού και του κάθε νταραβεριτζή.

ΠΡΟ ΕΙΚΟΣΑΕΤΙΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΜΠΕΘΑΝΗ

Πέρα απ’ αυτά, όμως, υπάρχει και ένα σχετικό παρελθόν με τον Μελισσανίδη να κάνει «ντου» στην ΕΠΟ. Αυτή ήταν η δεύτερη φορά. Την πρώτη, που έγινε πριν από μία σχεδόν εικοσαετία (το 1998), είχε μπει στα γραφεία και είχε χαστουκίσει έναν υπάλληλο, τον Γιάννη Μπεθάνη. Πρόεδρος τότε ήταν ο συγχωρεμένος ο Αλιμήσης, φανατικός οπαδός της ΑΕΚ, με γενικό γραμματέα τον Γκαγκάτση, ο οποίος είχε σπεύσει να εξαφανιστεί. Τότε λοιπόν ο Μελισσανίδης ήταν και είκοσι χρόνια (περίπου) νεότερος και σίγουρα πιο «εκρηκτικός», με διάθεση να κυριαρχήσει στο ποδόσφαιρο, πράγμα που τελικά δεν κατάφερε, αποτυγχάνοντας παταγωδώς.

Να λοιπόν που, «ενοχλημένος» (;) τάχατες από τη διαιτησία στον αγώνα με τον ΠΑΣ Γιάννινα, επανέλαβε το «πείραμα» του 1998. Μπεθάνης, βεβαίως, τώρα δεν υπάρχει στην ΕΠΟ. Υπάρχει όμως… Τριτσώνης! Υπάρχει και Κουκουλάκης! Σ’ αυτούς πήγε, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, χωρίς να αναφέρονται περισσότερες λεπτομέρειες. Δεν ξέρουμε, δηλαδή, αν τους βρήκε εκεί όταν πήγε, αν τους μάλωσε, αν τους επέπληξε δριμύτατα, αν τους τράβηξε καμιά χαστούκα, όπως τότε στον Μπεθάνη, αν τους απείλησε ότι θα τους πνίξει με το κασκόλ διότι ξέρει πού μένουν, όπως πέρυσι τον παρατηρητή Κύρκο. Φυσικά, δεν ξέρουμε καν τη δική τους άποψη επί του θέματος. Ούτε και πρόκειται να τη μάθουμε δηλαδή, για έναν πολύ απλό λόγο: «Οταν τρώνε, δεν μιλάνε», όπως λέει η παλιά, σοφή παροιμία.

ΝΑ ΓΙΑΤΙ ΠΗΓΕ ΣΤΗΝ ΕΠΟ

Αλλη πιθανή να τεθεί ερώτηση είναι το γιατί πήγε ο Μελισσανίδης στην ΕΠΟ. Εντάξει, να πούμε ότι τον διακατείχε ο δικαιολογημένος εκνευρισμός του παράγοντα του οποίου η ομάδα αδικείται από τη διαιτησία. Και πώς αδικήθηκε από τη διαιτησία; Διότι έφαγε ένα γκολ οφσάιντ προχθές και… άλλο ένα προ… μηνών στην Τούμπα, από λάθος υποδείξεις του επόπτη. Να τα δεχτώ όλα αυτά, προς χάριν της κουβέντας. Ναι, λοιπόν, αλλά στην ΕΠΟ γιατί πήγε; Τι ακριβώς πήγε να κάνει; Να πήγαινε να βρει τον… Κωστάρα τον επόπτη να του ζητήσει τον λόγο, θα ήταν κάτι πιο λογικό. Στην ΕΠΟ όμως, στην ΚΕΔ γιατί πήγε; Ποιος ο λόγος; Για να τους απαιτήσει να τιμωρηθεί ο επόπτης; Και ποιος είναι αυτός που θα απαιτήσει τιμωρία του επόπτη; Ο… αθλητικός δικαστής ή υπέρτατος κριτής της διαιτησίας;

Να σας πω εγώ, λοιπόν, γιατί πήγε χθες ο Μελισσανίδης στην ΕΠΟ. Για ΕΝΑΝ και ΜΟΝΑΔΙΚΟ και ΠΟΛΥ ΛΟΓΙΚΟ λόγο: Πήγε επειδή η ομάδα του, η Κούλα, βρίσκεται στο ΜΕΙΟΝ ΕΝΔΕΚΑ από τον Ολυμπιακό! Και… ΟΧΙ ΜΟΝΟ! Εδώ έχουμε μια ΠΑΡΑΛΕΙΨΗ, ενός άλλου, ιδιαίτερα σημαντικού γεγονότος. Δεν είναι ΜΟΝΟΝ οι ΕΝΔΕΚΑ από τον Ολυμπιακό, που… κάτι πάει κι έρχεται! Το μείον ένδεκα από τον Ολυμπιακό είναι μέσα στον… κανόνα, δεν είναι κάτι αναπάντεχο. ΤΟ αναπάντεχο είναι ότι η Κούλα βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο ΜΕΙΟΝ ΔΥΟ από την Ξάνθη του «γιατρού» και στο ΜΕΙΟΝ ΕΝΑ από τον Πανιώνιο!

Η ΞΕΦΤΙΛΑ: ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΞΑΝΘΗ ΚΑΙ ΠΑΝΙΩΝΙΟ!

Δεν ξέρω αν έδωσα να καταλάβατε. Η ξεφτίλα να είναι πίσω από τον Ολυμπιακό στη βαθμολογία είναι φαινόμενο τόσο συχνό όσο το χιόνι στον Βόρειο Πόλο. Το να βρίσκεται, όμως, πίσω ΚΑΙ από την Ξάνθη ΚΑΙ από τον Πανιώνιο είναι ΦΡΕΣΚΙΑ ΞΕΦΤΙΛΑ, είναι καθαρά έργο διοικητή Μελισσανίδη!

Το πράγμα για μένα είναι ξεκάθαρο. Πήγε στην ΕΠΟ μόνο για ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΟΥΣ λόγους, δηλαδή για να το διαβάσουν (περιχυμένο με μπόλικια σαλτσούλα) τα δύστυχα προβατάκια, οι άνοες και ανεγκέφαλοι πλην ΕΥΠΙΣΤΟΙ οπαδοί, που φαντασιώνονται με την πεποίθηση ότι ο… «Τίγρης» τους περιβάλλεται από… υπερφυσικές ιδιότητες, οι οποίες τον καθιστούν ανίκητο στο ποδοσφαιρικό παρασκήνιο!

Εγώ ΑΥΤΟΥΣ τους συγκεκριμένους τους αποκαλώ, μονολεκτικά, ΗΛΙΘΙΟΥΣ. Και τους αποκαλώ έτσι διότι στην πραγματικότητα δεν έχουν τις ικανότητες ενός κοινού νου να αντικρύσουν ΚΑΤΑΜΑΤΑ την ΑΛΗΘΕΙΑ και να κατανοήσουν ότι η ομάδα τους στα χέρια του Μελισσανίδη ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΑ ΦΟΝΤΑ να περιλαμβάνεται καν στην πρώτη πεντάδα της βαθμολογίας του ελληνικού πρωταθλήματος. Διότι, αν αυτή τη στιγμή η Κούλα είναι 5η, οφείλεται στους μείον τρεις βαθμούς που έχουν αφαιρεθεί από τον Πάοκ. Με αυτούς τους τρεις ο Πάοκ περνάει πέμπτος και την αφήνει έκτη. Αυτή είναι η αλήθεια, που δεν εννοούν να αντιληφθούν οι μικρόνοες… τηλεκατευθυνόμενοι οπαδοί. Αυτοί που βλέπουν ένα γατάκι να νιαουρίζει και λένε… «πω πω ένας … Τίγρης»!

«Στέκονται στο γκολ-οφσάιντ και όχι στα προηγηθέντα»

«Μανώλη, πώς είναι δυνατόν να στέκονται στο γκολ-οφσάιντ του Πας τη στιγμή που έχουν προηγηθεί... α) Το ΚΑΘΑΡΟ γκολ του Πας, δύο λεπτά νωρίτερα. β) Το πέναλτι υπέρ της Κούλας που μετετράπη σε πλεονέκτημα και γκολ σε κενή εστία, έτσι για να το σιγουρέψουμε, μιας και το πέναλτι υπήρχε περίπτωση να χαθεί. γ) Η ΒΟΥΤΙΑ του Πατίτο η οποία μεταφράστηκε σε τράβηγμα (γελάνε οι πέτρες) και ανατροπή, με αποτέλεσμα να δοθεί ΑΛΛΟ ΕΝΑ μούφα πέναλτι σε ομάδα της συμμαχίας (βλέπε Κέρκυρα - ΠΑΟΚ μία μέρα νωρίτερα, στην ΕΠΙΣΗΣ βουτιά του Ροντρίγκες και άλλα πόσα στον Παναθηναϊκό σε βουτιές των Βιγιαφάνες με Τρίπολη και Ολυμπιακό, Λουντ με Τρίπολη, Μπεργκ με Λιβαδειά κτλ.). δ) Μετά την ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΗ κόκκινη του Αραβίδη, ο κιτρινισμός ΟΛΟΚΛΗΡΗΣ της ομάδας του Πας προκειμένου να του δοθεί αργότερα η αφορμή να βγάλει 2η κίτρινη, τουτέστιν κόκκινη, σε κάποιον παίκτη των Ιωαννίνων ώστε να ισορροπήσει την κατάσταση!!! Τα σφυρίγματά του μετά την ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΗ, επαναλαμβάνω, κόκκινη στον Αραβίδη ήταν λες και είχε τύψεις που τον απέβαλε, αλλά, ΔΥΣΤΥΧΩΣ γι’ αυτόν, δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς, μιας και η φάση ήταν τόσο ΕΞΟΦΘΑΛΜΗ-ΚΑΡΑΜΠΙΝΑΤΗ, που παρέπεμπε στην αντίστοιχη του Ζιντάν με τον Ματεράτσι, στον τελικό του Μουντιάλ του 2006 στη Γερμανία!!! Δηλαδή, ΠΩΣ ΔΙΑΟΛΟ γίνεται μετά απ’ όλα αυτά να επικεντρώνονται - εστιάζουνε ΜΟΝΟ στην τελευταία φάση του αγώνα; Μιλάμε για την ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ - ΕΠΙΣΤΗΜΗ - ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ σε ΟΛΟ της το ΜΕΓΑΛΕΙΟ!!! Συμφωνεί;» (Konstantinos Ioannis Koleonidis).

- Μια παρατηρησούλα μόνο: ούτε επικεντρώνονται, ούτε εστιάζουν, ούτε τίποτα. Απλώς κάνουν Ο,ΤΙ τους διατάζουν. Τα αφεντικά τους. Περαιτέρω ικανοί για τέτοιου είδους αναλύσεις δεν είναι.

Με Πυθία

«Μανώλη καλημέρα, η Πυθία είσαι; Τα προβλέπεις όλα, δεν παίζεσαι, τέλος!!! (Βάζελος-Κισσαμικός)» (Pamfilos Efentakis).

- Φυσικά και… δεν είμαι Πυθία. Το αρνούμαι κατηγορηματικά. Απλώς κάποτε είχα… σχέση μαζί της. Με τον Κάλχα να κάνει μάτι.

«Ράδιο Κορασίδη»

«Πώς γίνεται ένας τύπος που υπόσχεται να πληρώσει τα χρεωστούμενα του Οκτωβρίου τέλη Γενάρη, να θέλει να επιτύχει και μεταγραφές τον ίδιο μήνα;» (Lefteris Metaxakis)

- Γίνεται, με σύστημα «Ράδιο Κορασίδη»: Σε 172 δόσεις, χωρίς προκαταβολή με την πρώτη δόση το 3017.

Ο θάνατος ήρθε από θέση οφσάιντ για τον τεράστιο Μάκη Γερμανάκο

Και πρόωρα και άδικα χάσαμε τον Μάκη. Κυρίως άδικα. Θα μου πείτε, και ποιος θάνατος δικαιολογείται; Υπάρχει δίκιο στον θάνατο; Στην περίπτωση του Μάκη Γερμανάκου το αποτέλεσμα δεν ήταν φυσιολογικό. Διαμορφώθηκε με άδικο τρόπο. Ο θάνατος ήρθε από θέση οφσάιντ και τον αιφνιδίασε. Τη στιγμή που δεν περίμενε.

Στο εξοχικό του είχε πάει, στον Ωρωπό. Εκεί, πήρε τη σκάλα και ανέβηκε ψηλά, να μαστορέψει κάτι στα κεραμίδια. Η σκάλα γύρισε προς τα πίσω και ο Μάκης έπεσε ανάσκελα. Χτύπησε πολύ βαριά στο κεφάλι και έμεινε εκεί αναίσθητος. Τον βρήκαν πολύ αργότερα, όταν ανησύχησαν που δεν απαντούσε στις κλήσεις.

Ο Μάκης δεν συνήλθε ποτέ από εκείνο το πέσιμο. Του έκαναν ένα σωρό εγχειρήσεις, κάθε τι που ήταν δυνατόν για να κρατηθεί στη ζωή. Τρεις μήνες τράβηξε αυτή η ιστορία. Δεν ήταν, όμως, δυνατόν να σωθεί. Και προχθές έφυγε για πάντα.

Ο Μάκης Γερμανάκος ήταν 75 ετών. Τον γνώρισα ως ποδοσφαιριστή, την εποχή πού πέρασα και εγώ από κάποια ομάδα μικρής κατηγορίας. Ηταν τερματοφύλακας στον Αττικό. Παιδαράς ο Μάκης. Αθλητικός τύπος, σκέτο λάστιχο. Δεν ξέρω γιατί δεν έκανε καριέρα ως γκολκίπερ, ενώ ήταν πολύ καλός.

Αργότερα, τον γνώρισα από κοντά ως διαιτητή. Το λέω και το υπογράφω: Ηταν ΕΝΤΙΜΟΣ. Ηταν ΗΘΙΚΟ στοιχείο. Ηταν ο ΙΚΑΝΟΤΕΡΟΣ της εποχής του. Φυσικά, ο Γερμανάκος δεν ήταν «με τον Ολυμπιακό». Δεν ήταν όμως ούτε «με τον Παναθηναϊκό» ή «με την ΑΕΚ». Δεν «ήταν» με καμιά ομάδα. Ηταν με τη ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ. Αγαπούσε υπερβολικά τη διαιτησία. Και, όπως ήταν έξυπνος άνθρωπος, γνώριζε καλά πώς να ισορροπεί, πώς να ελίσσεται, χωρίς να προδίδει τις αρχές του.

Δύσκολα θα βρεθεί κάποιος να πει ότι ο Μάκης Γερμανάκος είχε εχθρούς. Ανθρωποι σαν αυτόν εμπνέουν τον σεβασμό σε όλα τα επίπεδα. Ηξερε πώς να φερθεί στον αλήτη, αλλά και στον επιστήμονα. Τεράστια φυσιογνωμία ο Μάκης. Ανέκαθεν οι σχέσεις μου με τον Μάκη Γερμανάκο -και όχι μόνο για τις ανάγκες του ρεπορτάζ- ήταν πολύ καλές. Φιλικές, εγκάρδιες. Στις συζητήσεις μας είχαμε πει ΠΟΛΛΑ πράγματα, απ’ αυτά που γράφονται και απ’ εκείνα που δεν γράφονται. Ποτέ δεν πρόδωσα την εμπιστοσύνη του.

Δεν πρόκειται, βεβαίως, να παραστώ στην τελετή ταφής του. Για έναν και μόνο λόγο: Οτι θα είναι εκεί και πρόσωπα που δεν θέλω να ξαναδώ στα μάτια μου. Φίδια, που όσο ζούσε του έκαναν τον φίλο, αλλά στην ώρα της ανάγκης τον πούλησαν στη ψύχρα... Και δεν το αντέχω. Η σκέψη μου θα είναι μαζί του. Καλό Παράδεισο, φίλε Μάκη.

(Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 21/12/2016)

Διαβάστε επίσης