Ο ΚΑΡΝΤΟΣΟ ΤΙΝΑΞΕ ΤΗΝ ΓΚΙΝΙΑ, Ο ΣΕΜΠΑ ΤΗΝ ΜΠΙΧΛΑ!
Το πρώτο πράγμα που πέρασε από το μυαλό μου την ώρα που η μπάλα αναπαυόταν στα δίχτυα του ΠΑΣ Γιάννινα από την έξοχη προσπάθεια του Σεμπά, ήταν κάποιες… φάτσες!
Πώς θα ήταν δηλαδή τούτη τη στιγμή η φάτσα του Αλαφούζου. Η φάτσα του Μελισσανίδη. Η φάτσα του Ιβάν που -όπως μαθαίνω- είχε και πάλι… επωμιστεί το οικονομικό βάρος για την υλοποίηση του ποθούμενου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Οι φάτσες των ΑΡΔάκων, οι φάτσες του Κουτσοκούμνη και των λαμόγιων του, οι φάτσες των δύο τύπων της ΚΕΔ που ΜΕΤΕΙΧΑΝ στην ΠΑΓΙΔΑ που είχε στηθεί στον Ολυμπιακό.
Πολλές οι φάτσες, μεγάλη η γκάμα των μορφασμών, απογοήτευσης, μίσους, λύσσας, μένους. Οι πρώτοι μορφασμοί έκαναν την εμφάνισή τους τη στιγμή που ο Καρντόσο αξιοποίησε με ΙΔΑΝΙΚΟ τρόπο τη σέντρα του Σεμπά. Οταν ο γίγας από την Παραγουάη άρχισε να τινάζει τη φανέλα του, η κατάσταση στις φάτσες επιδεινώθηκε. Κάθε τίναγμα της φανέλας, που έδιωχνε την γκίνια και τη γρουσουζιά, ήταν και μία ξεγυρισμένη φάπα στα ξινισμένες φατσούλες. Με γεια τους.
Αφήνω στην άκρη το ΕΦΙΑΛΤΙΚΟ δεκάλεπτο πριν από το τέλος του αγώνα, που -είμαι βέβαιος- προκάλεσε αρκετούς… κινδύνους για την υγεία των «ερυθρόλευκων» οπαδών και ασχολούμαι με την εικόνα του αγώνα μέχρι το 79’ περίπου, όταν έγινε και η αλλαγή του Καρντόσο από τον Καμπιάσο. Μέχρι τότε, ο Ολυμπιακός κυριαρχούσε σε όλους τους τομείς. Κατά έναν περίεργο τρόπο, η είσοδος του Καμπιάσο αντί να νοικοκυρέψει την άμυνα, να προσθέσει περισσότερη σιγουριά και ψυχραιμία, οδήγησε στο ακριβώς αντίθετο. Δηλαδή, σε μία πλημμύρα πανικού και έλλειψης ψυχραιμίας, όπου τα λάθη διαδέχονταν κατά έναν ακατανόητο τρόπο το ένα το άλλο!
Και εδώ θα πρέπει να επισημάνουμε ότι αν με το γκολ του ο Καρντόσο τίναξε την γκίνια, ο Σεμπά με το δικό του έδιωξε την μπίχλα των αντιπάλων, είτε του ΠΑΣ Γιάννινα είτε των τριών Μ.Α.Σ.
Δεν ξέρω αν με αυτή την κατάληξη-θρίλερ οι τρεις σύμμαχοι και τα ασκέρια τους εξακολουθούν να είναι καλά στην υγεία τους, ελπίζω να είναι, αλλά σίγουρα αυτό το ΚΑΖΟ που έπαθαν ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ, θα μείνει ανεξίτηλα γραμμένο στη μνήμη τους. Δίπλα ακριβώς από την παροιμιώδη πλέον φράση:
ΣΑΣ ΓΛΕΝΤΑΕΙ Ο ΒΑΓΓΕΛΑΣ! Ο «ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΣ»
Ο προπονητής του ΠΑΣ, Πετράκης, δήλωσε μετά τη λήξη ότι η ομάδα απέδειξε πως είναι ανταγωνιστικός αντίπαλος.
Δεν αντιλέγω, αλλά τον ερωτώ: Και ΠΟΙΑ ομάδα της Superleague δεν είναι… «ανταγωνιστική» (τουλάχιστον) όταν παίζει με τον Ολυμπιακό; Ξέρει καμία, να μου την πει κι εμένα να την ξέρω; ΟΛΕΣ, μα ΟΛΕΣ οι ομάδες και ειδικότερα αυτές που έχουν βάλει στη φανέλα τους το σήμα παιχνιδιού του ΟΠΑΠ, όταν παίζουν εναντίον του Ολυμπιακού γίνονται… «Μπαρτσελόνες». Οσο δε για τους τερματοφύλακές τους (άλλο… φαινόμενο αυτό!) μεταμορφώνονται σε κράμα Μπανκς, Γιασίν και Κασίγιας!
Τα άπιαστα έπιασε ο Περιστερίδης, όπως πιο πριν είχαν πιάσει από τον Βάτερμαν του ΑΠΟΕΛ, μέχρι τον… Ξενοδόχοφ της Λάρισας!
Ναι λοιπόν, ανταγωνιστικός αντίπαλος ο ΠΑΣ για τον Ολυμπιακό, όπως ανταγωνιστικός ήταν και ο Ατρόμητος. Ο οποίος Ατρόμητος χθες εναντίον του Πόα, μόνο… ανταγωνιστικός δεν ήταν! Ούτε καν… αγωνιστικός δηλαδή ήταν.
ΣΩΣΤΟΣ Ο ΜΠΕΝΤΟ
Θέλω να σημειώσω για τον Μπέντο, ανεξαρτήτως από το αν συμφωνώ με όλες του τις αρχικές επιλογές, ότι συμφωνώ με ΟΛΕΣ του τις αλλαγές. Και οι τρεις ήταν οι πρέπουσες και ενδεδειγμένες στα συγκεκριμένα σημεία του αγώνα, για συγκεκριμένους λόγους και περιστάσεις. Ειδικά του Φορτούνη, που πιστεύω ότι ήταν αδύνατον να βοηθήσει περισσότερο, ως μέγας τεχνίτης ποδοσφαιριστής σε αυτό το χωράφι, που οι Γιαννιώτες αποκαλούν «γήπεδο».
Επρεπε να βγει ο Κωστάκης, στο σημείο που βγήκε, όπως έπρεπε και ο Ελιουνούσι (αυτός περισσότερο απ’ όλους).
Πρέπει ακόμη να σημειώσω ότι ο Μπέντο δικαιώνεται και με τον Ρέτσο, σε σύγκριση πάντα με την εναλλακτική λύση πού λέγεται Ντε λα Μπέγια. Θα ήταν μεγάλο λάθος να μην έπαιζε ο Ρέτσος, ο οποίος στο πρώτο ημίχρονο ήταν από τους καλύτερους της άμυνας, αλλά δεν ήταν αρνητικός ούτε και όταν κουράστηκε προς το τέλος.
Αυτά για τον αγώνα που εκτός από τα βαθμολογικά οφέλη για την ομάδα, προκάλεσε και κάτι σημαντικότερο: Την ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ των τριών Μ.Α.Σ. των συμμάχων, των συνεταίρων και των τσάτσων τους. Περισσότερα αύριο.
Η ΕΚΠΟΜΠΗ ΤΗΣ NOVA ΠΟΥ ΞΕΣΗΚΩΣΕ ΚΥΜΑΤΑ ΟΡΓΗΣ ΣΤΟΝ ΕΡΥΘΡΟΛΕΥΚΟ ΚΟΣΜΟ
Οι θυμόσοφοι αρχοντορεμπέτες του Πειραιά είχαν μία χαρακτηριστική έκφραση προκειμένου να δίνουν το ακριβές στίγμα των «ελαφρών», των φαφλατάδων, των ανοητολογούντων, των χαζοχαρούμενων γενικώς.
Ελεγαν, «μίλα με μ…κες, ν’ ακούσεις μ…κίες, μίλα με που…δες, ν’ ακούσεις που…ές».
Η σημασία της παροιμιώδους αυτής φράσης είναι εμφανέστατη. Το βαθύτερο νόημα, όμως, που κρύβεται πίσω από τις λέξεις είναι άλλο. Οτι τελικά το σημαντικό δεν είναι το τι λένε αυτοί με τους οποίους μιλάς, αλλά το ότι εσύ δέχεσαι να μιλάς με αυτούς, να τους ακούς και να… επικροτείς αυτά που λένε!
Και για να το συγκεκριμενοποιήσουμε, το αν σε μία τηλεοπτική εκπομπή καλείται κάποιος ανόητος, χαζοχαρούμενος, ηλίθιος πεοκρούστης, ή ψυχολογικά πειραγμένος και σε κάνει να γελάς, δεν είναι πρόβλημα του συγκεκριμένου, που λέει αυτά πού λέει, διότι εκ των προτέρων ήταν γνωστό τι περίπου θα πει. Το πρόβλημα ανήκει σε αυτούς που τον καλούν στην εκπομπή, βοηθάνε έτσι στη διάδοση της κάθε ανοησίας, ηλιθιότητας, παπαριάς που εξωτερικεύει και το… διασκεδάζουν κιόλας, χωρίς να νοιάζονται αν με αυτά που ακούγονται ΠΡΟΣΒΑΛΛΟΝΤΑΙ τρίτοι, εντελώς ανυπεράσπιστοι στο έλεος του κάθε ηλίθιου.
Και ιδού, επειδή μου το ζήτησαν πολλοί φίλοι, τι ακριβώς είπε ένας τύπος ονόματι Ζαμπούνης, προσκεκλημένος σε εκπομπή της Nova:
«Ο ΠΑΟΚ μπορεί να έχει 30 χρόνια να πάρει πρωτάθλημα, αλλά παίρνει πρωτάθλημα στην εξέδρα! Η έμπνευση των οπαδών του ΠΑΟΚ, αυτών που βγάζουν τα συνθήματα, λέει, Μπιν Λάντεν τι να κάνω που δεν ξέρω να οδηγώ αεροπλάνο, στον Περαία να το ρίξω και λοιπά. Το μετά δεν το λέμε».
Η ΞΑΝΘΙΑ ΕΣΚΑΣΕ ΣΤΑ ΓΕΛΙΑ!
Αυτά ΑΚΡΙΒΩΣ είπε ο τύπος κάνοντας την ξανθιά που ήταν δίπλα του να σκάσει απ’ τα γέλια, όπως και ένας άλλος δημοσιογράφος της συνδρομητικής -γνωστός και μη εξαιρετέος αντιολυμπιακός- να επικροτεί γεμάτος ικανοποίηση.
Αυτός ο Ζαμπούνης έγραψε ένα βιβλίο το οποίο απευθύνεται στους παοκτζήδες. Είναι φυσικό να θέλει να το διαφημίσει στο συγκεκριμένο κοινό (σε όσους εξ αυτών δηλαδή ξέρουν να διαβάζουν). Το ότι βρήκε τον τρόπο να κάνει τη διαφήμισή του υβρίζοντας χυδαία τον Πειραιά και τον Ολυμπιακό, ήταν μία επιλογή χαρακτηριστική της διανοητικής του κατάστασης, η οποία, λαμβανομένου υπ’ όψιν ότι σε άλλο του βιβλίο έχει εξιστορήσει πώς απεξαρτητοποιήθηκε από τη χρήση κοκαΐνης.
Ολα αυτά, βεβαίως, συν το γεγονός ότι δηλώνει και φανατικός Παοκτζής, πολλές φορές αφήνουν και σημάδια, αφήνουν κατάλοιπα, οπότε μπορούμε να του δώσουμε και κάποια ελαφρυντικά, σύμφωνα με τη λαϊκή παροιμία που προαναφέραμε: «Μίλα με μ…κες, ν’ ακούσεις μ…κίες».
Οι ευθύνες, όμως, της εκπομπής της Nova και των υπευθύνων της δεν δικαιολογούνται με τίποτα. Αν η συνδρομητική τηλεόραση αρέσκεται να συντηρεί παρουσιαστές που έχουν «ταυτιστεί» (κατά τα φαινόμενα) με την αντιολυμπιακή πολιτική των γνωστών ΑΡΔοΜΜΕμέδων, ιδίως του συγκροτήματος ΜΜΕ του Αλαφούζου και του Σαββίδη, δικαίωμά της.
Δεν έχει όμως κανένα δικαίωμα να ΓΡΑΦΕΙ στα παλιά της τα παπούτσια τα δικαιολογημένα, επίμονα και κατηγορηματικά παράπονα των χιλιάδων οπαδών του Ολυμπιακού, οι οποίοι προσβλήθηκαν κατάφωρα όχι από την παρουσία του βλαμμένου τύπου σε εκπομπή της, αλλά από τη συμπεριφορά και αντίδραση των υπαλλήλων της, που εκείνη τουλάχιστον τη στιγμή εκπροσωπούσαν και την ίδια την εργοδότριά τους.
(ΥΓ.: Και για να μάθει ο προφανέστατα άσχετος και ανίδεος συν τοις άλλοις Ζαμπούνης, το αηδιαστικό, εμετικό και εν γένει απαράδεκτο αυτό σύνθημα, που ο ίδιος θεώρησε… «εμπνευσμένο» δεν είναι προϊόν της έμπνευσης οπαδών του Πάοκ, αλλά της… Αεκούλας! Οι Παοκτζήδες απλώς το οικειοποιήθηκαν).
(Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 13/12/2016)