Ντουντούκα
Βάζουν... Φωτιά στο πρωτάθλημα με σκάνδαλα!

ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΦΥΛΑΚΗ Ο ΣΤΗΒ ΚΑΚΕΤΣΗΣ

ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΦΥΛΑΚΗ Ο ΣΤΗΒ ΚΑΚΕΤΣΗΣ
Τρίτη, 22 Νοεμβρίου 2016 - 19:11

Χθες το πρωί στο Β’ Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων Πειραιά, δικάστηκε η έφεση του επιχειρηματία Ευστράτιου Κακέτση του Ασημάκη, κατά της πρωτόδικης ποινής φυλακίσεως τριών ετών που του είχε επιβληθεί, για το αδίκημα της μη καταβολής χρεών προς το ελληνικό Δημόσιο, ύψους περίπου ενός εκατομμυρίου ευρώ.

Η αρχική ποινή των τριών ετών φυλάκισης του κ. Ευστράτιου Κακέτση (γνωστότερου ως «Στηβ Κακέτση») δεν είχε αποτέλεσμα τον εγκλεισμό του, διότι η έφεσή του είχε ανασταλτικό αποτέλεσμα.

Η υπεράσπιση του κ. Κακέτση ζήτησε να δοθούν ελαφρυντικά στον κατηγορούμενο, αλλά το δικαστήριο δεν έδωσε κανένα, λόγω του βεβαρημένου του Ποινικού Μητρώου. Και ενώ ο εισαγγελέας ήταν απορριπτικός στην εισήγησή του, το δικαστήριο μείωσε την ποινή από τρία, σε δύο χρόνια φυλάκισης, εξαγοράσιμης προς δέκα ευρώ την ημέρα.

Δηλαδή ο Στηβ Κακέτσης είναι υποχρεωμένος να πληρώσει για τα δύο χρόνια της τελεσίδικης ποινής του, ποσόν περίπου 16.000 ευρώ.

Ο κατηγορούμενος ζήτησε τη δοσοποίηση της χρηματικής ποινής εξαγοράς, η οποία του επετράπη, με την πρώτη δόση να καταβάλλεται τον επόμενο μήνα.

Το συγκεκριμένο κουμάσι Στηβ Κακέτσης είναι γνωστότερο στην ποδοσφαιρική κοινότητα λόγω της επανειλημμένης, επίμονης, προκλητικής και συχνά συκοφαντικής αναφοράς του στον πρόεδρο και ηγέτη του Ολυμπιακού, Βαγγέλη Μαρινάκη, κατά τις συχνές συμμετοχές του στην τηλεοπτική «Δίκη» του καναλιού του Αλαφούζου, όπου τυγχάνει… επίτιμος πανελίστας, μαζί με άλλους, πολλοί εκ των οποίων δεν… υστερούν σε ανάλογες «διακρίσεις», από τον καταδικασθέντα επιχειρηματία της νύχτας.

Μας μαύρισαν το Σαββατοκύριακο για να μας… «τιμωρήσουν»!

Έρμαια στις διαθέσεις του κάθε κακοποιού, είναι έτοιμοι είναι να το ξανασταματήσουν με φαιδρές δικαιολογίες

Τι έγινε; Πώς τα περάσατε αυτό το Σαββατοκύριακο, χωρίς ποδόσφαιρο, χωρίς ελληνικό πρωτάθλημα;

Νομίζω ότι σε ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ, που σκεπτόμαστε με γνώμονα μόνο το άθλημα που αγαπάμε και που έχουμε πιστή παρέα, με τα καλά και με τα κακά του, τα θετικά και τα αρνητικά του, εδώ και πολλές δεκαετίες, ένα Σαββατοκύριακο χωρίς πρωτάθλημα είναι μονότονο, θλιβερό, γενικά απωθητικό, όσο και εκείνοι που πήραν τις αποφάσεις.

Βεβαίως, υπάρχει και η άλλη άποψη, εκείνη των ΑΡΔάκων τσατσογράφων, οι οποίοι είναι ικανοί ακόμα και να προσκυνήσουν με ευλάβεια και κατάνυξη την πορδή του αφεντικού τους και να την απολαύσουν με βαθιές εισπνοές. Αυτοί προσπαθούν να περάσουν στην κοινή γνώμη την εντολή που τους δόθηκε, ότι «καλύτερα χωρίς ελληνικό πρωτάθλημα, για να βλέπουμε τα ξένα πρωταθλήματα, όπου παίζεται το πραγματικό ποδόσφαιρο και όχι η παρωδία του ελληνικού πρωταθλήματος».

Οποιος, λοιπόν, πιστεύει σε αυτή τη… «θεωρία», σίγουρα θα πέρασε καλά από ποδοσφαιρικής άποψης το διήμερο. Για εμάς τους άλλους, όμως, που εξακολουθούμε να αγαπάμε το ελληνικό ποδόσφαιρο, με όλα του τα τρωτά, ήταν ένας πραγματικός εφιάλτης.

Πώς να το κάνουμε, φίλοι μου, εμένα και όλους τους «σαν και εμένα», δεν μας ενδιαφέρει περισσότερο από ακαδημαϊκά, το αν η Μίλαν ή η Ιντερ κερδίσουν το ντέρμπι του Μιλάνο, αν η Τσέλσι θα κρατήσει την πρώτη θέση στην Πρέμιερ Λιγκ, ή αν η Μπάγερν χάσει το αήττητο από την Ντόρτμουντ. Αμα δεν βλέπουμε να παίζουν οι ΟΜΑΔΕΣ ΜΑΣ, το ποδόσφαιρο συγκεντρώνει το ίδιο ενδιαφέρον που συγκεντρώνει μια παρτίδα τένις στο Ρολάν Γκαρός ή μία σύγκρουση στο NBA, απ’ αυτές με τα αστρονομικά σκορ, όπου το θέαμα ποτέ δεν καλύπτει το φίλαθλο συναίσθημα.

Και για να είμαι ακόμα πιο σαφής. Για μένα και τη ΔΙΚΗ ΜΟΥ αισθητική, μεγαλύτερο ενδιαφέρον θα παρουσίαζε, ας πούμε, μία σύγκρουση μεταξύ Προοδευτικής και Ιωνικού, παρά ένα ντέρμπι του Λονδίνου, όπως της Τότεναμ με τη Γουέστ Χαμ.

«ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΜΕΝ ΚΑΙ ΔΙΑΤΑΣΣΟΜΕΝ»

Οπως και να έχει, ζήσαμε άλλο ένα Σαββατοκύριακο χωρίς ελληνικό πρωτάθλημα. Το οποίο έχει προαναγγελθεί ότι «θα ξαναρχίσει» το επόμενο. Κανείς, όμως, δεν μπορεί και να… ορκιστεί για κάτι τέτοιο. Διότι τη σήμερον ημέρα, κανείς δεν ξέρει τι του ξημερώνει, κανείς δεν ξέρει πώς θα έρθουν τα πράγματα από τη μια στιγμή στην άλλη. Ποιος, λοιπόν, μπορεί να είναι σίγουρος ότι θα ξαναρχίσει το πρωτάθλημα; Αύριο-μεθαύριο μπορεί να τη στήσουνε πάλι σε κανένα διαιτητή ή διαιτητοπαράγοντα, να τον βρίσουνε, να τον απειλήσουνε, να του κάνουνε καμιά πιο χοντρή ζημιά. Στη χώρα που ζούμε και όπως την έχουν ΚΑΤΑΝΤΗΣΕΙ, δεν είναι δύσκολο να γίνει η ζημιά. Από τη μια στιγμή στην άλλη. Στη χώρα που επικρατεί η ασυδοσία, η αδιαφορία, η αδυναμία λήψης σοβαρών και αποτελεσματικών μέτρων κατά της εγκληματικότητας.

Με τα μέτρα πανικού και αλλοφροσύνης που παίρνονται κάθε λίγο και λιγάκι, αρκεί να βγει κάποιος και να καταγγείλει ότι τον στραβοκοιτάξανε στο λεωφορείο, ή ότι κάποιος τον καρπάζωσε στο καφενείο, για να αρχίσουνε οι κυβερνητικές παπαριές. Οτι… «δεν πάει άλλο», ότι «δεν θα επιτρέψουν στην εγκληματικότητα να διαταράσσει την κοινωνική ειρήνη» και… «σαν πρώτο μέτρο, για να αποκατασταθεί η ισονομία και η κοινωνική ηρεμία, ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΜΕΝ ΚΑΙ ΔΙΑΤΑΣΣΟΜΕΝ την αναβολή (ή διακοπή, ή ματαίωση) των πρωταθλημάτων».

«ΝΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΜΟΝΟ ΞΕΝΑ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΑ»!

Ναι, αγαπητοί, και δεν υπερβάλλω καθόλου! Οτιδήποτε συμβεί από δω και πέρα σε κάποιον που να έχει μία απλή, ή επιδερμική σχέση με το ποδόσφαιρο, οι αρμόδιοι είναι έτοιμοι και προθυμότατοι:

«Α, έτσι μου είστε; Κι εμείς… σταματάμε τα πρωταθλήματα, μέχρι…». Προσθέστε στο «μέχρι» ό,τι θέλετε.

Ανίκανοι, άχρηστοι εντελώς θα έλεγα, εμφανίζονται σαν «εκδικητές της βίας», με τιμωρητική διάθεση, που όπως πιστεύουν θα λειτουργήσει έτσι ώστε να… «μην επαναληφθούν τέτοια φαινόμενα». Και δεν καταλαβαίνουν, δεν τους κόβει μέχρις εκεί, ότι με αυτήν τη ΜΕΡΟΛΗΠΤΙΚΑ τιμωρητική μέθοδο, μέσα σε ελάχιστο χρόνο, επαναλαμβάνονται ΤΑ ΙΔΙΑ και ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ Και… ξανά μανά τα ίδια, σε ένα ατέλειωτο γαϊτανάκι κωμικοτραγικών γεγονότων, αποφάσεων και καταστάσεων.

Ναι, φίλοι μου, για ΤΕΤΟΙΑ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΛΙΚΙΑ μιλάμε. Και από πίσω, οι ΑΡΔακες να κραυγάζουν στον σκοπό του αφεντικού τους: «Να σταματήσει το πρωτάθλημα! Να βλέπουμε μόνο ξένα πρωταθλήματα, που είναι… καθαρά και… μοσχοβολάνε, ενώ το δικό μας βρομοκοπάει».

ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΗΣ ΣΟΥΗΔΙΑΣ

Αδιόρθωτοι, εμμονικοί, κοντόφθαλμοι, άσχετοι, ανίκανοι να σταθμίσουν καταστάσεις και ισορροπίες. Μόλις προχθές, αγαπητοί φίλοι, στη Σουηδία και μετά από ένα ντέρμπι της Α’ Εθνικής μεταξύ μικρομεσαίων ομάδων, ένα πλήθος χουλιγκάνων μπήκαν στο γήπεδο και την έπεσαν στον μικρό γιο ενός ποδοσφαιριστή! Μέσα στο γήπεδο και μπροστά σε όλους, τον ξυλοκόπησαν.

Ασχημο το γεγονός, κατακριτέο, βάναυσο, απάνθρωπο και ό,τι άλλο συμπληρώνετε. Ομως, ΚΑΝΕΙΣ από τη σουηδική κυβέρνηση δεν ασχολήθηκε! Ουδείς βγήκε να κάνει δηλώσεις, ουδείς μίλησε για την ανάγκη να παρθούν νέα μέτρα, ουδείς, τέλος, ΔΙΑΝΟΗΘΗΚΕ, έστω, να… σταματήσει το πρωτάθλημα! Διότι η Σουηδία κυβερνάται από ΣΟΒΑΡΟΥΣ και ΥΠΕΥΘΥΝΟΥΣ πολιτικούς.

Δεν γνωρίζω αν στη Σουηδία υπάρχει καν υφυπουργός Αθλητισμού, αλλά και αν υπάρχει, ΔΕΝ ΑΝΑΚΑΤΕΥΕΤΑΙ με το ποδόσφαιρο. Ο κανόνας είναι απλός: Τα του ποδοσφαίρου στο ποδόσφαιρο και τα της εγκληματικότητας στην ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ και τη ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ.

Η ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΩΝ ΕΥΚΑΜΠΤΩΝ

Εχουμε και τους άμεσα ενδιαφερόμενους, όμως, οι οποίοι αποδεικνύονται εξαιρετικά ΑΝΕΥΘΥΝΟΙ, ΠΡΟΧΕΙΡΟΛΟΓΟΙ και βεβαίως αθεράπευτα ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΟΛΟΓΟΙ. Εννοώ τις ΠΑΕ και ειδικότερα εκείνες της Superleague, οι οποίες στην πλειοψηφία τους όχι απλά δέχτηκαν αδιάφορα τη διακοπή, όχι απλά δεν αντέδρασαν, αλλά την… επικρότησαν κιόλας! Οχι απλά δεν την ΠΟΛΕΜΗΣΑΝ, όπως θα έπρεπε, αλλά και τη… ΣΙΓΟΝΤΑΡΗΣΑΝ με κάθε τρόπο.

Και δεν ομιλώ βεβαίως για όλες τις ΠΑΕ, αλλά για την εύκαμπτη και πάντα ετερόφωτη πλειοψηφία τους. Πότε οι «δώδεκα», πότε οι «εννέα», πότε οι οκτώμισι ή οι… έντεκα και τέταρτο, σχηματίζουν σε χρόνο άμεσο θνησιγενείς «συμμαχίες», πάντα ευελπιστώντας σε ΠΕΡΙΣΤΑΣΙΑΚΑ οφέλη, ακολουθώντας τον εκάστοτε ισχυρό και όποιον πιθανολογούν ότι θα τους προσφέρει ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ στήριξη.

Αυτοί ήταν πάντα, αυτοί είναι και τώρα και είναι αμφίβολο αν θα αλλάξουν στο μέλλον. Προοπτικές πάντως, δεν υπάρχουν άλλες, παρά μόνο δυσοίωνες.

Οσο παίζεται, θα το παίρνει ο Ολυμπιακός!

Πρέπει να καταστεί σαφές. Οσο θα παίζεται ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα στην Ελλάδα, θα το παίρνει ΠΑΝΤΑ η ομάδα που τα έχει όλα: Παικταράδες, ομαδάρα, γηπεδάρα, λαό και ΠΡΟΕΔΡΑΡΑ. Δηλαδή, ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ.

Από κει και πέρα, ας κάνουν ό,τι θέλουν. Να βάζουν δικούς τους στην ΕΠΟ, δικούς τους στην ΚΕΔ, δικούς τους υπουργούς και υφυπουργούς, δικά τους τσατσομμέ να γράφουν ό,τι τους διατάζουν. Να το διακόπτουν όποτε θέλουν, να το αναβάλουν όποτε γουστάρουν, να το ματαιώνουν, να το ξαναξεκινάνε, να το βάζουν στο μούσκιο, ό,τι θέλουν.

Ο,ΤΙ και να κάνουν, όμως, η μοίρα τους δεν αλλάζει.

Το πρωτάθλημα θα το παίρνει ΠΑΝΤΑ ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ.

Η μόνη περίπτωση να ΜΗΝ ΠΑΡΕΙ ο ολυμπιακός ένα πρωτάθλημα, είναι να… ΜΗ ΓΙΝΕΙ!

Πού μένουν

Πρέπει να καταστεί σαφές (2): Παναθηναϊκός και Αεκ δεν ήθελαν ξένους διαιτητές και αρχιδιαιτητές για έναν απλό λόγο:

Διότι δεν θα… ήξερε πού μένουν.

Πρωτάθλημα δεν παίρνεις

Να καταστεί σαφές (3): Με γκανγκστεριλίκια, τραμπουκαλίκια, μπραβιλίκια, εγκληματικές ενέργειες, προβοκάτσιες από αλητρόνια και πληρωμένους ΑΡΔακες, πρωτάθλημα ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΕΙΣ.

Το περισσότερο που μπορείς να κάνεις, είναι να εκμεταλλευτείς την άγνοια και την ανικανότητα κανενός Ρώσου λεφτά, να τον βάζεις να πλένει τη δικιά σου μπουγάδα και στο τέλος να του τρως και τη θέση στη βαθμολογία!

Ανευ σημασίας και ουσίας η συνάντηση των τεσσάρων με τον Τσίπρα

Αν ο Τσίπρας περίμενε κάποια επικοινωνιακή επιτυχία με το να καλέσει τέσσερις βετεράνους της Εθνικής του 2004 και να συζητήσει μαζί τους τα… προβλήματα του ελληνικού ποδοσφαίρου, σίγουρα την πάτησε. Η παρουσία των κυρίων Μπασινά, Φύσσα, Τσάρτα και Σεϊταρίδη στη συνάντηση, όχι μόνο δεν έκανε κλικ στον φίλαθλο κόσμο, αλλά συνοδεύτηκε από ειρωνικά, ή και περιπαικτικά σχόλια.

Η κίνηση του πρωθυπουργού αποδείχθηκε λάθος εξαρχής και στο τυπικό, και στην ουσία της. Καταρχήν ποιος τους επέλεξε ως εκπροσώπους εκείνης της ομάδας; Οι άλλοι συμπαίκτες τους; Οχι βέβαια. Εκείνοι ούτε ρωτήθηκαν ούτε καν ενημερώθηκαν. Ποιος τους έστειλε εκεί, λοιπόν, τους συγκεκριμένους; Τρέχα γύρευε και ψάχνε να βρεις.

Δεύτερον, από τους συγκεκριμένους τέσσερις οι δύο δεν ασχολούνται πλέον εδώ και καιρό με το ποδόσφαιρο. Ο Μπασινάς ήταν εξαφανισμένος εδώ και καιρό. Ο δε Σεϊταρίδης έχει εδώ και χρόνια ουσιαστικά σταματήσει την μπάλα και δεν ξέρω αν και με τι ασχολείται πλέον.

Ο Φύσσας βεβαίως ασχολείται, αλλά σε θέσεις και με καθήκοντα που δεν τον καθιστούν κατάλληλο να ομιλήσει για τα προβλήματα του ποδοσφαίρου, πολλά εκ των οποίων φέρουν την… «υπογραφή του», ειδικά κατά την περίοδο που πρόσφερε τις υπηρεσίες του στον Παναθηναϊκό.

Κάπως έτσι έχει και η περίπτωση του Τσάρτα, που -απ’ ό,τι μαθαίνω- είναι πλέον «στεγνός» και προσπαθεί απεγνωσμένα να βρει κάποιο πόστο οπουδήποτε. Οταν, λοιπόν, αυτοί ψάχνουν για δουλειά και δεν βρίσκουν, επειδή δεν τους εμπιστεύονται σε καμία ομάδα Α’ Εθνικής, πώς να δεχτούμε ότι είναι οι κατάλληλοι για να λύσουν τα προβλήματα του ποδοσφαίρου;

Αν πάντως πιστεύουν ότι έχουν τις ικανότητες, κανείς δεν μπορεί να τους εμποδίσει. Δεν έχουν παρά να πάνε σε κάποια ΕΠΣ και να εγγραφούν, να προταθούν ως υποψήφιοι για τις εκλογές της ΕΠΟ και στη συνέχεια να εκλεγούν. Απλές, δημοκρατικές διαδικασίες δηλαδή.

Αν πάλι ο Τσίπρας θέλει σώνει και καλά να συνεννοείται μαζί τους, ας τους προσλάβει ως συμβούλους του, να τους πληρώνει το ελληνικό κράτος. Μήπως αυτοί που έχει δηλαδή είναι… καλύτεροι;

(Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 22/11/2016)

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!

Διαβάστε επίσης