Ντουντούκα
Βάζουν... Φωτιά στο πρωτάθλημα με σκάνδαλα!

O Oλυμπιακός ξεπερνά πάντα την αγωνιστική κρίση

O Oλυμπιακός ξεπερνά πάντα την αγωνιστική κρίση
Παρασκευή, 29 Ιουλίου 2016 - 15:23

Το να επαναλαμβάνει και να αναμασάει κανείς πράγματα που έχουν δει όλοι και να διαπιστώνει αυτά που έχουν διαπιστώσει όλοι, ούτε προσφέρει κάτι στην ενημέρωση ούτε είναι ωφέλιμο σε κάτι για την ομάδα. Πρέπει, λοιπόν, να ξεφύγουμε από τις ρηχές διαπιστώσεις και να προχωρήσουμε σε μία πιο ρεαλιστική ανάλυση της κατάστασης, φτάνοντας μέχρι και εκείνο το σημείο που συνηθίζουμε να αποκαλούμε «χρήσιμα συμπεράσματα». Σηκώνουμε το κεφάλι, ισιώνουμε το βλέμμα και ομιλούμε, λοιπόν, πλέον για τη ρεβάνς. Εκεί που ο Ολυμπιακός θα παίξει το ευρωπαϊκό του μέλλον, όσον αφορά βεβαίως τη φετινή περίοδο. Πρώτα, όμως, πρέπει να τονίσουμε κάτι πιο γενικό, για τον πρωταθλητή. Ο Ολυμπιακός διαφέρει παρασάγγας από ΟΛΟΥΣ τους άλλους ελληνικούς συλλόγους, σε όλους τους τομείς. Ξέρετε όμως σε ποιο σημείο η διαφορά του γίνεται χαώδης; Στην ΑΝΤΟΧΗ και στην ικανότητα να ΞΕΠΕΡΝΑΕΙ τις κακουχίες εύκολα και γρήγορα.

ΚΡΙΣΗ ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΚΑΙ ΚΡΙΣΕΙΣ ΜΟΝΙΜΕΣ

Ολες οι ομάδες, για τον άλφα ή βήτα λόγο, έρχεται εποχή που περνάνε κρίση. Κρίση αγωνιστική, κρίση οικονομική, κρίση διοικητική. Κρίση άλλοτε ελαφριά, που ξεπερνιέται εύκολα, άλλοτε πολύ σοβαρή, που δεν ξεπερνιέται με τίποτα! Παράδειγμα, ας πούμε η Κούλα. Η οποία περνάει κρίση σοβαρότατη, εντονότατη και λίαν ΟΔΥΝΗΡΗ. Κατά τη διάρκεια της κρίσης της, η Κούλα ΥΠΟΒΙΒΑΣΤΗΚΕ στη Β’ Εθνική! Μην το ξεχνάμε αυτό, διότι όλοι αναφερόμαστε στον δόλιο υποβιβασμό της στη Γ’ Εθνική, για να γλιτώσει τα χρέη της. Και δεν αναφερόμαστε ΚΑΘΟΛΟΥ στο πιο ΣΥΝΤΑΡΑΚΤΙΚΟ γεγονός, ότι η Κούλα είχε ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΑ ΥΠΟΒΙΒΑΣΤΕΙ, στην αμέσως κατώτερη κατηγορία της Β’ Εθνικής, πριν αποφασιστεί η διάλυσή της. Ή να μιλήσουμε για την κρίση του Παναθηναϊκού, κυρίως στην Ευρώπη, όπου έφτασε στο τελευταίο σκαλί του πίνακα της UEFA, με ομάδες που πριν από μερικά χρόνια δεν τις ήξεραν ούτε στις χώρες τους, να τον έχουν πλέον ξεπεράσει. Οσο για τη διαφορά βαθμών τερματισμού στο ελληνικό πρωτάθλημα από τον πρώτο Ολυμπιακό, να μετριέται πλέον σε ΔΕΚΑΔΕΣ και όχι στα δάχτυλα του ενός χεριού, όπως γινόταν στο παρελθόν.

Η κρίση, λοιπόν, αυτών των ομάδων είναι διαρκής, επίμονη, μόνιμη. Δεν μπορούν, δεν έχουν τη δυνατότητα να την ξεπεράσουν, διότι δεν διαθέτουν την κατάλληλη ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ υποδομή. Με λίγα λόγια, έχουν πέσει σε ΑΝΙΚΑΝΑ, παλαιάς και ΞΕΠΕΡΑΣΜΕΝΗΣ κοπής και εντελώς ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΑ χέρια. Με τον Ολυμπιακό δεν συμβαίνει αυτό, διότι δεν μπορεί να συμβεί. Ο Ολυμπιακός είναι ένας απολύτως ΥΓΙΗΣ ποδοσφαιρικός οργανισμός, με στέρεα και δυναμική διοικητική δόμηση, με υλικό που ανανεώνεται συνεχώς και από τα «πάνω ράφια» της ποδοσφαιρικής αγοράς, με έναν ηγέτη, τέλος, που δεν διστάζει να προχωρήσει στις κατάλληλες ενέργειες, όταν διαπιστώνεται ότι η ομάδα έχει κάποια ανάγκη παρέμβασης.

ΙΔΙΑ ΚΑΤΑ ΤΑ 8/11

Με λίγα λόγια, ο Ολυμπιακός μπορεί και ΞΕΠΕΡΝΑΕΙ, άνετα και εύκολα και γρήγορα, την οποιαδήποτε κρίση, που βεβαίως μόνον αγωνιστικής φύσεως μπορεί να είναι. Και ερχόμαστε τώρα στη ρεβάνς της ερχόμενης εβδομάδας. Το ερώτημα που τίθεται είναι: Θα μπορέσει ο πρωταθλητής να ξεπεράσει την κρίση, μέχρι το βράδυ της Τετάρτης, όταν θα παραταχθεί στο γήπεδο της Χάποελ; Προσωπικά, είμαι βέβαιος γι’ αυτό! Οχι δηλαδή ότι θα είναι κάτι πολύ εύκολο και πολύ απλό. Δεν εννοώ κάτι τέτοιο. Εννοώ ότι μέχρι τότε υπάρχει χρόνος να βρεθεί η αιτία της κρίσης και να διορθωθεί. Αυτό είναι που περιμένω από τους ανθρώπους του Ολυμπιακού και περισσότερο βέβαια από το τεχνικό τιμ, το οποίο ακριβώς ΠΛΗΡΩΝΕΤΑΙ ΑΔΡΑ για να κάνει αυτή τη δουλειά.

Ποια είναι η αιτία της (αγωνιστικής) κρίσης, όπως τη διαπιστώσαμε προχθές το βράδυ στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης»; Η εμπειρία μου δεν μου αφήνει καμία αμφιβολία ότι η κρίση είναι βασικά και κύρια ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ. Αυτή η ομάδα είναι κατά τα 8/11 ΙΔΙΑ με την περσινή, την ομάδα που κέρδιζε την Αρσεναλ στο Λονδίνο και την Ντιναμό Ζάγκρεμπ «μέσα - έξω». Δεν είναι λοιπόν δυνατόν, δεν στέκει ούτε… έξω από το φρενοκομείο η «λογική» ότι όλοι αυτοί ξαφνικά ξέχασαν την μπάλα που ξέρουν και που μας έχουν δείξει με τη θριαμβευτική τους πορεία στο ελληνικό πρωτάθλημα. Πώς είναι δυνατόν να δεχτώ ότι ο Φορτούνης που είδαμε να μην μπορεί να κερδίσει ούτε μία προσωπική μονομαχία, δεν είναι ο ίδιος ο Κωστάκης που πέρυσι μεγαλουργούσε στα ελληνικά και ξένα γήπεδα με την ερυθρόλευκη. Πώς είναι δυνατόν να δεχτώ ότι ο μέγας Τσόρι, ο μαέστρος που «μιλάει» στην μπάλα, είναι αυτός ο Τσόρι που είδαμε, να μην μπορεί να δώσει μία εύστοχη πάσα στα δέκα ή και… πέντε μέτρα!

ΤΟ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΕΝΟ

Είναι ΚΑΘΑΡΑ και ΑΝΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΑ θέμα ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ το πρόβλημα της ομάδας που είδαμε προχθές το βράδυ. Θέλετε και άλλες ενδείξεις; Αυτό το αναθεματισμένο το παράλληλο παιχνίδι των αμυντικών μας κυρίως, πίσω από τη γραμμή της σέντρας. Ο ένας μπακ να τη δίνει στον άλλο και ο άλλος στον τρίτο και ο τρίτος να τη γυρίζει στον τερματοφύλακα και… φτου κι απ’ την αρχή! Τι μου δείχνει αυτό εμένα; Οτι κανείς δεν παίρνει εύκολα πρωτοβουλίες να προσπαθήσει να προωθήσει την μπάλα. Ολοι κοιτάνε πώς θα τη δώσουν στα σίγουρα, ο ένας στον άλλο και πάντα παράλληλα, ή προς τα πίσω. Τι διάολο, όλοι τους είναι έμπειροι και δοκιμασμένοι σε δυσκολότερες καταστάσεις. Είναι δυνατόν να τους λείπει η προσωπικότητα; Πιστεύω ότι αυτή η ανασφάλεια, η νευρικότητα, η αποφυγή της ευθύνης, η αμήχανη και μουδιασμένη πολλές φορές αντίδραση, είναι ΡΙΖΑ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ. Αυτή ευθύνεται για την έλλειψη ανάπτυξης, την έλλειψη ρυθμού, την παντελή απουσία φάσεων στην αντίπαλη περιοχή, άρα και ΕΥΚΑΙΡΙΩΝ για γκολ. Πρέπει, λοιπόν, ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΩΣ αυτό το πρόβλημα να έχει ξεπεραστεί μέχρι την ερχόμενη Τετάρτη. Και τότε, είμαι σίγουρος ότι θα έχουν λυθεί όλα τα προβλήματα πού εντοπίσαμε προχθές στην ομάδα.

Ο Φιγκέιρας, ο Ντε λα Μπέγια και ο... Τσιμίκας

*** Δεν ξέρω -και δεν μπορώ καν να πιστέψω!- ότι η ποιότητα του Φιγκέιρας είναι αυτή που παρακολουθήσαμε προχθές. Αν, όμως, πρόκειται για τόσο ΚΑΚΟ παίκτη, γεννάται αυτομάτως σοβαρό θέμα με αυτούς που τον επέλεξαν και τον ενέκριναν για αυτή τη θέση, και δη μια θέση που κάλυπτε με τόσο φιλότιμο και αυτοθυσία ένας Σαλίνο!
*** Εκείνο που με άφησε κυριολεκτικά κατάπληκτο με αυτό τον απίθανο παίκτη, είναι η αντίδρασή του όταν ένας Ισραηλινός -δεν θυμάμαι ποιος- έπεσε κάτω δήθεν τραυματισμένος. Ο διαιτητής δεν σταμάτησε το παιχνίδι, ούτε όμως και οι Ισραηλινοί απαίτησαν να σταματήσει. Κι όμως, ο Φιγκέιρας… το σταμάτησε! Και το έκανε αυτό τη στιγμή που είχε με την μπάλα μπει στην αντίπαλη περιοχή και ήταν έτοιμος να επιχειρήσει μπαλιά στους επιθετικούς!

*** Κι εκεί που όλοι μας περιμέναμε την μπαλιά του, ο Πορτογάλος μπακ... έκανε στροφή γύρω απ’ τον εαυτό του και… πέταξε την μπάλα στο αράουτ! Και τότε ακούστηκε ένα μακρόσυρτο και παρατεταμένο… «Ημαρτον!!!» από τις εξέδρες. Ακατανόητη η συμπεριφορά του, δεν εξηγείται δηλαδή με τη λογική. Σαν από κάπου να… «χάνει» αυτό το παιδί συν τοις άλλοις
*** Ο Ντε λα Μπέγια δεν είναι κακός αμυντικός. Νομίζω ότι έχουμε να κάνουμε με έναν τύπο Μαρκάνο, στο πιο… ώριμο, ας πούμε. Σίγουρα το κορμί του δεν έχει φτάσει ακόμη στο επίπεδο φυσικής κατάστασης που απαιτείται για τον Ολυμπιακό. Ισως να αποδειχτεί πολύ πιο χρήσιμος από τον Μαζουακού, ίσως και όχι. Σε κάθε περίπτωση πάντως ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ τον Τσιμίκα. Ελπίζω, ούτε και ο Σάντσεθ.

*** Σαραϊδάρης, λέει; Ωραία! Ταιριάζει και με το… Βαρδάρης! Γεια σαν ρε Χρηστάρα, με τις κολλεγιές σου και τις συμμαχίες σου!
*** Ισως ο Γιάννης Μανιάτης να πρέπει να αναθεωρήσει τις απόψεις του για τη θέση του δεξιού μπακ. ΑΝ παίξει στο Ισραήλ, ΑΥΤΗ πρέπει να είναι η θέση του.

*** Ο Καμπιάσο αποκλείστηκε από την αποστολή διότι, λέει, «δεν ήταν έτοιμος».
Ενώ οι άλλοι… ήταν!
*** Και για να κάνουμε ταμείο, που λέει κι ο κύριος Θόδωρος. Ενας ο τερματοφύλακας, συν δύο ακραία μπακ, συν δύο στόπερ, συν δύο αμυντικά χαφ, συν ένα εξτρέμ που επιλέγεται διότι μόνο αμύνεται και «κόβει», συν δύο επιτελικοί και ΜΟΝΟΝ ΕΝΑΣ ΚΡΟΥΣΕΩΣ.

*** Αυτή η ομάδα, λοιπόν, περίμενε ότι… θα σκοράρει κιόλας!
*** Και ομιλούμε για αγώνα μέσα στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης»!
*** Αυτά για σήμερα και… άλλο κακό να μη μας εύρει.

(Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 29/07/2016)

Διαβάστε επίσης

ΑΚΟΜΑ ΜΠΟΡΕΙ!

ΑΚΟΜΑ ΜΠΟΡΕΙ!

Ο Μανώλης Γαβαθιώτης γράφει στον «ΓΑΥΡΟ» την άποψή του για το γεγονός πως ακόμα δεν έχει τελειώσει τίποτα και πως τα πάντα θα κριθούν στο δεύτερο ματς με τη Χάποελ.

Έτσι χτίστηκε ο ΘΡΥΛΟΣ!

Έτσι χτίστηκε ο ΘΡΥΛΟΣ!

Ο Μανώλης Γαβαθιώτης γράφει στον «ΓΑΥΡΟ» την άποψή του για τον Ολυμπιακό, που όποια έδρα και να έχει χρησιμοποιήσει, έχει αποδείξει πως είναι ο αυτοκράτορας. Και αυτό ισχύει και για τη Λεωφόρο.