Ντουντούκα
Βάζουν... Φωτιά στο πρωτάθλημα με σκάνδαλα!

Η ανατομία ενός απολύτως κακοσκηνοθετημένου ξυλοδαρμού

Η ανατομία ενός απολύτως κακοσκηνοθετημένου ξυλοδαρμού
Παρασκευή, 22 Ιουλίου 2016 - 15:38

Θέμα της ημέρας. Ποιος έδειρε τον Παναγιώτη Δημητρίου; Ας το δούμε λοιπόν κι εμείς, απ’ όλες του τις πλευρές και σε όλες του τις πιθανές διαστάσεις.

Ο κ. Δημητρίου είναι πρόεδρος της ΕΠΣ Αθηνών εδώ και δεκαετίες. Είναι δηλαδή άνθρωπος του ποδοσφαίρου, με όλα όσα περικλείονται σ’ αυτό τον όρο, θετικά και αρνητικά. Ξέρει πολλά γύρω από πρόσωπα και καταστάσεις στον χώρο ο κ. Δημητρίου, σχεδόν όλα. Ολίγα του διαφεύγουν. Ανάμεσά τους και το ποιος τον χτύπησε, όχι τώρα, προχθές, αλλά την περασμένη φορά, πριν από επτά χρόνια.

Επίθεση από αγνώστους είχε δεχτεί και τότε ο κ. Δημητρίου, όχι από έναν όπως τώρα, αλλά από δυο-τρεις. Και όχι με γροθιές όπως τώρα, αλλά με λοστούς. Τον είχαν χτυπήσει πολύ τότε, με δολοφονική μανία. Μέχρι και εγχείρηση αναγκάστηκε να κάνει, στο πρόσωπο για να ανατάξει κάποια πειραγμένα οστά. Ηταν μία πολύ άσχημη εγκληματική ενέργεια, από αδίστακτους δράστες, που όπως ήταν φυσικό, είχε προκαλέσει τότε αποτροπιασμό, όχι μόνο στην ποδοσφαιρική οικογένεια, αλλά σε ολόκληρη την κοινή γνώμη.

Αυτά, είπαμε, πριν από επτά χρόνια. Και ο κ. Δημητρίου, με τις ευρύτατες ποδοσφαιρικές γνώσεις, δεν έμαθε ποτέ έως τώρα ποιοι τον είχαν χτυπήσει. Εκτός αν το έμαθε, αλλά προτίμησε να μη δώσει συνέχεια. Παίζει κι αυτή η εκδοχή δηλαδή. Ούτε βεβαίως και η αστυνομία έμαθε ποτέ ποιοι την είχαν στήσει στον κ. Δημητρίου. Εκτός αν έμαθε, αλλά δεν το έδωσε στη δημοσιότητα. Παίζει κι αυτό.

Ολο αυτό το προ επταετίας σκηνικό με κάνει να μην τρέφω ουδεμίαν αισιοδοξία ότι αυτήν τη φορά θα μάθουμε τον (ή τους) ένοχο. Φοβούμαι ότι και αυτήν τη φορά, η βιαιοπραγία εναντίον του κ. Δημητρίου θα μπει στο αρχείο των ανεξιχνίαστων εγκληματικών πράξεων κατά ζωής και θα μείνει εκεί.

ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΖΕΙ ΚΑΙ ΜΠΕΡΔΕΥΕΙ

Ανεξαρτήτως αυτού, ο κ. Δημητρίου ο ίδιος βεβαίωσε για ένα πράγμα, το μόνο γιά το οποίο θα μπορούσε να διαβεβαιώσει. «Είμαι σίγουρος», είπε, «ότι η επίθεση εναντίον μου αφορούσε τις εκλογές της ΕΠΟ».

Σημαντικό το στοιχείο; Ισως ναι, ίσως και όχι. Ισως και να μπερδεύει περισσότερο τα πράγματα, ίσως και να ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΖΕΙ, να ΜΠΕΡΔΕΥΕΙ την κατάσταση. Γιατί το λέω αυτό; Διότι, φίλοι μου, δεν το θεωρώ ΛΟΓΙΚΟ να τη στήσουνε σε έναν πρόεδρο ΕΠΣ και να τον βαρέσουνε, για να τον αναγκάσουν να ψηφίσει κάποιον που ο ίδιος δεν θα θέλει να ψηφίσει, στις εκλογές της ΕΠΟ. Διότι κανείς πρόεδρος ΕΠΣ αποφασισμένος να ψηφίσει κάποιον, δεν θα άλλαζε την επιλογή του είτε επειδή του τη στήσανε είτε επειδή τις έφαγε κάποιος άλλος, για παραδειγματισμό. Οταν έφαγε το παλιό το ξύλο ο κ. Δημητρίου, δεν υπήρχαν εκλογές της ΕΠΟ. Ούτε καν δήθεν… «εγκληματική οργάνωση» υπήρχε ούτε Κοντονής ούτε σκηνικό ποδοσφαιρικό σαν αυτό που υπάρχει σήμερα. Γι’ αυτό και κανείς δεν συνέδεσε τότε τον ξυλοδαρμό με το γενικότερο ποδοσφαιρικό πλαίσιο, παρά μόνον είχαν εκφραστεί υπόνοιες για δράση κάποιων ακραίων κακοποιών στοιχείων του μικρόκοσμου του ΑΘΗΝΑΪΚΟΥ ποδοσφαίρου.

Ποιος, λοιπόν, ευθύνεται για τον νέο ξυλοδαρμό του κ. Δημητρίου; Και υπό ποίαν έννοια τοποθετεί ο ίδιος την «αιτία» από ΤΩΡΑ στις εκλογές της ΕΠΟ, που θα γίνουν σε τρεις μήνες;

Δεν θα διστάσω να πω ότι δεν συμφωνώ με τον κ. Δημητρίου, ο οποίος φέρεται να είπε στην ασφάλεια ότι δεν γνωρίζει ποιος τον χτύπησε. Εχω την άποψη ότι αν χρησιμοποιήσει ψύχραιμα και διεξοδικά τη λογική του, κάποια άκρη θα βρει (αν δεν την έχει βρει ήδη). Αν όχι, τον καλώ να ακολουθήσει τη σκέψη μου, λαμβάνοντας ως βάση τον ισχυρισμό του, ότι η επίθεση είχε σχέση με τις εκλογές της ΕΠΟ.

Δαχτυλοδειχτούμενος!

Λέω, λοιπόν, ότι ΑΝ η επίθεση σχεδιάστηκε και πραγματοποιήθηκε για να επηρεάσει κατά κάποιο τρόπο την ψήφο του κ. Δημητρίου, σίγουρα δεν μπορεί να προέρχεται από κάποιον που βρίσκεται στην αντίθετη πλευρά από αυτήν που ανήκει ο δαρθείς παράγοντας. Ο λόγος είναι απλός. Μία τέτοια σκοπιμότητα θα ήταν τόσο προφανής, ώστε να θεωρείται από «ερασιτεχνική» έως ΑΣΤΕΙΑ, ή «παιδική».

Θα πρέπει να είναι βραδύνους ή εντελώς άνους εκείνος που θα αποφάσιζε μία τέτοιας μορφής -και περικλείουσα άφθονους και σοβαρότατους κινδύνους - ενέργεια, για να… «πείσει» τον πανέμπειρο παράγοντα να αλλάξει την ψήφο του, ή κάποιους άλλους να… παραδειγματιστούν. Αυτό, για μένα, είναι εφάμιλλο του «τι κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια». Και με τόσο εμφανή σκοπιμότητα, κανείς κακοποιός δεν θα πραγματοποιούσε μια τέτοια απόπειρα, διότι απλά θα ήταν ο πρώτος στον οποίο θα έπεφταν οι υποψίες και θα τον καθιστούσε «δαχτυλοδειχτούμενο». Προσωπική μου άποψη, λοιπόν, ότι πρόκειται περί ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑΣ κάποιων που ήθελαν να ρίξουν τις υποψίες στην παράταξη που βρίσκεται απέναντι από τον κ. Δημητρίου. Και για να γίνω πιο σαφής, αυτοί που αποφάσισαν και πραγματοποίησαν αυτή την ενέργεια, δεν μπορεί να ανήκουν στην παράταξη… Γκιρτζίκη (αν… είναι δυνατόν!!!) αλλά στην παράταξη των ΤΡΙΩΝ Μ.Α.Σ., δηλαδή της αντιπολίτευσης των… «εξυγιαντών» Μελισσανίδη, Αλαφούζου, Σαββίδη. Και για να το επικεντρώσω περισσότερο, θα επισημάνω ότι τέτοιες και τόσο ΑΦΕΛΕΙΣ μέθοδοι χρησιμοποιούνται στις ανατολικές χώρες κυρίως από συμμορίες κακοποιών όπως π.χ. η ρωσική μαφία.

Θα θυμίσω, προς ενίσχυση της επιχειρηματολογίας μου, την εισβολή κακοποιών στο σπίτι του Γιώργου Δώνη, τον ξυλοδαρμό του μάνατζερ του Κάτσε, την ανατίναξη του αυτοκινήτου του προπονητή της Ξάνθης κ.ά. ανάλογες πράξεις, για τις οποίες, άλλωστε, έχει σχηματιστεί ολόκληρη δικογραφία για σπείρα εκβιαστών στη Θεσσαλονίκη.

Εγώ, βεβαίως, εξακολουθώ να υποστηρίζω και να επιμένω ότι η επίθεση εναντίον του κ. Δημητρίου δεν είχε σχέση με τις εκλογές της ΕΠΟ. Αν, όμως, είχε, τότε σίγουρα πρόκειται για μία καραμπινάτη και χονδρο-κακο-σκηνοθετημένη ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑ.

Ο κ. Δημητρίου είναι αυτό που λέμε «οπαδός του Ολυμπιακού κατά δήλωσή του». Αυτό δεν αμφισβητείται αφού το έχει διατυπώσει ο ίδιος χιλιάδες φορές εδώ και πολλά χρόνια, ακόμα και στον υπογράφοντα, σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις. Ενα άλλο που επίσης δεν αμφισβητείται, είναι ότι ο κ. Δημητρίου ΠΟΤΕ δεν βγήκε «χαμένος» από τις ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ καλές του σχέσεις με τον Ολυμπιακό, αλλά και με τις διοικήσεις της ΕΠΟ στη μετά Αλημίση εποχή. Τόσο καλές ήταν οι σχέσεις του, ώστε οι γνωρίζοντες το εύρος της σημερινής του «κωλοτούμπας» να τον χαρακτηρίζουν ακόμα και «προδότη». Και βεβαίως όλα μαζί τα παραπάνω, είναι στοιχεία πασίγνωστα και πολυσυζητούμενα επί καθημερινής βάσεως, τόσο ώστε να τον καθιστούν ιδανικό πρόσωπο για να εκδηλωθεί πάνω του η προβοκάτσια.

Αυτά, για όποιον καταλαβαίνει βεβαίως…

Περί Χρυσόγονου… Κολομβίας, Εσκομπάρ και… Αλαφούζου

Δεν τυχαίνει να γνωρίζω τον ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, κ. Χρυσόγονο, προσωπικά, ούτε και τον έχω ψηφίσει, για να είμαι ειλικρινής. Εκείνο που μπορώ πάντως να πω με σιγουριά, είναι ότι δεν έχω ακούσει ποτέ και από κανένα ότι είναι «αδελφή». Οχι δηλαδή ότι είναι κατ’ ανάγκην κακό να είναι οποιοσδήποτε «αδελφή», στη σημερινή ημέρα, αλλά εγώ δεν μπορώ να το γνωρίζω. Αφ’ ης στιγμής, λοιπόν, δεν είναι «αδελφή», σημαίνει ότι είναι γνήσιος άνδρας, στρέιτ, αρσενικός με εξίσου αρσενικό, υπεύθυνο και αντρίκειο λόγο. Τα «υπονοούμενα», τα «καρφιά», οι «σπόντες», οι «καμπανιές» και όλα τα σχετικά, δεν αφορούν τον αντρίκειο λόγο, αλλά μόνο τον επαμφοτερίζοντα, τον «αδελφίστικο», κατά τον λαϊκό χαρακτηρισμό. Ο κ. Χρυσόγονος, εκπρόσωπος και αυτός της χώρας μας στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, αλλά και μόνιμος θαμώνας (κοινώς «μαϊντανός») στο κανάλι του Σκάει και τα άλλα ΜΜΕ του Αλαφούζου, προχώρησε σε δηλώσεις που είχαν βασικό χαρακτηριστικό ακριβώς αυτή την «αδελφίστικη», την «επαμφοτερίζουσα» έκφραση.

Καταθέτοντας την άποψή του (που του ζητήθηκε, φυσικά, δεν ξέρω γιατί) για τον διαγωνισμό των τηλεοπτικών αδειών, αναφέρθηκε στην… Κολομβία και στον διαβόητο αρχηγό της διακίνησης ναρκωτικών Εσκομπάρ.
Δεν ξέρω «πού το πήγαινε» ο κ. Χρυσόγονος και με ποιο σκεπτικό ανέμειξε την Κολομβία και τον Εσκομπάρ στο θέμα των τηλεοπτικών αδειών στη χώρα μας. Σίγουρα κάποιον θα εννοούσε, αλλά όνομα ΔΕΝ ΕΙΠΕ. Πέταξε την κουτουράδα του στο διάστημα, να την πάρει ο αέρας και να τη στείλει να κάτσει παντού! Λόγος γενικός και αόριστος, πολύ ολίγον απέχων από τη ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ. Διότι εκεί που έκανε αυτή τη δήλωση -και ήξερε πολύ καλά πού την έκανε- ήταν επόμενο να την πάρουν και να την κάνουν «σημαία» εναντίον του ΓΝΩΣΤΟΥ «εχθρού» του αφεντικού τους. Αδελφίστικη δήλωση, που είχε αδελφίστικη συνέχεια. Και να τα υπονοούμενα, και να οι πρόκες, και να οι σπόντες, και να οι καμπανιές. Λες και οι άλλοι είναι χαζοί, δεν καταλαβαίνουν. Πήραν την παπαριά του Χρυσόγονου και την εκμεταλλεύτηκαν ακριβώς όπως το είχαν ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΕΙ και σιγά… μη δεν ήξερε ο Χρυσόγονος τι θα την έκαναν αυτή τη δήλωση, που πιθανότατα να του την έβαλαν και στο στόμα, ποιος ξέρει;

Αν, λοιπόν, ο Χρυσόγονος έχει τα κότσια, την προσωπική αξιοπρέπεια και στοιχειώδη ανδρισμό, ας μας κάνει λιανά τι ακριβώς εννοούσε με την «καμπανιά» του περί Κολομβίας και Εσκομπάρ. Είμαι βέβαιος, όμως, ότι δεν πρόκειται να το κάνει.

(Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 22/07/2016)

Διαβάστε επίσης