Πατέρας της ήττας ήταν ο Κοντονής!
Τελειώνοντας τη χθεσινή μου στήλη, σημείωνα τα εξής:
«Σαν οπαδός, ομολογώ ότι είμαι οπτιμιστής. Ναι, θέλω κι εγώ ένα σκορ 4 ή 5-0 επί της Κούλας. Δεν πρέπει, όμως, να μπερδεύουμε τα θέλω μας με την πραγματικότητα. Εκείνο που ΠΡΕΠΕΙ οπωσδήποτε είναι η ΝΙΚΗ! Αυτή πρέπει να εξασφαλιστεί, διότι θα σημαίνει και ένα ακόμη ΤΡΟΠΑΙΟ, ένα ακόμη ΤΙΤΛΟ. Τα 4 και 5-0 ΕΠΟΝΤΑΙ! Οχι δηλαδή ότι η ποιοτική ψαλίδα μεταξύ των δύο τα απαγορεύει, είναι πολύ πιθανό να έχουμε ΚΑΙ ΤΕΤΟΙΟ αποτέλεσμα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να μπούμε στο γήπεδο με αυτή τη… “βεβαιότητα”! Αν ξεκινήσουμε έτσι, ΑΛΙΜΟΝΟ μας, τι θα τραβήξουμε. Στο ποδόσφαιρο, η υπεραισιοδοξία δεν καταλήγει πάντα σε παραδοχή μιας λάθος εκτίμησης, αλλά συχνότατα σε τραγωδία. Τα παραδείγματα ομάδων που προηγουμένως φάνταζαν σαν αδιαφιλονίκητα φαβορί ενός αγώνα, αλλά η έκβασή του ήταν απογοητευτικά αντίθετη, είναι πολλά, αμέτρητα. Και τότε η προσγείωση στην πραγματικότητα είναι ιδιαίτερα οδυνηρή. Σε κάθε περίπτωση, λοιπόν, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πρόκειται για ΕΝΑ παιχνίδι ιδιαίτερης σημαντικότητας, όπου απαιτείται κυρίως ΠΡΟΣΟΧΗ, ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ και ΚΑΛΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ. Δεν θα είναι δύσκολο για τον ΚΑΛΟ Ολυμπιακό να την κερδίσει, ακόμη και να τη συντρίψει, με ΜΕΓΑΛΟ σκορ. Ομως, με κορώνες τύπου “πάμε να τους ρίξουμε έξι γκολ”, δεν γίνεται τίποτα. Πρώτα να τους τα ρίξουμε με το καλό και μετά να… αρχίσουμε τα πανηγύρια…».
Δυστυχώς, οι φόβοι μου επαληθεύτηκαν και επαληθεύτηκαν με τον πλέον οδυνηρό τρόπο. Ο Ολυμπιακός απλά ΔΕΝ ΗΤΑΝ Ολυμπιακός! Ποτέ, σε κανένα σημείο του αγώνα δεν θύμισε την ομαδάρα της Ευρώπης και του πρωταθλήματος.
ΦΥΣΙΚΑ και ήταν ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ από την αντίπαλό του.
ΦΥΣΙΚΑ και είχε την κατοχή σε συντριπτικό ποσοστό.
ΦΥΣΙΚΑ και είχε πιο πολλές, έστω και ΟΧΙ όσο άλλες φορές, φάσεις και ευκαιρίες.
ΦΥΣΙΚΑ και ήταν ο κυρίαρχος στον αγωνιστικό χώρο.
ΦΥΣΙΚΑ και ο Σιδηρόπουλος ΑΓΝΟΗΣΕ την ΠΕΝΑΛΤΑΡΑ που έκανε ο Γκάλο τραβώντας με το χέρι το πόδι του Ερνάνι.
ΚΑΙ… ΛΟΙΠΟΝ;
Στο ποδόσφαιρο μετράνε ΜΟΝΟ τα ΓΚΟΛ και όποιος βάλει περισσότερα, είναι ο νικητής που παίρνει το τρόπαιο. Ο άλλος πάει στην άκρη και κοιτάζει με το βλέμμα της αγελάδας που βλέπει τα τρένα που περνάνε. Οταν μία ομάδα χάνει από μία καλύτερή της, το αποτέλεσμα θεωρείται φυσιολογικό. Οταν χάνει από μία ισάξιά της, το αποτέλεσμα δεν εξιτάρει κανένα. Οταν, όμως, χάνει από μία ομάδα ΕΜΦΑΝΩΣ ΚΑΤΩΤΕΡΗ και σαφέστατα υποδεέστερης ποιότητας και δυναμικότητας, τότε η ήττα του μετράει για ΔΙΠΛΗ! Θεωρείται ταπεινωτική και ιδιαίτερα οδυνηρή. Είναι σαν αυτόν που πιάνεται ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ κορόιδο. Οπότε, η φυσιολογική συνέχεια περιέχει την αναζήτηση των υπευθύνων. Προσωπικά, δεν πρόκειται να μπω σήμερα σ’ αυτό το τρυπάκι. Το πιο ΕΥΚΟΛΟ πράγμα για έναν δημοσιογράφο σε τέτοιες καταστάσεις είναι να κάνει κριτική.
Για μένα, ο ΒΑΣΙΚΟΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ είναι ο άνθρωπος που κατάφερε να ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙ έναν ΘΕΣΜΟ με ιστορία δεκαετιών, αυτός που θα συνδέσει το όνομά του με τις ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΣ στιγμές του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ο άνθρωπος με το κρατικό αξίωμα, που έδειξε να έχει μεταβληθεί σε ΜΑΡΙΟΝΕΤΑ άλλων, παρασιτοζωούντων και ύποπτων τύπων του ποδοσφαιρικού περιθωρίου, με κεντρικό σκοπό να ΧΤΥΠΗΘΕΙ ο Ολυμπιακός του Βαγγέλη Μαρινάκη.
Με τις ΤΡΕΛΕΣ του και τις ΠΑΡΑΝΟΪΚΕΣ του παρεμβάσεις, κατάφερε να αφήσει εκτός αγωνιστικής δράσης, εκτός ρυθμού και προγραμματισμού, τον ΜΟΝΙΜΟ πρωταθλητή της χώρας. Αυτός είναι ο μοναδικός υπεύθυνος για την εμφάνιση του Ολυμπιακού, που έδειχνε ΚΑΘΑΡΑ πόσο μακριά βρισκόταν, λόγω της ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΗΣ ΦΘΟΡΑΣ που επιφέρει η ΕΠΙ ΕΝΑΝ ΜΗΝΑ ΑΠΟΧΗ, όχι απλά από τον καλό του εαυτό, αλλά ακόμα και από τον ΜΕΤΡΙΟ Ολυμπιακό. Δυστυχώς, ο Ολυμπιακός πλήρωσε την ασχετοσύνη και την εγωπάθεια ενός κυβερνητικού παράγοντα. Και αυτό θα πρέπει να γίνει μάθημα ΣΕ ΠΟΛΛΟΥΣ, τουλάχιστον για την επόμενη ποδοσφαιρική περίοδο.
(Μου είπαν ότι χθες το βράδυ το Υπουργείο Πολιτισμού φωταγωγήθηκε. Σαν κάτι να γιόρταζαν, εκεί πέρα…).
Πολλοί αυτοί που διεκδικούν τον τίτλο, αλλά κυριότερος ο υφυπουργός…
Ο ΒΑΣΙΚΟΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ είναι ο άνθρωπος που κατάφερε να ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙ έναν ΘΕΣΜΟ με ιστορία δεκαετιών, αυτός που θα συνδέσει το όνομά του με τις ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΣ στιγμές του ελληνικού ποδοσφαίρου
Με τις ΤΡΕΛΕΣ του και τις ΠΑΡΑΝΟΪΚΕΣ του παρεμβάσεις, κατάφερε να αφήσει εκτός αγωνιστικής δράσης, εκτός ρυθμού και προγραμματισμού, τον ΜΟΝΙΜΟ πρωταθλητή της χώρας
Ο Ολυμπιακός πλήρωσε την ασχετοσύνη και την εγωπάθεια ενός κυβερνητικού παράγοντα. Και αυτό θα πρέπει να γίνει μάθημα ΣΕ ΠΟΛΛΟΥΣ, τουλάχιστον για την επόμενη ποδοσφαιρική περίοδο
(Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 18/05/2016)