Στην ιστορία του ΠΑΟΚ υπάρχουν και άλλες «αποχωρήσεις»
Κουβαρντάς στην αφαίρεση βαθμών αποδεικνύεται ο Ιβάν. Επειδή δεν τον ένοιαξε που αφαίρεσε ο ίδιος από την ομάδα του με την κωμικοτραγική του απόφαση να μην κατέβει στον ημιτελικό εναντίον του Ολυμπιακού, «έκρινε» ότι το ίδιο πρέπει να πάθει και η… ΑΕΚ, του φίλου και «συμμάχου» του Δημήτρη Μελισσανίδη!
«Θα ήταν λογικό η ΑΕΚ να αρνηθεί τη συμμετοχή στον τελικό. Ας δώσουν το Κύπελλο στον Ολυμπιακό κι εμείς θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε με την ησυχία μας. Δεν μπορούν να μας τρομοκρατούν όλους με αυτά τα γυναικεία καπρίτσια», είπε.
Ομολογώ ότι με βάζει σε σκέψεις αυτή η εμμονή, η τόσο συχνή επίκληση του Ιβάν θεμάτων που αφορούν τον «ανδρισμό» και την «αρρενωπότητα», εν γένει. Θα μπορούσα να δώσω κάποια εξήγηση, βεβαίως, αλλά δεν θα είναι και τόσο… ευχάριστη για τον κ. Σαββίδη. Επομένως, καλύτερα να περάσουμε στο παρασύνθημα, στα όσα αφορούν δηλαδή την αδιαφορία του για τη συλλογή βαθμών. Συμβούλευσε, λοιπόν, την ΑΕΚ να μην κατέβει και ας υποστεί τις συνέπειες. Ας χάσει δηλαδή βαθμούς και ό,τι άλλο, τέλος πάντων, προβλέπεται από τους κανονισμούς. Και αυτό, επειδή ο ίδιος θεωρεί… κατόρθωμα το ότι δεν κατέβασε την ομάδα του να παίξει, ουσιαστικά την ΑΠΕΚΛΕΙΣΕ άνευ αγώνα και βεβαίως της στέρησε και τρεις βαθμούς, που θα τη βοηθούσαν τώρα να κερδίσει την πρώτη θέση στα πλέι οφ. Αυτή την πράξη ο κ. Σαββίδης θεωρεί «μαγκιά» και «παλικαριά» και… «γενναιότητα».
Δεν είναι ο πρώτος. Στην ιστορία αυτής της… «γενναίας» ομάδας υπάρχουν κι άλλα φαεινά παραδείγματα… αυτοχειρίας! Θα πρέπει, όμως, να πάμε ΕΙΚΟΣΙ ΕΞΙ χρόνια πίσω, στον ΠΑΟΚ του 1990.
Με πρόεδρο τον Θωμά Βουλινό (συγχωρέθηκε πριν από τέσσερα χρόνια) ο ΠΑΟΚ κατέβηκε για μία ακόμη φορά στο πρωτάθλημα με ενθουσιασμό, όνειρα και φιλοδοξίες. Οπως πάντα. Πρώτος αγώνας, πρώτη νίκη επί της Λάρισας στην Τούμπα. Παράλληλα, ένα ηρωικό 0-0 με τη Σεβίλλη στην Ισπανία!
Δεύτερος αγώνας, πρώτο ντέρμπι της χρονιάς: Παναθηναϊκός - ΠΑΟΚ στο ΟΑΚΑ. Η αρχή της περιόδου για τον Παναθηναϊκό, όμως, δεν ήταν καθόλου αισιόδοξη, όπως για τον ΠΑΟΚ. Εχει ξεκινήσει με μία ισοπαλία 1-1 με τον Ιωνικό και λίγο μετά μία ήττα-συντριβή από τη Λεχ Πόζναν, 0-3! Συνοπτικά, επρόκειτο για έναν αγώνα που θα μπορούσε να είναι μία καλή ευκαιρία και για τους δύο αντιπάλους. Για τον ΠΑΟΚ (με τρομερό ρόστερ, εκείνη την εποχή, με τον περίφημο Αιγύπτιο Μαγκντί, τους Σκαρτάδο, Μητσιμπόνα, Τουρσουνίδη, Λεοντιάδη κ.ά.) να προσπαθεί να αποδείξει την πρόθεσή του για πρωταθλητισμό και τον Παναθηναϊκό, να θέλει να «διασκεδάσει» τις εντυπώσεις από το πρόσφατο ευρωπαϊκό του πατατράκ.
Οταν η… ηλίαση του διαιτητή έφαγε το πέναλτι!
Διαιτητής του ντέρμπι, ο Ηλίας Καραμάνης από τη Βοιωτία. Από την αρχή του αγώνα, η ανωτερότητα του ΠΑΟΚ είναι εμφανέστατη. Στο 23’ γίνεται η φάση που θα τινάξει το παιχνίδι στον αέρα. Ο Μαγκντί κάνει μία έξοχη κάθετη πάσα, ο Αναστασιάδης (Τζόνι) του ΠΑΟΚ βγαίνει μόνος του με τον τερματοφύλακα και ο Βάντσικ τον ανατρέπει. Πέναλτι; Ναι, σίγουρο πέναλτι. Ο Καραμάνης σφυρίζει, αλλά… όχι το πέναλτι! Σφυρίζει και καλεί κοντά του τον γιατρό του αγώνα, διότι δεν αισθάνεται καλά! Το παιχνίδι διακόπτεται και οι γιατροί προσφέρουν τις πρώτες βοήθειες στον διαιτητή, που όμως τους διαβεβαιώνει ότι μπορεί να συνεχίσει, διότι επρόκειτο για μία στιγμιαία αδιαθεσία. Οταν ξαναρχίζει το παιχνίδι, το πέναλτι έχει ξεχαστεί. Και η εικόνα του αγώνα αλλάζει. Ο Παναθηναϊκός παίρνει εύκολα την πρωτοβουλία και προηγείται στο σκορ, εκμεταλλευόμενος τον εκνευρισμό των ΠΑΟΚτζήδων. Μέχρι να τελειώσει το ημίχρονο, το σκορ είναι ήδη 2-0 υπέρ των «πρασίνων». Και αρχίζει το δεύτερο ημίχρονο, με άλλη μία φάση που θα δώσει το δικαίωμα στους Θεσσαλονικείς να αγανακτήσουν. Ο Αντωνίου πασάρει στον Σαραβάκο που βρίσκεται τουλάχιστον ΠΕΝΤΕ ΜΕΤΡΑ πίσω από τους αμυντικούς. Οι αμυντικοί του ΠΑΟΚ σηκώνουν τα χέρια, αλλά ο επόπτης Λιάρας δεν υποδεικνύει το οφσάιντ. Ο Σαραβάκος δίνει στον Βλάχο και αυτός κάνει το 3-0. Το παιχνίδι συνεχίζεται μέσα σε κλίμα κακοπιστίας και αμφισβήτησης, για κάθε σφύριγμα του διαιτητή. Και όταν ο Τζακ Χατζηαθανασίου ανατρέπει με σκληρό φάουλ τον Μπορμπόκη, οι παίκτες του ΠΑΟΚ ζητάνε κάρτα και ο Καραμάνης βάζει το χέρι στην τσέπη για να βγάλει την κόκκινη κάρτα, όχι όμως για τον Τζακ αλλά για τον… Μαγκντί, για τον οποίο ισχυρίζεται ότι τον έβρισε!
Ακολουθούν σκηνές απείρου κάλλους, με τον Βουλινό να μπαίνει στον αγωνιστικό χώρο και να ζητάει από την ομάδα του να αποχωρήσει! Πράγμα που γίνεται, με αποτέλεσμα το παιχνίδι αυτό να μην τελειώσει ποτέ. «Εγώ είμαι πρόεδρος του ΠΑΟΚ και όχι πρόεδρος ενός διεφθαρμένου πρωταθλήματος», δηλώνει ο Βουλινός, που λίγες μέρες αργότερα μαθαίνει τις συνέπειες της απόφασής του. Ο ΠΑΟΚ τιμωρείται με μηδενισμό, αλλά και αφαίρεση ΤΡΙΩΝ ΒΑΘΜΩΝ από τη βαθμολογία και ΠΕΝΤΕ αγώνες κεκλεισμένων των θυρών! Οσο για τον Βουλινό, τρώει ΟΚΤΩ ΜΗΝΕΣ απαγόρευση εισόδου στους αγωνιστικούς χώρους και… ΕΝΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟ (δραχμές, βεβαίως) πρόστιμο.
Η Φάνη Πετραλιά και οι «τρεις βαθμοί»
Μήνες μετά τον αγώνα και την επιβολή της ποινής, ο Βουλινός δεν μπορούσε να χωνέψει την τιμωρία της ομάδας του. Τον θυμάμαι αμέτρητες ώρες μπροστά από το γραφείο της Φάνης Πετραλιά, που ήταν τότε υφυπουργός Αθλητισμού, η οποία μάλιστα για να τον αποφύγει έβγαινε κρυφά από το γραφείο της από μια πορτούλα που είχε στο πλάι. «Δεν τον αντέχω άλλο», μας έλεγε. «Ερχεται και μου ζητάει τους… τρεις βαθμούς! Μα, δεν καταλαβαίνει αυτός ο άνθρωπος ότι δεν είναι δική μου αρμοδιότητα;».
Ο Μάκης Βουλινός εξακολούθησε να ζητάει… «πίσω» τους τρεις βαθμούς που… «του είχαν κλέψει».
Ποιος τους είχε κλέψει; Μα, «το κράτος της Αθήνας», βεβαίως. Φυσικά, ποτέ δεν τους πήρε πίσω και είμαι βέβαιος ότι έφυγε από τη ζωή με αυτή την πικρία.
Η διαφορά του Βουλινού με τον σημερινό, τον Σαββίδη, είναι τεράστια. Ο Βουλινός ήταν αγνός, ίσως λίγο αγαθός αλλά σίγουρα ΑΡΣΕΝΙΚΟΣ. Είχε το θάρρος της γνώμης του και βεβαίως μία ξεχωριστή γενναιότητα. Αυτή την απέδειξε στις αναρίθμητες κόντρες του με τους οργανωμένους. Ποτέ δεν φοβήθηκε, ποτέ δεν καλόπιασε, ποτέ δεν υποχώρησε μπροστά στην οπαδική αλητεία αυτών, από τις διαθέσεις των οποίων σήμερα ο Ιβάν άγεται και φέρεται.
Υπήρξε μέγας πολέμιος της αλητείας των διαφόρων «θυρών» ο Βουλινός. Ο Σαββίδης απλώς τους υπηρετεί. Γι’ αυτό και θα παραμείνει πάντα μικρός. Ποτέ δεν θα γίνει μεγάλος.
ΚΟΥΙΖ για Βορειοελλαδίτες αναγνώστες: Ποιος είναι ο μεγαλομέτοχος ΠΑΕ που έβαλε τις επιχειρήσεις του (αλυσίδα Σούπερ Μάρκετ) στο… άρθρο 99 (αλά ΑΕΚούλα);
ΔΕΝ ΞΕΡΩ αν το προσέξατε. Μανιάτης και Τζαβελίτα «ξανασμίγουν». Θα είναι μαζί στην αποστολή της Εθνικής
ΟΤΑΝ ο πρόεδρος του ΠΑΟΚ πήρε την ομάδα του και έφυγε μέσα απ’ το γήπεδο
Μέχρι που άφησε την τελευταία του πνοή, ο Βουλινός ζητούσε να του δώσουν πίσω τους… τρεις βαθμούς!
Η ψυχολογική ζημιά στους επόπτες του τελικού!
Οπως ασφαλώς όλοι διαπιστώσαμε, οι εξελίξεις σχετικά με τον τελικό Κυπέλλου κατέληξαν με περιφανή νίκη της νομιμότητας. Η αποκατάστασή της, μάλιστα, χαιρετίστηκε από όλες ανεξαιρέτως τις δυνάμεις της υγείας και της διαφάνειας. Και τώρα, μετά τη θριαμβευτική επικράτηση της νομιμότητας, ο τελικός Κυπέλλου «έχει κλειδώσει». Ετσι εμφανίζονται τα πράγματα από αυτούς που υποστηρίζουν και στηρίζουν τη νομιμότητα, βλέποντας το ΔΕΝΤΡΟ και όχι τον ΑΠΕΙΛΗΤΙΚΟ όγκο του ΔΑΣΟΥΣ πίσω του. Τι άλλαξε, λοιπόν, ώστε να αποκατασταθεί η νομιμότητα; Πολύ ρεαλιστικά, άλλαξαν οι δύο βοηθοί, ο Ηλίας Αλεξέας και ο Τρύφων Πετρόπουλος και τις θέσεις τους πήραν οι Δαμιανός Ευθυμιάδης και Πολυχρόνης Κωσταράς. Ομως ο ένας εκ των βοηθών, ο κ. Πετρόπουλος, δεν αντικαταστάθηκε, αλλά άλλαξε ρόλο. Από βοηθός που ήταν, έγινε τέταρτος διαιτητής, αντικαθιστώντας τον Γιάννη Τουμπακάρη, που βγήκε από το «πάνελ». Οι επιπρόσθετοι διαιτητές έμειναν αυτοί που ήταν εξαρχής, όπως και ο παρατηρητής. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ; Αυτοί που εξαιτίας τους είχε διαταραχθεί η νομιμότητα, ήσαν ΔΥΟ διαιτητές: Ο επόπτης κύριος Αλεξέας και ο τέταρτος κύριος Τουμπακάρης! Ναι, αγαπητοί φίλοι, για τον κ. Αλεξέα και τον κ. Τουμπακάρη ταλαιπωρείται ένας ολόκληρος κόσμος φίλων του ποδοσφαίρου, ποδοσφαιριστές, παράγοντες και βεβαίως ΘΕΣΜΟΙ (για να μην πούμε… μία ολόκληρη κυβέρνηση)! Αναρωτιέμαι πώς να αισθάνονται οι δύο συγκεκριμένοι κύριοι, αντιλαμβανόμενοι ότι κάποιοι, κάποιες «δυνάμεις», ποδοσφαιρικές αλλά και πολιτικές, τους ΔΑΧΤΥΛΟΔΕΙΧΝΟΥΝ ως ΜΗ ΑΡΕΣΤΟΥΣ, άρα και ΥΠΟΠΤΟΥΣ για ΜΕΡΟΛΗΠΤΙΚΗ διάθεση υπέρ κάποιας ομάδας, σε βάρος άλλης! Είμαι βέβαιος ότι οι κ.κ. Τουμπακάρης και Αλεξέας θα αισθάνονται μειωμένοι, πικραμένοι, απαξιωμένοι, προσβεβλημένοι και μάλιστα, χωρίς ΚΑΝΕΙΣ να έχει να τους προσάψει το παραμικρό! Από ένα ΚΑΠΡΙΤΣΙΟ και μόνο κάποιων περιστασιακά ισχυρών.
Συντετριμμένοι οι Κωσταράς και Ευθυμιάδης!
Δεν είναι, όμως, μόνον οι δύο αντικατασταθέντες που λογικά θα έχουν πάθει μεγάλη ψυχολογική ζημιά! Κατά την προσωπική μου άποψη, εκείνοι που πραγματικά θα πρέπει να αισθάνονται ΣΥΝΤΕΤΡΙΜΜΕΝΟΙ, είναι οι δύο καινούργιοι, που τους αντικατέστησαν! Οι κύριοι Κωσταράς και Ευθυμιάδης. Αυτοί είναι που έπαθαν τη μεγάλη νίλα! Και εξηγώ: Οι δυο τους ΕΠΙΒΛΗΘΗΚΑΝ από τη μία εκ των δύο αντιπάλων του τελικού, δηλαδή από την ΑΕΚ, και κατ’ επέκταση από τον Μελισσανίδη. Τον γνωστό για τις σχέσεις του με τους διαιτητές Μελισσανίδη. Αυτό, σημαίνει ότι -έστω και χωρίς τη θέλησή τους- οι κύριοι Κωσταράς και Ευθυμιάδης «απέκτησαν» τον τίτλο των «εκλεκτών του Μελισσανίδη», ή, για να το πω με τη γλώσσα της πιάτσας, των «ΕΡΓΑΛΕΙΩΝ» του Μελισσανίδη! Και βέβαια, εγώ δεν τολμώ να πω ότι ΕΙΝΑΙ εργαλεία του Μελισσανίδη, διότι δεν μπορώ να το υποστηρίξω χωρίς στοιχεία. Υποπτεύομαι, όμως, ότι δεν θα είναι λίγοι οι φίλαθλοι που θα καταλήξουν σε αυτό το συμπέρασμα, διότι ο Μελισσανίδης τους ζήτησε και μάλιστα τους ΑΠΑΙΤΗΣΕ, βάζοντας ως όρο την παρουσία τους προκειμένου να ΔΕΧΤΕΙ να γίνει ο τελικός! Το συμπέρασμα, λοιπόν, ακόμα και αν είναι ΑΔΙΚΟ για το προσωπικό ήθος των δύο, είναι ΛΟΓΙΚΟ. Ο Μελισσανίδης, ως διοικητής της ΑΕΚ, τους «ΚΡΕΜΑΣΕ ΤΑΜΠΕΛΕΣ»! Πινακίδες τους έβαλε, που γράφουν «είμαι με την ΑΕΚ». Τους καρφίτσωσε στο μανίκι σηματάκι με την επιγραφή «διαιτητής της ΑΕΚ», όπως έκαναν οι Ναζί στους Εβραίους. Για να ξεχωρίζουν από τον σωρό, αλλά και για να τους βλέπουν οι άλλοι, σαν φωτεινά παραδείγματα. Και μόνο του το σηματάκι είναι σαν να κραυγάζει στους άλλους: «Με θέλει ο Μελισσανίδης, πάω μπροστά στην καριέρα μου. Μέχρι που ορίζομαι σε τελικούς Κυπέλλου! Αμα λοιπόν θέλετε κι εσείς να πάτε μπροστά στη διαιτησία, ΙΔΟΥ το ζητούμενον προσόν»!
«Δακτυλοδεικτούμενοι» από δω και πέρα!
Και σαν να τους λέει ακόμη… «είδατε τι έπαθαν εκείνοι που δεν ήταν αρεστοί στον Μελισσανίδη; Αντικαταστάθηκαν και τους έμεινε και η στάμπα: Δεν τους θέλει ο Μελισσανίδης, δεν θα έχουν συνέχεια στη διαιτησία. Εκτός αν… βάλουν μυαλό»! Δεν θα ήθελα να είμαι στη θέση του κ. Ευθυμιάδη, ούτε του κ. Κωσταρά. Και μόνον ότι σαν διαιτητής ΔΕΝ ΜΕ ΕΠΕΛΕΞΕ ο φυσικός μου φορέας, δηλαδή το αρμόδιο διαιτητικό όργανο, αλλά επιλέχτηκα κατόπιν απαιτήσεως ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ του ποδοσφαίρου, αυτομάτως με ΔΙΑΓΡΑΦΕΙ από τη λίστα των ΑΜΕΡΟΛΗΠΤΩΝ διαιτητών και με τοποθετεί σε άλλη, αυτή των ΔΑΚΤΥΛΟΔΕΙΚΤΟΥΜΕΝΩΝ! Δεν ξέρω πώς θα τα πάνε οι δύο επόπτες στον τελικό, ούτε και νομίζω ότι το πρόβλημά τους εντοπίζεται στα στενά αυτά περιθώρια. Οι κ.κ. Κωσταράς και Ευθυμιάδης θα είναι πλέον «σταμπαρισμένοι» με μία ΜΟΜΦΗ που θα τους ακολουθεί σε όλη τους την διαιτητική παρουσία. Και πιστεύω ότι ΑΥΤΗ ακριβώς είναι η μεγάλη, η ανεπανόρθωτη ΖΗΜΙΑ που τους έκανε η «προτίμηση» μιας ομάδας και ενός παράγοντα προς το πρόσωπό τους.
ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΕΙ ο Μελισσανίδης να αλλάξει και τον Ηλία απ’ το ρολόι. Αυτόν που έχουν για να… μετράει πόσα τρώει, εννοώ.
Εγώ πάντως αν ήμουνα Μελισσανίδης δεν θα επέτρεπα να γίνει ο τελικός χωρίς να έχει αποκατασταθεί πλήρως η νομιμότητα. Αν δηλαδή.
Επιτέλους, όλα τακτοποιήθηκαν. Ο διαιτητής, οι επόπτες, ο τέταρτος, οι επιπρόσθετοι διαιτητές, ο παρατηρητής και ο επιπρόσθετος παρατηρητής του… παρατηρητή! Το όνομά του, Δημήτρης Μελισσανίδης.
ΑΥΘΑΙΡΕΤΑ τους κρέμασε την ταμπέλα του «φιλοαεκτζή» με το να επιμείνει στον ορισμό τους!
(Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 14/05/2016)