Ένα ακόμα βήμα για το εξωπραγματικό ρεκόρ
Πηγμένη η επικαιρότητα, αγαπητοί φίλοι. Πολύ πράγμα δηλαδή, πολλές ειδήσεις, πολλά γεγονότα, πολύς λόγος για πολλά και πολλούς. Στην κορυφή βεβαίως, ο Ολυμπιακός. Οχι για τον αγώνα με τον Παναιτωλικό, που βεβαίως δεν θα με απασχολήσει καθόλου, παρά μόνον ως στατιστικό στοιχείο. Για τους ΔΕΚΑΤΕΣΣΕΡΙΣ αγώνες ΟΛΟ ΝΙΚΕΣ ο λόγος, που όπως όλοι γνωρίζουμε, αποτελεί ένα ανεπανάληπτο ρεκόρ. Ακόμη μεγαλύτερο, όμως, που πιστεύω ότι αποτελεί ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ και ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΟ ρεκόρ, είναι αυτό που θα δημιουργηθεί με τη 15η νίκη του Ολυμπιακού, το Σάββατο στη Μυτιλήνη:
Αν ο Ολυμπιακός ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΛΛΟΝΗ, ολοκληρώνει έναν ολόκληρο γύρο πρωταθλήματος με ΜΟΝΟ ΝΙΚΕΣ!
Προσπάθησα να θυμηθώ ή να ανακαλύψω κάποιο προηγούμενο, παρόμοιο κατόρθωμα. Δεν βρήκα, όμως, και δεν βρήκα διότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ! Πρωταθλήματα αήττητα έχουν ξαναγίνει και μάλιστα και ο βάζελος υπερηφανεύεται για ένα από τα λίγα του πρωταθλήματα, ότι το πήρε αήττητος. Το να ολοκληρώσει, όμως, έναν ολόκληρο γύρο χωρίς να χάσει ούτε... μισό βαθμό, είναι κάτι που ΔΕΝ ΞΑΝΑΓΙΝΕ στο ελληνικό ποδόσφαιρο, και είμαι βέβαιος πως ΟΥΤΕ στα ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΑ της Ευρώπης υπάρχει παρόμοιο ιστορικό. Αν υπήρχε, σίγουρα θα το θυμόμαστε.
Τι απομένει, λοιπόν, για τον ΘΡΥΛΟ; Απλά, ΜΙΑ ΜΟΝΟ ΝΙΚΗ ακόμα, στη Μυτιλήνη επί της Καλλονής. Δύσκολο; Μα βεβαίως ΟΛΑ τα παιχνίδια που δίνει ο Ολυμπιακός είναι δύσκολα, δυσκολότατα. Καμία ομάδα δεν αντιμετωπίζεται όπως αντιμετωπίζεται ο Ολυμπιακός, απ’ ΟΛΟΥΣ τους αντιπάλους του. Εβλεπα, για παράδειγμα, πώς αντιμετώπισε χθες ο Αστέρας Τρίπολης τον Παναθηναϊκό και θυμήθηκα πώς έπαιξε με τον Ολυμπιακό στο πρόσφατο 3-1 του Φαλήρου. Αλλη εικόνα, άλλη ομάδα, άλλη μέθοδος, άλλη τακτική, άλλη φιλοσοφία στο παιχνίδι του. Με τον Ολυμπιακό ήταν μία ομάδα άμυνα και μάλιστα σφιχτοδεμένη άμυνα, όπως καλή ώρα του Παναιτωλικού χθες. Με τον Παναθηναϊκό στην άδεια Λεωφόρο ήταν άλλος Αστέρας. Εντελώς «κουλ», με ανοιχτό ποδόσφαιρο, με περισσότερη προσοχή στο κέντρο και την επίθεση. Μόνο αυτόν τον Σανκαρέ είδα σε θέση σέτερ φορ τουλάχιστον εφτά φορές, έχοντας αφήσει ακάλυπτη την άμυνά του.
Το... «έξοχο στήσιμο» του Ματζουράκη και άλλα παραμύθια
Τέλος πάντων, αυτή είναι η μοίρα του Ολυμπιακού, όπου παίζει, είτε εντός είτε εκτός έδρας. Να αντιμετωπίζει άμυνες-πούλμαν, με διπλές και τριπλές γραμμές άμυνας. Ομάδες που εναντίον του Ολυμπιακού ΚΑΚΟΠΟΙΟΥΝ το ποδόσφαιρο. Και ποιο είναι το καταπληκτικό της περιπτώσεως; Οτι οι προπονητές που εφαρμόζουν αυτές τις αντιποδοσφαιρικές, κομπλεξικές και ηττοπαθείς τακτικές... επαινούνται πάντα από τους δήθεν αντικειμενικούς, που σπεύδουν σε κάθε ευκαιρία να κάνουν τους «αντικειμενικούς» και να επαινέσουν τους αντιπάλους του Ολυμπιακού!
Διάβασα, λοιπόν -και μάλιστα όχι σε αντι-Ολυμπιακά ΜΜΕ- ύμνους για τον... Ματζουράκη, ότι «έστησε άριστα» την ομάδα του και... δυσκόλεψε τον Ολυμπιακό! Ερωτώ, λοιπόν, τους αφελείς δοκησίσοφους της ποδοσφαιρικής κουλτούρας: Αλήθεια, ρε παιδιά, ο Παναιτωλικός που ήταν τόσο... «έξοχα στημένος», έκανε καμία φάση; Εννοώ δηλαδή φάσεις στην περιοχή του Ολυμπιακού, κάποια που να ζόρισε την ερυθρόλευκη άμυνα και να ανάγκασε τον Ρομπέρτο να κάνει κάποια δύσκολη επέμβαση. Υπάρχει καμία; Υπάρχει ΕΣΤΩ ΜΙΑ;
Το αντιποδόσφαιρο καταστρέφει το... ποδόσφαιρο
Μην ψάχνετε, γιατί δεν θα βρείτε. Και δεν θα βρείτε γιατί ο Παναιτωλικός απλά έπαιξε ΑΝΤΙΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ. Και έπαιξε αντιποδόσφαιρο, γιατί ο κυρ Γιάννης με τα σούπερ αμυντικά συστήματά του ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ το ποδόσφαιρο, δεν αφήνει τις ομάδες να παίξουν ΜΠΑΛΑ.
Δεν δικαιολογώ τον Ολυμπιακό. Απλά τα βάζω κάτω και τα εξετάζω όλα. Ο Ολυμπιακός πράγματι ήταν ΚΑΚΟΣ προχθές το μεσημέρι. Ηταν κακός και με την πρόοδο του αγώνα γινόταν όλο και χειρότερος. Νομίζω ότι αυτός ήταν ο χειρότερος Ολυμπιακός από το ξεκίνημα της περιόδου. Παρά ταύτα, όμως, αυτός ο κάκιστος Ολυμπιακός και γκολ έβαλε, και πέναλτι έχασε, και δοκάρι είχε, και μερικές πολύ καλές ευκαιρίες έχασε, και πολλές φάσεις έκανε στην αντίπαλη περιοχή.
Και τελικά, βεβαίως, πήρε και τη νίκη. Τη ΔΕΚΑΤΗ ΤΕΤΑΡΤΗ, όπως είπαμε και τώρα θέλει ΜΟΝΟ ΜΙΑ ακόμη για να φτιάξει ένα ακόμη, ίσως το δυσκολότερο και σπανιότερο, ρεκόρ από αυτά που ΜΟΝΟΝ ο Ολυμπιακός μπορεί και ξέρει να φτιάχνει.
Πραγματικό ΡΕΣΙΤΑΛ ο διαιτητής Παπαδόπουλος!
Πάμε τώρα και στη διαιτησία του Παπαδόπουλου, από τη Θεσσαλονίκη. Ο διαιτητής αυτός έδωσε ΡΕΣΙΤΑΛ σωστής διαιτησίας. Ολες του οι υποδείξεις ήταν σωστότατες. Και το πέναλτι ήταν σωστό, και η αποβολή του Κυριακίδη ακόμη πιο σωστή. Ο διαιτητής ΕΙΔΕ ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΑ τον τερματοφύλακα του Παναιτωλικού να αποκρούει την μπάλα με το χέρι προτεταμένο εκτός περιοχής, την ώρα που ο αντίπαλος Ιντέγε έμπαινε ΜΟΝΟΣ του για γκολ.
Η εικασία περί επιθετικού φάουλ του Ιντέγε στον αμυντικό είναι ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ, όχι αντικειμενική. Η υποκειμενική κρίση των ΑΡΔοΜΜΕμέδων είναι ότι ο Ιντέγε έκανε φάουλ σπρώχνοντας τον αντίπαλό του ΠΡΙΝ από το χέρι του Κυριακίδη. Η δική μου, όπως βεβαίως και του διαιτητή, είναι ότι ο Ιντέγε -δυνατός σαν ταύρος- «μονομάχησε» με τον αμυντικό και κέρδισε καθαρά τη μονομαχία.
Ερώτηση: Ο Κυριακίδης γιατί απέκρουσε την μπάλα με το χέρι; Τι προσπαθούν να μας πουν δηλαδή, ότι είχε... δει το φάουλ του Ιντέγε και έβαλε το χεράκι του; Ή μήπως είχε... ακούσει σφύριγμα του διαιτητή που καταλόγιζε φάουλ στον Ιντέγε;
Τρίχες κατσαρές, λέω, λοιπόν. Η διαιτησία του Παπαδόπουλου ήταν ΑΨΕΓΑΔΙΑΣΤΗ και μάλιστα, για μία ομάδα που παίζει εκτός έδρας και ΜΟΝΟ αμυντικά, όπως ο Παναιτωλικός, και αρκετά σκληρά επίσης, η διαιτησία του ήταν ΟΝΕΙΡΕΜΕΝΗ. Ο διαιτητής σφύριζε Ο,ΤΙ ΕΒΛΕΠΕ. Και αυτά που έβλεπε, δεν ήταν πάντα υπέρ του Ολυμπιακού. Μην ξεχνάμε, φάουλ 20 με 12, αν θυμάμαι καλά, ΣΕ ΒΑΡΟΣ του συνεχώς επιτιθέμενου Ολυμπιακού.
Καληνύχτα και καλό ξημέρωμα... μετά από 10 μήνες
Τα χρόνια μπορεί να περνάνε, αλλά η τακτική της Κούλας δεν αλλάζει, μένει αναλλοίωτη στο πέρασμα του χρόνου. Ξεκίνησαν, λοιπόν, τις διαρροές σχετικά με τις... εκλογές στην ΕΠΟ, που θα γίνουν μετά από δέκα μήνες! Και μάλιστα, χρησιμοποιώντας απειλητικό και... εκδικητικό ύφος!
«Σε δέκα μήνες... θα τα πούμε», και διάφορα τέτοια. Και για να κάνουν πιο... σαφείς τις προθέσεις τους, έδωσαν στη δημοσιότητα και την... ανθρωπογεωγραφία των ΕΠΣ που... «θα ψηφίσουν», μετά τους δέκα μήνες, ποια θα ψηφίσει ποιον και ποια δεν έχει αποφασίσει ακόμη τι θα ψηφίσει.
Η κουτοπονηριά, διάχυτη και εμφανέστατη. Σκέφτηκαν οι Κούληδες ότι έπρεπε να ρίξουν άδεια για να πιάσουν γεμάτα! Οτι δηλαδή όλο και κάποιος θα αντιδράσει και θα πει, «όχι, ρε παιδιά, εγώ δεν είμαι με τους έτσι, είμαι με τους αλλιώς»! Και έτσι, βεβαίως, να επέλθει και η στοχοποίηση, που τόσο αρέσκεται η υπό τον Μελισσανίδη διοίκηση.
Υπάρχει, όμως, ένας αστάθμητος παράγοντας, που δεν έχουν υπολογίσει οι Κούληδες. Οτι δεν γίνεται ποτέ η αλεπού εκατό και το αλεπόπουλο... εκατόν πενήντα! Δεν πάει έτσι δηλαδή.
Και για την ιστορία: Οι... αποκαλύψεις των ψήφων των ΕΠΣ αντιμετωπίστηκαν με ΕΥΘΥΜΙΑ και αρκετό χιούμορ:
Ναι, έτσι είναι, ρε παιδιά, ακριβώς όπως τα λέτε. Καληνύχτα και καλό ξημέρωμα... μετά από δέκα μήνες!
*** Η μόνη περίπτωση να φοβόμουνα την Αντερλεχτ, είναι να ορίσουν διαιτητή τον... εγγονό του Παλοτάι!
*** ΚΟΥΙΖ για δυνατούς λύτες: Ποιος τηλεφώνησε στον Νταμπόση και του είπε ότι «θα το θεωρήσουμε προσωπική χάρη να μας βάλετε τον Στυλιαρά στη Νέα Σμύρνη»;
*** Η κλήρωση ανέδειξε τη νέα ομάδα-ίνδαλμα της πρασινοκιτρινόμαυρης οπαδικής μάζας: Αντερλεχτ τη λένε!
*** Το πόσο αντισυνάδελφος είναι ο Αντρέας, το ξέρω και εξ ιδίας πείρας. Γνήσιος ΑΕΚούλης είναι, ρουφιάνος, χαφιές και καρφωτής. Από τη μία ΣΤΟΧΟΠΟΙΕΙ συναδέλφους και από την άλλη τούς... καταγγέλλει κιόλας! Φτου, σκουληκομυρμηγκότρυπα!
(Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 15/12/2015)