«Ούτε στα τοπικά Βεστφαλίας – Ρηνανίας»!
Την πάτησε ο φουκαράς ο Σκίμπε! Για τον νέο προπονητή της Εθνικής ομιλώ, που γνώρισε μία από τις πιο δυσάρεστες εμπειρίες της προπονητικής του καριέρας παρακολουθώντας για επαγγελματικούς καθαρά λόγους το ντέρμπι Παναθηναϊκού – ΑΕΚούλας.
Πόνεσαν τα ματάκια του και χρησιμοποίησε δυο μπουκαλάκια με κολλύριο για να τα ξεθολώσει, ο άτυχος, από το θέαμα που παρακολούθησε, θέλοντας και μη, διότι κάποιοι από την ΕΠΟ τον πληροφόρησαν ότι σ’ αυτές τις δύο ομάδες βασικά παίζουν παίκτες εκ των βασικών της Εθνικής ομάδας. Ηταν λοιπόν κατά κάποιο τρόπο υποχρεωμένος να πάει να τους δει από κοντά, να πάρει έτσι μία πρώτη γεύση του… ταλέντου και των ικανοτήτων τους!
Η εμπειρία του Σκίμπε ήταν οδυνηρή και η απογοήτευση πλήρης: «Ομάδες σαν αυτές δεν παίζουν ούτε στο τοπικό ερασιτεχνικό Ρηνανίας – Βετσφαλίας», σχολίαζε. Και δεν είχε απογοητευτεί μόνο από το άθλιο θέαμα, αλλά και από την εν πολλοίς «περίεργη» απουσία αρκετών εξ εκείνων που, όπως πληροφορήθηκε, είχαν «διεθνοποιηθεί» το τελευταίο χρονικό διάστημα.
Κοίταζε για παράδειγμα στον κατάλογό του και διάβαζε Μπακάκης, Αραβίδης, Πλατέλας, Ανταμ Τζανετόπουλος, δεν έβλεπε κανένα τους. Οταν ρώτησε πού είναι όλοι αυτοί οι διεθνείς, κάποιος ανέλαβε να του εξηγήσει ότι οι δύο πρώτοι ήταν τραυματίες, ο τρίτος στον πάγκο και ο τέταρτος… εκτός αποστολής! Στον πάγκο ήταν και ο Τριανταφυλλόπουλος από την άλλη ομάδα. Οπότε, εύκολα ο Σκίμπε προχώρησε στον λογικό συνειρμό, ότι αν οι διεθνείς δεν παίζουν, σημαίνει ότι αυτοί που παίζουν και δεν είναι διεθνείς, είναι καλύτεροί τους! Πώς είναι δυνατόν, σου λέει, να έχει γίνει διεθνής ο Τζανετόπουλος, να είναι εκτός αποστολής και να παίζουν βασικοί οι μη διεθνείς, Λαμπρόπουλος και Κολοβέτσιος.
Ο δύσκαμπτος Ταυλαρίδης και ο «καληνύχτας» Κουτρουμπής
Αλλά και αυτοί που είδε, όχι μόνο δεν έδειξαν ικανότητες διεθνούς, αλλά ήταν κυριολεκτικά απερίγραπτα κακοί. Ο Καρέλης, για παράδειγμα, ήταν καρικατούρα ποδοσφαιριστή. Ο δύσκαμπτος Ταυλαρίδης δεν κάνει ούτε για την ομάδα βετεράνων του Γλύκα. Ο ατάλαντος Λαγός είναι απλά ένα ποδοσφαιρικό… ανέκδοτο. Οσο για τον Κουτρουμπή, ένας μόνο χαρακτηρισμός του αρμόζει: Ο… «καληνύχτας» !
Δεν ξέρω αν του δόθηκαν οι κατάλληλες εξηγήσεις για όλα αυτά, ως εκ τούτου, θα προσπαθήσω να του τις δώσω εγώ, από εδώ.
Πρώτον, λοιπόν, η κλήση των διεθνών γίνεται με τη λογική «να μη στενοχωρήσουμε τους μεγάλους». Πρέπει δηλαδή να έχουμε παίκτες και από τους τέσσερις, γιατί αν δεν έχουμε από κάποιον, θα υπάρξουν παράπονα και διαμαρτυρίες που ορισμένες φορές ξεπερνάνε τα όρια.
Δεύτερον, των κλήσεων των ποδοσφαιριστών της ΑΕΚούλας, προηγούνται οι… τηλεφωνικές κλήσεις, από τον διοικητικό ηγέτη Μελισσανίδη. Αυτός μπορεί να τηλεφωνεί σε κάθε αρμόδιο και υπεύθυνο, να του ζητάει χάρες και να του εκφράζει τα παράπονά του, όπως π.χ.: «Γιατί κάλεσες τον Μπουχαλάκη και δεν κάλεσες τον Μάνταλο;».
Ποτέ ξανά αυτές τις ομάδες !
Τρίτον, στην Εθνική ομάδα, φαινομενικά κάνουν κουμάντο οι προπονητές, αλλά… όχι μόνον αυτοί! Υπάρχει μία ολόκληρη ΑΥΛΗ, ένα ολόκληρο παρασκήνιο, στο οποίο μετέχουν αρκετοί άλλοι, σχετικοί και άσχετοι, όπως μανατζαραίοι, παράγοντες, πρόεδροι, σκάουτερ, ακόμα και δημοσιογράφοι - στελέχη του τμήματος !
Υπάρχει στην ΕΠΟ ένα «συστηματάκι» αποτελούμενο από δημοσιογράφους, στελέχη της Ομοσπονδίας και μανατζαραίους, που προσπαθούν να λειτουργήσουν παρεμβατικά στις εθνικές ομάδες. Αν ο Σκίμπε είναι «μάγκας», θα τους ανακαλύψει έγκαιρα και θα τους απομονώσει. Εκεί δηλαδή θα φανεί η μαγκιά του.
Ολοι αυτοί θα προσπαθήσουν να τον πλησιάσουν, να αποκτήσουν την εμπιστοσύνη του, να του πάρουν τον αέρα και σιγά - σιγά να του περνάνε τις γραμμές και τις επιθυμίες τους. Από τη στιγμή που θα καταφέρουν κάτι τέτοιο, ο προπονητής Σκίμπε θα έχει ΛΗΞΕΙ.
Το κατ’ ευφημισμόν «ντέρμπι» που παρακολούθησε ο Σκίμπε, δεν ήταν παρά μία ποδοσφαιρική ΠΑΡΩΔΙΑ. Ηταν ένα άθλιο και ελεεινό θέαμα, όπου σε χρονικό διάστημα 90 λεπτών υπήρξαν ΜΟΝΟ ΔΥΟ φάσεις, μία για κάθε ομάδα: Ενα δοκάρι του Μπεργκ κι ένα σουτ του Μπαρμπόσα μέσα από την περιοχή! Τίποτα λιγότερο ή περισσότερο.
Αν ήμουνα Σκίμπε, δεν θα ξαναπαρακολουθούσα αγώνα του Πόα ή της Κούλας, κυρίως με την παρουσία μου. Μόνον εκ τηλεοράσεως και αυτό, μπας και ανακαλύψω κανένα πραγματικό ταλέντο στην αντίπαλή τους ομάδα!
Η παρουσία του Σκίμπε στη Λεωφόρο ήταν η χειρότερη αρχή που θα μπορούσε να φανταστεί.
Και για να τελειώνουμε με την ΓΚΟΛΑΡΑ του Ιντέγε …
Οι… «πονηρούληδες» του SK…NA πήγαν να την κάνουν πάλι την πονηριά τους, αλλά δεν έπιασε, γιατί ο κόσμος ούτε άσχετος είναι ούτε … πανάγαθος να τρώει ό,τι του σερβίρουν.
Παρουσίασαν οι αθεόφοβοι ένα βιντεάκι με το γκολ του Νεϊμάρ επί της Γιουβέντους στον τελικό Champions League που δεν μέτρησε, γιατί ΤΟ ΧΕΡΙ του Βραζιλιάνου ήταν αυτό που ΕΣΤΕΙΛΕ την μπάλα στα δίχτυα και ΟΡΘΩΣ ακυρώθηκε. Ουδεμία σχέση δηλαδή με την ΓΚΟΛΑΡΑ του Ιντέγε, που βάσει του ΔΙΚΑΙΟΥ των γηπέδων και των ΚΑΝΟΝΙΣΜΩΝ, ήταν εγκυρότατο.
Για να τελειώνουμε, λοιπόν, μια και καλή μ’ αυτή την παραφιλολογία που έχει ξεκινήσει σχετικά με την κανονικότητα ή μη του γκολ του Ιντέγε:
Χέρι υπήρχε, φάουλ δεν υπήρχε. Δεν είναι το κάθε χέρι φάουλ και αυτό το ξέρουν ακόμα και στα ερασιτεχνικά τοπικά Γ’ κατηγορίας. Υπάρχουν οι σχετικοί κανονισμοί για το πότε υπάρχει φάουλ σε χέρι και αυτοί οι κανονισμοί ισχύουν σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη, όπου παίζεται ποδόσφαιρο.
Αυτοί οι οποίοι επιστρατεύονται από τα γνωστά πλέον τοις πάσι ΑΡΔομέσα, κατανέμονται σε δύο κατηγορίες: Οι άσχετοι και ανίδεοι στη μία και οι γνώστες, πλην βαλτοί και κατευθυνόμενοι, στην άλλη.
Από ’κει και πέρα, βεβαίως, για να υπάρχει γκολ πρέπει να υπάρχει και υπόδειξη του διαιτητή και των βοηθών του. Από τη στιγμή που, τόσο ο διαιτητής όσο και ο βοηθός του δεν διαπίστωσαν παράβαση, όλα τα λοιπά είναι για να έχουμε να λέμε. Και, βεβαίως, να ικανοποιούμε τον απώτερο, νοσηρό σκοπό του αφεντικού, να λασπώνεται όσο το δυνατόν εντονότερα και μαζικότερα το κάθε επίτευγμα του Ολυμπιακού, αγωνιστικό ή μη.
Αυτά, για ένα θέμα που δεν μπορούμε να πούμε ότι έχει λήξει, διότι απλά, ουδέποτε… υπήρξε!
*** Εκτός των συνθημάτων στη Λεωφόρο για τον Αλαφούζο, υπήρξε και μία… παραλλαγή: «Πούλο, πούλο, Αφραγκούζο πούλο»! Ποιος είναι πάλι αυτός ο… «Αφραγκούζος», που έγινε και σύνθημα; Ποιος να είναι… ποιος να είναι…
*** Δεν καταλαβαίνω γιατί τόση θολούρα. Ενα «χι» σ’ ένα ντέρμπι, δεν είναι δα και για… θάνατο !
*** Τι έγινε τελικά με τον Αναστασίου, μάθατε τίποτα; Παραιτήθηκε δηλαδή ή απολύθηκε; ΄Η κάτι… ενδιάμεσο, κάτι σαν… τρίτη λύση; Θυμίζω ότι και ο Φερέιρα είχε παραιτηθεί, όπως λέγανε τότε, αλλά αμέσως μόλις απομακρύνθηκε άρχισε να ζητάει αποζημίωση!
*** Εκείνος ο Βασίλης ο Κωνσταντίνου, πού να βρίσκεται άραγε; Να, κάτι τέτοιες ώρες, κρίσιμες για την ομάδα, αισθανόμαστε όλοι την απουσία. Από την εποχή του… τσιρότου έχω να τον δω!
*** Ουδεμία ανησυχία για τη συνέχεια της επαγγελματικής καριέρας του Γιάννη Αναστασίου. Ουρές σχηματίζουν έξω από το γραφείο του οι βέλγικες υπερδυνάμεις. Η Γκανκ, η Γκενκ, η Γκουνκ, η Γκουντ, η … Γκουγκλ, η Μπριζ, η… Μπριτς, η Οστάνδη και η … ΟΥΣΤάνδη. Ακόμη, η Κορτράικ και η Σκαρτάικ. Υπάρχει όμως και άλλη λύση. Να αναλάβει βοηθός του Βονόρτα, που θα είναι βοηθός του Μέντες. Λύση που λύνει πολλά προβλήματα.
(Το κείμενο δημοσιεύτηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 03/11/2015)