Ντουντούκα
Βάζουν... Φωτιά στο πρωτάθλημα με σκάνδαλα!

Μόνον αυτοί δεν χάρηκαν με τον νέο άθλο του Θρύλου

Μόνον αυτοί δεν χάρηκαν με τον νέο άθλο του Θρύλου
Πέμπτη, 22 Οκτωβρίου 2015 - 20:01

Ολος ο κόσμος ομιλεί σήμερα για τον Ολυμπιακό. Και εννοώ κυριολεκτικά όλος ο κόσμος, όχι μεταφορικά. Δεν υπάρχει εφημερίδα, δεν υπάρχει ραδιόφωνο, δεν υπάρχει Μέσο του Διαδικτύου σήμερα που να μην αναφέρεται στη μεγάλη, την απίστευτη πορεία του Ολυμπιακού στο Champions League! Και δεν υπάρχει φίλος του ποδοσφαίρου να μην έχει εντυπωσιαστεί, να μην έχει θαυμάσει, να μην παραδέχεται αυτό το ελληνικό ποδοσφαιρικό ΘΑΥΜΑ!

Για σιγά, όμως. Τώρα που το καλοσκέπτομαι, μάλλον λάθος είμαι. Πως δεν υπάρχει κανένας, μωρέ… υπάρχει και παραϋπάρχει. Oχι, φίλοι μου, ούτε χάρηκαν όλοι, ούτε και πανηγύρισαν όλοι. Μόνον όσοι είναι Ολυμπιακοί και μερικοί από τους άλλους που τα πράγματα στο ποδόσφαιρο τα βλέπουν αλλιώς, «α λα παλαιά», που λέμε.

Τι να πούμε τώρα δηλαδή, ότι … χάρηκαν οι βάζελοι ; ΄Η ότι πανηγύρισαν τα… νιαουάκια ; Το αντίθετο συνέβη και όλοι μας το είδαμε και το ζήσαμε αυτό. Οχι μόνο δεν το χάρηκαν, αλλά δυστύχησαν και έπεσαν σε βαριά μελαγχολία! Μαύρη μαυρίλα πλάκωσε, μαύρη σαν καλιακούδα, σαν το τραγούδι της λαϊκής μούσας.

Τρελάθηκαν όλοι από τον πόνο, από τον σπαραγμό. Εσπασαν τηλεοράσεις και δεν το γράφω για πλάκα. Ναι, ΕΣΠΑΣΑΝ τηλεοράσεις, την στιγμή που ο Ιντέγε πέρναγε την μπάλα μέσα από την… κλειδαρότρυπα της εστίας της Ντιναμό!

Και ξέρετε τι κατάλαβα τελικά; Οτι το να είναι κανείς μοχθηρός, εμπαθής, κομπλεξικός, ύπουλος, χολερικός, μισαλλόδοξος, μανιοκαταθλιπτικός και υστερικός, πρέπει να το ’χει ! Αυτά τα… προσόντα δεν τα αποκτάς, είναι έμφυτα, τα έχεις από γεννησιμιού σου. Δεν είναι δυνατόν δηλαδή ο χαρακτήρας σου να έχει διαμορφωθεί έτσι και τόσο από τις κακουχίες και τις αποτυχίες, από τα βάσανα που έχεις τραβήξει και τραβάς με τις επιτυχίες του αντιπάλου σου. Πρέπει να το έχεις, να είσαι έτσι και να μη μπορείς να αλλάξεις.

Αστείες ιστοριούλες
Το να ασχολείται βεβαίως και δικαίως όλη η ΥΓΙΗΣ ποδοσφαιρική κοινωνία με τον νέο ΑΘΛΟ του Ολυμπιακού, με αναγκάζει να ασχοληθώ με άλλα, παράπλευρα θέματα, που δεν πρέπει να μας διαφεύγουν. Οπως για παράδειγμα, η ανακοίνωση του Παναθηναϊκού χθες, «με αφορμή» (τάχα) την καταδίκη του Αχιλλέα Μπέου στην υπόθεση του παλιού διαιτητή Δαλούκα. Υπόθεση του 2010 δηλαδή, που εκδικάστηκε χθες. Και μόλις ανακοινώθηκε η απόφαση… τσουπ ! Εσκασε μύτη η… ΠΑΕ Παναθηναϊκός ! Σαν την πορδή πετάχτηκε, να πει τι ; Να μας… «υπενθυμίσει» ότι ο Παναθηναϊκός είναι στο… «στόχαστρο του παρακράτους»!

Ποιου… παρακράτους εννοεί, όμως, δεν ξεκαθαρίζει. Γιατί μόνο ένα «παρακράτος» αναδεικνύεται με τη θύμηση εκείνου του αγώνα με τον Αρη στη Θεσσαλονίκη το 2010: Εκείνο το «παρακράτος» που του είχε δώσει μία ακόμη ΨΕΥΤΙΚΗ και ΚΙΒΔΗΛΗ νίκη, με πέναλτι που ο μόνος που το είχε δει ήταν ο διαιτητής κ. Δαλούκας! Να θυμίσουμε τη φάση; Μπήκε ο Βύντρα στην περιοχή του Αρη, ακολουθούμενος από τον Χαβίτο και κάποια στιγμή σωριάστηκε στο έδαφος χωρίς να τον έχει ακουμπήσει κανένας !

Για ποιο... «παρακράτος» λοιπόν ομιλεί ο Παναθηναϊκός; Εκείνο που του έδινε νίκες με ψεύτικα πέναλτι; Το… ΔΙΚΟ ΤΟΥ παρακράτος; Αυτό που ΤΟ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΟΡΙΣΤΙΚΑ και το ΕΣΒΗΣΕ απ’ το χάρτη ο Βαγγέλης Μαρινάκης;

Γι’ αυτό γράφω και ξαναγράφω και θα το γράφω συνεχώς:
ΤΟΥΣ ΓΛΕΝΤΑΕΙ Ο ΒΑΓΓΕΛΑΣ

Προπονητή τον Καλαϊτζίδη, με βοηθό τον Γεωργέα!

Τους καταλαβαίνω. Είναι φοβερά δύσκολο να βρουν καταξιωμένο προπονητή που να μην έχει… χάσει από τον Ολυμπιακό!

Εν πάση περιπτώσει, προτίθεμαι να τους βοηθήσω, προτείνοντάς τους μία καλή και φτηνή λύση: Αντί για ξένο εγνωσμένης αξίας και γνώστη της ελληνικής πραγματικότητας, να πάρουν Ελληνα, νέο, φιλόδοξο, με εμπειρία σε ομάδες β’ διαλογής, όπως η Κούλα.

Προτείνω ανεπιφύλακτα λοιπόν τον κ. Καλαϊτζίδη, τέως της Βέροιας και του Αρη Θεσσαλονίκης, για όσο διάστημα ήταν πρόεδρος ο αδελφός του. Με βοηθό του τον Φούλη Γεωργέα, με τον οποίο έχουν συνεργαστεί θαυμάσια.

Και μάλιστα, δεν θα έχουν κανένα πρόβλημα να φέρουν στην ΑΕΚούλα και παίκτες, γνωστούς και έμπειρους, που θα έχουν να προσφέρουν πολλά εντός και εκτός γηπέδου. Οπως τον Πέρεθ (μέγα θαυμαστή των... αρχ... του Γεωργέα) και τον Καλογέρη, να ενισχύσουν το κέντρο της.

Νομίζω ότι δεν πρέπει να έχουν παράπονο οι φίλοι μου οι ΑΕκούληδες. Οχι μόνο ικανό προπονητή, αλλά ολόκληρο … τιμ τούς βρήκα ! Μόνο μία μικρή λεπτομέρεια με προβληματίζει. Οτι με αυτούς, η Κούλα θα πρέπει να φύγει από το ΟΑΚΑ. Και να δηλώσει έδρα της το «Diki Arena», στα υπόγεια του ΣΚΑΕΙ. Εκεί, σίγουρα θα κάνει… πρωταθλητισμό

ΥΓ.1: Δήλωσε ο προπονητής της Ντιναμό Ζόραν Μάμιτς: «Δεν καταλαβαίνω γιατί χρειάζονται πέντε διαιτητές αν δεν παίρνουν σωστές αποφάσεις» !

Εγώ πάλι ξέρετε τι δεν καταλαβαίνω; Τι χρειάζονται γενικά οι διαιτητές, όταν τις σωστές αποφάσεις μπορούν να τις παίρνουν και… μόνοι τους οι προπονητές ;

ΥΓ. 2: Με το ζόρι κρατήθηκε ο περιγραφέας του ΟΤΕ TV, μόλις έβαλε το γκολ ο Ιντέγε. Ετοιμος ήταν να κλάψει ! Μου θύμισε την περιγραφή του Γιάννη Διακογιάννη την ημέρα που ο Ολυμπιακός πέτυχε μία από τις πολύ σπουδαίες ευρωπαϊκές του νίκες εκτός έδρας το φθινόπωρο του 1972, κερδίζοντας την Κάλιαρι στην Ιταλία 0-1. Ηταν ίσως η πρώτη φορά που ο (δυνάστης τότε των τηλεοπτικών μεταδόσεων) Διακογιάννης αναγκάστηκε να περιγράψει αγώνα με ύφος επιτάφιου θρήνου!

Εκ γενετής μοχθηροί, κομπλεξικοί, εμπαθείς και μισαλλόδοξοι!

*** Μόνο στο τέλος κατάλαβα ότι την περιγραφή του αγώνα την έκανε ο Σωτηρακόπουλος. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, νόμιζα ότι άκουγα SDNA, με σχολιαστή τον Σαγόνια!

*** Είπαμε, ρε Χρήστο, καλά να είσαι συνεταίρος του Τουϊτη, αλλά όχι και… ομοιοπαθής!

*** «Δεν γίνεται να φτιάξουμε ομελέτα χωρίς να σπάσουμε αυγά», λένε οι ΑΕΚούληδες για την απόλυση του Δέλλα. Σωστό αυτό, μόνο που έκαναν κάποιο λάθος. Εσπασαν τα αυγά και έριξαν τα… τσόφλια στο τηγάνι!

Διαβάστε επίσης

Ο «απλός οπαδός» έκανε ρόμπες τους δικαστές της ΕΕΑ

Ο «απλός οπαδός» έκανε ρόμπες τους δικαστές της ΕΕΑ

Ο Μανώλης Γαβαθιώτης γράφει για τους τρεις δικαστές της Επιτροπής Επαγγελματικού Αθλητισμού, και αν έχουν την τσίπα και την φιλοτιμία να δώσουν τις παραιτήσεις τους σ’ αυτόν που τους κοζάρισε σ’ αυτή την κρατική επιτροπή.