Η.... δημόσια διαβούλευση και το εν ψυχρώ έγκλημα
Ως πρώτο ραντεβού, πήγε πολύ καλά. Αριστα θα έλεγα, αφού και οι δύο δήλωσαν ότι έμειναν ικανοποιημένοι. Βεβαίως, αυτό που συνέβη πραγματικά ήταν ότι δόθηκαν εκατέρωθεν υποσχέσεις. Παλιομοδίτικο, ίσως, αλλά αυτό συμβαίνει κατά κανόνα σε ένα πρώτο ραντεβού δύο σοβαρών και προσγειωμένων ανθρώπων. Τα σωστά ζευγάρια ποτέ δεν προχωράνε από το πρώτο τους ραντεβού. Αν στα επόμενα δουν ότι ταιριάζουν, τότε θα προχωρήσουν προς την ολοκλήρωση. Ακόμα είναι νωρίς, τι θα λέει κι ο κόσμος …
Ολα λοιπόν δείχνουν, πέρα από κάθε αμφισβήτηση, ότι θα υπάρξει και συνέχεια. Εξάλλου, ο διάλογος των δύο μετά τη συνάντηση είναι εύγλωττος και δεν αφήνει αμφιβολίες:
Δημητράκης: «Καλά περάσαμε. Θέλεις να το επαναλάβουμε;»
Ρένα Αρένα: «Ναι, αμέ; Γιατί όχι;»
Μια θερμή χειραψία, γεμάτη κρυφά μυστικά και υπονοούμενα έκλεισε τη συνάντηση.
Υστερα, ήρθε η σειρά των δηλώσεων. Και εδώ μπορεί κανείς να διαπιστώσει την πλήρη εφαρμογή της παλιάς, σοφής λαϊκής παροιμίας: «Θέλει η πουτάνα να κρυφτεί, μα η χαρά δεν την αφήνει»!
Η αποκάλυψη!
Με τη μία ο Μελισσανίδης αποκάλυψε το περιεχόμενο του ραντεβού, δίνοντας και τίτλο σε όσες από τις ΑΡΔοφυλλάδες δεν θα είχαν την έμπνευση: «Θα το ονομάσουμε Δούρου Α-Ρένα»!
Πω, πω, πω, οποία έμπνευση, ε; Και γαμώ τις εμπνεύσεις, δηλαδή ! Μη μου πείτε, μια τέτοια έμπνευση, που θα μπορούσε να ικανοποιήσει την αυταρέσκεια οποιασδήποτε γυναίκας, τα αξίζει τα ΕΙΚΟΣΙ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ! Για να μην πω και παραπάνω, που θα χρειαστούν και αυτά σύντομα, γιατί το έργο θα στοιχίσει ΠΟΛΛΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ, ομιλούν ακόμη και για ΕΒΔΟΜΗΝΤΑ εκατομμύρια!
Τα αξίζει τα είκοσι εκατομμύρια και μόνον η έμπνευση για τον τίτλο. «Δούρου Αρένα», λέει… Ταιριάζει και με το… «Αγία Σοφία», από θρησκευτικής απόψεως !
Ολα αυτά, όχι μόνο δεν κλείνουν τίποτα, αλλά αφήνουν και πολλά περιθώρια ανοιχτά. Ποιος ξέρει, δηλαδή; Το επόμενο ραντεβού να είναι πολύ πιο τολμηρό, να γίνουν βήματα προς την ολοκλήρωση. Μια επίσκεψη στο κότερο για ένα αξέχαστο Σαββατοκύριακο, ας πούμε. ΄Η, πάλι, ένα ταξίδι σε μαγευτικούς προορισμούς με το γνωστό λίαρ τζετ.
Ποιο είναι το λίαρ τζετ που αναφέρομαι ως γνωστό; Εννοώ εκείνο με το οποίο είχε κάνει το μοιραίο του ταξίδι ο Σταυρίδης. Οχι ο Νίκος, ο συγχωρεμένος, ο άλλος Σταυρίδης εννοώ. Ο πρώην πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ, που έκανε το ταξιδάκι με το αεροπλάνο του Μελισσανίδη και τον έφαγε η μαρμάγκα.
Ποια λαϊκή εντολή;
Ολα αυτά βεβαίως δεν απασχολούν στο ελάχιστο τη Ρένα Αρένα. Τι την νοιάζουν δηλαδή, όταν η λαϊκή εντολή είναι νωπή. Ο λαός ψήφισε αυτό που ψήφισε και σημαίνει ότι ενέκρινε τις πολιτικές της κυβέρνησης. Και της Ρένας Αρένας, φυσικά.
Νωπές είναι εξάλλου οι δηλώσεις του πρωθυπουργού στο Κοινοβούλιο. Οτι θα πολεμήσει την ολιγαρχία, ότι θα πατάξει το λαθρεμπόριο, ότι δεν πρόκειται να υποκύψει στις πιέσεις που του ασκούνται, τις απειλές και τους εκβιασμούς. Αφού είναι λοιπόν έτσι τα πράγματα, τι εμποδίζει τη Ρένα Αρένα να δώσει τα λεφτά για το Νιάου Αρένα; Και στο κάτω – κάτω, όπως είπε, πριν προχωρήσει σε πράξεις, ό,τι είναι να κάνει θα το… βγάλει σε διαβούλευση !
Ε, τώρα… μάλιστα ! Τώρα… ησυχάσαμε! Οι αποφάσεις της Ρένας Αρένας θα βγούνε σε διαβούλευση, που σημαίνει… ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ; Οτι… ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ! Ουδείς ασχολήθηκε ποτέ, ουδείς ασχολείται και ουδείς πρόκειται να ασχοληθεί με τα διαβουλευόμενα του Νιάου Αρένα. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Η δημόσια διαβούλευση, αγαπητοί φίλοι, είναι μία ΠΑΤΕΝΤΑ των ΛΑΜΟΓΙΩΝ που κυβέρνησαν και κυβερνούν αυτό τον κακορίζικο τόπο, για να «καθαγιάζουν» με… δημοκρατικές διαδικασίες, τάχα μου, τις ΣΚΛΗΡΕΣ, ΑΠΑΝΘΡΩΠΕΣ και ΑΔΙΚΕΣ αποφάσεις τους, πριν τις μετατρέψουν σε νόμους.
Αμέτρητες παρανομίες
Και εδώ, αγαπητοί, θέλω να ΡΩΤΗΣΩ τη Ρένα Αρένα (πως λέμε… Γιάννης Αγιάννης;) αν νομίζει ότι η «δημόσια διαβούλευση» μπορεί να υπερισχύει των ΝΟΜΩΝ του ελληνικού κράτους! Να τη ρωτήσω επίσης, αν ΞΕΡΕΙ, αν της έχει γίνει γνωστό, ότι έχει ήδη ΠΑΡΑΒΙΑΣΤΕΙ ΠΑΡΑΝΟΜΩΣ ο ΣΚΟΠΟΣ της παραχώρησης του οικοπέδου, με τη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων που έχει καταθέσει μία ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ, η οποία εμφανίζεται ως ιδιοκτήτης και φορέας ενός έργου που προτίθεται να οικοδομήσει πάνω σε οικόπεδο που ανήκει στο ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟ!
Το ελληνικό Δημόσιο είχε παραχωρήσει στην ερασιτεχνική ΑΕΚ κατά χρήση, διοίκηση και διαχείριση, για την ανάπτυξη κοινωφελών και μόνο σκοπών και μάλιστα με την ποινή της ΑΡΣΗΣ της ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗΣ, σε περίπτωση που ο κοινωφελής σκοπός παύσει να επιτελείται. Η εταιρεία του Μελισσανίδη, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ «κύριος του οικοπέδου», άρα και δεν μπορεί να είναι «φορέας του έργου».
Ολα αυτά είναι ΠΑΡΑΝΟΜΙΕΣ και θα μπορούσε ο καθένας να αραδιάσει άλλες τόσες και περισσότερες αν κάτσει να ασχοληθεί με το θέμα. Αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία, όμως, είναι ότι συντελείται ΕΝ ΨΥΧΡΩ ένα ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟ και ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ, κάτω από το πέπλο αθωότητας και (δήθεν) κοινωνικής ευαισθησίας, μίας εκλεγμένης χάρη Σ’ ΑΥΤΑ τα προσόντα της περιφερειάρχισσας.
Η αλήθεια είναι, ότι στους τελευταίους δέκα μήνες έχουμε δει πολλά θαύματα και ασφαλώς δεν τα έχουμε δεί ακόμα όλα. Ομως, το να ΧΑΡΙΖΟΝΤΑΙ ΔΕΚΑΔΕΣ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ στη χώρα όπου ΚΟΒΟΝΤΑΙ ΔΙΑΡΚΩΣ μισθοί, συντάξεις και εργασιακά δικαιώματα, ακριβώς στους … «ολιγάρχες του πλούτου», από αυτούς που μέχρι προ ημερών τους κατήγγειλαν, ξεπερνάει κάθε προηγούμενο!
(Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 15/10/2015)