Να βρίσκεται η διαιτησία στο κάδρο από την πρώτη αγωνιστική και όσο προχωρούσε το πρωτάθλημα, πήγαινε από το κακό στο χειρότερο.
Είχαν ξεσηκωθεί οι ομάδες ακόμη και για τη χρήση του VAR, ναι κατάφεραν να το ξεφτιλίσουν μέχρι και αυτό. Νόμισαν ότι είναι... επένδυση της «εξυγίανσης» και όχι του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Δεν ζητούσαν μόνο οι ομάδες περισσότερους ξένους διαιτητές, αυτό... διέταξαν μέχρι και η FIFA, UEFA, το «επέβαλαν» μετά την κοινή συνάντηση των Μαρινάκη, Μελισσανίδη, Σαββίδη, Αλαφούζου.
Οι ομάδες δεν ζητούσαν ξένους διαιτητές μόνο στο χορτάρι, αλλά και στο VAR.
Γίνονταν εξόφθαλμα και απαράδεκτα λάθη, όπως από τους Φωτιά, Ευαγγέλου στο Βόλος-Ολυμπιακός και από τους Διαμαντόπουλο, Ζαχαριάδη στο Ξάνθη-Ολυμπιακός.
Ο Χούμπελ είχε χαρακτηρίσει μη αποδεκτή την απόδοση των Φωτιά, Ευαγγέλου αλλά δεν διαγράφθηκαν από τον πίνακα, όπως το ίδιο ισχύει και για διεθνείς σαν τους Σκουλά, Τζήλο, Διαμαντόπουλο ή ρέφερι πολύ χαμηλού επιπέδου σαν τους Τσαγκαράκη, Σέζο κτλ.
Τι θα πει ότι η UEFA ορίζει τον Σιδηρόπουλο; Ας τον στείλουν εκεί! Στην Ελλάδα έκανε το ένα λάθος μετά το άλλο, είναι μέσα στους χειρότερους. Είναι για κλάματα. Με εξαίρεση τον ΠΑΟΚ, δεν τον θέλει κανείς.
Η ΚΕΔ κοστίζει 700.000 ευρώ το χρόνο για να βρίσκεται η διαιτησία στο χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων χρόνων. Και όχι μόνο! Το πρόβλημα δεν ξεκινούσε απλά από τους ορισμούς, οι προβλέψεις επαληθεύονταν, όμως κανείς διαιτητής ή βοηθός δεν πήγαινε σπίτι του.
Πάντα μας έλεγαν πως γίνονται αυτά που θέλουν FIFA, UEFA. Τι ώρα; Κραυγαλέα λάθη, ακατάλληλοι διαιτητές, απαράδεκτοι αρμόδιοι. Γράφει ο Βάιος Μπαλάφας...