Πονάνε πολλούς τα 8 Πρωταθλήματα στα τελευταία 9 χρόνια στο γυναικείο μπάσκετ!
Όταν αναφερόμαστε στον ΦΑΡΟ , που «φωτίζει» το Ελληνικό μπάσκετ, δεν εννοούμε μόνο τους γκρι. Εκτός από αυτούς , «συμμετέχουν» στο να φέγγει αγέρωχος, και εκείνοι που επιμένουν να δίνουν άδεια σε μια στρούγκα 63 ετών θεωρώντας την ασφαλή για την διεξαγωγή αγώνων. Είναι και εκείνοι που καταστρατηγούν νόμους και κάνουν τα στραβά μάτια στα όσα γίνονται στο συγκεκριμένο γήπεδο, στις κερκίδες με την παρουσία υπεράριθμων.
Είναι και αυτοί που διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα και μεταφέρουν στα σπίτια εικόνα διαφορετική από όσα γίνονται στο παρκέ. Πώς να ανέβει το επίπεδο του Ελληνικού γυναικείου μπάσκετ με τέτοιες άθλιες και ανθυγιεινές συνθήκες; Πώς να αγωνιστεί μια αθλήτρια με άσθμα, με τον κάθε κάφρο να ατμίζει στα μούτρα της; Πώς να αγωνιστεί η καλύτερη αθλήτρια της 1ης αγωνιστικής με 38 πόντους παρακαλώ σε ντέρμπι, όταν την «βγάζουν εκτός αγώνα» με στοχευμένα φάουλ; Και το θέμα δεν είναι τι δίνουν , αλλά ότι σε παρόμοιες φάσεις δεν σφυρίζουν τις παραβάσεις στις άλλες. Πώς να αμυνθείς όταν «βλέπεις» την προκατάληψη στα μάτια και στις αποφάσεις των γκρι εναντίον σου; Πώς να επιτεθείς η να παίξεις καλύτερα όταν επιτρέπουν το ξύλο στους αντιπάλους και πρέπει να φτύσεις «αίμα» για να βάλεις καλάθι; Με αυτές τις συνθήκες είναι «κατόρθωμα» η ήττα με μόλις 7 πόντους διαφορά από μια χειρότερη ομάδα.
Ο Ολυμπιακός από την άλλη ήξερε τις συνθήκες που επικρατούν πάντα. Έπρεπε να είναι όλοι από προπονητή μέχρι αθλήτριες καλύτερα προετοιμασμένοι. Να μην παρασυρθούν από το κλίμα και την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, να παίξουν πιο μυαλωμένα, και να μην πέσουν στην παγίδα των αντιπάλων τους. Να μην κάνουν εύκολα και αβίαστα λάθη, να μην χάνουν εύκολα καλάθια να παίξουν πιο μυαλωμένα.
Διαβάστε την συνέχεια ΕΔΩ.