Μέτρο δεν υπάρχει. Ούτε θα υπάρξει και ποτέ. Μπροστά στην αντι-ολυμπιακή ψυχή, όλα μπαίνουν στην… άκρη. Ο Λαλάκης την προηγούμενη Κυριακή ήταν ΠΑΟΚ τώρα έγινε ξανά Παναθηναϊκός. Όπου φυσάει η αντι-ολυμπιακή του όρεξη και όπου τον καλεί το… καθήκον. Όταν μπορεί (και κυρίως όταν πρέπει) να πανηγυρίσει και να αναδείξει την ομάδα της τσέπης, πάει προς τα εκεί. Γράφει για τον ΠΑΟΚ. Όταν αφήνει ανεξέλεγκτα τα… πράσινα συναισθήματά του, γράφει για τον Παναθηναϊκό.
Τα παραμύθια γνωστά. Η διαιτησία και άλλα τέτοια. Και την ίδια στιγμή την ομάδα της καρδιάς του την πάνε… πρίμα. Πιο πρίμα και από πρίμα…
Ξύπνησε για τα καλά η καρδιά του (πρώην) πρασινοφρουρού. Και δεν συγκρατείται με τίποτα. Δεν πάει να πληρώνει άλλο αφεντικό; Μικρή σημασία έχει, όταν η καρδιά είναι ελεύθερη να… γράψει. Και γράφει το ένα παραμύθι πίσω από το άλλο.