Το «εθνικό πένθος» με τον Λεσόρ και η υποκρισία...
Η Αθλητική διαπλοκή παρουσιάζει τις σοκαριστικές διαστάσεις «πάνδημου εθνικού πένθους» για την τρίμηνη απουσία του Λεσόρ και την αντιδιαστολή με τους ερυθρόλευκους τραυματισμούς.
Ξεκινώντας από τα αυτονόητα περαστικά στον Ματίας Λεσόρ, ο οποίος υπέστη ευτυχώς το λιγότερο κακό σενάριο στον χθεσινό του τραυματισμό, αισθανόμαστε την ανάγκη να γράψουμε κάποια πράγματα:
Ας δούμε αρχικά τις αντιδράσεις μετά τον χθεσινό τραυματισμό του Λεσόρ:
Ο αγώνας χθες διακόπηκε προσωρινά. Ο δημοσιογράφος της Nova που έκανε την περιγραφή είπε: «Δεν χρειάζεται να παιχτεί μπάσκετ, ας διακοπεί το παιχνίδι, είναι παράλογο και αφύσικο να συνεχιστεί και να παίζει ο οποιοσδήποτε μπάσκετ».
Το ακούσατε αυτό από κανέναν δημοσιογράφο όταν τραυματίστηκε σοβαρά ο Μιλουτίνοφ στο ΟΑΚΑ τον περασμένο Ιανουάριο;
Η εκπομπή «Playmakers» της Nova μετά τη λήξη της αναμέτρησης, ξεκίνησε ως εξής: «Καλωσήρθατε κυρίες και κύριοι στους Playmakers, δυστυχώς είναι μία εκπομπή που δεν θα μιλήσουμε για μπάσκετ, ο τραυματισμός του Λεσόρ σκέπασε τα πάντα».
Όταν ο Γιαζίτζι υπέστη ρήξη χιαστών στην Τρίπολη με τον Αστέρα, θυμάστε να μην έχουν όρεξη να μιλήσουν για ποδόσφαιρο στην εκπομπή της Nova;
Όλα αυτά εμπλουτίστηκαν από συγκρίσεις με τον Μπόμπαν Γιάνκοβιτς (!) ο οποίος είχε μείνει ανάπηρος, ατάκες του στιλ «είμαστε όλοι Λεσόρ», ασπρόμαυρες φωτογραφίες, δάκρυα, κλίμα πανικού, λιποθυμίες, κτλ. Ένα κλίμα πρωτόγνωρο και τουλάχιστον υπερβολικό. Απόψε μάλιστα θα μεταδοθεί και έκτακτη εκπομπή με προσκεκλημένο το γιατρό που χειρούργησε τον Γάλλο σέντερ!
Διαβάσαμε σε ΜΜΕ αιχμές προς την ΚΑΕ Ολυμπιακός, επειδή δεν έστειλε επίσημα περαστικά (για την ιστορία το πρώτο μήνυμα συμπαράστασης προς τον Λεσόρ ήταν από τον Φουρνιέ). Αναρωτιόμαστε φυσικά αν εστάλησαν αντίστοιχα επίσημα περαστικά π.χ. για τον Ράιτ (ειλικρινά δεν το γνωρίζουμε).
Το ερώτημα είναι ένα: Για ποιο λόγο η αντίδραση σε ΜΜΕ και social media δημιούργησε ένα κλίμα πάνδημου εθνικού πένθους και μία ατμόσφαιρα αντίστοιχη με τις περιπτώσεις Μπόμπαν Γιάνκοβιτς ή Έρικσεν για τον συγκεκριμένο τραυματισμό; Ακόμα και η εικόνα του αθλητή ήταν ενθαρρυντική, όταν βρήκε το κουράγιο και έτρεξε μόνος του στα αποδυτήρια. Θυμάστε ποτέ να δημιουργείται τέτοιο κλίμα στους τραυματισμούς παικτών του Ολυμπιακού;
Ο τραυματισμός του Γάλλου θα τον αφήσει για 3-4 μήνες εκτός δράσης. Ήδη σε «πράσινα» sites διαδίδουν ότι θα είναι 3 μήνες. Θυμίζουμε λοιπόν αντίστοιχα και χειρότερα, πρόσφατα προβλήματα στον μπασκετικό Ολυμπιακό, γιατί αν τα θυμηθούμε όλα, δεν φτάνει μία ζωή:
- Στα τέλη Νοέμβρη, έγινε γνωστό ότι ο Μόουζες Ράιτ αντιμετωπίζει ιατρικό θέμα και θα μείνει εκτός αγωνιστικής δράσης για όλη τη σεζόν 2024/25.
- Στα τέλη Μαΐου τραυματίστηκε ο Μουστάφα Φαλ και έχασε τους τελικούς της basket league. Επέστρεψε στα μέσα Οκτωβρίου μετά από 4,5 μήνες απουσίας.
- Ο Κίναν Έβανς τραυματίστηκε επίσης στα τέλη Μαΐου, ενώ είχε ήδη συμφωνήσει με τον Ολυμπιακό. Υπέστη ρήξη επιγονατιδικού τένοντα και ήδη συμπληρώνει 7 μήνες εκτός δράσης.
- Ο Νίκολα Μιλουτίνοφ τραυματίστηκε στο ΟΑΚΑ τον Ιανουάριο σε μία ανατριχιαστική στιγμή, υπέστη κάταγμα στο πέμπτο μετατάρσιο του αριστερού ποδιού, χειρουργήθηκε και έμεινε 3 μήνες εκτός δράσης.
Θυμάστε να υπάρχει μία ανάλογη ατμόσφαιρα σοκ και πάνδημου «πένθους», όταν είχαν συμβεί αυτοί οι τραυματισμοί;
- Πηγαίνοντας στο ποδόσφαιρο, είναι πρόσφατος ο τραυματισμός του Γιαζίτζι στα πρώτα λεπτά που φόρεσε την ερυθρόλευκη στον αγώνα με τον Αστέρα στην Τρίπολη. Ένας τραυματισμός σοκαριστικός, από τον οποίο υπέστη ρήξη χιαστού και κληροδότησε μία πολύμηνη απουσία εκτός γηπέδων.
- Ο Κώστας Φορτούνης υπέστη όχι μία, αλλά δύο φορές ρήξη χιαστών, ένα φαινόμενο εξαιρετικά σπάνιο που έχει συμβεί σε ελάχιστους ποδοσφαιριστές. Θυμάστε να αναδεικνύεται αυτή η τραγικότητα στον βαθμό που βιώσαμε χθες το βράδυ;
- Θυμάστε να έχει συμβεί κάτι αντίστοιχο παλαιότερα με τον Ματσιγιάουσκας ή τον Ολαιτάν;
Κάνοντας μία αναδρομή στο παρελθόν, θα θυμηθούμε την τραγική υπόθεση Μπόμπαν Γιάνκοβιτς, ο οποίος έμεινε ανάπηρος από το αυτοτραυματισμό του στη βάση της μπασκέτας του κλειστού της Ν. Σμύρνης ύστερα από διαιτητική εύνοια του Παναθηναϊκού το 1993. Στο στρατόπεδο των «πράσινων» οπαδών, επικρατούσε μόνο ευτυχία για την πρόκριση επί του Πανιωνίου.
Ας θυμηθούμε το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας «Αθλητική Ηχώ» από το ψηφιοποιημένο αρχείο της στο Gazzetta:
Βλέπετε έναν ορυμαγδό πανηγυρισμών για την πρόκριση επί του Πανιωνίου και μία μικρή αναφορά στον σοκαριστικό τραυματισμό του Γιάνκοβιτς πάνω δεξιά στο πρωτοσέλιδο.
Το θέμα όμως δεν είναι η «Ηχώ». Θυμάστε να δημιουργήθηκε αντίστοιχο κλίμα στα ΜΜΕ για τον σοβαρό τραυματισμό του Τζιοβάνι το 1999 από το τάκλιν του Σέμου στο Καυτανζόγλειο που μας στέρησε τη δυνατότητα να απολαύσουμε ξανά στα ελληνικά γήπεδα την καλύτερη εκδοχή του Βραζιλιάνου, ο οποίος έμεινε και 6 μήνες εκτός δράσης;
Θυμάστε μήπως το τροχαίο ατύχημα του Γιώργου Αμανατίδη το 2001, όταν το αυτοκίνητο που οδηγούσε προσέκρουσε σε κολόνα στην οδό Πειραιώς; Μήπως να σας θυμίσουμε το σύνθημα «Στην Πειραιώς, στην Πειραιώς, υπάρχει μια κολόνα, ο Γιώργος δεν την πρόσεξε και έπεσε σε κώμα» ή το σύνθημα «Π@τάνα κολόνα, ο Γιώργος ζει ακόμα»;
Στην περίπτωση του Παναθηναϊκού, το σπάνιο για τους «πράσινους» φαινόμενο ενός τραυματισμού λαμβάνει δυσθεώρητες διαστάσεις ενός κοσμογονικού γεγονότος, ενώ στις περισσότερες και σοβαρότερες περιπτώσεις που αφορούν τον Ολυμπιακό, είναι απλώς Δευτέρα...
Η πραγματικότητα είναι, ότι από τις εποχές εκείνες μέχρι και τις μέρες μας, δεν έχει δημιουργηθεί ποτέ αντίστοιχο κλίμα με αυτό που βιώσαμε χθες και το οποίο θύμιζε ημέρες που η χώρα μας ζει κάποια ανείπωτη τραγωδία και πρέπει να κηρυχθεί τριήμερο εθνικό πένθος. Η υποκρισία περισσεύει...
Κλείνοντας, ευτυχώς είναι καλά και οι 9 οπαδοί του Παναθηναϊκού που δεν άντεξαν τη συγκίνηση και λιποθύμισαν...