Μαγεία στο ΣΕΦ, άρρωστη ζήλεια στους «πράσινους» καναπέδες...

Δύο διαφορετικοί κόσμοι: Από τη μία, η υπόκλιση του παγκόσμιου μπάσκετ στον Βασίλη Σπανούλη και από την άλλη η μικρότητα, η μιζέρια και τα αφηγήματα των αιώνιων δεύτερων του Ελληνικού αθλητισμού. Η Αθλητική διαπλοκή αναλύει...

Οι διήμερες εκδηλώσεις για την απόδοση τιμής από τον Ολυμπιακό στον Βασίλη Σπανούλη, σημάδεψαν το Σαββατοκύριακο που πέρασε. Το Σάββατο διοργανώθηκε gala προς τιμήν του στον Αστέρα Βουλιαγμένης και την Κυριακή ο κορυφαίος Έλληνας μπασκετμπολίστας τιμήθηκε από την ΚΑΕ Ολυμπιακός σε μία ξεχωριστή εκδήλωση στο κατάμεστο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας που ολοκληρώθηκε με την ύψωση της φανέλας του στην οροφή του γηπέδου.

Κορυφαίες προσωπικότητες του ευρωπαϊκού μπάσκετ τίμησαν τον σπουδαίο αθλητή με την παρουσία τους και τις δηλώσεις τους κατά τη διάρκεια του διημέρου. Ο τέσσερις φορές πρωταθλητής Ευρώπης Ετόρε Μεσίνα χαρακτήρισε τον Σπανούλη ως «τον εφιάλτη για κάθε αντίπαλο προπονητή», ο back to back κορυφαίος προπονητής της Euroleague Γιώργος Μπαρτζώκας τον χαρακτήρισε ως «τον μεγαλύτερο μπασκετμπολίστα που φόρεσε τη φανέλα του Ολυμπιακού», ο mpv της περυσινής Euroleague Σάσα Βεζένκοφ άφησε για λίγο τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους Σακραμέντο Κινγκς για να δώσει το παρών, δηλώνοντας ότι δίπλα στον Σπανούλη έμαθε τι σημαίνει νικητής, ο Δημήτρης Διαμαντίδης δήλωσε ότι δεν μπορεί να ξεχάσει το τελευταίο σουτ του Σπανούλη μπροστά του στο τελευταίο ματς της δικής του καριέρας που έδωσε το πρωτάθλημα στον Ολυμπιακό, ο πρώην ομοσπονδιακός τεχνικός Δημήτρης Ιτούδης δήλωσε ότι ο Σπανούλης ενέπνευσε πολλά παιδιά, ενώ το παρών έδωσαν ο πρόεδρος της ΤΣΣΚΑ Μόσχας Νικολάι Βατούνιν, ο πρόεδρος της Ε.Ο.Κ. Βαγγέλης Λιόλιος, ο πρόεδρος της Euroleague Ντέγιαν Μποντιρόγκα και πολλοί παλαίμαχοι θρύλοι του Ελληνικού μπάσκετ, όπως ο Παναγιώτης Φασούλας, ο Αργύρης Καμπούρης και άλλοι παλαίμαχοι και νυν παίκτες όλων των ομάδων (Νίκος Λινάρδος, Νικ Καλάθης, κτλ).

Μέσω βίντεο, έστειλαν αποθεωτικό μηνύματα για τον Βασίλη Σπανούλη μπασκετικοί μύθοι όπως ο Νίκος Γκάλης, ο Λούκα Ντόνσιτς, ο Πάου Γκασόλ, ο Νίκολα Γιόκιτς, ο Ντε Κολό, ο Νοβίτσκι, ο Μαριάνοβιτς, ο Λάρκιν κ.α.

Κερασάκι στην τούρτα ήταν το post του Γιάννη Αντετοκούνμπο στο οποίο αποκάλεσε τον Σπανούλη g.o.a.t. Και για όποιον δεν γνωρίζει τι σημαίνουν τα αρχικά, σας λύνουμε εμείς την απορία. Greatest of all time...

Η πανευρωπαϊκή και παγκόσμια υπόκλιση των μεγαλύτερων μπασκετικών θρύλων στον Βασίλη Σπανούλη ξεδιαλύνει πια και τους τελευταίους δύσπιστους αναφορικά με το δίλημμα για τον κορυφαίο Έλληνα παίκτη της μετά-Γκάλη εποχής. Το να βραβεύει η ΤΣΣΚΑ Μόσχας τον Βασίλη Σπανούλη δείχνει πολλά, αν αναλογιστεί κανείς τι ζημιές έκανε στα γήπεδα στη Ρωσική ομάδα ο συγκεκριμένος άνθρωπος. Το να παραδέχεται ο Διαμαντίδης ότι ακόμα δεν μπορεί να ξεπεράσει το τελευταίο σουτ, επίσης δείχνει πολλά...

Υπάρχουν όμως πολλοί που δεν μπορούν να συμφιλιωθούν με τη σκληρή πραγματικότητα ότι ο Σπανούλης άλλαξε την ιστορία του Ελληνικού μπάσκετ και τους «χάλασε τη σούπα» στο μοναδικό άθλημα που έκαναν το λάθος να θεωρήσουν «δικό τους».

Το κόμπλεξ ξεχειλίζει και αυτό το διαπιστώσαμε για μία ακόμα φορά από πράσινους δημοσιογράφους, σελίδες και ψευτο-ινστρούχτορες που αποφάσισαν να ασχοληθούν με την προσέλευση που είχε το φιλικό Ολυμπιακού-Αρμάνι μετά την ολοκλήρωση της εκδήλωσης για τον Σπανούλη.

Δεν αμφέβαλε κανείς ότι θα προσπαθούσαν να βγάλουν χολή ακόμα και σε μία τέτοια βραδιά. Όλο το παγκόσμιο μπάσκετ ενωμένο, αλλά η προπαγάνδα, προπαγάνδα...

Η αλήθεια τούς ξεγυμνώνει. Το ΣΕΦ ήταν κατάμεστο στην εκδήλωση για τον Σπανούλη, το φιλικό με την Αρμάνι αποτέλεσε απλώς το κλείσιμο της βραδιάς και είναι απολύτως λογικό ο κόσμος της ομάδας να θέλει παρακολουθήσει το ποδοσφαιρικό ντέρμπι. Αν τυχόν αγωνιζόταν ο Σπανούλης στο φιλικό, τότε θα είχαν βάση οι αστειότητες που διαβάσαμε. Η ουσία χθες το βράδυ δεν ήταν το φιλικό με την Αρμάνι και το σύστημα του Μπαρτζώκα απέναντι στους Ιταλόυς, αλλά η τιμή στον Σπανούλη που προηγήθηκε.

Και όμως από χθες παπαγαλίζουν κακόηχα, ρυπαίνοντας τη μαγική ατμόσφαιρα των τελευταίων δύο ημερών. Κάποιοι μάλιστα ειρωνεύθηκαν με το γνωστό, αντιαισθητικό πράσινο ύφος ότι το φιλικό, ολοκληρώθηκε σε τρεις περιόδους. Λησμονούν ότι όταν έσπασαν το γήπεδό τους για να σταματήσουν τον διασυρμό από τον Ολυμπιακό, δεν ολοκληρώθηκε καν η τρίτη περίοδος. Ξεχνάνε όταν δεν είχαν καν κατέβει κάποτε στον τελικό που απολαύσαμε τα μπαλέτα του Διογένη.

Το Σάββατο δημοσιεύσαμε ένα κείμενο για τα εννέα χρόνια από το κωμικό πρωτοσέλιδο της «Πράσινης» για την «Ατλέτικο Κερατσινίου», όταν είχε νικήσει ο Ολυμπιακός την Ατλέτικο Μαδρίτης στο Τσάμπιονς Λιγκ. Στο τέλος γράψαμε ότι όσο υπάρχουν πρόβατα, τόσο θα υπάρχουν και στις μέρες μας «Ατλέτικο Κερατσινίου» από τις σύγχρονες διαδικτυακές «Πράσινες». Δύο μέρες μετά δικαιωθήκαμε ξανά.

Διαβάστε για παράδειγμα εδώ:

«Ο Ολυμπιακός δεν ξέρει να σέβεται τους θρύλους του στον βαθμό που το κάνει ο Παναθηναϊκός», διαβάζουμε. «Πώς σέβεται ο Παναθηναϊκός τους θρύλους του;» σας ακούμε να ρωτάτε. Κυρίως με δύο τρόπους:

Ο πρώτος τρόπος είναι οι γροθιές και οι σφαλιάρες:

Ο δεύτερος τρόπος είναι με απολύσεις:

Όταν έχετε σαπίσει στο ξύλο τον Βαζέχα (οπαδοί σας μετά τη Ριζούπολη) και όταν έχετε απολύσει τον Διαμαντίδη (η ΚΑΕ ΠΑΟ μετά από μία από τις ήττες του 16-1), δεν έχετε το δικαίωμα να βγάζετε γλώσσα και να λετε ότι ο Ολυμπιακός δεν σέβεται τους θρύλους του, επειδή κάποιοι οπαδοί έφυγαν μετά την εκδήλωση του Σπανούλη για να δουν το ντέρμπι του ποδοσφαίρου.

Μην σας κάνουν εντύπωση αυτά που πιστεύουν. Μιλάμε για τους οπαδούς του Παναθηναϊκού. Έναν λαό που έχει γαλουχηθεί στο ψέμα και τα αφηγήματα. Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι «το αντίο του Σπανούλη» γράφτηκε στην Α2, όπου δεν αγωνίστηκε ούτε δευτερόλεπτο, ενώ στην πραγματικότητα γράφτηκε στην Ευρωλίγκα. Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι έχουν 1.700 τίτλους επειδή μετράνε τίτλους των video games, των juniors 5-7 ετών και μη αναγνωρισμένους τίτλους από τις ομοσπονδίες. Οι άνθρωποι διάβαζαν για Ατλέτικο Κερατσινίου και βέλαζαν. Τώρα διαβάζουν ότι οι οπαδοί του Ολυμπιακού δεν γέμισαν το ΣΕΦ, αναφερόμενοι στο φιλικό και όχι στην εκδήλωση.

Κοινή επικοινωνιακή τους γραμμή από χθες, είναι η γνωστή Μπουκούρικη «ψύχωση» ότι ο Ολυμπιακός δεν έχει μπασκετικό κοινό.

«Τι είναι μπασκετικό κοινό;» σας ακούμε ξανά να ρωτάτε. Μα το κοινό που αγαπάει το άθλημα της καλαθοσφαίρισης και στηρίζει την ομάδα του πρωτίστως στα δύσκολα, σωστά; Θέλετε να δούμε πώς φέρθηκε το «μπασκετικό κοινό» του Παναθηναϊκού πέρυσι που ο Παναθηναϊκός είχε μία κακή αγωνιστική σεζόν;

Βρέθηκαν λοιπόν στον πάτο της Ευρώπης με αρνητικά ρεκόρ προσέλευσης φιλάθλων, όταν ο Ολυμπιακός έκανε ρεκόρ sold out σε μία σεζόν.

Στο τέλος της χρονιάς μάλιστα, κατέστρεψαν το γήπεδό τους για να φάνε πενηντάρα από τον Ολυμπιακό. Για τόσο «μπασκετικό» κοινό μιλάμε:

Ο λαός του Ολυμπιακού δεν είναι ούτε «ποδοσφαιρικός», ούτε «μπασκετικός», ούτε «ερασιτεχνικός». Προφανώς όλοι αγαπήσαμε τον αθλητισμό, μέσω του βασιλιά των σπορ που είναι το ποδόσφαιρο, αλλά το κοινό του Ολυμπιακού είναι πολυαθλητικό, ενιαίο και Ολυμπιακό. Είναι κοινό Ολυμπιακού και όχι κοινό αθλήματος.

Είναι το κοινό που, από το ξεκίνημα της Α' εθνικής το 1959, βρίσκεται στην κορυφή των εισιτηρίων στο ποδόσφαιρο και σας ρίχνει 5 εκατομμύρια εισιτήρια στο κεφάλι. Eίναι το κοινό που έκανε πέρυσι ρεκόρ στα sold out στο μπάσκετ και την τελευταία διετία έχει τις μεγαλύτερες εκδρομές σε final four. Είναι το κοινό που είχε πανευρωπαϊκό ρεκόρ εισιτηρίων στο μπάσκετ από τις αρχές των 90s και στήριζε την ομάδα ακόμα και στα χρόνια του Κορυδαλλού. Είναι το κοινό που στηρίζει μαζικά τον ερασιτέχνη και πριν από λίγους μήνες πανηγύρισε ένα ακόμα ευρωπαϊκό τρόπαιο στο βόλεϊ, στο κατάμεστο ΣΕΦ.

Εσείς, από ανάγκη αυτοπροσδιοριστήκατε «μπασκετικό» κοινό, επειδή για κάποια χρόνια αυτό ήταν το μοναδικό άθλημα στο οποίο δεν τρώγατε σφαλιάρες, για τους γνωστούς λόγους. Εσείς είστε οι πανηγυρτζήδες που την τελευταία δεκαετία ήσασταν τεταρτο-πεμπτοι στα εισιτήρια στο ποδόσφαιρο και ξαφνικά θυμηθήκατε πέρυσι την Λεωφόρο στην ελπίδα ενός πρωταθλήματος που σας στέρησε ο Ρέαμπτσουκ και κάνατε φιέστα λάβαρου δεύτερης θέσης στο μελλοθάνατο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας.

Όσο για την ειλικρίνεια της κίνησης να στείλει η ΚΑΕ ΠΑΟ δικό της στέλεχος στην εκδήλωση για τον Σπανούλη και να του δώσει και δώρο, εμείς δεν είμαστε χθεσινοί, ούτε παιδάκια. Αν τα εννοούσατε αυτά και είχατε αγνές προθέσεις μέσα από την ψυχή σας, δεν θα έβγαιναν τώρα οι επικοινωνιακοί σας φίλοι να γράφουν ξεράσματα για «μπασκετικά κοινά» και «άδειο ΣΕΦ στο φιλικό με την Αρμάνι». Θα διαβάζαμε για τον Σπανούλη, για την προσφορά του στον αθλητισμό, για την ιστορία του, κτλ.

Σε κάθε περίπτωση, αυτό όμως είναι δικό σας πρόβλημα. Αν δεν ενοχλείται η Θύρα 13 που θελήσατε να τιμήσετε τον άνθρωπο που σας διέλυσε τα όνειρα και την ιστορία, εμάς μας περισσεύει. Αλλά θα μου πείτε, εδώ δεν ενοχλήθηκαν όταν ο Γιαννακόπουλος έβριζε τον Παναθηναϊκό και τη 13, θα ενοχληθούν τώρα;

Με λίγα λόγια φίλες και φίλοι, τα πράγματα είναι απλά: Η γιορτή πέτυχε, εσείς αποτύχατε. Το αντίο του Δημήτρη σας έχει στοιχειώσει, το κόμπλεξ σας βρίσκεται σε επίπεδα στρατόσφαιρας και η ιστορία δεν ξεγράφει:

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!

Διαβάστε επίσης

Η μεγαλύτερη μαγκιά του ερασιτέχνη Ολυμπιακού που λίγοι έχουν αντιληφθεί

Ένας ακόμα τίτλος βάφτηκε ερυθρόλευκος, ρίχνοντας την ΑΕΚ στο καναβάτσο του δήθεν «δικού της» αθλήματος. Η Αθλητική διαπλοκή παρουσιάζει την τακτική του ερασιτέχνη Ολυμπιακού που έχει οδηγήσει σε θρυλικές επιτυχίες και τη συγκρίνει με την τακτική όλων των υπόλοιπων...

Παπαθεοδώρου: Το γαρ πολύ της θλίψεως, γεννά παραφροσύνη...

Η Αθλητική διαπλοκή σας καλωσορίζει στον μαγικό κόσμο του Βασίλη Παπαθεοδώρου. Προσδεθείτε και απογειωνόμαστε!

Εννέα χρόνια από την «Ατλέτικο Κερατσινίου»: Ο σανός σε άλλη διάσταση!

Εννέα χρόνια πριν, η «Πράσινη» έφαγε τη μεγαλύτερη σφαλιάρα στην ιστορία της αθλητικής δημοσιογραφίας. Η Αθλητική διαπλοκή θυμάται και θυμίζει τις σύγχρονες «Ατλέτικο Κερατσινίου».

Η «αντιγαυροσύνη» δεν δίνει τιμή ούτε αξιοπρέπεια στους συκοφάντες

Πόσο πονάνε κάποιοι που ο Ολυμπιακός είναι ο καλύτερος προορισμός; Πόσο «τρελαίνονται» που οι παίκτες αγαπάνε αυτή την ομάδα, θυσιάζοντας ακόμα και χρήματα; Πόσο πολύ τους «τσούζει» η «γαυροσύνη»; Γιατί θυμήθηκαν ξαφνικά τον Μανωλά και τον Παπασταθόπουλο; Η Αθλητική διαπλοκή έχει τις απαντήσεις.