ΜΠΡΑΒΟ, ΡΕ ΜΑΓΚΕΣ... ΜΑΣ ΚΑΝΑΤΕ ΠΟΛΥ ΠΕΡΗΦΑΝΟΥΣ!

Τετάρτη, 15 Φεβρουαρίου 2012 - 20:37

Αδέρφια μου ΓΑΥΡΟΙ, η ομαδάρα μας πέτυχε μια τεράστια ΝΙΚΗ, μια νίκη που μας έκανε ΟΛΟΥΣ περήφανους γι’ αυτό που είμαστε!

Μπράβο, μάγκες, που κατορθώσατε μέσα στο παγωμένο «Λουζνίκι» να πετύχετε μια τεράστια ΝΙΚΗ. Οταν όλα σε αυτή την ταλαιπωρημένη χώρα διαλύονται, όταν δεν υπάρχει φως και ελπίδα από πουθενά, εμείς μπορούμε να είμαστε ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ και ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΙ γιατί απλά είμαστε ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ!

Σπάσατε τους πάγους και επιστρέφετε στην πατρίδα μας με σκορ που μας δίνει το δικαίωμα να προκριθούμε στην επόμενη φάση της διοργάνωσης! Αλλωστε στο «ΚΑΣΤΡΟ» μας δεν περνάει κανείς!

Αδέρφια μου ΓΑΥΡΟΙ, το σκορ (1-0) αδικεί τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ μας, και αυτό γιατί οι παικταράδες μας στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα έκαναν ό,τι γούσταραν στο παγωμένο γήπεδο.

Ούτε το πολικό κρύο ούτε η ατυχία με τον τραυματισμό του Μέλμπεργκ κατόρθωσαν να φρενάρουν τους παικταράδες μας, που για μια ακόμα φορά κράτησαν τη σημαία του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ μας ψηλά, αλλά και την ελληνική παράλληλα, μια και ο αγώνας ήταν ευρωπαϊκός.

Αυτό που φωνάζω συνέχεια, αδέρφια μου, είτε αφορά παιχνίδι εντός συνόρων είτε εκτός, είναι ΨΥΧΗ και ΜΑΓΚΙΑ! Αυτό ακριβώς έβγαλαν ΟΛΟΙ τους!

Ούτε μια στιγμή δεν μπόρεσαν να αμφισβητήσουν την κυριαρχία μας, ακόμα και όταν κέρδισαν το πέναλτι, εγώ με τους άλλους τρελαμένους ΓΑΥΡΟΥΣ είχαμε την πεποίθηση ότι ο Κάρολ, με το «κρύο» βρετανικό αίμα, θα αποκρούσει!

Και έτσι έγινε! Και μας τρέλανε! Ακόμα και τότε, αδέρφια μου ΓΑΥΡΟΙ, που ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ μας έμεινε με δέκα παίκτες δεν είχαμε να φοβηθούμε τίποτα!

Οι παικταράδες μας έπαιξαν με ψυχή χιλίων λεόντων, όπως είπε και ο πρόεδρός μας, Βαγγέλης Μαρινάκης. Σαν να μην έλειπε κανένας, η ομάδα εξακολουθούσε να λειτουργεί κανονικά, με συνοχή, με πειραιώτικη ΜΑΓΚΙΑ και με ΨΥΧΗ και μάλιστα όχι μόνο δεν κλείστηκε, αλλά έβγαινε και σε αντεπιθέσεις! ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ, αδέρφια μου, και δεν «μασάμε» από τίποτα!

Είμαστε ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ, αδέρφια μου, γιατί είμαστε ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ! Είμαστε ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ γιατί μέσα στη μαυρίλα των καιρών και στη διάλυση των πάντων, ο μόνος λόγος που μας κάνει να είμαστε καλά είναι αυτή Η ΜΕΓΑΛΗ ΟΜΑΔΑ… ΕΙΝΑΙ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΜΑΣ!

ΥΓ.: Αδέρφια μου ΓΑΥΡΟΙ, ένα έχω να πω, ότι στο παγωμένο «Λουζνίκι» είχαμε φτιάξει «κατάσταση» στην εξέδρα! Σε όλη τη διάρκεια του αγώνα ακούγονταν τα τραγούδια και οι φωνές μας. Η δύναμη της ψυχής μας και της φωνής μας έδωσαν φτερά στα πόδια των παικταράδων μας και έλιωσαν τους πάγους!

ΥΓ.2: Μεγάλη στιγμή, αδέρφια μου, όταν ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ μας πέτυχε το γκολ! Και αυτό όχι μόνο γιατί βρεθήκαμε μπροστά στο σκορ, αλλά γιατί η φωνή του Μιραλάς «έσκισε» το παγωμένο γήπεδο… ήταν συγκλονιστική η αντίδραση του παικταρά μας… η λέξη «ΠΑΜΕΕΕΕΕ!!!» που βγήκε με όλη τη δύναμη της ψυχής του σημαίνει για μας τους ΓΑΥΡΟΥΣ πολλά!

ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΜΠΡΑΒΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ, ΡΕ ΜΑΓΚΕΣ!

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΓΕΡΑ ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΘΕΛΟΥΜΕ ΟΛΑ!

ΠΑΜΕΕΕΕΕ!!!!

«ΔIΠΛΟ» μες στη Ρωσία, ΘΡΥΛΕ ΟΛΕ ΟΛΕ!

Αδέρφια μου ΓΑΥΡΟΙ, έχουμε τρελαθεί τελείως, έχουμε παρανοήσει, πετάμε στα σύννεφα και στους εφτά ουρανούς. Το τι ζήσαμε στην παγωμένη Μόσχα δεν περιγράφεται! Αδέρφια, είχα δώσει τον λόγο της τιμής μου γιατί ήμουν σίγουρος ότι θα γυρίσουμε πίσω με το «διπλό» και έχω μάρτυρες όλα τα ΓΑΥΡΑΚΙΑ που πετάξαμε μαζί με την αποστολή της ομαδάρας μας, ότι μόλις μπει το πρώτο γκολ του ΘΡΥΛΟΥ μας θα γδυθώ και ας πεθάνω από το κρύο, σας το είχα γράψει κιόλας και ό,τι είχα πει έγινε, αδέρφια μου! Με το που είδαμε την μπάλα στο πλεκτό και εγώ, αλλά και ο Νικόλας ο Γιδάκος, βγάλαμε τα ρούχα μας και ξέφυγε το μυαλό μας τελείως. Στο καπάκι πριν προλάβω να ντυθώ γίνεται το πέναλτι και τους λέω δεν ντύνομαι γιατί θα το πιάσει και Θεέ μου, ναι, έπεσε το αλάνι μας και απέκρουσε την μπάλα! Πού να ντυθώ! Στα φρύδια μου και να πάθω πνευμονία, εκτός εαυτού και εγώ και ο Γιδάκος, αλλά και όλοι εμείς οι τρελοί που βρεθήκαμε στην παγωμένη Μόσχα όπως και τα αδέρφια μας από τη Σπαρτάκ Μόσχας που ήταν στην εξέδρα μας, αλλά και τα λίγα Σερβάκια που ήταν μαζί μας! Γίναμε μαλλιά κουβάρια, μια αδελφική αγκαλιά όλοι μαζί σε ΑΥΤΟ το τρελό πανηγύρι που στήθηκε. Αδέρφια, τώρα σας γράφω μέσα από το πούλμαν που μας πάει στο αεροδρόμιο, τα συνθήματα και η χαρά που ζούμε είναι ανεπανάληπτη. Δεν θα σας γράψω τώρα άλλα γιατί δεν είμαι και στη θέση την κατάλληλη, απλά να ξέρετε πως θα παίξουν κάτι αφιερώματα που θα τρελάνουν κόσμο!

(Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 15/02/2012)

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!

Διαβάστε επίσης

Έχω πάθει... αμνησία από το «διπλό» μες στη Ρωσία!

Ο Θρύλος αλλάζει συνεχώς το ευρωπαϊκό του στάτους * Η νίκη επί της Ρούμπιν είναι μόνο η αρχή για αυτή την ομάδα * Ενα «respect» στον Βαλβέρδε, παρά τα «κολλήματά» του.