Γιατί δεν μας λέει τι θέλει ο Βαλβέρδε;

Τετάρτη, 25 Ιανουαρίου 2012 - 16:41

Το χθεσινό πρωτοσέλιδο του «ΓΑΥΡΟΥ» μπορεί να το αναλύσει ο καθένας όπως του αρέσει ή όπως τον βολεύει. Για εμένα, αυτό το «Ερνέστο, ο Θρύλος δεν είναι Εσπανιόλ», αποτυπώνει μία πραγματικότητα, αναφορικά με τα όσα έχουμε δει το τελευταίο διάστημα από τον Ολυμπιακό και τον προπονητή του. Ξεκινώντας, θα πρέπει να υπερτονίσω ότι θεωρώ τον Βαλβέρδε έναν φοβερά νοικοκύρη προπονητή, που όμως έχει σαφέστατη δυσκολία στη διαχείριση «κρίσιμων» και «δύσκολων» καταστάσεων, εντός και εκτός ομάδας. Η ευθύνη για το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός του Ιανουαρίου παρουσιάζει αυτή την αγωνιστική «χειμερία νάρκη», δεν μπορεί να μη βαραίνει και τον προπονητή. Δεν γίνεται να μείνει στο απυρόβλητο και να τα ρίχνουμε όλα στους (ούτως ή άλλως ελλιπείς) Μαρκάνο, Φουστέρ, Ορμπάιθ κ.λπ.

Και δεν είναι η πρώτη φορά. Εάν ανατρέξει κάποιος στο πρόσφατο παρελθόν, θα διαπιστώσει αμέσως ότι τα ξεκινήματα των ομάδων του, στους δεύτερους γύρους, ήταν τραγικά. Η Εσπανιόλ του 2007-08 έφτασε να παίζει για το πρωτάθλημα και στο φινάλε έκανε 10 ματς να δει τρίποντο. Αλλά αυτά συνέβαιναν στην Εσπανιόλ, όχι στον Ολυμπιακό. Εδώ οι απαιτήσεις είναι διαφορετικές. Ο Ολυμπιακός είναι αμιγώς ομάδα πρωταθλητισμού. Και αυτό το γνωρίζει πολύ καλά ο Ερνέστο. Και αυτό είναι το παράλογο.

Ο Βαλβέρδε είναι ο άνθρωπος που ξέρει καλύτερα από τον καθένα τι γίνεται μέσα στην ομάδα του. Και άρα αυτός είναι που πρέπει να δώσει σαφείς απαντήσεις στο τι ακριβώς συμβαίνει, αλλά και στο τι θέλει. Θέλει ή δεν θέλει παίκτες. Είναι ικανοποιημένος με αυτούς που έχει ή θέλει άλλους. Είναι διατεθειμένος να πάρει την ευθύνη (όπως του έδωσε τη δυνατότητα ο Βαγγέλης Μαρινάκης) ή θα κάνει το... παγόνι και «ό,τι κάτσει»;

Αυτά δεν είναι ερωτήματα του αέρα. Γιατί εάν, για παράδειγμα, ο Ολυμπιακός αποκτήσει έναν ποδοσφαιριστή που τον επιλέξει η διοίκηση, ο προπονητής δεν θα έχει δικαίωμα να βγει και πει μετά από 5-6 αγώνες ότι «δεν τον διάλεξα εγώ». Ούτε να παραπονεθεί για αυτό, αφού ο ίδιος δεν ξεκαθάρισε τη θέση του. Κάτι που ελπίζω να γίνει σύντομα...

Η τύχη το έφερε έτσι και έχω ταξιδέψει δεκάδες φορές με τον Ολυμπιακό, ακολουθώντας την ομάδα μέχρι και το Βιετνάμ. Ετσι, μπορώ να πω ότι έχω τη στοιχειώδη εμπειρία να αντιλαμβάνομαι πότε τα πράγματα δεν είναι καλά και πότε οι παίκτες αντιλαμβάνονται τι ακριβώς συμβαίνει. Αυτή τη φορά, όμως, τα πράγματα είναι λίγο περιπλεγμένα. «Κόβοντας» φάτσες και συμπεριφορές παικτών κατά την επιστροφή από την Ξάνθη, μπορώ να πω ότι «ικανοποιήθηκα» αρκετά από το γεγονός ότι οι περισσότεροι «ερυθρόλευκοι» κατάλαβαν τη δεινή κατάσταση στην οποία έχουν φέρει τον Ολυμπιακό. Βεβαίως, όσο και αν προκαλεί έκπληξη, υπήρχαν και κάποιοι που ήταν στον κόσμο τους. Γελάκια, χαβαλές και τραλαλά... Δυστυχώς!

(Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 24/01/2012)

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!