Προσοχή τώρα μη συνεχιστεί ο κατήφορος...
Νόμιζα ότι δεν θα ξαναζήσω παρόμοια στιγμή φέτος. Ή στην τελική θα την ζούσα αρκετό καιρό μετά. Έμελλε όμως ο Ολυμπιακός να είναι αδιόρθωτος και πάλι. Μας έβγαλε τα μάτια και δεν μας άφησε να κοιμηθούμε.
Ψέματα είναι; Ρωτήστε αρκετό κόσμο να σας πει το ίδιο. Δεν έχω μάθει να χάνω. Είναι η φύση μου τέτοια. Βέβαια δεν παίζω εγώ θα μου πείτε. Εχετε δίκιο. Είμαι συνηθισμένος στο να βλέπω όμως αυτά τα παλικάρια να προσπαθούν και να μην γονατίζουν στην πίεση.
Η κατάσταση άλλαξε πια. Ο Ολυμπιακός μετά από καιρό είναι στα… σκοινιά. Οι «ερυθρόλευκοι» είναι ικανοί να καταστρέψουν ότι έφτιαξαν με τόσο κόπο και ιδρώτα τόσο καιρό. Έχουν τέσσερις ήττες στις τελευταίες έξι αγωνιστικές της διοργάνωσης και βάσει ισοβαθμιών είναι στην 5η θέση της κατάταξης με 13-7. Διαθέτουν το χαμηλότερο +/- από ομάδες με χαμηλότερο ρεκόρ. Ο Ολυμπιακός λοιπόν παρότι έχει θετικό συντελεστή νικών-ηττών με το 13-7 είναι μόλις στο 2 στο +/- του και ο λόγος είναι απλός. Οι βαριές ήττες που έχει δεχτεί όλο αυτό το διάστημα. Η Μπασκόνια ας πούμε, με αρνητικό ρεκόρ (9-11) είναι στο +20 και η Μπαρτσελόνα του 7-13 στο +37. Δείγμα της άσχημης τροπής που πλέον πάει να πάρει το πράγμα.
Το θέμα πλέον είναι απλό και πρέπει να το δούμε όσο πιο κυνικά γίνεται. Προσοχή πια. Γιατί μπορεί να έχει κι άλλο κάτω. Μόνο εύκολο δεν είναι το πρόγραμμα του Ολυμπιακού τις τελευταίες δέκα αγωνιστικές. Το θετικό είναι ότι παίζει 6 ματς στην έδρα του, από τα οποία ΠΡΕΠΕΙ να τα πάρει όλα για να είναι ήρεμος. Από την άλλη, παίζει με την Φενέρ εντός, τη Ρεάλ εκτός. Σε δύο σερί κολλητά ματς που μπορούν να του κλονίσουν ακόμα περισσότερο την ψυχολογία. Και όταν είσαι κάτω, πάντα θέλουν να σε πατήσουν ακόμα πιο δυνατά. Να σου στείλουν τη ψυχή στα τάρταρα.
Συγχωρέστε με αλλά νιώθω ότι έχει χαθεί αυτό το κάτι που είχε αυτή η παρέα. Που «σκοτωνόταν» ο ένας για τον άλλον. Εχουν περάσει ώρες από τη στιγμή που ήρθε το αποτέλεσμα στο Βελιγράδι και συνεχίζω να πιστεύω ότι έχει αλλοιωθεί εντελώς η ταυτότητα του Ολυμπιακού. Το… refuse to lose έχει πάει περίπατο προ πολλού. Όχι όμως διάολε να ξεφτιλίζεσαι με αυτόν τον τρόπο. Μία μπασκετική αντίδραση ρε παιδιά. Τόσο κενοί άπαντες; Γουστάρουν να χάνουν και να μην δώσουν ένα… σπρωξίδι ρε αδερφέ; Κάτι που να δείξουν το ξενέρωμά τους και τα νεύρα τους.
Αρνούμαι να πιστέψω ότι έχουν παραδώσει τα όπλα. Αν έχει γίνει αυτό, όσο άσχημο και αν ακούγεται, ο πάγκος ας πάει σπίτι του από τώρα. Εάν δεν μπορεί να το γυρίσει… Επειδή όμως εμπιστεύομαι και αυτούς που είναι στο τιμόνι της ομάδας και αυτούς που μάχονται για αυτήν, έχω μία πίστη ότι μπορεί να ξεπεράσει τον σκόπελο. Ετσι με έμαθαν τόσα χρόνια. Δεν αλλάζει τόσο εύκολα ο άνθρωπος. Προσωπικά έζησα πάρα πολλά μαζί τους τόσο καιρό για να τους γυρίσω την πλάτη.
ΥΓ1 Αυτό που με φόβισε είναι ότι είδα το ρομπότ που λέγεται Βασίλης Σπανούλης, να είναι εκτός εαυτού. Δείγμα του ότι κάτι δεν πάει καθόλου καλά. Αν χάνει αυτός και την ψυχραιμία του, τα πράγματα είναι ανησυχητικά.
ΥΓ2 Η Δευτέρα είναι ίσως η πιο κομβική μέρα. Μία νίκη δίνει ηρεμία, μία ήττα σε ρίχνει ακόμα σε μεγαλύτερη λήθη. Και άντε να ηρεμήσεις μετά που έρχεται η Φενέρ.
ΥΓ3 Καλά τα λόγια, να τα δούμε σε πράξη. Ηρθε η ώρα οι προσωπικότητες να βγουν μπροστά. Να αποδώσουν στους ίδιους τους εαυτούς τους πρώτα ευθύνες και στη συνέχεια να προσπαθήσουν να συσπειρώσουν και να εκτονώσουν την κατάσταση.
ΥΓ4 Με ξεπερνάει ότι κάποιοι βάλουν εναντίον του Σπανούλη και του Πρίντεζη. Τσίπα λέγεται παιδιά. Νισάφι πια…