Τουλάχιστον να κερδίσουμε πάλι τον Φορτούνη
Ετσι είναι το ποδόσφαιρο. Καμιά φορά είναι στραβό το κλήμα και το τρώει και ο γάιδαρος. Ο Ολυμπιακός δεν είναι στα καλά του, ούτε χθες έπαιξε σαν Ολυμπιακός, αλλά πραγματικά λίγες φορές τον έχει πάει τόσο κόντρα η θεά τύχη σε ένα ευρωπαϊκό του παιχνίδι τα τελευταία χρόνια.
Δώρο ο Λεάλι το γκολ στον ΑΠΟΕΛ μόλις στο πρώτο δεκάλεπτο!
Τρία δοκάρια οι Φορτούνης, Σεμπά, Ιντέγε! Αποκορύφωμα το τρίτο, όπου στην κεφαλιά διώχνει ο αμυντικός πάνω στη γραμμή και πάει και στο δοκάρι αντί για τα δίχτυα.
Τρεις μεγάλες ευκαιρίες από Ντε λα Μπέγια, Φορτούνη, Ελιουνούσι. Οι δύο νικήθηκαν από φοβερές επεμβάσεις του αντίπαλου γκολκίπερ. Το σουτ του Κόστα έδιωξε προ της γραμμής ο αντίπαλος στόπερ.
Ενα ακυρωθέν γκολ του Ιντέγε στο όριο του οφσάιντ, μόλις λίγα λεπτά μετά το 0-1, σε φάση που θα άλλαζε όλο το ματς.
Δεν είναι μόνο γκίνια, είναι και ανικανότητα θα μου πείτε. Δεν θα διαφωνήσω. Αλλά ξέρουμε καλά όλοι μας ότι αν δεν σε θέλει και λίγο η μπάλα σε ένα παιχνίδι που σου ξεκινάει στραβά, δεν είναι εύκολο μετά να βρεις την ηρεμία σου και το καθαρό μυαλό για να κάνεις σωστά τη δουλειά.
Δυστυχώς ο Ολυμπιακός χθες ήταν και πολύ κουτός και πολύ γκαντέμης.
Κουτός γιατί μπήκε στο παιχνίδι και πάλι σαν υπνωτισμένος. Κι αν στη Λάρισα και στο Καυτανζόγλειο ήταν εκτός έδρας, πώς να το σχολιάσεις ότι έκανε το ίδιο λάθος ακόμη και μέσα στο Καραϊσκάκη, με συνέπεια να χάνει από το 10λεπτο;… Ο Σεμπά έχασε εντελώς τον δεξιό μπακ του ΑΠΟΕΛ στη φάση και ο Λεάλι έκανε έξοδο αρχάριου γκολκίπερ, χαρίζοντας γκολ στα πρώτα του κιόλας 10 λεπτά στα οποία πάτησε ποτέ το Καραϊσκάκη, χάνοντας τις εντυπώσεις που είχε κερδίσει στην Ελβετία πριν από 15 ημέρες.
Το γκολ των Κυπρίων έφερε νεύρα, άγχος και έβαλε στην πίεση μία ομάδα κι έναν προπονητή, που ήταν ήδη πιεσμένοι μετά την τραγική εμφάνιση στη Λάρισα και την ήττα 0-1, και εκεί.
Για 25 λεπτά περίπου η ομάδα αντέδρασε και απειλούσε για την ισοφάριση, αλλά δεν την ήθελε και η μπάλα. Ομως, η αλήθεια είναι ότι δεν έπαιζε πειστικά. Κυρίως οι εμπνεύσεις του Φορτούνη και οι ενέργειες του Ιντέγε έκαναν τη διαφορά.
Ο προπονητής του ΑΠΟΕΛ το πήγε πολύ πιο έξυπνα από τον Μπέντο. Ζήτησε από τους τρεις κυνηγούς του, αλλά και τον Μπερτόλιο, να πιέζουν ψηλά την άμυνα του Ολυμπιακού και υποχρέωσε έτσι τον Ντα Κόστα (μοναδικό από τους τέσσερις αμυντικούς που έπαιρνε ευθύνη να πάρει πρωτοβουλία…) να παίζει με μακρινές πάσες, συνήθως αποτυχημένες.
Στο τελευταίο δεκάλεπτο εξατμίστηκε η πίεση του Ολυμπιακού και στο β’ ημίχρονο ο Μπέντο μας επιφύλασσε μία έκπληξη, αφού με την ομάδα να χάνει 0-1, και τους Σεμπά, Καμπιάσο εκτός αγώνα, δεν έκανε την παραμικρή αλλαγή για να τη βοηθήσει.
Κατά ένα απίστευτο τρόπο ήταν κακό το ξεκίνημα και του β’ ημιχρόνου! Με τον Φιγκέιρας όχι μόνο να μην μπορεί να κόψει ούτε μία σέντρα προς την πλευρά του, αλλά να δίνει και δυνατότητα σουτ στους Κύπριους με τη γνώριμη επιπολαιότητά του. Θα έλεγα ότι στο μοναδικό σημείο που ο Ολυμπιακός ήταν τυχερός σε όλο το ματς, ήταν που δεν έφαγε και δεύτερο γκολ, στις φάσεις που ο Πορτογάλος ήταν ανήμπορος…
Κάπου ο ΑΠΟΕΛ κουράστηκε, κάπου ο Ολυμπιακός θέλησε να κάνει μία τελευταία προσπάθεια και το παιχνίδι έγινε μονότερμα μετά το 60’. Ο Μπέντο αποφάσισε να κάνει την πρώτη αλλαγή στο 62’, βγάζοντας τον Μάριν, ο κόσμος έκραξε και ο προπονητής άλλαξε γνώμη και πέρασε έξω λίγο μετά τον Φορτούνη!!! Τουλάχιστον έτσι φάνηκε, γιατί ο Πορτογάλος εξήγησε ότι ήθελε να βγάλει τον Φορτούνη και έγινε λάθος από τον τέταρτο διαιτητή. Ο Μάριν έπρεπε να είχε βγει και νωρίτερα… Πάντως, σχολιάστηκε από πολλούς η τηλεοπτική εικόνα με τον Φορτούνη και τον Τσόρι να φαίνεται να συζητάνε στον πάγκο για τις αλλαγές του προπονητή…
Η μεγαλύτερη ευκαιρία του αγώνα, του άτυχου Ιντέγε, ήταν το καθοριστικό σημείο του ματς στο 66’.
Ο Μπέντο περιέργως καθυστέρησε πολύ να κάνει τις αλλαγές, φτάνοντας στο 78’. Αυτήν τη φορά πέρασε έξω τον αναιμικό Μάριν, που μόνο λίγο στο α’ ημίχρονο πήγε να φανεί συνεργαζόμενος με τον Φορτούνη. Η ακόμη μεγαλύτερη απορία είναι πως έμεινε έως το 78’ ο Καμπιάσο και πως έμεινε έως το 90’ ο Σεμπά, για να εκτελεί τα κόρνερ και να μας σπάνε ακόμη πιο πολύ τα νεύρα… Ο Μαρτίνς δικαιολόγησε τη συμμετοχή του με μία έξοχη ασίστ στον Ελιουνούσι, που είχε μπει πρώτη αλλαγή, αλλά ο Νορβηγός πάλι δεν μπόρεσε να νικήσει αντίπαλο γκολκίπερ. Ο Καρντόσο έκανε μία-δύο κινήσεις, αλλά δεν αρκούν…
Τα στατιστικά είναι μικρή παρηγοριά: 21-10 οι τελικές. 63-37 η κατοχή, 10-1 τα κόρνερ.
Κι έτσι ο Ολυμπιακός σε τρίτο συνεχόμενο ευρωπαϊκό 90λεπτο στο Καραϊσκάκη έχει μείνει στο μηδέν: με Χάποελ 0-0, με Αρούκα 0-1 (2-1 στην παράταση) και με ΑΠΟΕΛ 0-1. Το μοναδικό σοβαρό «διπλό» του ΑΠΟΕΛ στα 22 παιχνίδια του στην Ευρώπη εδώ και μία τετραετία…
Τώρα, φίλοι μου, δεν μπορείς να πεις πολλά. Υπάρχει το ντέρμπι με την ΑΕΚ την Κυριακή. Ομάδα και κόσμος πρέπει να σηκώσουν ψηλά το κεφάλι. Καμιά φορά η μπάλα σού γυρίζει γρήγορα ό,τι σου χρωστάει. Και μπορεί τα γκολ που χάθηκαν χθες, να μπουν την Κυριακή. Οπως κι αν έχει, τρίτη σερί αποτυχία μέσα σε μία εβδομάδα θα είναι μεγάλο χτύπημα για τον Ολυμπιακό.
Εγώ θα έλεγα ότι η ομάδα έκανε ένα βήμα χθες να κερδίσει τον καλύτερό της παίκτη, τον Φορτούνη. Το επόμενο μπορεί να γίνει με την ΑΕΚ. Λίγη παραπάνω ενθάρρυνση νομίζω ότι χρειάζεται από τον προπονητή και την εξέδρα.
(Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 30/09/2016)