Τρία... βιαστικά συμπεράσματα

Σάββατο, 24 Σεπτεμβρίου 2016 - 15:17

Επιτέλους Θρύλος! Επιτέλους μπάσκετ! Ανάσα, ρε αδερφέ. Είδαμε και εμείς το μπασκετάκι μας, ηρεμήσαμε από την μπάλα (όχι ότι μας άφησαν και τόσο πολύ να την παρακολουθήσουμε) και ακούσαμε πώς… μπιστάει η «πορτοκαλί θεά».

Δρόμο έχουμε μπροστά μας. Ο Ολυμπιακός μοντάρεται και χτες ειλικρινά δεν μου έκανε τίποτα εντύπωση. Γιατί; Επειδή θα αλλάξουν τόσα στη συνέχεια, όταν και θα ρολάρει. Οπως και να ’χει αυτά τα ματς είναι δοκιμές. Εμείς τα χαιρόμαστε, οι προπονητές τρελαίνονται. Γιατί θέλουν να δουν πράγματα που εμείς ούτε τα ξέρουμε (γιατί δεν είμαστε στις προπονήσεις) και δεν καταλαβαίνουμε (γιατί δεν έχουμε προπονητικές γνώσεις). Από την άλλη με μία πρώτη ματιά, μπορεί να καταλάβει κανείς πολλά. Τρεις επισημάνσεις και τίποτα περισσότερο.

1. Παπανικολάου: Εχει «στεγνώσει», πατάει καλά στα πόδια του και διψάει για μπάσκετ. Με τα πρώτα λεπτά του στο παρκέ έδειξε πως διαθέτει αυτά που τον έφεραν και πάλι στον Ολυμπιακό. Η «έκρηξή» του και η σωματοδομή του θυμίζουν εποχές 2012 και προσπαθεί πλέον να φτάσει τα επίπεδα του… πικ του στο Λιμάνι, τη σεζόν 2012-13, που ήταν και χάρμα ιδέσθαι.

2. Γκριν: Αυτό που αναζητούσε χρόνια ο Ολυμπιακός στο πλευρό του Βασίλη Σπανούλη. Ειδικά στη φάση του 73-61, που βγήκε από τα σκριν και εκτέλεσε από τη γωνία του τριπόντου, όλοι οι απανταχού φίλοι των «ερυθρόλευκων» χαμογέλασαν με αισιοδοξία. Παρότι είναι κατηγορία… φτερού, μου άρεσε η ηγετική του φυσιογνωμία και η σκέψη του ότι τη στιγμή που ο Σπανούλης θα αποσύρεται για ανάσες, αυτός θα συνεχίζει τη δουλειά του. Αμυντικά δεν είναι κακός. Βάζει καλά τα χέρια του πάνω στην μπάλα και πιέζει ικανοποιητικά.

3. Μπιρτς-Γιανγκ: Εάν ο Πάτρικ βρεθεί στο 80% της περσινής σεζόν, τότε ο Ολυμπιακός πραγματικά θα «δαγκώνει» στη ρακέτα. Ο Μπιρτς διαθέτει όσα μνημονεύουμε. Καλή αντίληψη χώρου, μακριά άκρα, θράσος και πικ εν ρολ παιχνίδι. Δεν βρίθει από όγκο, αλλά δεν είναι και καμιά μισοριξιά. Τρέχει καλά το παρκέ, ειδικότητά του για ψηλός είναι η μετάβαση από την άμυνα στην επίθεση και διαθέτει θετικά αντανακλαστικά. Από την άλλη, δεν τοποθετεί καλά τα χέρια του, «ακουμπάει» αντίπαλο συνεχώς και έχω την υπόνοια πως θα του σφυριχτούν πολλές επαφές στην Ευρώπη. Ο Γιανγκ από την άλλη δείχνει άτολμος. Φοβάται να πατήσει καλά, να πιέσει το χειρουργημένο πόδι του και να ψάξει την επαφή. Ακόμα δεν είναι το «θηρίο» που τρομοκρατεί κάθε αντίπαλο. Στο μυαλό του, όμως, είναι όλα. Αν ξεπεράσει αυτό το ψυχολογικό κομμάτι, τότε ο Ολυμπιακός θα είναι απροσπέλαστος στο «5».

ΥΓ. Μη μας «τρώτε» από ένα φιλικό με το θέμα του πάουερ φόργουορντ. Ολο το καλοκαίρι γράφαμε πως έπρεπε να πάρει. Δεν πήρε. Τελείωσε το θέμα. Ας πορευτούμε με αυτούς που είναι εδώ. Ας τους στηρίξουμε και όπου βγει.

Υ.Γ2. Ας έχει υγεία αυτή η ομάδα, να ηρεμήσουμε εμείς και να πάνε όλα κατ’ ευχήν.

(Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 24/09/2016)

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!