Κάνουμε το ίδιο λάθος με τον Παναθηναϊκό
Μην την πατάτε, φίλοι μου, και πιστεύετε ότι τον Ολυμπιακό τον περιμένει περίπατος την Κυριακή. Εγώ δεν έχω βαρεθεί να το λέω τόσα χρόνια, ότι περίπατοι σε παιχνίδια Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού δεν υπάρχουν. Και δυστυχώς δικαιώνομαι.
Δημιουργείται παραμονές κάθε τέτοιου αγώνα ένα κλίμα, ότι και καλά δεν υπάρχει κανένας Παναθηναϊκός, ότι πρέπει να τους ρίξουμε τουλάχιστον τρία, αν όχι τέσσερα και πέντε γκολ κ.λπ., κ.λπ. και τελικά τι προκύπτει; Να σας πω εγώ τι προκύπτει: αν μεν ο Ολυμπιακός κερδίσει 1-0 ή 2-1 τον Παναθηναϊκό, τότε δεν μπορούμε να χαρούμε τη νίκη μας! Γκρινιάζουμε γιατί περιμέναμε θρίαμβο και μας ήρθε μία δύσκολη νίκη. Κι αν ο Ολυμπιακός δεν κερδίσει, πόσω δε μάλλον αν χάσει, μας έρχεται ο ουρανός σφοντύλι και μας φταίνε όλοι και όλα.
Κοινώς, ούτε στη μία περίπτωση ούτε στην άλλη δεν είναι κερδισμένοι ούτε η ομάδα αλλά ούτε κι εμείς, η ψυχική μας ηρεμία! Αυτό είναι, όμως, το κόστος όταν δεν αντιμετωπίζει ο Ολυμπιακός, όλη η οικογένεια του Ολυμπιακού, όπως πρέπει ένα ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό. Γιατί δεν έχεις δικαίωμα να τον υποτιμήσεις τον Παναθηναϊκό. Είναι ο αιώνιός σου αντίπαλος. Κι επειδή έχεις καλύτερη ομάδα, τι σημαίνει αυτό; Κι ο Παναθηναϊκός άλλα χρόνια είχε καλύτερους παίκτες και ομάδες κι εμείς τον κερδίζαμε με τον Παπαχρήστου και τον Βαΐτση.
Ο Ολυμπιακός, ως σύλλογος, κόσμος, Τύπος, κάνει ένα λάθος πάντα σε τέτοια παιχνίδια: καλλιεργείται μία βεβαιότητα νίκης, που οδηγεί τελικά την ομάδα μέσω της λεγόμενης περιρρέουσας ατμόσφαιρας στο να μπαίνει χαλαρά στα ντέρμπι αυτά. Ο Παναθηναϊκός το εκμεταλλεύεται και καταφέρνει και ανοίγει υπερβολικά συχνά πρώτος το σκορ! Κι από εκεί και πέρα, το ματς γίνεται ανήφορος για τον Ολυμπιακό. Διότι, οι μεν παίκτες του Ολυμπιακού αγχώνονται και τους μεταφέρεται και ο εκνευρισμός της εξέδρας, οι δε παίκτες του Παναθηναϊκού παίρνουν τα πάνω τους.
Ας τα βάλουμε κάτω…
Το 2014 το 0-1 ο Πράνιτς στο 44’. Τελικό 0-3.
Το 2013 το 0-1 ο Φιγκερόα στο 73. Τελικό 1-1.
Το 2012 το 0-1 ο Ζεκα στο 17’. Τελικό 1-1.
Το 2008 το 0-1 ο Εντόι στο 15’. Τελικό 1-1.
Το 2007 το 0-1 ο Παπαδόπουλος στο 88’. Τελικό 0-1.
Το 2006 το 0-1 ο Εκι στο 20’. Τελικό 3-2.
Το 2004 το 0-1 ο Κωνσταντίνου στο 37’. Τελικό 1-1.
Αρα, μέσα σε ένα διάστημα 12 ετών, ο Παναθηναϊκός έχει μπορέσει ως φιλοξενούμενος να προηγηθεί εφτά φορές στο σκορ επί του Ολυμπιακού!!! Και σε αυτά τα εφτά ματς, όπως βλέπετε, τα αποτελέσματα είναι δύο «διπλά» του Παναθηναϊκού, τέσσερις ισοπαλίες 1-1 και μόλις μία νίκη του Ολυμπιακού, που δηλαδή το γύρισε μόνο το 2006, όταν τότε έβαλε τα δύο γκολ ο Ριβάλντο…
Κι αν θέλετε να πάμε και πιο πίσω, στο αμέσως επόμενο «διπλό» του Παναθηναϊκού στο Καραϊσκάκη, για την ακρίβεια στο παλιό Καραϊσκάκη, ήταν το 1-2 το 1996, με τον Μπορέλι να κάνει το 0-1 στο 51’.
Πόσο πιο κατανοητή μπορεί να γίνει η σημασία τού να μπει μία ομάδα γερά σε ένα ντέρμπι; Μία ανατροπή έχουμε, μέσα στο Καραϊσκάκη, σε εφτά παιχνίδια…
(Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 11/03/2016)
Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!Διαβάστε επίσης
Το νου σας απόψε στον Ναό!
Ο Χάρος της 7 γράφει πως όλοι οι ΓΑΥΡΟΙ σήμερα θα πρέπει να έχουν κόσμια συμπεριφορά προκειμένου να μην υπάρξει κίνδυνος τιμωρίας για τον Ολυμπιακό.
Σάρωσε ντέρμπι και πρωτάθλημα
Ο Κώστας Νικολακόπουλος γράφει για την τεράστια ανατροπή που έκανε ο Θρύλος στο ματς με τον ΠΑΟ και εξηγεί γιατί ο Ολυμπιακός είναι με διαφορά η καλύτερη ελληνική ομάδα.
Κομμάτι της ζωής μας
Ο Γιώργος Στασινόπουλος εύχεται χρόνια πολλά στον Θρύλο και γράφει πως είναι υποχρέωση όλων των ΓΑΥΡΩΝ να υπερασπίζονται τον Εφηβο και τα ιδανικά που πρεσβεύει.
Ο Γιόχανσον είπε την αλήθεια
Ο Κώστας Νικολακόπουλος γράφει για τις δηλώσεις του Γιόχανσον της ΑΕΚ στο σουηδικό σάιτ Fotbollskanalen, όπου παραδέχθηκε την ανωτερότητα του Ολυμπιακού.
